Liezel Huber
.jpg) Wimbledon 2013 | |
| Państwo |  Stany Zjednoczone |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 21 sierpnia 1976 Durban |
| Wzrost | 180 cm |
| Masa ciała | 71,6 kg |
| Gra | praworęczna |
| Status profesjonalny | 1993 |
| Zakończenie kariery | 2017 |
| Trener | Tony Huber Mariaan de Swardt |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 131 (29 marca 1999) |
| Australian Open | 3Q (2002) |
| Roland Garros | 2R (1998) |
| Wimbledon | 2Q (2002) |
| US Open | 1R (1998) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje | 53 WTA, 11 ITF |
| Najwyżej w rankingu | 1 (12 listopada 2007) |
| Australian Open | W (2007) |
| Roland Garros | F (2005) |
| Wimbledon | W (2005, 2007) |
| US Open | W (2008, 2011) |
| Strona internetowa | |
Liezel Huber, z domu Horn (ur. 21 sierpnia 1976 w Durbanie) – amerykańska tenisistka, do 2007 roku reprezentująca ojczystą Republikę Południowej Afryki; specjalistka gry podwójnej; zwyciężczyni pięciu turniejów wielkoszlemowych w tej konkurencji, dwukrotna mistrzyni i trzykrotna wicemistrzyni w grze mieszanej; była liderka deblowej klasyfikacji WTA; zwyciężczyni deblowego turnieju Mistrzyń w latach 2007, 2008 i 2011. Reprezentantka obydwu krajów w rozgrywkach Pucharu Federacji oraz w letnich igrzyskach olimpijskich (Sydney 2000 w barwach Republiki Południowej Afryki i Pekin 2008 oraz Londyn 2012 w barwach Stanów Zjednoczonych). Tenisistka praworęczna z oburęcznym bekhendem.
Kariera tenisowa
Występy juniorskie
Liezel zadebiutowała w rozgrywkach juniorskich podczas Wimbledonu w 1992 roku, ale odpadła już w drugiej rundzie. W gronie zawodników do lat osiemnastu występowała do 1994. Już wtedy osiągała lepsze wyniki w grze podwójnej. W 1992 była w juniorskim ćwierćfinale deblowym French Open i półfinale Wimbledonu. Była liderką rankingu juniorek w Republice Południowej Afryki.
Gra pojedyncza
W styczniu 1995 roku Liezel po raz pierwszy wzięła udział w eliminacjach do turnieju WTA. Miało to miejsce w nowozelandzkim Auckland, odpadła w drugiej rundzie. Dopiero pod koniec kwietnia w Budapeszcie zadebiutowała w drabince głównej, przegrywając spotkanie otwarcia z Eleną Wagner, najwyżej rozstawioną. W czerwcu 1996 zwyciężyła pierwsze profesjonalne spotkanie w stolicy Węgier z Tiną Pliwelicz 6:2, 6:4. Jej singlowe występy w WTA nadal miały charakter „gościnny”, bowiem więcej czasu poświęcała imprezom Międzynarodowej Federacji Tenisowej, gdzie odnosiła niemałe sukcesy. W czerwcu 1997 wzięła udział w kwalifikacjach do wielkoszlemowego Roland Garros, ale została pokonana już w pierwszej rundzie. Rok później przebrnęła paryskie kwalifikacje, ulegając w meczu otwarcia Caroline Dhenin. Wynik powtórzyła na US Open. W sezonie 1999 wspięła się na najwyższe w karierze, 131. miejsce w rankingu indywidualnym. Wkrótce odnotowała gwałtowny spadek na liście światowej, gdyż po US Open nie grała już turniejów indywidualnych. W listopadzie 2001 osiągnęła najlepszy indywidualny wynik, jakim był ćwierćfinał w Pattaya, przegrany z Henrietą Nagyovą. Potem już coraz rzadziej występowała indywidualnie, wreszcie w 2004 roku definitywnie zrezygnowała z singla.
Gra podwójna
1994-1998
Huber poświęciła się wyłącznie karierze deblowej. Swój debiut w grze podwójnej odnotowała w kwietniu 1994 roku w Amelia Island. Partnerowała jej Lenka Laskova i odpadły w pierwszej rundzie z Elly Hakimi i Danielle Scott. Kolejny występ zawodniczki z południowej Afryki w cyklu WTA był już o wiele lepszy, a mianowicie razem z Dominique Van Roost doszły do półfinału w Tokio. W 1995 z rodaczką Mariaan de Swardt po raz pierwszy wystąpiły w Wielkim Szlemie, ale na starcie zostały pokonane przez Patty Fendick i Mary Joe Fernandez. W sezonie tym Horn grywała z różnymi partnerkami, najczęściej jednak z Belgijką Van Roost. Lata 1996 i 1997 spędziła, grając w imprezach ITF. W styczniu 1998 ponownie pojawiła się w profesjonalnych rozgrywkach. Razem z Paolą Suárez doszła do ćwierćfinału w Gold Coast. Była też w półfinale w Oklahoma City i Budapeszcie z Laurą Golarsą. W czerwcu 1998 zawitała w Warszawie i to tutaj, wespół z Karin Kschwendt, osiągnęła pierwszy zawodowy finał. Na koniec roku doszła do półfinału w Pattaya.
1999
W 1999 przebiła się do czołowej setki deblowej klasyfikacji WTA. Razem z Sonyą Jeyaseelan były w ćwierćfinale w Berlinie, gdzie uległy Janie Novotnej i Patricii Tarabini. Wkrótce z Katariną Srebotnik awansowały do trzeciej rundy French Open, gdzie trafiły na Annę Kurnikową i Martinę Hingis. Prawdziwą niespodziankę sprawiły, dochodząc do półfinału Wimbledonu, w którym lepsze okazały się Lindsay Davenport i Corina Morariu. Horn, razem z Kimberly Po, zaliczyła jeszcze ćwierćfinał US Open, w którym przegrały z Arantxą Sánchez Vicario i Łarysą Neiland.
2000
Sezon 2000 rozpoczęła z opóźnieniem, ale za to mocnym akcentem. Z Laurą Montalvo doszły do półfinałów turnieju pierwszej kategorii na Florydzie. Z tą samą tenisistką Horn awansowała do jednej czwartej Roland Garros (porażka z Ruano Pascual i Suarez). Pod koniec sezonu doszła do finału w Kuala Lumpur.
