Ligota (gmina w województwie katowickim)
gmina wiejska | |
19??-5? i 1973-77 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | (19??-50: śląskie) |
Powiat | bielski (do 1975) |
Siedziba | |
Populacja (1974) • liczba ludności |
|
Portal Polska |
Ligota – dawna gmina wiejska istniejąca przejściowo na przełomie lat 40. i 50. oraz w latach 1973–1977[2] w woj. katowickim (dzisiejsze woj. śląskie). Siedzibą władz gminy była Ligota.
Gmina jednostkowa Ligota istniała od 28 lipca 1920 do 30 listopada 1945 w woj. śląskim (powiat bielski). 1 grudnia 1945 została włączona do nowo utworzonej gminy zbiorowej Zabrzeg[3][4].
Brak informacji o dacie ponownego wyodrębnienia gminy Ligota z gminy Zabrzeg, lecz jednostka figuruje w związku z utworzeniem miasta Czechowice z dniem 1 stycznia 1951 roku (od 1958 jako Czechowice-Dziedzice[5]), kiedy to dokonano wymiany części obszarów między właśnie gminą Ligota a gminą Czechowice[6]. Brak informacji także o dacie likwidacji jednostki, lecz w wykazie gmin według stanu z 1 lipca 1952 gmina nie jest już wymieniona, a Ligota znów stanowi jedną z 3 gromad gminy Zabrzeg[7].
Gminę Ligota reaktywowano 1 stycznia 1973 roku w powiecie bielskim w woj. katowickim, w składzie Bronów, Ligota i Zabrzeg[8]. 1 czerwca 1975 jednostka weszła w skład nowo utworzonego (mniejszego) woj. katowickiego[9].
1 lutego 1977 gmina została zniesiona, a z jej obszaru oraz ze znoszonej gminy Bestwina utworzono nową gminę Czechowice-Dziedzice[10] (gminę Bestwina odtworzono w 1982 roku[11][12]).
Przypisy
- ↑ Liczba ludności z publikacji "Rocznik Demograficzny Polski", GUS 1975-1995
- ↑ Od 1 stycznia 1973 do 31 stycznia 1977
- ↑ Śląsko-Dąbrowski Dziennik Wojewódzki, 1945.
- ↑ Podział administracyjny województwa śląsko-dąbrowskiego wraz ze skorowidzem gmin i gromad (według stanu z dnia 1 stycznia 1946). Katowice, Wrocław: Instytut Śląski, 1947.
- ↑ M.P. z 1958 r. nr 89, poz. 496
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 57, poz. 514
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ Dz.U. z 1975 r. nr 17, poz. 92
- ↑ Dz.U. z 1977 r. nr 3, poz. 14
- ↑ Dz.U. z 1981 r. nr 26, poz. 139
- ↑ Dz.U. z 1982 r. nr 23, poz. 165
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).