Lider opozycji (Wielka Brytania)

Leader of the Opposition

Obecny Lider opozycji
Keir Starmer
Stanowisko
Państwo	Wielka Brytania
Data utworzenia	1807 1937 (ustawowo)
Pierwszy Lider opozycji	William Grenville
Obecny Lider opozycji	Keir Starmer
Obecny od	4 kwietnia 2020

Wielka Brytania Ten artykuł jest częścią serii: Ustrój i polityka Wielkiej Brytanii Ustrój polityczny Ustrój polityczny Wielkiej Brytanii Konstytucja Konstytucja Wielkiej Brytanii Common law Władza ustawodawcza Parlament Izba Gmin Przewodniczący Spiker Izba Lordów Przewodniczący Lord spiker Monarcha Monarcha Kolejność precedencji Wspólnota Narodów Władza wykonawcza Premier Tajna Rada Gabinet Gabinet cieni Władza sądownicza Sądownictwo Sąd Najwyższy Prokurator generalny Kontrola państwowa Kontrola państwowa Finanse Bank Anglii Samorząd terytorialny Podział administracyjny Wielkiej Brytanii Samorząd terytorialny Partie polityczne Partie polityczne Partia Konserwatywna Partia Pracy Szkocka Partia Narodowa Liberalni Demokraci Wybory Wybory parlamentarne: 2019 Wybory do PE: 2019 Referenda: 2016 Polityka zagraniczna Polityka zagraniczna Ministerstwo Spraw Zagranicznych Wielkiej Brytanii

Portal Wielka Brytania

Lider opozycji (ang. Leader of the Opposition) – polityk, który przewodzi Oficjalnej Opozycji Jego/Jej Królewskiej Mości (His/Her Majesty’s Most Loyal Opposition). Zwyczajowo jest nim lider drugiej co do wielkości partii w Izbie Gmin, aczkolwiek monarcha może powołać na to stanowisko dowolnego deputowanego, który nie jest członkiem rządu.

Lider opozycji zasiada w Tajnej Radzie, od 1937 otrzymuje od państwa uposażenie w wysokości 1/2 wynagrodzenia premiera i posiada służbowy samochód. Stoi również na czele gabinetu cieni.

Lista Liderów opozycji

Pogrubionych drukiem wyróżniono tych liderów, którzy zostali później premierami.

Oficjalni liderzy opozycji od 1905

• 1905–1906: Arthur Balfour
• 1906–1906: Joseph Chamberlain
• 1906–1911: Arthur Balfour
• 1911–1915: Andrew Bonar Law
• 1915–1916: Edward Carson
• 1916–1918: Herbert Henry Asquith
• 1918–1920: Donald Maclean
• 1920–1922: Herbert Henry Asquith
• 1922–1924: Ramsay MacDonald
• 1924–1924: Stanley Baldwin
• 1924–1929: Ramsay MacDonald
• 1929–1931: Stanley Baldwin
• 1931–1932: Arthur Henderson
• 1932–1935: George Lansbury
• 1935–1940: Clement Richard Attlee
• 1940–1941: Hastings Lees-Smith
• 1942–1942: Frederick Pethick-Lawrence
• 1942–1945: Arthur Greenwood
• 1945–1945: Clement Richard Attlee
• 1945–1951: Winston Churchill
• 1951–1955: Clement Richard Attlee
• 1955–1963: Hugh Gaitskell
• 1963–1963: George Brown
• 1963–1964: Harold Wilson
• 1964–1965: Alec Douglas-Home
• 1965–1970: Edward Heath
• 1970–1974: Harold Wilson
• 1974–1975: Edward Heath
• 1975–1979: Margaret Thatcher
• 1979–1980: James Callaghan
• 1980–1983: Michael Foot
• 1983–1992: Neil Kinnock
• 1992–1994: John Smith
• 1994–1994: Margaret Beckett
• 1994–1997: Tony Blair
• 1997–1997: John Major
• 1997–2001: William Hague
• 2001–2003: Iain Duncan Smith
• 2003–2005: Michael Howard
• 2005–2010: David Cameron
• 2010–2010: Harriet Harman
• 2010–2015: Ed Miliband
• 2015–2015: Harriet Harman (p.o.)
• 2015–2020: Jeremy Corbyn
• od 2020: Keir Starmer