2002
Po serii bardzo dobrych występów w roku 2002 udało jej się zdobyć pierwszy profesjonalny tytuł. Stało się to w Tokio. Tydzień później triumfowała również w Szanghaju, a w ostatnim występie sezonu była w finale w Pattaya.
Razem z Nicole Arendt wygrała turniej w Auckland w styczniu 2002. Następnie znalazła się w trzeciej rundzie Australian Open. Na paryskich kortach niedaleko Lasku Bolońskiego doszła do półfinału, ustanawiając swój największy życiowy wynik. Zakwalifikowała się do Masters, ale odpadła już w pierwszym meczu. Towarzysząc Magdalenie Maleewej, wygrała zawody w Miami w roku 2003. Zwycięstwo odniosła także w Sarasocie, ale tym razem u boku wybitnej Amerykanki, Martiny Navrátilovej. Triumfowała w Warszawie (z Maleewą), Madrycie (z Jill Craybas) i Linzu (z Ai Sugiyamą). Huber nadal nie miała stałej partnerki deblowej.
2004
Bardzo dobre występy w Australian Summer 2004 zwieńczyła kolejnym półfinałem wielkoszlemowym, tym razem w Melbourne (z Maleewą). Wygrała też zawody w Hajdarabadzie. W czerwcu, na kortach londyńskiego Wimbledonu, odniosła nowy największy sukces w karierze w postaci wielkoszlemowego wicemistrzostwa. Partnerowała Sugiyamie, a w decydującym meczu uległy Carze Black i Rennae Stubbs. Na US Open razem z Tamarine Tanasugarn weszła do ćwierćfinału.
2005
W sezonie 2005 zaczęła częściej występować z Zimbabwejką Carą Black, z którą to osiągnęły mistrzostwa w Rzymie oraz na Wimbledonie (w finale pokonały Amélie Mauresmo i Swietłanę Kuzniecową). Jako rozstawione z numerem drugim doszły do finału French Open, ale uległy w nim Ruano Pascual i Suarez. Po Wimbledonie Huber nabawiła się kontuzji kolana, która zakończyła się operacją i zmusiła tenisistkę do półrocznej przerwy w występach.
2006
Drogi jej i Black ponownie się rozeszły. W 2006 roku Huber wygrała w Bangalore razem z Mirzą, w Strasburgu z Navratilovą, w Kolkacie ponownie z Mirzą; wielokrotnie docierała do finałów, nie wystąpiła w Masters. Po tym sezonie Black rozstała się z dotychczasową partnerką deblową, Rennae Stubbs i wznowiła współpracę z Liezel. W styczniu zdobyły mistrzostwo Australian Open, wygrywając seryjnie kolejne turnieje (Paryż, Antwerpia, Dubaj, Wimbledon, San Diego, Moskwa i Linz). W listopadzie triumfowały w turnieju Mistrzyń, w finale pokonując Srebotnik i Sugiyamę.
2008
W sezonie 2008 nie zdołały obronić mistrzostwa z Melbourne, pokonane w ćwierćfinale przez późniejsze zwyciężczynie, ukraińskie siostry Alonę i Katerynę Bondarenko. Niespodziewanie przegrały w pierwszej rundzie w Paryżu; wkrótce dotarły do finału w Dosze. W marcu przyznano Huber i Black nagrody WTA dla najlepszej pary deblowej sezonu. W kwietniu Liezel zadebiutowała w turnieju o Puchar Federacji w barwach Stanach Zjednoczonych. Razem z Vanią King pokonały Swietłanę Kuzniecową i Jelenę Wiesninę 7:6(3), 6:4. Triumfowały w Rzymie, eliminując w decydującej rozgrywce Llagosterę Vives i Martínez Sánchez. We French Open doszły do półfinału, ale zwyciężyły w Birmingham oraz Eastbourne. W półfinale Wimbledonu niespodziewanie przegrały z powracającą parą deblistek Stosur i Raymond.
Pod koniec lipca 2008 roku Huber w parze z Carą Black triumfowały w turnieju Bank of the West Classic w Stanford, pokonując w finale Jelenę Wiesninę i Wierę Zwonariową z Rosji 6:4, 6:3. Niespełna dwa tygodnie później ponownie w parze z Black odniosła spektakularne zwycięstwo, wygrywając w turnieju pierwszej kategorii Rogers Cup w Montrealu. Para Huber/Black pokonała w finale Mariję Kirilenko i Flavię Pennettę 6:1, 6:1.
W turnieju US Open Huber w parze z Carą Black, pokonała w finale Australijkę Samanthę Stosur i Amerykankę Lisę Raymond 6:3, 7:6(6), biorąc tym samym rewanż za porażkę w półfinale Wimbledonu. Ponadto Liezel w parze z Brytyjczykiem Jamiem Murrayem dotarła do finału rozgrywek gry mieszanej, ulegając w nim swojej partnerce deblowej Carze Black i Hindusowi Leandrowi Paesowi 6:7, 4:6. W halowej części sezonu Huber i Black wygrały turnieje w Zurychu (finał z Anną-Leną Grönefeld i Patty Schnyder) oraz Sony Ericsson Championships w Dosze po finale z Květą Peschke i Rennae Stubbs. Zagrały również w finałach w Moskwie i Linzu.
2009
Na początku roku 2009 Black i Huber osiągnęły ćwierćfinały w Brisbane (pokonane przez Danielę Hantuchovą i Ai Sugiyamę), w Australian Open (z tymi samymi przeciwniczkami) i półfinał w Sydney (z Nathalie Dechy i Casey Dellacquą). Liezel wystąpiła w ćwierćfinale Pucharu Federacji przeciwko Argentynkom i wygrała spotkanie deblowe, partnerując Julie Ditty. Wkrótce liderki rankingu triumfowały w Paryżu i Dubaju (w tym drugim finale pokonując Agnieszkę Radwańską i Mariję Kirilenko), po czym odniosły zaskakującą porażkę w drugiej rundzie w Indian Wells z Alisą Klejbanową i Monicą Niculescu.
