Lidia Winniczuk

Lidia Winniczuk

Lidia Winniczuk (fotografia z początku lat 30. XX wieku)
Data i miejsce urodzenia	17 września 1904 Podwołoczyska
Data i miejsce śmierci	31 października 1993 Warszawa
Zawód, zajęcie	filolog klasyczny

Lidia Winniczuk, także Lidia Winniczukówna (ur. 17 września 1904 w Podwołoczyskach, zm. 31 października 1993 w Warszawie) – polska filolog klasyczna.

Życiorys

W latach 1945–1948 nauczycielka języka łacińskiego i angielskiego w Liceum Ogólnokształcącym im. Tomasza Zana w Pruszkowie^[1], od 1963 profesor Uniwersytetu Warszawskiego, od 1982 członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego. Zajmowała się kulturą antyczną i literaturą polsko-łacińską. Przetłumaczyła na język polski dzieła starożytnych autorów łacińskich, m.in. Horacego, Owidiusza, Juwenalisa, Plutarcha, Pliniusza Młodszego^[2].

Została pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 284a-4-4)^[3].

Twórczość

• 1932 – Kobieta w starożytności
• 1953 – Epistolografia. Łacińskie podręczniki epistolograficzne w Polsce w XV–XVI wieku
• 1956 – Twórczość poetek greckich
• 1962 – Mały słownik kultury antycznej (red.)
• 1968 – Starożytni Grecy i Rzymianie w życiu prywatnym i państwowym (z Oktawiuszem Jurewiczem)
• 1972 – Słowo jest cieniem czynu
• 1973 – Kobiety świata antycznego
• 1975 – Lingua Latina. Łacina bez pomocy Orbiliusza
• 1981 – Od starożytności do współczesności
• 1983 – Ludzie, zwyczaje i obyczaje starożytnej Grecji i Rzymu
• 1987 – Pliniusz Młodszy w świetle swoich listów i mów
• 1988 – Nad Zbruczem, Stryjem, Wisłą. Wspomnienia (1905–1927)
• Słownik kultury antycznej (red.)
• Mały słownik polsko-łaciński (red.)
• Język łaciński. Podręcznik dla lektoratów szkół wyższych (z Oktawiuszem Jurewiczem i Janiną Żuławską)

Zobacz też

• Jurij Wynnyczuk

Przypisy

Bibliografia

• Nowa encyklopedia powszechna PWN, t. VI, 1997, s. 797 ISBN 83-01-11969-1
• Wykaz profesorów i docentów Uniwersytetu Warszawskiego. Dane biograficzne, "Roczniki Uniwersytetu Warszawskiego", tom 10 (redaktor Ludwik Bazylow), 1971, s. 139–140