Liceum Ogólnokształcące im. Kazimierza Wielkiego w Kole

Liceum Ogólnokształcące
w Kole

ponadpodstawowa
Państwo	Polska
Miejscowość	Koło
Adres	ul. Blizna 37, Koło
Data założenia	11 września 1879
Patron	Kazimierz III Wielki
Dyrektor	Waldemar Koligot
Wicedyrektorzy	Anna Karolak
Położenie na mapie Koła Liceum Ogólnokształcące w Kole
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Liceum Ogólnokształcące w Kole
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Liceum Ogólnokształcące w Kole
Położenie na mapie powiatu kolskiego Liceum Ogólnokształcące w Kole
52°12′15,664″N 18°38′04,639″E/52,204351 18,634622
Strona internetowa

Liceum od strony ulicy PCK

Liceum od strony ulicy Blizna

Wewnętrzny dziedziniec

Liceum Ogólnokształcące im. Kazimierza Wielkiego w Kole – szkoła ponadpodstawowa w Kole, położona na terenie osiedla Przedmieście Warszawskie. Jest najstarszą szkołą średnią w mieście – swoją historią sięga końca XIX wieku.

Historia

Do 1879 w Kole istniały tylko dwie placówki oświatowe, szkoła elementarna oraz szkoła niedzielno-rzemieślnicza. Miejscowe władze uznały, że jest to za mało dla liczącego 12 tysięcy mieszkańców miasta powiatowego, dlatego też w lipcu 1879 powołano spośród obywateli powiatu kolskiego komitet, który zajął się zbieraniem funduszy na otwarcie 4-letniej szkoły realnej w Kole^[1]. W składzie komitetu znaleźli się hrabia Aleksander Cyprian von Kreutz z Kościelca, naczelnik powiatu kolskiego Frydryks, Aleksander Kłobukowski, kupiec Schuppe, Leonard Zaleski, rejent, fabrykanci Teichfeld i Lindemann, kupiec Jan Trojanowski i Saubermann^[2]. W czwartek, 11 września 1879 roku miało miejsce oficjalne otwarcie 4-klasowej Szkoły Realnej w Kole^[2]. Pierwszym dyrektorem został Antoni Osuchowski^[2]. Naukę w szkole rozpoczęło wtedy 50 uczniów^[2].

Szkoła Realna była utrzymywana przez prywatne towarzystwo, z dobrowolnych składek oraz organizowanych przez towarzystwo koncertów, przedstawień i zabaw tanecznych^[2][3]. Szkoła początkowo mieściła się w prywatnym domu Niewolskiego przy ulicy Okólnej^[3]. Na początku 1883 roku towarzystwo zakupiło plac w okolicach klasztoru bernardynów, a już w kwietniu rozpoczęto budowę nowego gmachu szkoły^[3][4]. Budynek był jednopiętrowy, na parterze mieściło się 5 sali lekcyjnych, a w pozostałych dwóch urządzono kancelarię i bibliotekę szkolną (liczącą ponad 1000 woluminów)^[4]. Połowę piętra zajmowało mieszkanie dla przełożonego szkoły, składające się z 4 pokoi i kuchni oraz mieszkanie dla jednego, nieżonatego nauczyciela^[4]. W drugiej połowie piętra mieściły się sala i dwa pokoje przeznaczone na uroczystości szkolne, koncert, bale i tym podobne^[4]. Nowy budynek szkolny oddano do użytku 10 maja 1884, budowa kosztowała 17 tysięcy rubli, a głównym wykonawcom był Tyrakowski, który zginął na budowie 19 czerwca 1883^[4]. Przeniesienie szkoły do nowego budynku nastąpiło 14 maja 1884^[4][5].

W 1885 dyrektorem szkoły został historyk Mieczysław Rawita−Witanowski, funkcję tę pełnił do 1898^[6]. W ciągu pierwszych dziesięciu lat działalności szkoły pracowało w niej 33 nauczycieli i pobierało naukę 285 uczniów^[6].

