Liga Mistrzów piłkarzy ręcznych
EHF Liga Mistrzów 2021/2022 | |
Państwo | 16 państw |
---|---|
Oficjalny skrót | ehfcl |
Dyscyplina | |
Organizator rozgrywek | EHF |
Data założenia | 1993 |
Założyciel | |
Poprzednia nazwa | Puchar Europy Mistrzów Krajowych |
Partner TV | 35 stacji |
Rozgrywki | |
Liczba drużyn | 16 (faza grupowa, bez eliminacji) |
Zwycięzcy | |
Pierwszy zwycięzca | |
Obecny zwycięzca | |
Najwięcej zwycięstw | FC Barcelona (11) |
Strona internetowa |
Liga Mistrzów piłkarzy ręcznych (ang. EHF Champions League) – międzynarodowe, klubowe rozgrywki piłki ręcznej, utworzone z inicjatywy Europejskiej Federacji Piłki Ręcznej (EHF) w 1993 i regularnie (co sezon) prowadzone przez tę organizację od edycji 1993/1994 w ramach europejskich pucharów, przeznaczone dla najlepszych męskich drużyn klubowych (zajmujących czołowe miejsca w europejskich ligach krajowych). Najważniejsze oraz najbardziej prestiżowe klubowe zmagania piłki ręcznej na „starym kontynencie”, które zastąpiły – rozgrywany od sezonu 1956/1957 do 1992/1993 – Puchar Europy Mistrzów Krajowych (PEMK).
Historia
Ta sekcja od 2022-06 wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji. |
Reorganizacja rozgrywek PEMK – która doprowadziła do utworzenia Ligi Mistrzów – stała się możliwa na początku lat 90. XX wieku, po założeniu EHF. Gruntowną reformę rozpoczęto w 1993 i od sezonu 1993/1994 impreza nosi nazwę Ligi Mistrzów. System rozgrywek oraz liczba uczestniczących w nich drużyn ulegała – na przestrzeni lat – kilku zmianom, jednak najważniejszą cechą pozostaje do dziś ich cykliczność. Wcześniej zdarzało się, że zmagania w ramach Pucharu Mistrzów były zawieszane na czas Mistrzostw Świata (w latach 1958, 1961 i 1964). PEMK nieobce były również zawirowania polityczne, bowiem w 1968 federacje odmówiły współzawodnictwa z powodu wydarzeń praskiej wiosny. W latach 1993-2003 w rozgrywkach o Ligę Mistrzów uczestniczyło 32 zespołów. Od sezonu 2003-2010 do rozgrywek przystępowało łącznie 40 drużyn, z których do fazy grupowej przystępowały 32 drużyny. Od sezonu 2009/2010 nastąpiła reorganizacja rozgrywek i w fazie grupowej uczestniczyły 24 drużyny. Od sezonu 2015/2016 nastąpiła kolejna reorganizacja rozgrywek i udział bierze maksymalnie 41 drużyn (29 z rankingu EHF oraz do 12 drużyn, którym przyznawane są "dzikie karty"), w fazie grupowej uczestniczy 28 drużyn.
Od sezonu 2019/2020 nastąpiła kolejna reorganizacja rozgrywek w związku ze zmianą przydziału miejsc w poszczególnych rozgrywkach dla poszczególnych pozycji Rankingu EHF[1][2]. Prawo wystawienia drużyny do gry w Lidze Mistrzów przysługiwało 27. krajom z czołówki rankingu oraz obrońcy tytułu. W przypadku rezygnacji mistrzów krajowych ze startów w Lidze Mistrzów na ich miejsce mogą zostać włączone drużyny, które otrzymały tzw. "dzikie karty". EHF mogła również powiększać listę drużyn startujących w danej edycji Ligi Mistrzów wprowadzając formułę turniejów kwalifikacyjnych.
