Liberia

Republika Liberii
Republic of Liberia
Flaga
Godło Liberii
FlagaGodło
Dewiza: (ang.) The love of liberty brought us here
(Umiłowanie wolności przywiodło nas tutaj)
Hymn:
All Hail, Liberia, Hail!

(Chwała wszystkim, Liberii chwała!)
Położenie Liberii
Język urzędowy

angielski

Stolica

Monrovia

Ustrój polityczny

republika

Głowa państwa

prezydent George Weah

Szef rządu

prezydent George Weah

Powierzchnia
 • całkowita
 • wody śródlądowe


111 370 km²
1%

Liczba ludności (2017)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia
 • narody i grupy etniczne


4 505 000[1]
42 osób/km²
Ludy Mande (ok. 50%), Kru (ok. 35%), inne (15%).

PKB (2017)
 • całkowite 
 • na osobę


3,29 mld[1] USD
729[1] USD

PKB (PSN) (2017)
 • całkowite 
 • na osobę


6,1 mld[1] dolarów międzynar.
1354[1] dolarów międzynar.

Waluta

dolar liberyjski (LRD)

Niepodległość

od USA
26 lipca 1847

Religia dominująca

protestantyzm

Strefa czasowa

UTC 0

Kod ISO 3166

LR

Domena internetowa

.lr

Kod samochodowy

LB

Kod samolotowy

EL

Kod telefoniczny

+231

Mapa Liberii
(c) OCHA, CC BY 3.0

Liberia (Republika Liberii – Republic of Liberia) – państwo położone w Afryce Zachodniej. Sąsiaduje z Gwineą, Wybrzeżem Kości Słoniowej oraz Sierra Leone. Pod koniec lat 80. XX wieku sytuacja gospodarcza i polityczna tego kraju stała się niestabilna, co było skutkiem przewrotów wojskowych i dwóch wojen domowych (1989–1996 i 1999–2003). Członek Unii Afrykańskiej i ECOWAS.

Geografia

Państwo położone w Afryce Zachodniej kilkaset kilometrów na północ od równika. Połowa powierzchni pokryta jest lasem tropikalnym. Ukształtowanie terenu zmienia się wraz z oddaleniem od wybrzeża – początkowa równina przechodzi stopniowo w pofałdowany płaskowyż, a następnie w niewysokie góry w północno-wschodniej części kraju. Średnia temperatura utrzymuje się na poziomie 21 stopni Celsjusza. Maksimum to 37 °C. Stosunkowo niewielkie są wahania temperatury spowodowane zmianą pór dnia i roku. Występują dwie pory roku: sucha i deszczowa.

Historia

Jest to najstarsza republika w Afryce. Powstała w wyniku umowy między Amerykańskim Towarzystwem Kolonizacyjnym a autochtonami, podpisanej w 1821 roku. Dzięki niej wyzwoleni niewolnicy ze Stanów Zjednoczonych mieli osiedlić się w tej części kontynentu, na wykupionych przez Towarzystwo terenach, i żyć w zgodzie z 18 plemionami tubylczymi. Początkowo Liberia była zależna od Stanów Zjednoczonych. 26 lipca 1847 roku Amerykano-Liberyjczycy uchwalili konstytucję, jednocześnie deklarując własną niepodległość. Nazwa kraju pochodzi od łacińskiego słowa liber – „wolny”.

Historia Liberii zdominowana była przez konflikty pomiędzy kolonią wyzwolonych niewolników, a rdzenną ludnością (zapoczątkowane rozszerzaniem terytorium kolonii poza wykupione wcześniej ziemie) oraz przez spory terytorialne z sąsiadującymi koloniami europejskimi. Do 1945 rdzenna ludność nie posiadała reprezentacji w parlamencie. Prawo do głosowania – ograniczone cenzusem majątkowym – uzyskała w 1947 roku, za rządów prezydenta Williama Tubmana, który dążył do zmniejszenia nierówności społecznej między potomkami wyzwoleńców, a rdzenną ludnością. Dominacja Amerykano-Liberyjczyków zakończyła się w 1980 roku[2].