Na przełomie 1903 i 1904 budynek po Szkole Realnej przejęła szkoła kupiecka K. Andrzejczaka, przekształcona następnie w 4-klasową Szkołę Handlową^[7]. Kierownikiem szkoły był K. Andrzejczak, a przewodniczącym Rady Opiekuńczej Władysław Klimaszewski, który w 1904 osobiście wyjechał do Petersburga, gdzie uzyskał zatwierdzenie statutu dla szkoły na prawach rządowych i językiem polskim wykładowym^[7]. Podczas rewolucji 1905 roku uczniowie Szkoły Handlowej rozpoczęli strajk i 7 marca 1905 roku złożyli do władz oświatowych petycję, w której żądali wprowadzenia języka polskiego jako języka wykładowego i administracyjnego^[8]. W pierwszych dniach września tego samego roku Rada Opiekuńcza zrzekła się praw szkoły miejskiej i wprowadziła język polski jako wykładowy^[8]. Po tym wydarzeniu, strajkująca młodzież z innych kolskich szkół zaczęła masowo przepisywać się do Szkoły Handlowej, doszło również do wybicia szyb w domach kierowników innych szkół oraz w samych gmachach szkolnych^[9]. Szkoła Handlowa została zamknięta w 1914^[10][11].

W 1915 staraniem proboszcza kolskiego, ks. Wojciecha Gniazdowskiego i grona obywateli powiatu kolskiego reaktywowano Szkołę Realną. Powstała wtedy 8-klasowa Szkoła Realna Obywateli miasta Koła pod kierownictwem inż. Stanisława Kwasieborskiego^[11]. W 1916 przekształconą ją natomiast w 7-klasową Szkołę Realną^[12]. W 1917 podjęto starania o zwrot gmachu szkolnego obok klasztoru, który od początku wojny zajmowały niemieckie władze wojskowe^[11]. W 1918 w szkole uczyło się aż 185 uczniów^[11].

W 1921 roku kolska Szkoła Realna przyjęła profil matematyczno-przyrodniczy, jednak już w 1923 powrócono do profilu humanistycznego^[13]. Do 1922 roku szkołą kierował chemik Stanisław Kwasieborski, po nim przejściowo nauczyciel wychowania fizycznego Juliusz Kosiński, a po nim polonista z Włocławka Józef Rachwał^[13]. Od 6 listopada 1923 roku szkołą kierował Teodor Szumski, po nim, od jesieni 1924 roku Jan Moczarski^[14].

W 1924 Sejmik Kolski przeznaczył kwotę 30 tys. zł na rzecz kolskiej szkoły średniej, co umożliwiło rozpoczęcie budowy nowego budynku dla szkoły na placu Wolności (dzisiejsza Szkoła Podstawowa nr 1)^[14][15]. W 1926 szkoła uzyskała status szkoły państwowej, popadła jednak też w kłopoty finansowe^[15]. W 1828 zadłużenie szkoły sięgnęło kwoty 22 tysięcy złotych^[16]. W tym samym roku prawnym właścicielem szkoły zostało Towarzystwo „Oświata”, którego prezesem został Leonard Zuchowicz, pod którego przewodnictwem udało się uratować szkołę od upadku^[16]. Na przełomie 1927 i 1928, po zamknięciu gimnazjów w Dąbiu i Sompolnie Gimnazjum „Oświata” w Kole stało się jedynym gimnazjum w powiecie kolskim^[16].

W 1928 szkołą przejściowo kierował Lachowski, a następnie matematyk Kazimierz Bączyński^[16]. W 1931 dyrektorem został Stanisław Woyna-Gwiaździński, funkcję tę pełnił do 1939^[16]. W 1937 roku powiat kolski przekazał gminie miejskiej Koło gmach szkoły na placu Wolności, otrzymując w zamian budynek im. Marszałka Józefa Piłsudskiego oraz budynki Szkoły Powszechnej nr 1^[17].

1 lutego 1945 rozpoczęto naukę w szkołach podstawowych i średnich w Kole^[18]. 10 lutego 1945 roku Jan Oliskiewicz mianował nowym dyrektorem wieloletniego nauczyciela Stanisława Bajera^[18]. W związku z tym, że w dotychczasowym budynku szkoły mieścił się radziecki szpital wojskowy, na cele dydaktyczne przekazano Gimnazjum i Liceum „Oświata” poniemiecki, drewniany barak przy ulicy Toruńskiej 58 (zaraz obok gmachu Szkoły Podstawowej nr 3)^[18]. W związku z tym, że w otrzymanym baraku nie było żadnego wyposażenia, pierwsi uczniowie przynosili ze sobą do szkoły własne stołki i stoliki, a role tablic odgrywały połamane blaty stołów^[18].

