Libia (córka Epafosa)

Libia (Λιβύη) – w mitologii greckiej nimfa, wnuczka Io.

Libia jest postacią eponimiczną Afryki Północnej z Cyrenajką włącznie[1].

Od imienia Libii bierze swą nazwę jeden z regionów świata. Powyżej mapa Libii

Przodkowie

Libia należy do rodu Io[1]. Ta Io była córką bożka rzecznego Inachosa, w której zakochał się Zeus i z którą spłodził Epafosa. Ten ostatni został królem Egiptu[2] i poślubił Memfis, córkę Nejlosa (Nilu)[1], a po śmierci czczony był jako wcielenie byka Apisa[3], rzeczywiście odbierającego kult w Memfis[4]. Epafos i Memfis mieli 3 córki: Lysianassę, Tebe i Libię właśnie[3].

Uranos
 
 
 
 
 
 
 
 
Gaia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Okeanos
 
 
 
TethysKronos
 
 
 
Rea
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
NilInachos
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Io
 
Zeus
 
 
 
Hera
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Memfis
 
 
 
 
 
Epafos
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
LibiaLysianassaTebe

Pierre Grimal podaje również inne warianty genealogii Libii. Niekiedy traktuje się ją nie jak wnuczkę Io, ale jak jej córkę[1]. Wymienia on też inną wersję mitu, w której jako matka Libii Memfis nie występuje, a żona Epafosa to Kasiopea[5] Istnieje również późniejsza genealogia racjonalistyczna, która próbowała uczynić z Libii córkę Okeanosa i siostrę Europy[1].

Potomkowie

Libia weszła w związek miłosny z Posejdonem[3], bogiem mórz[6]. Urodziła mu dwójkę dzieci: Belosa i Agenora[3]. Poprzez Agenora pochodzi od niej Kadmos[1].

Prócz tychże dzieci za syna Libii i Posejdona uważa się niekiedy Enyaliosa (imię to zazwyczaj jednak nie oznacza odrębnej osoby, a jest jedynie przydomkiem Aresa), a także Busirisa, Leleksa i Fojniksa. Ten ostatni zazwyczaj jednak uchodzi za wnuka Libii po jej synu Agenorze. Istnieje nawet wersja uznająca za syna Libii Atlasa[1].

Posejdon
 
 
 
Libia
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
BelosAgenor

Przypisy

Bibliografia

  • Arthur Cotterell: Słownik mitów świata. Katowice: Książnica, 1996, seria: Słowniki Encyklopedyczne „Książnicy”. ISBN 978-83-7132-704-9.
  • Robert Graves: Mity greckie. Kraków: vis-à-vis/Etiuda, 2011, seria: Meandry kultury. ISBN 978-83-61516-23-1.
  • Pierre Grimal: Mitologia grecka. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen, 1988. ISBN 85-86857-07-02.
  • Jan Parandowski: Mitologia. Warszawa: czytelnik, 1979. ISBN 83-07-00233-8.
  • Joël Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: Książnica, 2006, seria: Słowniki Encyklopedyczne Książnicy. ISBN 978-83-7132-841-1.

Media użyte na tej stronie