W 1980 Samuel K. Doe przeprowadził przewrót wojskowy, w którym zabito urzędującego prezydenta Williama Tolberta, a władzę przejęła Ludowa Rada Ocalenia (pod przywództwem S.K. Doe). Pogłębiający się kryzys gospodarczy doprowadził do wybuchu wojny domowej w 1989, podczas której S.K. Doe poniósł śmierć[2]. W 1997 Charles Taylor, jeden z przeciwników Doe’a, został wybrany na prezydenta Liberii. W czasie jego rządów Liberia z jednego z najzamożniejszych krajów afrykańskich stała się krajem biednym. W 1999 roku wybuchła druga wojna domowa. Na Liberię pod rządami Taylora zostały nałożone międzynarodowe sankcje, a sam dyktator został oskarżony przez Sąd Specjalny dla Sierra Leone o handel bronią i podsycanie wojny domowej w sąsiednich krajach. W 2003 roku pod naciskiem społeczności międzynarodowej i pokojowego ruchu kobiet (Masowa Akcja Kobiet Liberii na rzecz Pokoju wspierana przez organizację Women in Peacebuilding Network Africa)[3] Taylor zdecydował się na rozmowy pokojowe z pozostałymi stronami konfliktu i jeszcze przed ich zakończeniem zrzekł się władzy. Udał się do Nigerii, gdzie otrzymał azyl polityczny (cofnięty w 2006 roku). Pokój kończący krwawą wojnę domową w Liberii został zawarty 18 sierpnia 2003 roku w stolicy Ghany Akrze[4].

Między sierpniem a październikiem 2003 prezydentem był Moses Blah. 14 października 2003 sformowano rząd przejściowy pod przewodnictwem Gyude Bryanta. W wyborach prezydenckich na jesieni 2005 zwyciężyła Ellen Johnson-Sirleaf, pokonując w drugiej turze znanego piłkarza George’a Weah. W 2011 Johnson-Sirleaf została wybrana na kolejną, 6-letnią kadencję. 22 stycznia 2018 prezydentem został George Weah – liberyjski piłkarz, działacz humanitarny i polityk.

W maju 2012 roku w Hadze Sąd Specjalny dla Sierra Leone skazał Charlesa Taylora na 50 lat więzienia za zbrodnie wojenne i zbrodnie przeciwko ludzkości[5].

Demografia

W skład blisko 5-milionowej populacji Liberii wchodzą liczne grupy etniczne. Żyją tam potomkowie uwolnionych amerykańskich niewolników oraz niewolników z Karaibów (ok. 5%), nazywanych Amerykanoliberyjczykami, którzy stanowili w Liberii wyższą warstwę społeczną. Zdecydowaną większość stanowią jednak plemiona tubylcze (95%), wśród których przeważają liczne plemiona Mande, oraz Kru. Różnorodność etniczna umocniona jest współistnieniem w Liberii ponad 20 języków (urzędowym jest język angielski), a także kultywowaniem animizmu przez dużą część ludności.

Grupa etniczna[6]JęzykLiczebność w tys.Procent ludności
Kpelle (Mande)język kpelle102221,83%
Bassa (Kru)język bassa74916,00%
Mano (Mande)język mano4068,67%
Grebo (7 grup – Kru)język grebo3768,02%
Krujęzyk kru2755,87%
Loma (Mande)język loma2475,28%
Dan (Mande)język dan1904,06%
Golajęzyk gola1653,52%
Kissijęzyk kissi1453,10%
Amerykanoliberyjczycyjęzyk angielski1413,01%
Krahn (2 grupy – Kru)język krahn1413,01%
Vai (Mande)język vai1342,86%
Maninka (2 grupy – Mande)język maninka1202,56%
Gbandi (Mande)język gbandi1062,26%

Miasta Liberii

Poniższa lista przedstawia największe miasta Liberii według spisu z 2008 roku[7]:


