Lewi Eszkol

Lewi Eszkol
‏לוי אשכול‎
Imię i nazwisko po urodzeniu

Lewi Skolnik

Data i miejsce urodzenia

25 października 1895
Oratów

Data śmierci

26 lutego 1969

Premier Izraela
Okres

od 26 czerwca 1963
do 26 lutego 1969

Przynależność polityczna

Mapai, Partia Pracy

Poprzednik

Dawid Ben Gurion

Następca

Golda Meir

Faksymile
Lewi Eszkol i Bjarni Benediktsson (1964)

Lewi Eszkol hebr. לוי אשכול; właśc. Lewi Skolnik (ur. 25 października 1895 w Oratowie pod Kijowem, zm. 26 lutego 1969 w Jerozolimie) – izraelski polityk, poseł do Knesetu od 1951 do 1969, minister, premier Izraela w latach 1963–1969. Stał na czele jedenastego, dwunastego i trzynastego rządu Izraela.

Życiorys

W wieku 16 lat przystąpił do syjonistycznej grupy Tzeirei Tzion. Otrzymał tradycyjne żydowskie wykształcenie na wyższej uczelni w Wilnie. W 1913 wyemigrował do Palestyny, będącej wówczas częścią Imperium Osmańskiego.

Podczas I wojny światowej jako ochotnik zaciągnął się do brytyjskiej armii i służył w Żydowskim Legionie. Po wojnie przyłączył się do grupy, która założyła kibuc Deganja Bet. W 1921 był jednym z założycieli Powszechnej Organizacji Robotników Żydowskich w Ziemi Izraela (Histadrut).

Konwencja założycielska Koalicji Pracy, od lewej: Mosze Karmel, Jigal Allon, Re’uwen Barkat, Lewi Eszkol, Jisra’el Galili i Aharon Becker (1965)

W 1937 odegrał centralną rolę w założeniu Kompanii Wodnej Mekorot. Zajmował ważne stanowisko w żydowskiej podziemnej organizacji wojskowej Hagana i brał udział w walkach wojny o niepodległość.

W 1948 został szefem Światowej Organizacji Syjonistycznej. W latach 1950–1951 zajmował kierownicze stanowisko w Ministerstwie Obrony. Działał na rzecz stworzenia izraelskiego przemysłu obronnego.

W 1951 został wybrany do izraelskiego parlamentu Knesetu z ramienia Mapai. Został ministrem rolnictwa i przemysłu. Współpracował z Agencją Żydowską, pozyskując środki dla rozwoju państwa Izrael. Po kampanii synajskiej (1956) został ministrem finansów.

26 czerwca 1963 objął obowiązki premiera rządu izraelskiego i jednocześnie ministra obrony.

W 1964 odbył pierwszą państwową wizytę premiera Izraela w Stanach Zjednoczonych. Doprowadził do zbliżenia pomiędzy oboma państwami i ułatwił podpisanie licznych umów gospodarczych.

Za jego kadencji w Izraelu w 1964 zbudowano narodowy system nawadniający połacie kraju wodami z Jeziora Tyberiadzkiego.

Nawiązał stosunki dyplomatyczne z Niemcami w 1965 i więzi kulturalne z ZSRR. W 1966 odwiedził sześć afrykańskich państw.

W 1967 przeprowadził wojnę sześciodniową z krajami arabskimi. Dzięki sprawnym manewrom taktycznym w ciągu zaledwie sześciu dni izraelska armia zajęła Judeę, Samarię, Gazę, Wzgórza Golan oraz zajęła jordańską dotychczas część Jerozolimy. W odpowiedzi na terroryzm palestyński, w grudniu 1968 roku zaaprobował odwetowy rajd na lotnisko w Bejrucie[1].

Zmarł na atak serca 26 lutego 1969.

