Liga Prawicy Rzeczypospolitej

LPR+UPR+PR Liga Prawicy Rzeczypospolitej
Państwo

 Polska

Skrót

LPR

Lider

Roman Giertych,
Wojciech Popiela,
Marek Jurek

Data założenia

10 września 2007

Data rozwiązania

21 października 2007

Ideologia polityczna

konserwatywny liberalizm,
narodowa demokracja,
patriotyzm,
eurosceptycyzm

Poglądy gospodarcze

kapitalizm

Liga Prawicy Rzeczypospolitej (LPR) – porozumienie wyborcze zawarte 10 września 2007, przed wyborami parlamentarnymi w 2007, pomiędzy Ligą Polskich Rodzin, Prawicą Rzeczypospolitej i Unią Polityki Realnej.

Porozumienie o utworzeniu Ligi Prawicy Rzeczypospolitej zostało podpisane przez Janusza Dobrosza (wicemarszałka Sejmu RP V kadencji) reprezentującego Ligę Polskich Rodzin, posła Artura Zawiszę reprezentującego Prawicę Rzeczypospolitej i Wojciecha Popielę reprezentującego Unię Polityki Realnej (prezesa tej partii).

Spośród pierwszych miejsc na listach wyborczych do Sejmu LPR przypadły 24 miejsca, 9 otrzymała UPR, 7 Prawica Rzeczypospolitej, a 1 miejsce przypadło osobie bezpartyjnej (Annie Raźny). Jednocześnie każde z ugrupowań wystawiło na osobnych listach wyborczych własnych kandydatów do Senatu: LPR 16, UPR 14, PR 10.

Liga Prawicy Rzeczypospolitej nie utworzyła koalicyjnego komitetu wyborczego, jej kandydaci startowali z list Ligi Polskich Rodzin.

Według raportu serwisu finansowego portalu money.pl Liga Prawicy Rzeczypospolitej była najbardziej wolnorynkowym ugrupowaniem na scenie politycznej[1].

Planowane było podpisanie kolejnego porozumienia po wyborach oraz wspólny start w wyborach do Parlamentu Europejskiego[2], jednak po wyborach w 2007 drogi ugrupowań tworzących Ligę rozeszły się.

Program Ligi Prawicy Rzeczypospolitej

Główne cele zawarte w „Deklaracji wyborczej 2007” to prowadzenie polityki na rzecz cywilizacji życia i praw rodziny, silnej pozycji Polski, obniżanie podatków i wprowadzenie większościowej ordynacji w wyborach do Sejmu.

Nowo powołane porozumienie sprzeciwiało się m.in. wprowadzeniu waluty euro, przemianowanej konstytucji europejskiej[3][4] oraz rozszerzeniu „biurokracji brukselskiej”.

Polityka prorodzinna miała polegać na dalszej obniżce podatków dla rodziców[5], przyjęcia podobnego rozwiązania dla rodzin rolniczych oraz zapewnienia pełnowymiarowych urlopów macierzyńskich.

Liga chciała także zagwarantować trwałość wzrostu gospodarczego m.in. (wzorując się na Wielkiej Brytanii i Irlandii) przez znaczne poszerzenie sfery wolności gospodarczej, poprzez wzrost dochodów osobistych na skutek likwidacji podatku PIT dla prowadzących działalność gospodarczą[6] i dla emerytów i rencistów[7] oraz dodatkowo poprzez obniżkę stawek podatku VAT.

Porozumienie chciało także wprowadzić większościową ordynację wyborczą i znieść przymusowe finansowanie partii z budżetu.

Sygnatariusze porozumienia opowiadali się za silną pozycją Polski, zarówno w stosunkach dwustronnych (szczególnie z USA[8]), jak również w NATO i UE, sprzeciwiają się roszczeniom niemieckim[9]. Liga chciała podnieść kwestię budowania silnej opinii chrześcijańskiej w strukturach Unii.

Udział w wyborach 2007

Komitet Wyborczy LPR został zgłoszony do PKW 10 września 2007, jego kandydaci startowali z listy nr 3[10].

Komitet złożył protest w związku z niewpuszczeniem wyznaczonego przedstawiciela do studia telewizyjnego TVP[11].

Sejm

Komitet Wyborczy LPR otrzymał 209 171 głosów, tj. 1,30%, w związku z czym kandydaci LPR nie dostali się do Sejmu VI kadencji[12].

Poszczególne partie otrzymały:

Indywidualnie najlepsze wyniki spośród 904 kandydatów osiągnęli:

Senat

Żaden z kandydatów Ligi Prawicy Rzeczypospolitej nie dostał się do Senatu VII kadencji. Kandydaci poszczególnych komitetów wyborczych otrzymali łącznie:

  • Liga Polskich Rodzin 293 289 głosów,
  • Prawica Marka Jurka 266 672 głosy,
  • Unia Polityki Realnej 170 686 głosów.

Najlepsze wyniki osiągnęli:

Przypisy

Linki zewnętrzne

Strony partii – sygnatariuszy porozumienia

Media użyte na tej stronie