Lidzija Marozawa
_(48199151876).jpg) | ||||||||||
| Państwo | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 8 października 1992 | |||||||||
| Gra | praworęczna, oburęczny backhand | |||||||||
| Zakończenie kariery | aktywna | |||||||||
| Trener | ||||||||||
| Gra pojedyncza | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 0 WTA, 1 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 468 (25 września 2017) | |||||||||
| Gra podwójna | ||||||||||
| Wygrane turnieje | 3 WTA, 2 WTA 125, 21 ITF | |||||||||
| Najwyżej w rankingu | 37 (1 października 2018) | |||||||||
| Australian Open | 2R (2018, 2019) | |||||||||
| Roland Garros | 2R (2022) | |||||||||
| Wimbledon | 2R (2017) | |||||||||
| US Open | 2R (2018, 2022) | |||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||
| ||||||||||
Lidzija Alaksandrauna Marozawa (biał.: Лідзія Аляксандраўна Марозава; ur. 8 października 1992 w Mińsku) – białoruska tenisistka.
Kariera tenisowa
Pierwszy raz na zawodowych kortach wystąpiła w listopadzie 2008 roku. Przegrała wówczas w pierwszej rundzie eliminacji do turnieju ITF pulą nagród 50 000 dolarów w Mińsku. W takim samym turnieju, lecz z pulą nagród 25 000 $, wystąpiła w marcu następnego roku. Wygrała wtedy swój pierwszy mecz na zawodowych kortach, odpadając w drugiej rundzie eliminacji. W październiku 2009 roku osiągnęła pierwszy sukces w rozgrywkach deblowych – doszła do finału ITF w Sztokholmie.
W 2016 roku dotarła do finału turnieju w Båstad w konkurencji gry podwójnej, w którym jej partnerką była Lesley Kerkhove. Zawodniczki przegrały wówczas z parą Andreea Mitu–Alicja Rosolska 3:6, 5:7. Ponad rok później, w październiku 2017 roku, osągnęła największy dotychczasowy sukces w rozgrywkach tenisowych – wygrała swój pierwszy tytuł rangi WTA. Na twardych kortach w hali w Luksemburgu, ponownie u boku Kerkhove, pokonała w finale Eugenie Bouchard i Kirsten Flipkens 6:7(4), 6:4, 10–6. Sezon zakończyła na 69. miejscu zestawienia deblowego WTA oraz na 478. pozycji w singlu.
W sezonie 2018 w grze pojedynczej wystąpiła tylko w jednym turnieju – odpadła w drugiej rundzie w Moskwie (15 000 $). W grze podwójnej doszła do półfinału w Shenzhen, drugiej rundy Australian Open i ćwierćfinału w Budapeszcie. Pod koniec kwietnia odpadła w półfinale Stuttgarcie z parą Nicole Melichar–Květa Peschke (3:6, 5:7), a tydzień później zmierzyła się ponownie z nimi w finale w Pradze. Grając w parze ze zmęczoną Mihaelą Buzărnescu (Rumunka wcześniej wygrała w trzech setach półfinał singla) uległa 4:6, 2:6. Razem z Shūko Aoyamą awansowała do finału zawodów w Hongkongu i kończących sezon rozgrywek WTA Elite Trophy w Zhuhai, ale zwyciężczyniami zostawały odpowiednio deble Samantha Stosur–Zhang Shuai oraz Ludmyła Kiczenok–Nadija Kiczenok.
W 2020 roku wspólnie z Andreeą Mitu zdobyły tytuł zawodów deblowych w Pradze, w meczu mistrzowskim pokonując Giulię Gatto-Monticone i Nadię Podoroską wynikiem 6:4, 6:4.
W sezonie 2021 razem z Anną Daniliną triumfowały w rozgrywkach w Gdyni, wygrywając w finale 6:3, 6:2 z Kateryną Bondarenko i Katarzyną Piter.
25 września 2017 zajmowała najwyższe miejsce w rankingu singlowym WTA Tour – 468. pozycję, natomiast 1 października 2018 osiągnęła najwyższe, 37. lokatę w rankingu deblistów.
Finały turniejów WTA
Gra podwójna 7 (3–4)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 24 lipca 2016 | Båstad | Ceglana |  Lesley Kerkhove |  Andreea Mitu Alicja Rosolska | 3:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 1. | 21 października 2017 | Luksemburg | Twarda (hala) | Lesley Kerkhove |  Eugenie Bouchard Kirsten Flipkens | 6:7(4), 6:4, 10–6 |
| Finalistka | 2. | 4 maja 2018 | Praga | Ceglana | Mihaela Buzărnescu |  Nicole Melichar Květa Peschke | 4:6, 2:6 |
| Finalistka | 3. | 14 października 2018 | Hongkong | Twarda |  Shūko Aoyama |  Samantha Stosur Zhang Shuai | 4:6, 4:6 |
| Finalistka | 4. | 4 listopada 2018 | Zhuhai | Twarda (hala) | Shūko Aoyama |  Ludmyła Kiczenok Nadija Kiczenok | 4:6, 6:3, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 2. | 25 lipca 2021 | Gdynia | Ceglana |  Anna Danilina | Kateryna Bondarenko Katarzyna Piter | 6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 3. | 27 lutego 2022 | Guadalajara | Twarda | Kaitlyn Christian | Wang Xinyu Zhu Lin | 7:5, 6:3 |
Finały turniejów WTA 125
Gra podwójna 2 (2–0)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwyciężczyni | 1. | 6 września 2020 | Praga | Ceglana | Andreea Mitu |  Giulia Gatto-Monticone Nadia Podoroska | 6:4, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2. | 1 sierpnia 2021 | Belgrad | Ceglana |  Wolha Hawarcowa |  Alona Fomina Jekatierina Jaszyna | 6:2, 6:2 |
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2016-09-08] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2016-09-08] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2016-09-08] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
.svg)
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