2012
W sezonie 2012 w parze z Lisą Raymond wygrała turniej na kortach twardych w hali we francuskim Paryżu. W finale para pokonała Annę-Lenę Grönefeld i Petrę Martić wynikiem 7:6(3), 6:1[1]. Tydzień później para wygrała zawody rangi Premier 5 w Dosze. Rywalkami w finale były rodaczki Raquel Kops-Jones oraz Abigail Spears. Mecz zakończył się wynikiem 6:3, 6:1. W kolejnym tygodniu Amerykanki znów wygrały turniej deblowy rangi Premier. W Dubaju zawodniczki pokonały Sanię Mirzę i Jelenę Wiesninę wynikiem 6:2, 6:1[2]. W marcu na kortach Indian Wells para znów pokonała Mirzę i Wiesninę. Mecz zakończył się wynikiem 6:2, 6:3[3]. W czerwcu debel przegrał w finale w turnieju w Birmingham. Lepsze okazały się Tímea Babos i Hsieh Su-wei, którym Amerykanki uległy w finale 5:7, 7:6(2), 8-10. W następnym tygodniu również znalazły się w finale turnieju na nawierzchni trawiastej. W Eastbourne musiały uznać wyższość Nurii Llagostery Vives i Maríí José Martínez Sánchez po kreczu poniesionym przy stanie 4:6. Razem z Raymond zdobyły czwarte miejsce na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2012 w grze podwójnej. W meczu o trzecie miejsce przegrały 6:4, 4:6, 1:6 z Mariją Kirilenko i Nadieżdą Pietrową. W grze mieszanej wystąpiła razem z Bobem Bryanem, ale para odpadła w pierwszej rundzie. Kolejny triumf w grze podwójnej odniosła w New Haven. Podczas US Open Huber broniła tytułu w parze z Lisą Raymond. Amerykanki, rozstawione z numerem pierwszym, odpadły w trzeciej rundzie, ulegając Hsieh Su-wei i Anabel Medinie Garrigues 4:6, 6:2, 4:6. Podczas tej samej imprezy Huber spróbowała swoich sił także w mikście. Amerykanka i jej partner Maks Mirny dotarli do półfinału, gdzie przegrali z Květą Peschke i Marcinem Matkowskim 5:7, 2:6. Po tym turnieju Huber i jej partnerka deblowa Lisa Raymond straciły pozycję liderek deblowego rankingu WTA na rzecz Sary Errani. W kończących sezon Mistrzostwach WTA para osiągnęła półfinał, w którym przegrała z Czeszkami Hlaváčkovą i Hradecką, co spowodowało spadek Huber na ósmą pozycję w rankingu WTA deblistek.
2013
Sezon 2013 Huber rozpoczęła od ćwierćfinałów w Brisbane i Sydney. Podczas Australian Open osiągnęła trzecią rundę debla, natomiast w mikście przegrała w drugim meczu. W Paryżu, gdzie grała razem z Andreą Hlaváčkovą, odpadła dopiero z Errani i Vinci w finale. W Dosze i Dubaju nie przeszła pierwszej rundy. W Indian Wells i Miami natomiast osiągnęła ćwierćfinały. Kolejny finał – w Charleston – ponownie osiągnęła z Hlaváčkovą. Zawody w Stuttgarcie zakończyła na ćwierćfinale. W Madrycie, Rzymie, Brukseli i na French Open nie wygrała meczu. W mikście w stolicy Francji awansowała natomiast do półfinału. Turnieje na trawie w Birmingham i Eastbourne kończyła na ćwierćfinale. Na Wimbledonie w deblu i w mikście awansowała do trzeciej rundy.
2014
Sezon 2014 rozpoczęła od startów z Chan Hao-ching, jednak w pierwszych sześciu turniejach zdołały wygrać tylko pięć spotkań. Od turnieju w Miami powróciła do Lisy Raymond. Doszły wspólnie do półfinału w Oeiras i Norymberdze. Przegrały w trzeciej rundzie French Open, gdzie uległy późniejszym triumfatorkom Hsieh Su-wei i Peng Shuai 0:6, 2:6. Przegrały w ćwierćfinałach w Birmingham i Eastbourne. Podczas Wimbledonu przegrały już w drugiej rundzie z parą Shūko Aoyama – Renata Voráčová 6:0, 6:7(5), 4:6. Był to ostatni występ Huber w rozgrywkach WTA, choć oficjalnie nie ogłosiła zakończenia kariery.
2016-2017
Po dwóch latach przerwy powróciła do startów. W czerwcu 2016 roku wystąpiła wspólnie z Maegan Manasse w turnieju ITF w Baton Rouge. Przegrały w drugim meczu. W styczniu 2017 roku drugi raz wystartowała w turnieju. Tym razem z Marią Sanchez wystąpiła w Sydney. W pierwszej rundzie stanęły naprzeciw groźnym Darji Gawriłowej i Darji Kasatkinie. Mimo prowadzenia 6:1 i 4:1 w drugiej partii przegrały w supertiebreaku do 7. Mimo porażki w pierwszym meczu turnieju powróciła do rankingu WTA w notowaniu z dnia 16 stycznia 2017 roku. Podczas wielkoszlemowego Australian Open osiągnęła drugą rundę. To był jednak ostatni występ Amerykanki na zawodowych korach w cyklu WTA Tour. Zakończenie kariery ogłosiła w kwietniu 2017 roku[4]. We wrześniu wystąpiła jeszcze gościnnie w turnieju gry mieszanej podczas US Open. U boku Danny’ego Thomasa przegrała w pierwszej rundzie z rozstawioną z numerem ósmym parą Lucie Hradecká – Marcin Matkowski 4:6, 4:6.
Nagrody i wyróżnienia
- 2005 – Najlepszy Sportowiec Republiki Południowej Afryki
- 2005 – WTA Awards: Nagroda za działalność charytatywną
- 2007 – WTA Awards: Najlepsza Para Deblowa (z Carą Black)
- 2007 – WTA Awards: Player Service
- 2007 – WTA Awards: Nagroda za działalność charytatywną
- 2008 – WTA Awards: Najlepsza Para Deblowa (z Carą Black)
- 2008 – WTA Awards: Player Service
- 2009 – WTA Awards: Player Service
Życie prywatne
Jest córką Jana i Sici Horn. Ma siostrę bliźniaczkę, Monitę i brata Janusa. 19 lutego 2000 roku poślubiła Tony’ego Hubera. Ślub odbył się w Durbanie. Tenisistka przeprowadziła się wkrótce do Houston w stanie Teksas w Stanach Zjednoczonych. 25 lipca 2007 roku Liezel otrzymała obywatelstwo amerykańskie i zaczęła reprezentować to państwo. 27 września 2012 wraz z mężem adoptowali chłopca, który otrzymał imiona Joshua Jacob[5].
