Lewkonia długopłatkowa

Lewkonia długopłatkowa
Systematyka[1][2]
Domenaeukarionty
Królestworośliny
Podkrólestworośliny zielone
Nadgromadarośliny telomowe
Gromadarośliny naczyniowe
Podgromadarośliny nasienne
Nadklasaokrytonasienne
KlasaMagnoliopsida
Nadrządróżopodobne
Rządkapustowce
Rodzinakapustowate
Rodzajlewkonia
Gatuneklewkonia długopłatkowa
Nazwa systematyczna
Matthiola longipetala (Vent.) DC.
Syst. nat. 2:174. 1821
Kwiat lewkonii długopłatkowej

Lewkonia długopłatkowa (Matthiola longipetala (Vent.) DC.) – gatunek rośliny jednorocznej z rodziny kapustowatych. Popularnie nazywana jest maciejką, znana jest także pod nazwą lewkonii dwurogiej. Pochodzi z Afryki Północnej, Azji Zachodniej, Arabii Saudyjskiej, Kuwejtu i Grecji[3]. Jest dość często uprawiana jako roślina ozdobna, bardzo rzadko przejściowo dziczeje (efemerofit)[4]. W ciągu dnia kwiaty są zamknięte i otwierają się dopiero pod wieczór, wydzielając intensywny, przyjemny zapach.

Morfologia

Łodyga
Podnosząca się, rozgałęziona. Osiąga wysokość 30-40 cm
Liście
Małe, lancetowate, szarozielone
Kwiaty
Różowo-lawendowe, w dzień zamknięte, otwierają się wieczorem wydając intensywny, przyjemny zapach.
Owoc
Obła łuszczyna o szerokości 1-2 (2,5) mm, posiadająca na szczycie dwa rożki. Wyrasta na szypułce o długości do 3 mm. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Nasiona drobne, owalnego kształtu, o kolorze od jasnooliwkowego do pomarańczowobrunatnego.

Zastosowanie

Roślina ozdobna: Uprawiana jest głównie ze względu na swój piękny zapach. Szczególnie nadaje się do uprawy na balkonach, werandach i w ogródku pod oknami domu. Uprawiana jest z nasion, które wysiewać należy w kwietniu wprost do gruntu. Najlepiej rośnie na żyznych, piaszczysto-gliniastych glebach[5], ale nie jest to roślina bardzo wymagająca. Dobrze rośnie na dowolnej średnio żyznej glebie[6]. Najlepiej o odczynie pH od lekko kwaśnego do lekko zasadowego. Wymaga stanowiska słonecznego lub półcienistego[5] przy czym w półcieniu kwitnienie może być mniej obfite. Chcąc zapewnić długotrwałe kwitnienie tego gatunku i przyjemny zapach – należy rośliny wysiewać kilkakrotnie w dwutygodniowych odstępach czasu. Podczas podlewania należy pamiętać, by strumień wody kierować nie bezpośrednio na same rośliny, a na glebę wokół, gdyż silniejszy strumień może niszczyć pędy. W okresie kwitnienia można stosować słaby roztwór nawozów dla roślin kwitnących[6].

Zmienność

Wyróżnia się podgatunek – Matthiola longipetala (Vent.) DC. subsp. bicornis (Sm.) P. W. Ball (synonimy: Cheiranthus bicornis Sm, Matthiola bicornis (Sm.) DC)[3].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS ONE”, 10 (4), 2015, e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-05-13] (ang.).
  3. ↑ a b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-10-27].
  4. ↑ Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
  5. ↑ a b Bolesław Chlebowski, Kazimierz Mynett: Kwiaciarstwo. Warszawa: PWRiL, 1983. ISBN 83-09-00544-X.
  6. ↑ a b Agnieszka Mike-Jeziorska: Lewkonia długopłatkowa (pol.). 2013. [dostęp 2013-04-24].

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie