Lidia Babiuch

Lidia Babiuch
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1925
Zagórze, Polska

Pełne imię i nazwisko

Lidia Krystyna Babiuch

profesor nauk medycznych
Specjalność: choroby zakaźne[1]
Doktorat

1972

Habilitacja

1977

Profesura

1990

Lidia Babiuch
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1925
Sosnowiec

Małżonka premiera Rzeczypospolitej Polskiej Ludowej
Okres

od 18 lutego 1980
do 24 sierpnia 1980

Małżonek

Edward Babiuch

Poprzednik

Alicja Solska-Jaroszewicz

Następca

Danuta Pińkowska

Lidia Krystyna Babiuch[1] (ur. 14 stycznia 1925 w Zagórzu) – polska lekarka chorób zakaźnych, profesor nauk medycznych, organizatorka pierwszej w Polsce kliniki dla chorych na AIDS[2], żona premiera PRL Edwarda Babiucha.

Życiorys

Przed wybuchem II wojny światowej rozpoczęła naukę w sosnowieckim gimnazjum. W 1943 została aresztowana przez gestapo i do zakończenia wojny przebywała w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück. Po zakończeniu wojny powróciła do kraju, gdzie zdała maturę[3]. W 1955 ukończyła Akademię Medyczną w Odessie[2].

Praca zawodowa i naukowa

W latach 1955–1958 jako epidemiolożka pracowała w Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Warszawie. Następnie jako asystentka, a od 1959 do 1968 starsza asystentka pracowała na Oddziale Obserwacyjnym w Szpitalu Zakaźnym nr 1. Była asystentką w Akademii Medycznej w Warszawie, w latach 1968–1976 adiunktem Kliniki Chorób Zakaźnych, następnie od 1976 do 1993 kierowniczką Kliniki Hepatologii Zakaźnej[2]. W 1986 Ministerstwo Zdrowia ową klinikę wyznaczyło do nadzoru nad zakażonymi wirusem HIV, a w 1991 została ona przekształcona w Klinikę Nabytych Niedoborów Immunologicznych, która zajmuje się wyłącznie leczeniem chorych na AIDS i obserwacją zakażonych wirusem HIV[3]. Lidia Babiuch kierowała kliniką do 1995. Od 1976 była również zastępczynią dyrektora, a od 1978 do 1986 dyrektorką Instytutu Chorób Zakaźnych i Pasożytniczych[2].

W 1972 uzyskała stopień doktora nauk medycznych, a w 1977 habilitowała się[2]. W 1990 uzyskała tytuł profesora nauk medycznych[1].

Lidia Babiuch odbyła staże naukowe i szkolenia w Związku Radzieckim, Holandii, Belgii[3], Austrii (w WHO, 1976), Niemczech Zachodnich (w Klinikach Chorób Zakaźnych, 1976), Szwecji (1991), Wielkiej Brytanii (1992) i Stanach Zjednoczonych (1995)[2].

Była członkinią Związku Bojowników o Wolność i Demokrację[2].

Życie prywatne

Była żoną Edwarda Babiucha (1927–2021), polityka, posła na Sejm PRL, członka Rady Państwa, premiera w 1980[4]. Miała z nim córki[5].

Publikacje

Jest autorką artykułów opublikowanych w naukowych czasopismach oraz autorką i współautorką publikacji książkowych[2], m.in.:

  • Znaczenie kliniczne eliminacji bromosulfoftaleiny z moczem w chorobach wątroby (1972),
  • Etiopatogeneza oraz immunosupresyjne i immunostymulacyjne leczenie przewlekłego zapalenia wątroby (1977),
  • Choroby wewnętrzne. Tom 2 (1995, współautorka, praca pod redakcją Andrzeja Wojtczaka)[6],
  • AIDS – nowe wyzwanie, stare problemy. Zaburzenia psychiczne związane z AIDS (1992, współautorka, praca pod redakcją Tadeusza Nasierowskiego i Haliny Matsumoto)[7].

Nagrody i wyróżnienia

  • Czerwona Kokardka (1996)[8]
  • Nagroda Rektora AM w Warszawie
  • Nagroda specjalna Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej za pracę nad AIDS[2]

Przypisy

  1. a b c Prof. dr hab. Lidia Krystyna Babiuch, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2021-02-08].
  2. a b c d e f g h i Współcześni uczeni polscy. Słownik biograficzny, Ośrodek Przetwarzania Informacji, Warszawa, tom 1 A-G, 1998, ISBN 83-905295-5-6, s. 50.
  3. a b c Kronika medycyny, Marian B Michalik (red.), Tadeusz Płusa (red.), Warszawa: Wydawnictwo „Kronika”, 1994, s. 601, ISBN 83-86079-01-0, OCLC 749728867.
  4. Marek Zieleniewski, Przez lekko uchyloną bramę: Gierek, Jaroszewicz, Babiuch, Cyrankiewicz, Szlachcic i inni, „Omnibus”. Kościan, 1989, ISBN 83-85072-32-2, s. 91,92.
  5. Edward Babiuch. wyborcza.pl. [dostęp 2021-02-08]. (pol.).
  6. Lidia Babiuch. exlibrisgroup.com. [dostęp 2021-02-08]. (pol.).
  7. Babiuch, Lidia (1925-). bn.org.pl. [dostęp 2021-02-08]. (pol.).
  8. Uhonorowani Czerwoną Kokardką w Polsce. aids.gov.pl. [dostęp 2021-02-08].

Media użyte na tej stronie