Lgota Górna

Lgota Górna

wieś
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Powiat	myszkowski
Gmina	Koziegłowy
Liczba ludności (2008)	845
Strefa numeracyjna	34
Kod pocztowy	42-350[1]
Tablice rejestracyjne	SMY
SIMC	0135881
Położenie na mapie gminy Koziegłowy Lgota Górna
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Lgota Górna
Położenie na mapie województwa śląskiego Lgota Górna
Położenie na mapie powiatu myszkowskiego Lgota Górna
50°36′01″N 19°14′32″E/50,600278 19,242222

Lgota Górna – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Koziegłowy.

Nazwa

Miejscowość ma metrykę średniowieczną i istnieje co najmniej od XV wieku. Wymieniona po raz pierwszy w dokumencie spisanym w języku łacińskim z 1430 jako Lgotha, 1439 Magna Lgotha, 1529 Lgothka. Lgota Górna w przeszłości zwana była również Lgotą Wielką^[2].

W XIX-wiecznym Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego miejscowość wymieniona jest pod nazwą Lgota Koziegłowska^[3]

Historia

Początkowo miejscowość stanowiła własność szlachecką leżącą w kluczu majętności rodu Koziegłowskich właścicieli pobliskich Kozichgłów. Właścicielem miejscowości był starosta sądecki Krystyn z Kozichgłów herbu Lis, który zmarł w 1437. Po jego śmierci w latach 1439–1440 w wyniku podziału dóbr pomiędzy jego synami, trzema braćmi: Janem młodszym, Krystynem oraz Janem starszym temu ostatniemu przypadł zamek w Koziegłowach wraz z jego uposażeniem w skład, którego wchodziła również Lgota zwana wówczas Wielką^[2].

Miejscowość w zlatynizowanej formie Lgotha (Lgota) wymienia w latach (1470–1480) Jan Długosz w księdze Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis^[4]. W 1519 Krystyn II Koziegłowski syn sprzedał biskupowi Janowi Konarskiemu dobra koziegłowskie w tym Lgotę. W wyniku tej transakcji miejscowość weszła w posiadanie biskupstwa krakowskiego w siewierskim kluczu majątkowym tzw. księstwie siewierskim znajdującym się w Koronie Królestwa Polskiego, a od unii lubelskiej z 1569 w Rzeczypospolitej Obojga Narodów^[2][5].

Po rozbiorach Polski miejscowość znalazła się w zaborze rosyjskim i leżała w Królestwie Polskim. W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego wymieniona jest jako wieś rządowa leżąca w powiecie będzińskim w gminie Koziegłowy i parafii Koziegłówki. W 1827 w miejscowości znajdowało się 120 domów zamieszkiwanych przez 799 mieszkańców. W 1884 liczba domów się zwiększyła do 170, a mieszkańców wzrosła do 1351. Wieś liczyła 2068 morgi powierzchni w tym 1284 gruntów ornych. We wsi odnotowana została szkoła początkowa, a przy wsi folwark^[3].

W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lgota Górna. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa częstochowskiego.

Przypisy

Bibliografia

• Zofia Leszczyńska-Skrętowa: Słownik historyczno-geograficzny województwa krakowskiego w średniowieczu, część III, zesz. 4, (Łaganów - Łyszkowice), hasło: "Lgota". Kraków: Societas Vistulana, 2003, s. 573-574. ISBN 83-88385-33-X.

Linki zewnętrzne

• Lgota Górna jako Lgota w Słowniku historyczno-geograficznym województwa krakowskiego w średniowieczu (online)
• Lgota Górna, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 200 . Wieś wymieniona jest jako Lgota Koziegłowska.
• Lgota Górna na portalu jura.pl