W 2005 utworzyła fundację charytatywną Liezel’s Cause, w celu zebrania pieniędzy i podstawowych środków do życia dla ofiar huraganu Katrina. W marcu 2007 kupiła działkę o powierzchni dziesięciu akrów, gdzie właśnie zakończyła budowę jedenastu kortów o twardej nawierzchni. W marcu 2008 otworzyła tam Huber Tennis Ranch.
Historia występów wielkoszlemowych
- Legenda
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
A, brak startu
Występy w grze pojedynczej
| Turniej | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | Z-P | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 – 0 | |||||||||||||
| French Open | A | A | A | A | A | A | 2R | A | A | A | A | A | 1 – 1 | |||||||||||||
| Wimbledon | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 0 – 0 | |||||||||||||
| US Open | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | A | A | 0 – 1 | |||||||||||||
| Ranking na koniec roku | 778 | 581 | 287 | 356 | 212 | 149 | 148 | 299 | 444 | 180 | 220 | 765 | 1 – 2 | |||||||||||||
Występy w grze podwójnej
| Turniej | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | Tytuły | Z-P |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | 1R | A | A | 1R | 1R | A | 2R | 3R | A | SF | 2R | 3R | W | QF | QF | F | SF | QF | 3R | 3R | A | A | 2R | 1 / 16 | 38 – 15 |
| French Open | A | A | A | 1R | A | 2R | 1R | 3R | QF | 2R | SF | 1R | 1R | F | 2R | SF | SF | SF | SF | SF | 1R | 1R | 3R | A | A | A | 0 / 19 | 39 – 19 |
| Wimbledon | A | A | A | 1R | A | 1R | 1R | SF | 2R | 1R | 2R | 3R | F | W | QF | W | SF | SF | SF | QF | SF | 3R | 2R | A | A | A | 2 / 19 | 50 – 17 |
| US Open | A | A | A | 1R | 1R | A | 1R | QF | 2R | 2R | 2R | QF | QF | A | 3R | 2R | W | F | F | W | 3R | 3R | A | A | A | A | 2 / 17 | 41 – 15 |
| Ranking na koniec roku | 338 | 388 | 112 | 181 | 130 | 106 | 57 | 37 | 43 | 21 | 18 | 12 | 11 | 6 | 17 | 1 | 1 | 1 | 3 | 1 | 8 | 22 | 51 | – | – | 401 | 5 / 72 | 168 – 66 |
Występy w grze mieszanej
| Turniej | 1992 | 1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | 1998 | 1999 | 2000 | 2001 | 2002 | 2003 | 2004 | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | Tytuły | Z-P |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Australian Open | A | A | A | A | A | A | A | A | A | 1R | 2R | A | SF | F | 2R | SF | 2R | 2R | 1R | 2R | QF | 2R | 1R | A | A | 1R | 0 / 14 | 22 – 14 |
| French Open | A | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | 1R | 2R | 1R | QF | 2R | QF | QF | W | 1R | 1R | QF | SF | 2R | A | A | A | 1 / 17 | 25 – 16 |
| Wimbledon | A | A | A | A | A | 1R | 1R | 1R | 1R | F | 3R | SF | 3R | SF | 2R | 2R | SF | SF | 2R | QF | SF | 3R | 2R | A | A | A | 0 / 18 | 38 – 18 |
| US Open | A | A | A | A | A | A | A | 1R | A | A | A | 1R | QF | A | 1R | SF | F | SF | W | 2R | SF | QF | A | A | A | 1R | 1 / 12 | 30 – 11 |
| 2 / 61 | 115 – 59 | |||||||||||||||||||||||||||
Finały turniejów wielkoszlemowych
Gra podwójna
| Rezultat | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki w finale | Wynik finału |
| Finalistka | 2004 | Wimbledon | Trawiasta |  Ai Sugiyama |  Cara Black Rennae Stubbs | 6:3, 7:6(5) |
| Finalistka | 2005 | French Open | Ziemna | Cara Black |  Virginia Ruano Pascual Paola Suárez | 4:6, 6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2005 | Wimbledon | Trawiasta | Cara Black |  Swietłana Kuzniecowa Amélie Mauresmo | 6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2007 | Australian Open | Twarda | Cara Black |  Chan Yung-jan Chuang Chia-jung | 6:4, 6:7(4), 6:1 |
| Zwyciężczyni | 2007 | Wimbledon | Trawiasta | Cara Black |  Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 3:6, 6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 2008 | US Open | Twarda | Cara Black | Lisa Raymond Samantha Stosur | 6:3, 7:6(8) |
| Finalistka | 2009 | US Open | Twarda | Cara Black | Serena Williams Venus Williams | 6:2, 6:2 |
| Finalistka | 2010 | Australian Open | Twarda | Cara Black | Serena Williams Venus Williams | 6:4, 6:3 |
| Finalistka | 2010 | US Open | Twarda | Nadieżda Pietrowa | Vania King Jarosława Szwiedowa | 2:6, 6:4, 7:6(4) |
| Zwyciężczyni | 2011 | US Open | Twarda | Lisa Raymond | Vania King Jarosława Szwiedowa | 4:6, 7:6(5), 7:6(3) |
Gra mieszana
| Rezultat | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy w finale | Wynik finału |
| Finalistka | 2001 | Wimbledon | Trawiasta | Mike Bryan |  Leoš Friedl Daniela Hantuchová | 4:6, 6:3, 6:2 |
| Finalistka | 2005 | Australian Open | Twarda | Kevin Ullyett | Samantha Stosur Scott Draper | 6:2, 2:6, 10–6 |
| Finalistka | 2008 | US Open | Twarda |  Jamie Murray |  Leander Paes Cara Black | 7:6(6), 6:4 |
| Zwyciężczyni | 2009 | French Open | Ziemna | Bob Bryan | Vania King Marcelo Melo | 5:7, 7:6(5), 10–7 |
| Zwyciężczyni | 2010 | US Open | Twarda | Bob Bryan | Květa Peschke Aisam-ul-Haq Qureshi | 6:4, 6:4 |
Finały turniejów WTA
| Legenda | |
|---|---|
| Wielki Szlem | |
| Igrzyska olimpijskie | |
| WTA Tour Championships | |
| 1988 – 2008 | |
| Kategoria I | |
| Kategoria II | |
| Kategoria III | |
| Kategoria IV | |
| Kategoria V | |
| 2009 – 2020 | |
| WTA Premier Mandatory | |
| WTA Premier 5 | |
| WTA Premier | |
| WTA International Series | |
| WTA 125K series (2012–2020) | |
Gra podwójna 92 (53–39)
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalistka | 1. | 19 lipca 1998 | Warszawa | Ceglana |  Karin Kschwendt | Karina Habšudová Olga Lugina | 6:7(2), 5:7 |
| Finalistka | 2. | 12 listopada 2000 | Kuala Lumpur | Twarda |  Vanessa Webb | Henrieta Nagyová Sylvia Plischke | 4:6, 6:7(4) |
| Zwyciężczyni | 1. | 23 września 2001 | Tokio (Toyota) | Twarda | Cara Black |  Kim Clijsters Ai Sugiyama | 6:1, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 2. | 7 października 2001 | Tokio – Japan Open | Twarda | Rachel McQuillan | Janet Lee Wynne Prakusya | 6:2, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 3. | 14 października 2001 | Szanghaj | Twarda | Lenka Němečková | Evie Dominikovic Tamarine Tanasugarn | 6:0, 7:5 |
| Finalistka | 3. | 11 listopada 2001 | Pattaya | Twarda | Wynne Prakusya |  Åsa Carlsson Iroda Tulyaganova | 6:4, 3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 4. | 6 stycznia 2002 | Auckland | Twarda | Nicole Arendt | Květa Hrdličková Henrieta Nagyová | 7:5, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 5. | 30 marca 2003 | Miami | Twarda |  Magdalena Maleewa | Shinobu Asagoe Nana Miyagi | 6:4, 3:6, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 6. | 6 kwietnia 2003 | Sarasota | Ceglana | Martina Navrátilová | Shinobu Asagoe Nana Miyagi | 7:6(8), 6:3 |
| Zwyciężczyni | 7. | 4 maja 2003 | Warszawa | Ceglana | Magdalena Maleewa |  Eleni Daniilidu Francesca Schiavone | 3:6, 6:4, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 8. | 24 maja 2003 | Madryt | Ceglana | Jill Craybas | Rita Grande Angelique Widjaja | 6:4, 7:6(6) |
| Zwyciężczyni | 9. | 26 października 2003 | Linz | Twarda (hala) | Ai Sugiyama | Marion Bartoli Silvia Farina Elia | 6:1, 7:6(6) |
| Finalistka | 4. | 11 stycznia 2004 | Gold Coast | Twarda | Magdalena Maleewa | Swietłana Kuzniecowa Jelena Lichowcewa | 3:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 10. | 22 lutego 2004 | Hajdarabad | Twarda | Sania Mirza |  Li Ting Sun Tiantian | 7:6(1), 6:4 |
| Finalistka | 5. | 4 lipca 2004 | Wimbledon | Trawiasta | Ai Sugiyama | Cara Black Rennae Stubbs | 3:6, 6:7(5) |
| Finalistka | 6. | 8 sierpnia 2004 | Montreal | Twarda | Tamarine Tanasugarn | Shinobu Asagoe Ai Sugiyama | 0:6, 3:6 |
| Finalistka | 7. | 7 listopada 2004 | Filadelfia | Twarda (hala) | Corina Morariu | Lisa Raymond Alicia Molik | 5:7, 4:6 |
| Finalistka | 8. | 26 lutego 2005 | Doha | Twarda | Cara Black | Alicia Molik Francesca Schiavone | 3:6, 4:6 |
| Finalistka | 9. | 8 maja 2005 | Berlin | Ceglana | Cara Black | Jelena Lichowcewa Wiera Zwonariowa | 6:4, 4:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 11. | 15 maja 2005 | Rzym | Ceglana | Cara Black | Marija Kirilenko Anabel Medina Garrigues | 6:0, 4:6, 6:1 |
| Finalistka | 10. | 4 czerwca 2005 | French Open | Ceglana | Cara Black | Virginia Ruano Pascual Paola Suárez | 6:4, 3:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 12. | 2 lipca 2005 | Wimbledon | Trawiasta | Cara Black | Swietłana Kuzniecowa Amélie Mauresmo | 6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 13. | 19 lutego 2006 | Bangalore | Twarda | Sania Mirza | Anastasija Rodionowa Jelena Wiesnina | 6:3, 6:3 |
| Finalistka | 11. | 1 kwietnia 2006 | Miami | Twarda | Martina Navrátilová | Lisa Raymond Samantha Stosur | 4:6, 5:7 |
| Finalistka | 12. | 9 kwietnia 2006 | Amelia Island | Ceglana | Sania Mirza | Shinobu Asagoe Katarina Srebotnik | 2:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 14. | 27 maja 2006 | Strasburg | Ceglana | Martina Navrátilová |  Martina Müller Andreea Ehritt-Vanc | 6:2, 7:6(1) |
| Finalistka | 13. | 18 czerwca 2006 | Birmingham | Trawiasta | Jill Craybas |  Jelena Janković Li Na | 2:6, 4:6 |
| Finalistka | 14. | 26 czerwca 2006 | Eastbourne | Trawiasta | Martina Navrátilová | Swietłana Kuzniecowa Amélie Mauresmo | 2:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 15. | 24 września 2006 | Kolkata | Dywanowa (hala) | Sania Mirza | Julija Bejhelzimer Juliana Fedak | 6:4, 6:0 |
| Finalistka | 15. | 1 października 2006 | Luksemburg | Twarda (hala) | Anna-Lena Grönefeld | Francesca Schiavone Květa Peschke | 6:2, 4:6, 1:6 |
| Finalistka | 16. | 22 października 2006 | Zurych | Twarda (hala) | Katarina Srebotnik | Cara Black Rennae Stubbs | 5:7, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 16. | 27 stycznia 2007 | Australian Open | Twarda | Cara Black | Chan Yung-jan Chuang Chia-jung | 6:4, 6:7(4), 6:1 |
| Zwyciężczyni | 17. | 11 lutego 2007 | Paryż | Dywanowa (hala) | Cara Black | Gabriela Navrátilová Vladimíra Uhlířová | 6:2, 6:0 |
| Zwyciężczyni | 18. | 18 lutego 2007 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Cara Black | Jelena Lichowcewa Jelena Wiesnina | 7:5, 4:6, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 19. | 24 lutego 2007 | Dubaj | Twarda | Cara Black | Swietłana Kuzniecowa Alicia Molik | 7:6(6), 6:4 |
| Finalistka | 17. | 3 kwietnia 2007 | Miami | Twarda | Cara Black | Lisa Raymond Samantha Stosur | 4:6, 6:3, 2–10 |
| Zwyciężczyni | 20. | 14 lipca 2007 | Wimbledon | Trawiasta | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 3:6, 6:3, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 21. | 5 sierpnia 2007 | San Diego | Twarda | Cara Black |  Wiktoryja Azaranka Anna Czakwetadze | 7:5, 6:4 |
| Finalistka | 18. | 19 sierpnia 2007 | Toronto | Twarda | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 4:6, 6:2, 5–10 |
| Finalistka | 19. | 25 sierpnia 2007 | New Haven | Twarda | Cara Black | Sania Mirza Mara Santangelo | 1:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 22. | 14 października 2007 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Cara Black | Wiktoryja Azaranka Tacciana Puczak | 4:6, 6:1, 10–7 |
| Zwyciężczyni | 23. | 28 października 2007 | Linz | Twarda (hala) | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 6:2, 3:6, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 24. | 11 listopada 2007 | Sony Ericsson Championships | Twarda (hala) | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 5:7, 6:3, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 25. | 17 lutego 2008 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Cara Black | Květa Peschke Ai Sugiyama | 6:1, 6:3 |
| Finalistka | 20. | 23 lutego 2008 | Doha | Twarda | Cara Black | Květa Peschke Rennae Stubbs | 1:6, 7:5, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 26. | 1 marca 2008 | Dubaj | Twarda | Cara Black | Yan Zi Zheng Jie | 7:5, 6:2 |
| Finalistka | 21. | 6 kwietnia 2008 | Miami | Twarda | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 5:7, 6:4, 3–10 |
| Zwyciężczyni | 27. | 11 maja 2008 | Berlin | Ceglana | Cara Black | Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez | 3:6, 6:2, 10–2 |
| Zwyciężczyni | 28. | 15 czerwca 2008 | Birmingham | Trawiasta | Cara Black | Séverine Beltrame Virginia Ruano Pascual | 6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 29. | 21 czerwca 2008 | Eastbourne | Trawiasta | Cara Black | Květa Peschke Rennae Stubbs | 2:6, 6:0, 10–8 |
| Zwyciężczyni | 30. | 20 lipca 2008 | Stanford | Twarda | Cara Black | Jelena Wiesnina Wiera Zwonariowa | 6:4, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 31. | 3 sierpnia 2008 | Montreal | Twarda | Cara Black | Marija Kirilenko Flavia Pennetta | 6:1, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 32. | 7 września 2008 | US Open | Twarda | Cara Black | Lisa Raymond Samantha Stosur | 6:3, 7:6(6) |
| Finalistka | 22. | 12 października 2008 | Moskwa | Twarda (hala) | Cara Black | Nadieżda Pietrowa Katarina Srebotnik | 4:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 33. | 19 października 2008 | Zurych | Twarda (hala) | Cara Black | Anna-Lena Grönefeld Patty Schnyder | 6:1, 7:6(3) |
| Finalistka | 23. | 26 października 2008 | Linz | Twarda (hala) | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 4:6, 5:7 |
| Zwyciężczyni | 34. | 9 listopada 2008 | Sony Ericsson Championships | Twarda | Cara Black | Květa Peschke Rennae Stubbs | 6:1, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 35. | 15 lutego 2009 | Paryż | Twarda (hala) | Cara Black | Květa Peschke Lisa Raymond | 6:4, 3:6, 10–4 |
| Zwyciężczyni | 36. | 22 lutego 2009 | Dubaj | Twarda | Cara Black | Marija Kirilenko Agnieszka Radwańska | 6:3, 6:3 |
| Zwyciężczyni | 37. | 17 maja 2009 | Madryt | Ceglana | Cara Black | Květa Peschke Lisa Raymond | 4:6, 6:3, 10–6 |
| Zwyciężczyni | 38. | 14 czerwca 2009 | Birmingham | Trawiasta | Cara Black | Raquel Kops-Jones Abigail Spears | 6:1, 6:4 |
| Zwyciężczyni | 39. | 16 sierpnia 2009 | Cincinnati | Twarda | Cara Black | Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez | 6:3, 0:6, 10–2 |
| Finalistka | 24. | 12 września 2009 | US Open | Twarda | Cara Black | Serena Williams Venus Williams | 2:6, 2:6 |
| Finalistka | 25. | 1 listopada 2009 | Sony Ericsson Championships | Twarda | Cara Black | Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez | 6:7(0), 7:5, 7–10 |
| Zwyciężczyni | 40. | 9 stycznia 2010 | Auckland | Twarda | Cara Black |  Natalie Grandin Laura Granville | 7:6(4), 6:2 |
| Zwyciężczyni | 41. | 16 stycznia 2010 | Sydney | Twarda | Cara Black | Tathiana Garbin Nadieżda Pietrowa | 6:1, 3:6, 10–3 |
| Finalistka | 26. | 30 stycznia 2010 | Australian Open | Twarda | Cara Black | Serena Williams Venus Williams | 4:6, 3:6 |
| Finalistka | 27. | 14 lutego 2010 | Paryż | Twarda (hala) | Cara Black | Iveta Benešová Barbora Záhlavová-Strýcová | walkower |
| Zwyciężczyni | 42. | 18 kwietnia 2010 | Charleston | Ceglana | Nadieżda Pietrowa | Vania King Michaëlla Krajicek | 6:3, 6:4 |
| Finalistka | 28. | 13 czerwca 2010 | Birmingham | Trawiasta | Bethanie Mattek-Sands | Cara Black Lisa Raymond | 3:6, 2:3 krecz |
| Zwyciężczyni | 43. | 1 sierpnia 2010 | Stanford | Twarda | Lindsay Davenport | Chan Yung-jan Zheng Jie | 7:5, 6:7(8), 10–8 |
| Finalistka | 29. | 13 września 2010 | US Open | Twarda | Nadieżda Pietrowa | Vania King Jarosława Szwiedowa | 6:2, 4:6, 6:7(4) |
| Zwyciężczyni | 44. | 20 lutego 2011 | Dubaj | Twarda | María José Martínez Sánchez | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 7:6(5), 6:3 |
| Finalistka | 30. | 27 lutego 2011 | Doha | Twarda | Nadieżda Pietrowa | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 5:7, 7:6(2), 8–10 |
| Finalistka | 31. | 3 kwietnia 2011 | Miami | Twarda | Nadieżda Pietrowa | Daniela Hantuchová Agnieszka Radwańska | 6:7(5), 6:2, 8–10 |
| Finalistka | 32. | 19 czerwca 2011 | Eastbourne | Trawiasta | Lisa Raymond | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 3:6, 0:6 |
| Finalistka | 33. | 31 lipca 2011 | Stanford | Twarda | Lisa Raymond | Wiktoryja Azaranka Marija Kirilenko | 1:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 45. | 15 sierpnia 2011 | Toronto | Twarda | Lisa Raymond | Wiktoryja Azaranka Marija Kirilenko | walkower |
| Zwyciężczyni | 46. | 11 września 2011 | US Open | Twarda | Lisa Raymond | Vania King Jarosława Szwiedowa | 4:6, 7:6(5), 7:6(3) |
| Zwyciężczyni | 47. | 1 października 2011 | Tokio | Twarda | Lisa Raymond | Gisela Dulko Flavia Pennetta | 7:6(4), 0:6, 10–6 |
| Zwyciężczyni | 48. | 30 października 2011 | WTA Championships | Twarda | Lisa Raymond | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 6:4, 6:4 |
| Finalistka | 34. | 14 stycznia 2012 | Sydney | Twarda | Lisa Raymond | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 1:6, 6:4, 11–13 |
| Zwyciężczyni | 49. | 12 lutego 2012 | Paryż | Twarda (hala) | Lisa Raymond | Anna-Lena Grönefeld Petra Martić | 7:6(3), 6:1 |
| Zwyciężczyni | 50. | 19 lutego 2012 | Doha | Twarda | Lisa Raymond | Raquel Kops-Jones Abigail Spears | 6:3, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 51. | 25 lutego 2012 | Dubaj | Twarda | Lisa Raymond | Sania Mirza Jelena Wiesnina | 6:2, 6:1 |
| Zwyciężczyni | 52. | 17 marca 2012 | Indian Wells | Twarda | Lisa Raymond | Sania Mirza Jelena Wiesnina | 6:2, 6:3 |
| Finalistka | 35. | 17 czerwca 2012 | Birmingham | Trawiasta | Lisa Raymond |  Tímea Babos Hsieh Su-wei | 5:7, 7:6(2), 8–10 |
| Finalistka | 36. | 23 czerwca 2012 | Eastbourne | Trawiasta | Lisa Raymond | Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez | 4:6, krecz |
| Zwyciężczyni | 53. | 25 sierpnia 2012 | New Haven | Twarda | Lisa Raymond | Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká | 4:6, 6:0, 10–4 |
| Finalistka | 37. | 3 lutego 2013 | Paryż | Twarda (hala) | Andrea Hlaváčková | Sara Errani Roberta Vinci | 1:6, 1:6 |
| Finalistka | 38. | 7 kwietnia 2013 | Charleston | Ceglana | Andrea Hlaváčková | Kristina Mladenovic Lucie Šafářová | 3:6, 6:7(6) |
| Finalistka | 39. | 28 września 2013 | Tokio | Twarda | Chan Hao-ching | Cara Black Sania Mirza | 6:4, 0:6, 9–11 |
Występy w Turnieju Mistrzyń
W grze podwójnej
| Rok | Rezultat | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| 2001 | Ćwierćfinał | Nicole Arendt | Cara Black Jelena Lichowcewa | 3:6, 6:7(5) |
| 2007 | Zwycięstwo | Cara Black | Katarina Srebotnik Ai Sugiyama | 5:7, 6:3, 10–8 |
| 2008 | Zwycięstwo | Cara Black | Květa Peschke Rennae Stubbs | 6:1, 7:5 |
| 2009 | Finał | Cara Black | Nuria Llagostera Vives María José Martínez Sánchez | 6:7(0), 7:5, 7-10 |
| 2011 | Zwycięstwo | Lisa Raymond | Květa Peschke Katarina Srebotnik | 6:4, 6:4 |
| 2012 | Półfinał | Lisa Raymond | Andrea Hlaváčková Lucie Hradecká | 6:7(6), 1:6 |
Finały turniejów rangi ITF
| turnieje z pulą nagród 100 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 75 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 50 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 25 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 15 000 $ |
| turnieje z pulą nagród 10 000 $ |
Gra pojedyncza 4 (0-4)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Przeciwniczka | Wynik |
| Finalistka | 24/07/1994 | Salisbury | 25 000 | Twarda | Camille Benjamin | 6:3, 2:6, 1:6 |
| Finalistka | 03/06/1996 |  Skopje | 10 000 | Ceglana | Linda Sentis | 4:6, 0:6 |
| Finalistka | 03/08/1997 | Lexington | 25 000 | Twarda | Karin Miller | 7:6(2), 1:6, 2:6 |
| Finalistka | 29/04/2002 | Dothan | 75 000 | Ceglana |  Milagros Sequera | 6:7(7), 6:4, 1:6 |
Gra podwójna 19 (10-9)
| Rezultat | Data | Turniej | ($) | Naw. | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
| Finalistka | 29/03/1992 | Harare | 10 000 | Twarda | Jennie McMahon | Julia Muir Sally McDonald | 6:2, 4:6, 5:7 |
| Finalistka | 12/04/1992 |  Gaborone | 10 000 | Twarda | Estelle Gevers |  Elizma Nortje Louise Venter | 0:6, 7:6(2), 4:6 |
| Finalistka | 23/08/1992 |  Cuernavaca | 10 000 | Twarda | Estelle Gevers | Claudia Chabalgoity Isabela Petrov | 5:7, 7:5, 2:6 |
| Finalistka | 16/05/1993 | Basingston | 10 000 | Twarda | Sabine Haas | Valda Lake Robyn Mawdsley | 6:3, 4:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 10/10/1993 | Pretoria | 10 000 | Twarda | Rene Mentz | Surina De Beer Karen Van Der Merwe | 7:6(4), 7:5 |