Liderzy opozycji w Izbie Gmin w latach 1807–1905

• 1807–1817: George Ponsonby
• 1817–1821: George Tierney
• 1830–1830: John Spencer, wicehrabia Althorp
• 1830–1834: Robert Peel
• 1834–1835: lord John Russell
• 1835–1841: Robert Peel
• 1841–1846: lord John Russell
• 1846–1848: lord George Bentinck
• 1848–1848: Charles Manners, markiz Granby
• 1849–1851: Charles Manners, markiz Granby, John Charles Herries, Benjamin Disraeli
• 1851–1852: Benjamin Disraeli
• 1852–1852: lord John Russell
• 1852–1858: Benjamin Disraeli
• 1858–1859: Henry Temple, 3. wicehrabia Palmerston, lord John Russell
• 1859–1866: Benjamin Disraeli
• 1866–1868: William Ewart Gladstone
• 1868–1874: Benjamin Disraeli
• 1874–1875: William Ewart Gladstone
• 1875–1880: Spencer Cavendish, markiz Hartington
• 1880–1885: Stafford Northcote
• 1885–1886: William Ewart Gladstone
• 1886–1886: Michael Hicks-Beach
• 1886–1892: William Ewart Gladstone
• 1892–1895: Arthur Balfour
• 1895–1898: William Vernon Harcourt
• 1899–1905: Henry Campbell-Bannerman

Liderzy opozycji w Izbie Lordów w latach 1807–1915

• 1807–1817: William Grenville, 1. baron Grenville
• 1817–1830: Charles Grey, 2. hrabia Grey
• 1830–1834: Arthur Wellesley, 1. książę Wellington
• 1834–1835: William Lamb, 2. wicehrabia Melbourne
• 1835–1841: Arthur Wellesley, 1. książę Wellington
• 1841–1842: William Lamb, 2. wicehrabia Melbourne
• 1842–1846: Henry Petty-Fitzmaurice, 3. markiz Lansdowne
• 1846–1852: Edward Stanley, 14. hrabia Derby
• 1852–1852: Henry Petty-Fitzmaurice, 3. markiz Lansdowne
• 1852–1858: Edward Stanley, 14. hrabia Derby
• 1858–1859: Granville Leveson-Gower, 2. hrabia Granville
• 1859–1866: Edward Stanley, 14. hrabia Derby
• 1866–1868: John Russell, 1. hrabia Russell
• 1868–1868: Granville Leveson-Gower, 2. hrabia Granville
• 1868–1869: James Harris, 3. hrabia Malmesbury
• 1869–1870: Hugh Cairns, 1. baron Cairns
• 1870–1874: Charles Gordon-Lennox, 6. książę Richmond
• 1874–1880: Granville Leveson-Gower, 2. hrabia Granville
• 1880–1881: Benjamin Disraeli
• 1881–1885: Robert Gascoyne-Cecil, 3. markiz Salisbury
• 1885–1886: Granville Leveson-Gower, 2. hrabia Granville
• 1886–1886: Robert Gascoyne-Cecil, 3. markiz Salisbury
• 1886–1891: Granville Leveson-Gower, 2. hrabia Granville
• 1891–1892: John Wodehouse, 1. hrabia Kimberley
• 1892–1895: Robert Gascoyne-Cecil, 3. markiz Salisbury
• 1895–1896: Archibald Primrose, 5. hrabia Rosebery
• 1896–1902: John Wodehouse, 1. hrabia Kimberley
• 1902–1905: George Robinson, 1. markiz Ripon
• 1905–1915: Henry Petty-Fitzmaurice, 5. markiz Lansdowne