Ligotka Kameralna

Ligotka Kameralna

Komorní Lhotka

gmina
Widok z kościoła katolickiego (widoczna wieża kościoła ewangelickiego)
Herb Flaga
Państwo	Czechy
Kraj	morawsko-śląski
Powiat	Frydek-Mistek
Kraina	Śląsk
Starosta	Miloslav Hampel (2012)
Powierzchnia	19,89 km²
Populacja (2015) • liczba ludności	1272[1]
Kod pocztowy	738 01-739 54
Szczegółowy podział administracyjny
Liczba obrębów ewidencyjnych	3
Liczba części gminy	1
Liczba gmin katastralnych	1
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego Ligotka Kameralna
Położenie na mapie Czech (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Ligotka Kameralna
49°39′N 18°32′E/49,653056 18,527500
Strona internetowa
Portal Czechy

Ligotka Kameralna^[2] (cz. Komorní Lhotka, niem. Kameral Elgoth) – wieś gminna i gmina na Śląsku Cieszyńskim w Czechach, w kraju morawsko-śląskim (powiat Frydek-Mistek). Społeczność polska stanowi ok. 25% obywateli gminy^[3].

Położenie

Większa, niżej położona część wsi leży u północnych podnóży Beskidu Śląsko-Morawskiego, w dolinie Stonawki, na wysokości 395–440 m n.p.m. Wyżej położona część ma zabudowę w dolinie potoku Ráztoka (dopływ Stonawki), wciskającej się w górę w kierunku szczytu Ropiczki (918 m n.p.m.), ograniczonej od wschodu masywem Goduli (738 m n.p.m.), zaś od zachodu masywem Kiczery (769 m n.p.m.). Najwyżej położone zabudowania sięgają wysokości 550 m n.p.m.

Nazwa

Nazywała się pierwotnie Ligotką Średnią dla odróżnienia od dwóch starszych, sąsiednich Ligot: Dolnej i Górnej, położonych na zachód od niej, w dolinie Morawki. Później nazwano ją Ligotką Kameralną (tj. należącą do Komory Cieszyńskiej) w odróżnieniu od Ligoty niedaleko Cieszyna, należącej wprost do księcia i zwanej potem Alodialną. Nazwa pochodzi od ulgi w opłatach na rzecz księcia, jaką otrzymywali pierwsi osadnicy, osiedlający się w mniej korzystnych dla uprawy roli miejscach^[4].

Historia

Wzmiankowana po raz pierwszy w 1455^[5]. Do końca średniowiecza pozostawała wsią książęcą w Księstwie Cieszyńskim.

W okresie reformacji znaczna część mieszkańców zmieniła wyznanie na luteranizm. W rok po wydaniu patentu tolerancyjnego w 1781 w Ligotce Kameralnej zbudowano drewnianą szkołę ewangelicką^[6] i w latach 1782-1783 ewangelicki dom modlitwy.

Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 192 budynkach w Ligotce Kameralnej na obszarze 1988 hektarów mieszkało 1020 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 51,3 os./km². z tego 888 (87,1%) mieszkańców było ewangelikami, 126 (12,4%) katolikami, a 6 (0,6%) wyznawcami judaizmu, 980 (96,1%) było polsko-, 32 (3,1%) niemiecko- a 5 (0,5%) czeskojęzycznymi^[7]. Do 1910 roku liczba budynków wzrosła do 197 a mieszkańców do 1038, z czego 1036 było zameldowanych na stałe, 979 (94,3%) było polsko-, 29 (2,8%) niemiecko- a 28 (2,7%) czeskojęzycznymi. Podział według religii kształtował się następująco: 916 (88,2%) ewangelików, 116 (11,2%) katolików, 3 (0,3%) wyznawców judaizmu oraz 3 (0,3%) innej religii lub wyznań^[8].

W wyniku konfliktu polsko-czechosłowackiego o Śląsk Cieszyński po podziale regionu w 1920 miejscowość stała się częścią Czechosłowacji. 2 października 1938 została wraz z Zaolziem zaanektowana przez Polskę i przyłączona do powiatu cieszyńskiego, a podczas II wojny światowej znalazła się w granicach III Rzeszy. Po wojnie przywrócona Czechosłowacji.

Od 1859 pastorem parafii ewangelickiej w Ligotce Kameralnej był ks. Jerzy Heczko, który tutaj zmarł w 1907. Miejscowość ta była także miejscem działalności przedwojennego duchownego luterańskiego i polskiego działacza narodowego ks. Karola Kulisza.

Atrakcje turystyczne

• Zabytkowy kościół ewangelicki z 1782
• Stara kuźnia

Galeria

• 

  Kościół ewangelicki

• 

  Wnętrze kościoła ewangelickiego

• 

  Nagrobek rodziny Tschammerów

• 

  Pomnik na wzgórzu Godula

• 

  Dom nr 249

Przypisy