Od sezonu 2020/2021 nastąpi całkowita reorganizacja rozgrywek piłki ręcznej w Europie. W Lidze Mistrzów występować będzie 16 drużyn podzielonych na dwie grupy po 8 zespołów. Prawo gry uzyska pierwszych 9 drużyn z rankingu EHF, 10 drużyną będzie zwycięzca Ligi Europejskiej (zastępującej obecny Puchar EHF). Pozostałe 6 drużyn zostanie wskazanych przez EHF (odpowiednik obecnej "dzikiej karty")[3].
Edycje
Osiągnięcia według klubów
Drużyna[4] | Triumfator | Finalista | Lata wygranych | Lata przegranych |
---|---|---|---|---|
FC Barcelona | 11 | 5 | (1991, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2005, 2011, 2015, 2021, 2022) | (1990, 2001, 2010, 2013, 2020) |
VfL Gummersbach | 5 | 1 | (1967, 1970, 1971, 1974, 1983) | (1972) |
THW Kiel | 4 | 4 | (2007, 2010, 2012, 2020) | (2000, 2008, 2009, 2014) |
HC Dukla Praga | 3 | 2 | (1957, 1963, 1984) | (1967, 1968) |
BM Ciudad Real | 3 | 2 | (2006, 2008, 2009) | (2005, 2011) |
SC Magdeburg | 3 | 0 | (1978, 1981, 2002) | |
SKA Mińsk | 3 | 0 | (1987, 1989, 1990) | |
RK Zagrzeb | 2 | 4 | (1992, 1993) | (1995, 1997, 1998, 1999) |
CSA Steaua Bukareszt | 2 | 2 | (1968, 1977) | (1971, 1989) |
Frisch Auf! Göppingen | 2 | 1 | (1960, 1962) | (1959) |
RK Metaloplastika | 2 | 1 | (1985, 1986) | (1984) |
TV Großwallstadt | 2 | 0 | (1979, 1980) | |
Montpellier Handball | 2 | 0 | (2003, 2018) | |
RK Wardar Skopje | 2 | 0 | (2017, 2019) | |
RK Bjelovar | 1 | 2 | (1972) | (1962, 1973) |
Czechowskije Miedwiedi[5] | 1 | 2 | (1988) | (1977, 1983) |
SDC San Antonio | 1 | 2 | (2001) | (2003, 2006) |
SG Flensburg-Handewitt | 1 | 2 | (2014) | (2004, 2007) |
Dinamo Bukareszt | 1 | 1 | (1965) | (1963) |
MAI Moskwa | 1 | 1 | (1973) | (1974) |
RK Borac Banja Luka | 1 | 1 | (1976) | (1975) |
Budapest Honvéd | 1 | 1 | (1982) | (1966) |
Teka Cantabria | 1 | 1 | (1994) | (1992) |
CD Bidasoa | 1 | 1 | (1995) | (1996) |
Vive Tauron Kielce | 1 | 1 | (2016) | (2022) |
Redbergslids IK | 1 | 0 | (1959) | |
SC Lipsk | 1 | 0 | (1966) | |
ASK Frankfurt nad Odrą | 1 | 0 | (1975) | |
Celje Pivovarna Laško | 1 | 0 | (2004) | |
HSV Hamburg | 1 | 0 | (2013) | |
MVM Veszprém KC | 0 | 4 | (2002, 2015, 2016, 2019) | |
Atlético Madryt | 0 | 2 | (1985, 2012) | |
Wybrzeże Gdańsk | 0 | 2 | (1986, 1987) | |
Aarhus Håndbold | 0 | 1 | (1960) | |
RK Medveščak Zagrzeb | 0 | 1 | (1965) | |
Dynamo Berlin | 0 | 1 | (1970) | |
Fredericia KFUM | 0 | 1 | (1976) | |
Śląsk Wrocław | 0 | 1 | (1978) | |
Empor Rostock | 0 | 1 | (1979) | |
Valur Reykjavík | 0 | 1 | (1980) | |
RD Slovan | 0 | 1 | (1981) | |
TSV St. Otmar St. Gallen | 0 | 1 | (1982) | |
TUSEM Essen | 0 | 1 | (1988) | |
RK Proleter Zrenjanin | 0 | 1 | (1991) | |
SG Wallau/Massenheim | 0 | 1 | (1993) | |
ABC Braga | 0 | 1 | (1994) | |
Paris SG Handball | 0 | 1 | (2017) | |
HBC Nantes | 0 | 1 | (2018) | |
Aalborg Håndbold | 0 | 1 | (2021) |
