Liczba chromatyczna
Niniejszy artykuł jest częścią cyklu teoria grafów. |
Najważniejsze pojęcia Wybrane klasy grafów Algorytmy grafowe Zagadnienia przedstawiane jako problemy grafowe Inne zagadnienia |
Liczba chromatyczna – liczba kolorów niezbędna do optymalnego klasycznego (wierzchołkowego) pokolorowania grafu, czyli najmniejsza możliwa liczba taka, że możliwe jest legalne pokolorowanie wierzchołków grafu Oznacza się ją symbolem [1].
Problem wyznaczenia liczby chromatycznej jest NP-trudny – nie są znane niezawodne wielomianowe algorytmy wyznaczające liczbę chromatyczną każdego grafu. Istnieje jednak szereg oszacowań liczby chromatycznej dla różnych klas grafów, np.:
- gdzie jest rozmiarem maksymalnej kliki grafu
- Twierdzenie Brooksa: dla grafów pełnych oraz cykli o nieparzystej długości gdzie jest maksymalnym stopniem wierzchołka w grafie G; dla pozostałych grafów spójnych zachodzi [2],
- dla grafów planarnych
- dla drzew o co najmniej dwóch wierzchołkach
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Reinhard Diestel: Graph Theory. Nowy Jork: 2000, s. 95. ISBN 0-387-95014-1.
- ↑ Reinhard Diestel: Graph Theory. Nowy Jork: 2000, s. 99. ISBN 0-387-95014-1.
Linki zewnętrzne
- Michał Adamaszek , Liczba chromatyczna płaszczyzny, [w:] pismo „Delta” [online], deltami.edu.pl, lipiec 2008, ISSN 0137-3005 [dostęp 2022-07-20] (pol.).