10 marca 1945 w obecności przedstawicieli władz państwowych, samorządowych i wojska nastąpiło oficjalne otwarcie gimnazjum^[19]. Rozpoczęto też wtedy starania o upaństwowienie gimnazjum^[19]. W 1946 udało się natomiast umeblować i wyposażyć szkołę, zakupiono wtedy ławki szkolne, tablice, wieszaki, mikroskopy, mapy, tablice biologiczne i sprzęt gimnastyczny^[20][21]. 1 lutego 1949 Gimnazjum i Liceum „Oświata” w Kole zostało upaństwowione^[22].

W 1966 roku nadano szkole imię Kazimierza III Wielkiego^[23]. Niespełna 10 lat później szkoła otrzymała własny sztandar.

Z początkiem lat 80. XX wieku rozpoczęto działania zmierzające do wybudowania nowego gmachu dla szkoły na placu w sąsiedztwie ulicy Bliznej^[23]. Bezpośrednim inwestorem było Kuratorium Oświaty w Koninie, a inwestorem zastępczym Spółdzielnia Mieszkaniowa w Kole. Wykonawcą była natomiast firma „Szurgot” z Koła^[23]. W 1993 oddano do użytku pierwszą część nowego budynku^[23]. Były to 24 sale lekcyjne wraz z salą gimnastyczną^[23]. W późniejszym okresie przekazano do użytku halę sportową, salę do gimnastyki, natryski, sanitariaty i szatnie^[23]. W 2008 sektor żywnościowy szkoły adaptowano na część multimedialną i bibliotekę^[24].

Stanowisko dyrektora w 2006 roku objęła^[25] i sprawowała do 2013 roku Dorota Wiśniewska, nauczyciel geografii. 18 września 2009 szkoła uroczyście obchodziła 130. rocznicę powstania, na którą zaproszenie zostali wszyscy dotychczasowi profesorowie i absolwenci. Absolwenci, którzy dokonali wybitnych osiągnięć naukowych, otrzymali odznaczenie Primus Inter Pares. 10 czerwca 2011 roku nastąpiło otwarcie kompleksu boisk typu Orlik, które zakończyło etap budowy gmachu liceum. W 2013 kolejnym dyrektorem placówki został Waldemar Koligot, nauczyciel wychowania fizycznego^[26].

24 czerwca 2022 roku w auli liceum odsłonięto tablicę pamiątkową upamiętniającą autorów muralu przedstawiającego zabytki kolskiej starówki – Wojciecha Bukowieckiego i Jacka Chodorowskiego^[27].

Stan obecny

Liceum posiada bibliotekę i czytelnię z zapleczem multimedialnym. Zajęcia odbywają się w salach przystosowanych do wykładanego przedmiotu, dzięki czemu są tu m.in. pracownie: fizyczna, chemiczna, biologiczna, polonistyczne i katechetyczna^[28]. W szkole działa także koło Polskiego Czerwonego Krzyża, oddział harcerski „Kaziki”, chór „Kantata” i Szkolne Koło Strzeleckie (współpracujące z Ligą Obrony Kraju).

Wszelkie uroczystości szkolne odbywają się wewnątrz budynku – w dużej auli, która znajduje się obok głównego wejścia. Poza tym liceum posiada także dziedziniec wewnętrzny. W szkole funkcjonuje także radiowęzeł.

Szkoła posiada salę z pełnowymiarowym boiskiem do koszykówki, a także salę gimnastyki i siłownię. Na zewnątrz usytuowane jest nowoczesne boisko do piłki nożnej, koszykówki, siatkówki plażowej, skocznia w dal i bieżnia wybudowane w latach 2010-2011 w ramach rządowego projektu Orlik 2012.

W budynku liceum swoją siedzibę ma także Wydział Zamiejscowy łódzkiej Społecznej Akademii Nauk, w którym wykłady prowadzone w wybrane weekendy.

Szkoła wyposażona jest m.in. w dwie drukarki 3D^[29] oraz czujnik stanu powietrza^[30].