Osiągnięcia według krajów
Drużyna | Triumfator | Finalista | Liczba finałów |
---|---|---|---|
Hiszpania | 17 | 13 | 30 |
Niemcy | 16 | 10 | 26 |
ZSRR[6] | 5 | 3 | 8 |
Jugosławia[7] | 4 | 7 | 11 |
NRD | 4 | 2 | 6 |
Rumunia | 3 | 3 | 6 |
Czechosłowacja[8] | 3 | 2 | 5 |
Chorwacja | 2 | 4 | 6 |
Francja | 2 | 2 | 4 |
Macedonia Północna | 2 | 0 | 2 |
Węgry | 1 | 5 | 6 |
Polska | 1 | 4 | 5 |
Szwecja | 1 | 1 | 2 |
Słowenia | 1 | 0 | 1 |
Dania | 0 | 3 | 3 |
Islandia | 0 | 1 | 1 |
Szwajcaria | 0 | 1 | 1 |
Portugalia | 0 | 1 | 1 |
Występy polskich klubów w finale PEMK i Ligi Mistrzów
Polskie kluby pięciokrotnie występowały w finale rozgrywek odnosząc jedno zwycięstwo.
- 1978 – Śląsk Wrocław przegrał z niemieckim SC Magdeburg 22:28
- 1986 – Wybrzeże Gdańsk przegrało w dwumeczu z jugosłowiańską drużyną Metaloplastica Šabac 29:24 i 23:30(52:54 w dwumeczu)
- 1987 – występując w finale drugi raz z rzędu Wybrzeże Gdańsk przegrało w dwumeczu z radziecką drużyną SKA Mińsk 24:32 i 25:30(49:62)
- 2016 – Vive Tauron Kielce zdobyło tytuł pokonując w Finale węgierski MVM Veszprém KC po rzutach karnych 4:3, po dogrywce był remis 35:35. Tym samym Vive zostało pierwszą polska drużyną, która zdobyła tytuł Klubowego Mistrza Europy
- 2022 – PGE Vive Kielce przegrało z hiszpańską FC Barcelona po rzutach karnych 3:5, po dogrywce był remis 32:32.
Przypisy
- ↑ EHF decision: Only one guaranteed place in Champions League for Bundesliga and other federations, www.handball-world.news, 16 marca 2018 [dostęp 2019-05-07] .
- ↑ Vienna hosts EHF Executive Committee, www.eurohandball.com, 16 marca 2018 [dostęp 2019-05-07] .
- ↑ Club season 2020/21 decisions released, eurohandball.com, 28 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-30] .
- ↑ Od sezonu 1956/1957, zespoły występują pod aktualną (ostatnią) nazwą.
- ↑ również jako CSKA Moskwa, gdyż są pełnoprawnym sukcesorem
- ↑ 3 razy wygrywały kluby z dzisiejszej Białorusi, a 2 razy i dodatkowo 3 wicemistrzostwa z dzisiejszej Rosji.
- ↑ 2 razy wygrywały kluby i 2 razy zdobywały wicemistrzostwo z dzisiejszej Serbii, 1 raz wygrywały kluby i 3 razy zdobywały wicemistrzostwo z dzisiejszej Chorwacji, 1 raz wygrywały kluby i zdobywały wicemistrzostwo z dzisiejszej Bośni i Hercegowiny.
- ↑ Do rozpadu Czechosłowacja w 1993 roku. 3 razy wygrywał i 2 razy zdobywał wicemistrzostwo klub HC Dukla Praga.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
An outdated clock with a serious icon
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Łatwo można dodać ramkę naokoło tej grafiki
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Flag of the Socialist Federal Republic of Yugoslavia (1946-1992).
The design (blazon) is defined in Article 4 of the Constitution for the Republic of Yugoslavia (1946). [1]
Pictograms of Olympic sports - Handball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.