Lew Atamanow

Lew Atamanow
Prawdziwe imię i nazwisko

Lew Konstantinowicz Atamanow

Data i miejsce urodzenia

21 lutego 1905
Moskwa, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

12 lutego 1981
Moskwa, ZSRR

Zawód

reżyser

Odznaczenia
Ludowy Artysta RFSRR

Lew Konstantinowicz Atamanow (ros. Лев Константинович Атама́нов; ur. 21 lutego 1905 w Moskwie, zm. 12 lutego 1981 tamże) – radziecki reżyser filmów animowanych. Ludowy Artysta RFSRR (1978).

Życiorys

Lew Atamanow urodził się w 21 lutego 1905 roku w Moskwie w rodzinie ormiańskiej.

W 1926 roku ukończył warsztat Lwa Kuleszowa z dyplomem reżysera. Od 1928 roku (po służbie w Armii Czerwonej) pracował w studiu filmowym Goswojenkino jako asystent reżysera Jurija Mierkułowa, a następnie pracował w studiu Mieżrabpomfilm. Współpracował jako reżyser m.in. z Władimirem Sutiejewem i Dmitrijem Babiczenko. Od 1935 roku reżyserował filmy animowane samodzielnie. W latach 1936–1948 pracował w Armenii, od 1948 roku w studiu Sojuzmultfilm. Uczestnik II wojny światowej. Od 1950 roku współpracował m.in. ze scenografami animacji Aleksandrem Winokurowem oraz Leonidem Szwarcmanem[1].

Lew Atamanow był jednym z założycieli radzieckiej animacji. Tworzył filmy dla dzieci na podstawie rosyjskich, armeńskich, chińskich, indyjskich oraz duńskich bajek. Okres najbardziej produktywnej pracy reżysera nastąpił w latach 50. XX wieku. W tym czasie reżyser stworzył bajki filmowe, do najbardziej popularnych można zaliczyć Żółtego bociana, Szkarłatny kwiat oraz Złotą antylopę. Najbardziej znanym pełnometrażowym filmem animowanym Lwa Atamanowa jest Królowa śniegu. W 1959 roku na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Londynie film ten uznano najlepszym filmem roku[2].

Zmarł 12 lutego 1981 roku w Moskwie. Został pochowany na Cmentarzu Ormiańskim w Moskwie[3].

Filmografia

  • 1933: Сказка про белого бычка
  • 1934: Клякса в Арктике
  • 1935: Клякса-парикмахер
  • 1938: Пёс и кот
  • 1941: Поп и коза
  • 1948: Волшебный ковёр
  • 1950: Żółty bocian (Жёлтый аист)
  • 1952: Szkarłatny kwiat (Аленький цветочек)
  • 1954: Złota antylopa (Золотая антилопа)
  • 1955: Pies i kot (Пёс и кот)
  • 1957: Królowa Śniegu (Снежная королева)
  • 1959: Похитители красок
  • 1961: Ключ
  • 1962: Сказки про чужие краски
  • 1963: Żarty (Шутки)
  • 1965: Pastereczka i kominiarczyk (Пастушка и трубочист)
  • 1966: Букет
  • 1967: Скамейка
  • 1967: Забор
  • 1968: Велосипедист
  • 1969: Balerina na łodzi (Балерина на корабле)
  • 1970: Możemy to zrobić (Это в наших силах)
  • 1971: Pietruszka (Петрушка)
  • 1972: Выше голову!
  • 1973: Новеллы о космосе
  • 1974: Пони бегает по кругу
  • 1975: Я вспоминаю…
  • 1976–1980: O kotku, który miał na imię Hau (serie 1–4) (Котёнок по имени Гав (выпуск 1—4))

Odznaczenia

Źródło:[4]

Przypisy

  1. ↑ Атаманов Лев Константинович, Animator.ru
  2. ↑ Наталья Василькова, Наши мультфильмы: Лев Атаманов. [dostęp 2007-08-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-08-28)].
  3. ↑ Атаманов Л.К. - Могилы знаменитостей
  4. ↑ Атаманов Лев Константинович, kino-teatr.ru

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

RSFSR Nar artist.png
Знак «Народный артист РСФСР»