Po jego śmierci mandat poselski objął po nim Ari Ankorjon[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Krzysztof Mroczkowski. Operacja Podarunek – Rajd na lotnisko w Bejrucie. „Skrzydlata Polska”. Nr 7(2513)/2022, s. 50-57, lipiec 2022. Warszawa: Agencja Lotnicza Altair. ISSN 0137-866X. 
  2. ↑ Members of the Sixth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2017-11-27]. (ang.).

Bibliografia

Premierzy Izraela

Ministrowie obrony Izraela

Ministrowie finansów Izraela

Ministrowie rolnictwa Izraela

Ministrowie budownictwa Izraela

Trzeci rząd Izraela (1951–1952)
Premier
Ministrowie[A]
Późniejsi
członkowie rządu
minister
  • Chajjim Kohen
wiceministrowie
  1. ↑ w dniu zaprzysiężenia
  2. ↑ od VI do VII 1952 jako wicepremier
Czwarty rząd Izraela (1952–1954)
Premier
Ministrowie[A]
Wiceministrowie[B]
  1. ↑ w dniu zaprzysiężenia
  2. ↑ od pierwszych dni działania rządu
  3. ↑ od VI 1953
Piąty rząd Izraela (1954–1955)
Premier
Ministrowie1
Wiceministrowie1
Późniejsi
członkowie rządu
  • 1 – w dniu zaprzysiężenia
Szósty rząd Izraela (1955)
Premier
Ministrowie
Wiceminister
Siódmy rząd Izraela (1955–1958)
Premier
Ministrowie[A]
Późniejsi
członkowie rządu
  1. ↑ w dniu zaprzysiężenia
Ósmy rząd Izraela (1958–1959)
Premier
Ministrowie1
Wiceministrowie2
Późniejsi
członkowie rządu
  • Ja’akow Mosze Toledano (minister)
  • 1 – w dniu zaprzysiężenia ; 2 – od pierwszych dni działania rządu
Dziewiąty rząd Izraela (1959–1961)
Premier
Ministrowie
Wiceministrowie2
  • 1 – od pierwszych dni działania rządu
Dziesiąty rząd Izraela (1961–1963)
Premier
Ministrowie[A]
Wiceministrowie[B]
Późniejsi
członkowie rządu
minister
wiceministrowie
  1. ↑ w dniu zaprzysiężenia
  2. ↑ od pierwszych dni działania rządu
Jedenasty rząd Izraela (1963–1964)
Premier
Wicepremier
Ministrowie[A]
Wiceministrowie[B]
Późniejsi
członkowie rządu
  1. ↑ w dniu zaprzysiężenia
  2. ↑ od pierwszych dni działania rządu
Dwunasty rząd Izraela (1964–1966)
Premier
Wicepremier
Ministrowie1
Wiceministrowie2
Późniejsi
członkowie rządu
  • 1 – w dniu zaprzysiężenia ; 2 – od pierwszych dni działania rządu
Trzynasty rząd Izraela (1966–1969)
Premier
Ministrowie[B]
Wiceministrowie[D]
Późniejsi
członkowie rządu
ministrowie
wiceminister
  1. ↑ od 26.02 do 17.03.1969 po śmierci premiera jego obowiązki pełnił Jigal Allon
  2. ↑ w dniu zaprzysiężenia
  3. ↑ od 1968 wicepremier
  4. ↑ od pierwszych dni działania rządu

Media użyte na tej stronie

19 - Formation-of-Maarach-political-union.jpg
From right to left: Mordechai Ish-Shalom, Yigal Alon, Reuven Barkat, Levi Eschol, Yisrael Galili and Aharon Becker
Levi Eshkol signature.svg
Levi Eshkol's signature
He-Levi Eshkol.ogg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Itamar~commonswiki (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY 2.5
Levi Eshkol, Hebrew Pronounciation, recorded and uploaded by Itamar
Bjarni Benediktsson and Levi Eshkol 1964.jpg
P.M. LEVY ESHKOL WELCOMING ICELAND P.M. BJARNI BENEDIKTSSON TO HIS OFFICE IN JERUSALEM.