Lifta

Lifta
‏لفتا‎
Ilustracja
Ruiny wioski Lifta
Państwo Mandat Palestyny
DystryktDystrykt Jerozolimy
Wysokość675 m n.p.m.
Populacja (1945)
• liczba ludności

2550
Data zniszczenia1 stycznia 1948
Powód zniszczeniaatak Irgunu
ObecnieZachodnia Jerozolima
Położenie na mapie Mandatu Palestyny
Mapa konturowa Mandatu Palestyny, w centrum znajduje się punkt z opisem „Lifta”
Ziemia31°47′44″N 35°08′39″E/31,795556 35,144167
Strona internetowa

Lifta (arab. ‏لفتا‎, hebr. ‏ליפתא‎) – nieistniejąca już palestyńska wieś, która była położona w Dystrykcie Jerozolimy w Mandacie Palestyny. Wieś została wyludniona i zniszczona podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny, po ataku żydowskiej organizacji paramilitarnej Irgun Cewai Leumi w dniu 1 stycznia 1948.

Położenie

Położenie wioski Lifta względem Jerozolimy, mapa z lat 70. XIX w

Wieś Lifta leżała wśród Wzgórz Judzkich, przy samym wjeździe od zachodu do miasta Jerozolima. Według danych z 1945 do wsi należały ziemie o powierzchni 8743 ha. We wsi mieszkało wówczas 90 osób[1].

własność gruntówpowierzchnia gruntów (hektary)
Muzułmanie7780
Żydzi756
publiczne207
Razem8 743
Rodzaj użytkowanych gruntówMuzułmanie (hektary)Żydzi (hektary)
uprawy oliwek10440
uprawy zbóż3248288
nieużytki4415366
zabudowane324102

Historia

Miejsce było zamieszkałe już w czasach Starożytnych. Stary Testament określa to miejsce jako Neftoach (hebr. ‏נפתח‎), będący granicą pomiędzy pokoleniem Judy i pokoleniem Benjamina. Był to najbardziej wysunięty na północ punkt graniczny pokolenia Judy[2]. W czasach panowania rzymskiego i panowania bizantyjskiego nazywano je Nephtho. Krzyżowcy nazywali je Clepsta.

W 1596 wieś zamieszkiwało 396 mieszkańców, którzy płacili podatki z uprawy pszenicy, jęczmienia, oliwek, owoców i winogron[3].

W 1834 doszło tutaj do ludowego powstania, na czele którego stanął al-Kasim al-Szejk Ahmad. Egipski generał Ibrahim Pasza rozbił sił miejscowych powstańców, jednak Kasim al-Ahmad ufortyfikował się w rejonie Nablusu[4].

Gdy w 1917 Brytyjczycy zajmowali Palestynę, mieszkańcy Lifty przywitali ich z białymi flagami, wręczając symboliczne klucze do wsi[5]. W okresie panowania Brytyjczyków Lifta była średniej wielkości wsią, którą w 1945 zamieszkiwało 2550 mieszkańców, w większości muzułmanów. We wsi znajdował się jeden meczet, dwie kawiarnie, klub społeczny i kilka sklepów. Były tu także dwie szkoły, jedna dla chłopców i jedna dla dziewcząt[1].

Ulica opuszczonej wioski Lifta

Przyjęta w listopadzie 1947 Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 stwierdzała, że Lifta z okolicznymi wsiami będą częścią międzynarodowej strefy Jerozolimy. Niemal natychmiast po tym wybuchła wojna domowa w Palestynie. Wieś była położona w ważnym strategicznie miejscu, umożliwiającym prowadzenie ataków na żydowskie konwoje do Jerozolimy. W odpowiedzi siły żydowskich organizacji paramilitarnych Hagana, Irgun i Lechi przeprowadzały odwetowe rajdy na wieś. Na początku grudnia Wysoka Komisja Arabska nakazała ewakuację wszystkich kobiet i dzieci z Lifty. Pod koniec grudnia we wsi rzucono granat ręczny w kierunku żydowskiego autobusu. Następnego dnia członkowie Gangu Abrahama Sterna zaatakowali kawiarnię w Lifcie, zabijając sześć osób i raniąc następne siedem[1]. Po tym ataku większość mieszkańców uciekła.

Po wojnie o niepodległość większość terenów wioski znalazła się po stronie izraelskiej. Władze podjęły nieudaną próbę zasiedlenia wioski żydowskimi imigrantami z Jemenu. Ostatecznie opuszczona wieś pozostała jako rezerwat przyrody.

Miejsce obecnie

Palestyński historyk Walid Chalidi, tak opisał pozostałości wioski Saris[1]:

Większość domów stoi pusta, choć niektóre zostały przywrócone do użytku przez rodziny żydowskie. Zbudowany na wiosnę basen z Wadi al-Shami leży w gruzach. Po stronie północnej miejscowości wciąż są widoczne meczet i klub. Obok meczetu, po stronie zachodniej, znajduje się cmentarz porośnięty krzewami i dziką trawą”

.

Przypisy

  1. a b c d Welcome To Lifta (ang.). W: Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2011-05-12].
  2. Nephtoah (ang.). W: Bible Dictionary [on-line]. [dostęp 2011-05-12].
  3. Historical Geography of Palestine, Transjordan and Southern Syria in the Late 16th Century. W: Wolf-Dieter Hütteroth, Kamal Abdulfattah: Vorstand der Fränkischen Geographischen Gesellschaft. Wyd. 5. Erlangen, Germany: Erlanger Geographische Arbeiten, 1977, s. 115. (niem.)
  4. Walid Chalidi: All That Remains. Washington D.C.: Institute for Palestine Studies, 1992, s. 301. ISBN 0-88728-224-5.
  5. Major Vivian Gilbert: The Romance of the last Crusade. London: 1936, s. 157–168.

Media użyte na tej stronie

Palestine-Mandate-Ensign-1927-1948.svg
The Palestine Ensign, flown by ships registered in the British Mandate territory during the period 1927–1948. This was the only Palestine-specific flag which was not restricted to official use by a government functionary or department (see Flag of the British Mandate for Palestine).