Lewirat

Lewirat (łac. levir „brat męża”) – poślubienie wdowy przez brata (albo niekiedy spadkobiercę) jej zmarłego męża, stanowiące u niektórych ludów (np. starożytni Izraelczycy, Hindusi, Arabowie) zwyczaj obowiązujący dla zapewnienia ciągłości rodu.

Zwyczaj ten jest rozpowszechnionym rodzajem asekuracji na życie, nigdzie jednak nie funkcjonuje na zasadzie formalnego prawa.

Hinduizm

W hinduizmie znany jest lewirat, w tym instytucja czasowego małżeństwa z wdową nijoga (trl. niyoga)[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. Hanna Wałkówska: Kult zmarłych w Indiach starożytnych. Studia z etnografii Indii. Wyd. 1. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1973, s. 39, 79, seria: Prace Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego, Seria A , Nr 156.