| Zwyciężczyni | 08/05/1994 | San Luis Potosí | 50 000 | Twarda | Mariaan de Swardt | Michelle Jackson Nobrega Katarzyna Teodorowicz | 4:6, 6:3, 6:4 |
| Finalistka | 24/07/1994 | Salisbury | 25 000 | Twarda | Hiroko Mochizuki | Mareze Joubert Christina Papadaki | 6:3, 1:6, 4:6 |
| Zwyciężczyni | 19/05/1996 | Ateny | 50 000 | Ceglana | Christina Papadaki | Angela Lettiere Corina Morariu | 7:5, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 04/08/1996 | Roanoke | 25 000 | Twarda |  Nino Louarsabishvili | Rebecca Jensen Shannan McCarthy | 6:4, 6:4 |
| Finalistka | 18/08/1996 | Bronx | 25 000 | Twarda | Christina Papadaki |  Nanne Dahlman Clare Wood | 2:6, 3:6 |
| Zwyciężczyni | 23/03/1997 | Woodlands | 25 000 | Twarda | Nancy Feber | Sabine Haas Kristina Triska | 6:1, 6:2 |
| Finalistka | 12/10/1997 | Sedona | 50 000 | Twarda | Paola Suárez | Cătălina Cristea Corina Morariu | 5:7, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 29/03/1998 | Woodlands | 25 000 | Twarda | Els Callens | Nathalie Dechy Lea Ghirardi | 6:4, 6:2 |
| Zwyciężczyni | 10/05/1998 | Cardiff | 50 000 | Ceglana | Katarina Srebotnik | Nancy Feber Petra Langrová | 6:4, 6:3 |
| Finalistka | 02/08/1998 | Salt Lake City | 75 000 | Twarda | Karin Kschwendt | Mariaan de Swardt Samantha Smith | 2:6, 2:6 |
| Zwyciężczyni | 27/09/1998 | Seattle | 50 000 | Twarda | Els Callens | Lilia Osterloh Mashona Washington | 6:2, 3:6, 6:3 |
| Finalistka | 01/11/1998 | Austin | 50 000 | Twarda | Nannie De Villiers | Maureen Drake Lindsay Lee-Waters | 1:6, 1:6 |
| Zwyciężczyni | 21/02/1999 | Midland | 75 000 | Twarda | Samantha Smith | Kirstin Freye Sonya Jeyaseelan | 7:6(6), 0:6, 7:5 |
| Zwyciężczyni | 15/10/2000 | Miramar | 25 000 | Ceglana | Lisa McShea |  Rossana de los Ríos Samantha Reeves | 5:3, 4:1, 4:1 |
Występy w igrzyskach olimpijskich
Gra podwójna
| Runda | Partnerka | Przeciwniczki | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Sydney, 2000, reprezentując państwo Południowa Afryka | |||
| I runda | Amanda Coetzer | Węgry: Petra Mandula / Katalin Marosi | 4:6, 3:6 |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Pekinie 2008, reprezentując państwo Stany Zjednoczone | |||
| I runda | Lindsay Davenport [5] | Polska: Klaudia Jans / Alicja Rosolska | 6:2, 6:1 |
| II runda | Białoruś: Wiktoryja Azaranka / Tacciana Puczak | 6:4, 4:6, 6:3 | |
| Ćwierćfinał | Hiszpania: Anabel Medina Garrigues / Virginia Ruano Pascual [4] | 7:5, 6:7(6), 6:8 | |
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Stany Zjednoczone | |||
| I runda | Lisa Raymond [1] | wolny los | |
| II runda | Polska: Agnieszka Radwańska / Urszula Radwańska | 6:4, 7:6(3) | |
| Ćwierćfinał | Rosja: Jekatierina Makarowa / Jelena Wiesnina [6] | 6:3, 6:3 | |
| Półfinał | Czechy: Andrea Hlaváčková / Lucie Hradecká [4] | 1:6, 6:7(2) | |
| O trzecie miejsce | Rosja: Marija Kirilenko / Nadieżda Pietrowa [3] | 6:4, 4:6, 1:6 | |
Gra mieszana
| Runda | Partner | Przeciwnicy | Wynik |
|---|---|---|---|
| Letnie Igrzyska Olimpijskie w Londynie 2012, reprezentując państwo Stany Zjednoczone | |||
| I runda | Bob Bryan [2] | Niemcy Sabine Lisicki / Christopher Kas | 6:7(5), 7:6(3), 5–10 |
Przypisy
- ↑ Kerber Conquers Paris, Wins First WTA Title (ang.). wtatennis.com, 2012-02-12. [dostęp 2012-02-17].
- ↑ Huber & Raymond’s Winning Streak Alive (ang.). wtatennis.com, 2012-02-25. [dostęp 2012-02-25].
- ↑ Huber & Raymond Conquer Indian Wells (ang.). wtatennis.com, 2012-03-17. [dostęp 2012-03-18].
- ↑ Seven-Time Grand Slam Doubles Champion Liezel Huber Joins NYJTL Cary Leeds Center (ang.). NY Tennis Magazine, 2017-04-27. [dostęp 2018-01-11].
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2012-09-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-02)].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA, Women’s Tennis Association [dostęp 2013-09-02] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-09-02] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King, Billie Jean King Cup [dostęp 2013-09-02] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
.svg)
Chinese Taipei Olympic Flag. According to the official website of Chinese Taipei Olympic Committee, Blue Sky(circle) & White Sun(triangles) above the Olympic rings is neither the National Emblem of the Republic of China, nor the Party Emblem of Kuomintang (KMT), but a design in between, where the triangles do not extend to the edge of the blue circle, as registered at International Olympic Committee in 1981 and digitally rendered in 2013. Besides, the blue outline of the five-petaled plum blossom is broader than the red one. Moreover, the CMYK code of the blue one and the Blue Sky & White Sun is "C100-M100-Y0-K0", and different from the Olympic rings (C100-M25-Y0-K0). Note that it's the only version recognized by IOC.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.
.svg)
bendera Indonesia
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of Namibia
Flaga Finlandii
Autor: Charlie Cowins from Belmont, NC, USA, Licencja: CC BY 2.0
Liezel Huber at the 2011 US Open