Monrowia
(c) blk24ga, CC BY 3.0

Monrovia
Lp.MiastoHrabstwoLiczba mieszkańców

Kakata
Kakata

1MonroviaMontserrado1 010 970
2GantaNimba41 106
3BuchananGrand Bassa34 270
4GbarngaBong34 046
5KakataMargibi33 945
6VoinjamaLofa26 594
7ZwedruGrand Gedeh23 903
8HarbelMargibi23 402
9PleeboMaryland22 963
10FoyaLofa19 522

Ustrój polityczny

Zgodnie z konstytucją z 1986 (modyfikowana 1988) Liberia jest republiką. Na jej czele stoi prezydent wybierany w wyborach powszechnych na 6-letnią kadencję, będący jednocześnie szefem rządu. Władza ustawodawcza należy do 2-izbowego parlamentu pochodzącego z wyborów powszechnych (Senat, o 9-letniej kadencji, liczy 30 senatorów, Izba Reprezentantów, o 6-letniej kadencji – 64 członków). Władzę wykonawczą sprawuje rząd powoływany przez prezydenta.

Podział administracyjny

Państwo podzielone jest na 15 hrabstw:

Gospodarka

Liberia jest znana jako kraj „taniej bandery”. Zarejestrowane tu statki tworzą największą flotę na świecie. Ich łączny tonaż wynosi 99 mln DWT.

ONZ zalicza Liberię do grupy jednych z najsłabiej rozwiniętych państw świata (tzw. LDC – Least Developed Countries)[8].

Religia

(c) blk24ga, CC BY 3.0
Luterański Kościół Św. Piotra w Monrovii

Struktura religijna kraju w 2010 roku według Pew Research Center[9][10]:

W protestantyzmie liberyjskim największe denominacje (z ponad 25 tys. wiernych) stanowią kolejno: Zjednoczony Kościół Metodystyczny, Konwencja Baptystyczna, Kościół Luterański w Liberii, Zbory Boże w Liberii, Kościół Pana „Aladura”, Kościół Adwentystów Dnia Siódmego, African Christian Fellowship International, Kościół Episkopalny, Zielonoświątkowe Zbory Świata, Zjednoczony Kościół Zielonoświątkowy, United Liberian Inland Church, Afrykański Kościół Metodystyczno-Episkopalny i Betel World Outreach[12].

Siły zbrojne

Armia Liberii z rocznym budżetem na cele obronne wynoszącym 14,5 mln dolarów (USD) jest na przedostatnim (138) miejscu w rankingu Global Firepower 2021[13]. Liberia posiada jedynie siły lądowe wyposażone w 55 pojazdów opancerzonych[13]. Aktywny personel wojskowy liczy 2200 osób[13].

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e Dane dotyczące PKB na podstawie szacunków Międzynarodowego Funduszu Walutowego na rok 2017: International Monetary Fund: World Economic Outlook Database, April 2018. [dostęp 2018-05-06]. (ang.).
  2. a b Liberia. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2022-12-06].
  3. Leymah Gbowee at Nobel Women’s Initiative. [dostęp 2012-06-09]. (ang.).
  4. Peace Agreements: Liberia na stronie United States Institute of Peace. [dostęp 2012-06-09].
  5. Strona Sądu Specjalnego dla Sierra Leone. [dostęp 2012-06-07]. (ang.).
  6. Country Liberia – People Groups. Joshua Project, 2017. [dostęp 2017-10-25]. (ang.).
  7. 2008 National Population and Housing Census: Preliminary Results, Appendix 2. The Executive Mansion. [dostęp 2018-08-05]. (ang.).
  8. List of Least Developed Countries (as of May 2016)*. un.org. [dostęp 2017-10-22]. (ang.).
  9. Religious Composition by Country, in Percentages, The Pew Research Center, 2012 [dostęp 2014-07-03].
  10. Christian Population as Percentages of Total Population by Country, The Pew Research Center, 2011 [dostęp 2014-07-03].
  11. Liberia – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2020-12-29].
  12. Operation World, 2010.
  13. a b c 2021 Liberia Military Strength, www.globalfirepower.com [dostęp 2021-01-29].

Media użyte na tej stronie