Ligota Bialska
| wieś | |
 (c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0 Kościół św. Stanisława Biskupa | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | 365[1] |
| Strefa numeracyjna | 77 |
| Kod pocztowy | 48-210[2] |
| Tablice rejestracyjne | OPR |
| SIMC | 0491357 |
Położenie na mapie gminy Biała _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy Biała") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu prudnickiego  | |
 50°24′40″N 17°40′45″E/50,411111 17,679167 | |
Ligota Bialska (dodatkowa nazwa w j. niem. Ellguth) – wieś w Polsce, położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Biała[3][4]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej. Położona jest na terenie Kotliny Raciborskiej, będącej częścią Niziny Śląskiej. Przepływa przez nią rzeka Biała.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do ówczesnego województwa opolskiego.
Według danych na 2011 wieś była zamieszkana przez 365 osób[1].
Wieś posiada przysiółek Kolonia Ligocka[3][4].
Geografia
Położenie
Wieś jest położona w południowo-zachodniej Polsce, w województwie opolskim, około 8,5 km od granicy z Czechami, w zachodniej części Kotliny Raciborskiej. Należy do Euroregionu Pradziad[5]. Ma charakter rolniczy. Głównymi uprawami są tutaj burak cukrowy, pszenica i rzepak[6]. Przez granice administracyjne wsi przepływa rzeka Biała.
Środowisko naturalne
W Ligocie Bialskiej panuje klimat umiarkowany ciepły. Średnia temperatura roczna wynosi +8,2 °C. Duże zróżnicowanie dotyczy termicznych pór roku. Średnie roczne opady atmosferyczne w rejonie Ligoty Bialskiej wynoszą 615 mm. Dominują wiatry zachodnie[7].
.jpg)
Nazwa
Topograficzny opis Górnego Śląska z 1865 roku notuje wieś pod polską nazwą Ligota, a także niemiecką Ellguth we fragmencie: „Ellguth (1531 Elgota, 1534 Lhotta, polnisch Ligota)”[8]. W Spisie miejscowości województwa śląsko-dąbrowskiego łącznie z obszarem ziem odzyskanych Śląska Opolskiego wydanym w Katowicach w 1946 wieś wymieniona jest pod polską nazwą Ligota Bielska[9]. 15 marca 1947 nadano miejscowości nazwę Ligota Bialska[10].
Historia
Wieś po raz pierwszy wzmiankowana była w 1383 (Elgoth, Ligota). Następny zapis pochodzi z dokumentach biskupstwa wrocławskiego z 1447[6].
Od XV wieku na terenie wsi ma swoją siedzibę katolicka parafia św. Stanisława Biskupa, obecnie należąca administracyjnie do dekanatu bialskiego w diecezji opolskiej. Parafia ma własny kościół i cmentarz[11].
Od 1896 proboszczem w Ligocie Bialskiej był Aleksander Skowroński.
W 1909 wybudowano nowy murowany kościół w stylu neogotyckim[6].
Według spisu ludności z 1 grudnia 1910, na 617 mieszkańców Ligoty Bialskiej 18 posługiwało się językiem niemieckim, 585 językiem polskim, a 14 było dwujęzycznych[12]. Po I wojnie światowej we wsi powstał pomnik upamiętniający mieszkańców wsi, którzy zginęli podczas niej.
W latach 1945–1950 Ligota Bialska należała do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego. W latach 1945–1954 wieś należała do gminy Śmicz[13][14].
4 października 1954, w 20. rocznicę śmierci księdza Skowrońskiego, w Ligocie Bialskiej została odsłonięta tablica upamiętniająca jego osobę[15].
W latach 1954–1972 siedziba gromady Ligota Bialska.
Turystyka
Przez wieś przebiegają dwie trasy rowerowe PTTK, nr 261 C oraz 262 Z[6].