Tradycje szkolne

• Dziecinada to impreza przeznaczona dla dzieci ze wszystkich przedszkoli i ośrodków szkolno – wychowawczych w Kole, odbywająca się 1 czerwca lub możliwie najbliżej tego dnia. Licealiści organizują festyn na boisku szkolnym, dzieci uczestniczą w różnych konkurencjach sportowych, sprawnościowych, mających charakter zabawowy. Spotkanie wieńczy inscenizacja znanej bajki. Dziecinada odbywa się w kolskim LO od 2004 roku.
• Jarmark Kreatywności odbywa się z okazji pierwszego dnia wiosny. Reprezentanci klas przygotowują własny występ artystyczny (najczęściej wokalny lub taneczny), a następnie wyłaniany jest zwycięzca. Po raz pierwszy imprezę zorganizowano w 2008 roku.
• Dni Frankofońskie odbywają się na wiosnę, podczas nich odbywają się m.in. występy artystyczne, pokazy mody i poczęstunek daniami francuskimi^[31].

Profile nauczania

Rok szkolny 2022/2023^[32]

• politechniczny (matematyka i fizyka)
• prawniczy (język polski i historia)
• lekarski (biologia, chemia, język angielski)
• biomedyczny z elementami ratownictwa (biologia i chemia)
• informatyczny (matematyka, informatyka, język angielski)
• ekonomiczny (matematyka, geografia, język angielski)
• psychologiczno-pedagogiczny (język angielski, biologia, język polski)

Rok szkolny 2019/2020

Dla uczniów po szkole podstawowej:

• politechniczny (matematyka i fizyka)
• prawniczy (język polski i historia)
• lekarski (biologia, chemia, matematyka)
• biomedyczny z elementami ratownictwa (biologia i chemia)
• informatyczny (matematyka, informatyka, język angielski)
• ekonomiczny (matematyka, geografia, język angielski)
• psychologiczno-pedagogiczny (język angielski, biologia, język polski)

Dla uczniów po gimnazjum:

• politechniczny (matematyka i fizyka)
• prawniczy (język polski i historia)
• medyczny (biologia, chemia, matematyka)
• biomedyczny z elementami ratownictwa (biologia, chemia)
• informatyczny (matematyka, informatyka, geografia)
• politologiczny (historia, wiedza o społeczeństwie, język angielski)
• psychologiczno-pedagogiczny (język angielski, biologia, geografia)

Dyrektorzy szkoły

• Antoni Osuchowski (1879–1885)
• Mieczysław Rawita–Witanowski (1885–1898)
• Eugeniusz Kiernożycki (1989−1903)
• Stanisław Kwasieborski (1915–1922)
• Juliusz Kosiński (1922)
• Józef Rachwał (1922–1923)
• Teodor Szumski (1923–1924)
• Jan Moczarski (1924–1928)
• Lachowski (1928)
• Kazimierz Bączyński (1928–1931)
• Stanisław Wojna-Gwiaździński (1931–1939)
• Stanisław Bajer (1945–1947)
• Edward Zięciak (1947–1949)
• Janusz Kornaszewski (1949–1950)
• Zygmunt Krzycki (1950–1966)
• Edmund Jaśkiewicz (1966–1968)
• Bolesław Śliwicki (1968–1969)
• Michał Karwacki (1969–1975)
• Zbigniew Kapelusiak (1975–1980)
• Sylwia Kukawka (1980–1984)
• Tadeusz Kurzepa (1984–2006)
• Dorota Wiśniewska (2006–2013)
• Waldemar Koligot (od 2013)

Nauczyciele i pracownicy szkoły

• Irena Hernik – nauczycielka języka polskiego, bibliotekarka
• Kazimierz Kasperkiewicz – nauczyciel języka niemieckiego
• Józef Stanisław Mujta – nauczyciel historii

Znani absolwenci

Przypisy

Bibliografia

• J. Burszta. „Sześćset lat miasta Koła.” Poznań 1963
• P. Łączkowski, M. Pochwicki. „Koło. Rozwój miasta 1948-1978.” Poznań-Koło 1978
• E. Jaśkowski. „Historia oświaty w mieście Kole.” Koło 2001
• Józef StanisławJ.S. Mujta Józef StanisławJ.S., Liceum Ogólnokształcące w Kole im. Kazimierza Wielkiego 1879-2009, Koło: Starostwo Powiatowe w Kole, 2009 .

Linki zewnętrzne

• Strona główna szkoły