Liczba potrójna

Liczba potrójna – kategoria gramatyczna rzeczownika, czasownika i przymiotnika, niekiedy także zaimków rzeczownych i przymiotnych, używana w niektórych językach obok liczby pojedynczej, mnogiej i podwójnej. Stanowi odrębną formę gramatyczną, którą przyjmuje dana część mowy, kiedy odnosi się do trzech osób lub przedmiotów. Liczba potrójna we współczesnych językach występuje rzadko, spotyka się ją m.in. w niektórych językach austronezyjskich i australijskich, np. sursurunga (choć w tym przypadku odnosi się ona do tego, że są co najmniej 3 obiekty, a nie dokładnie 3)^[1] i kiriwina^[2].

Zobacz też

• liczba (językoznawstwo)
• liczba pojedyncza
• liczba mnoga
• liczba podwójna
• liczba poczwórna

Przypisy