Przez Ligotę Bialską prowadzą szlaki turystyczne:
Szlakami bociana białego (46,6 km): Biała – Solec – Olbrachcice – Wierzch – Wilków – Rostkowice – Mokra – Łącznik – Brzeźnica – Górka Prudnicka – Ligota Bialska – Biała[16]- Szlakiem zabytkowych kościołów (9,12 km): Prężyna – Biała – Śmicz – Miłowice – Kolnowice – Otoki – Ligota Bialska – Krobusz – Dębina – Łącznik – Mokra – Żabnik – Gostomia – Solec – Olbrachcice[17]
Ludzie urodzeni w Ligocie Bialskiej
- Piotr Triebler (1898–1952), artysta, rzeźbiarz
- Erhard Cziomer (1940–2020), politolog, historyk i badacz stosunków międzynarodowych, profesor nauk humanistycznych
Galeria
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0Kościół i cmentarz
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0Kapliczka
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0Krzyż na cmentarzu
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0Spis mieszkańców poległych w I wojnie światowej
Przypisy
- ↑ a b GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2016-09-23].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 652 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT.
- ↑ Mapa interaktywna, emapy.com [dostęp 2020-08-20].
- ↑ a b c d Ligota Bialska – Urząd Miejski w Białej, biala.gmina.pl [dostęp 2020-08-20].
- ↑ Klimat: Ligota Bialska: Klimatogram, wykres temperatury, tabela klimatu – Climate-Data.org, pl.climate-data.org [dostęp 2020-08-20].
- ↑ Felix Triest 1865 ↓, s. 1093.
- ↑ P. Wicik: Spis miejscowości województwa śląsko-dąbrowskiego łącznie z obszarem ziem odzyskanych Śląska Opolskiego, tudzież podział administracyjny województwa na powiaty, gminy i gromady. Katowice: 1946, s. 29.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 15 marca 1947 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1947 r. nr 37, poz. 297).
- ↑ Rocznik Diecezji Opolskiej. Opole: Wydawnictwo Świętego Krzyża, 2006, s. 79. ISBN 83-7342-095-9. (pol.)
- ↑ Kazimierz Nabzdyk, Rezultaty wyborów w powiecie prudnickim na początku XX wieku – szkic demograficzny, „Ziemia Prudnicka”, Andrzej Dereń – redaktor naczelny, Prudnik: Spółka Wydawnicza „Aneks”, 2007, s. 74.
- ↑ Podział administracyjny województwa śląsko-dąbrowskiego wraz ze skorowidzem gmin i gromad (stan z dnia 1 stycznia 1946), Wydawnictwa Instytutu Śląskiego, 1947.
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
- ↑ Uroczystości ku czci księdza prałata Aleksander Skowrońskiego. „Gość Niedzielny”, s. 428–429, nr 42 z 17 października 1954.
- ↑ Ścieżki rowerowe – Urząd Miejski w Białej, biala.gmina.pl [dostęp 2020-07-26].
- ↑ Szlakiem zabytkowych kościołów, turystyka.biala.gmina.pl [dostęp 2020-08-20] (pol.).
Bibliografia
- Felix Triest: Topographisches handbuch von Oberschliesen. Breslau: Verlag von Wilh. Gottl. Korn, 1865.
| Miasto | |
|---|---|
| Wsie | |
| Osady leśne | |
| Integralne części wsi | |
| Części miasta |
Media użyte na tej stronie
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map gmina Biała, Poland.
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: Tymek1988, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Opole Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
- N: 51.2778 N
- S: 49.942 N
- W: 16.8461 E
- E: 18.8073 E
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Prudnik County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 50.56 N
- S: 50.25 N
- W: 17.43 E
- E: 18.06 E
Czerwony szlak turystyczny.
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Ligota Bialska 1 - rzymskokatolicki kościół parafialny p.w. św. Stanisława Biskupa i Męczennika.
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Ligota Bialska (dodatkowa nazwa w j. niem. Ellguth) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Biała.
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Ligota Bialska (dodatkowa nazwa w j. niem. Ellguth) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Biała.
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Ligota Bialska 1 - rzymskokatolicki kościół parafialny p.w. św. Stanisława Biskupa i Męczennika.
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Ligota Bialska (dodatkowa nazwa w j. niem. Ellguth) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Biała.
(c) Ralf Lotys (Sicherlich), CC BY 3.0
Ligota Bialska (dodatkowa nazwa w j. niem. Ellguth) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Biała.