Lilak chiński

Lilak chiński
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	jasnotowce
Rodzina	oliwkowate
Rodzaj	lilak
Gatunek	lilak chiński
Nazwa systematyczna
Syringa ×chinensis Willd. Berlin. Baumz. 378. 1796

Lilak chiński, bez chiński (Syringa × chinensis) – gatunek krzewu z rodziny oliwkowatych. Jest mieszańcem powstałym z dwóch gatunków lilaka perskiego S. persica i lilaka pospolitego S. vulgaris^[3]. Występuje tylko w uprawie, przy czym odkryty miał zostać w Rouen w 1777. Nazwa naukowa i zwyczajowa jest wynikiem błędnego a rozpowszechnionego przekonania, że pochodzi z Chin^[4].

Morfologia

Pokrój

Krzew o wysokości maksymalnej do 5 m^[3], choć zwykle nie przekracza 4 m^[4]. Pędy liczne, łukowate, w efekcie krzew rozłożysty^[4].

Liście

Jajowate lub jajowatolancetowate^[3].

Kwiaty

Silnie pachnące, zebrane w dużych i luźnych wiechach. Kielich i korona 4-krotne, korona okazała rurkowatolejkowata, z łatkami na końcu rozpostartymi. Pręciki są dwa, słupek pojedynczy^[3].

Owoce

Torebki wysychające i pozostające na krzewach do zimy^[4].

Zastosowanie i uprawa

Ozdobny krzew dobrze znoszący warunki miejskie. Wygląda efektownie sadzony pojedynczo oraz w grupach i nieformalnych żywopłotach. Najlepiej rośnie na glebach średnio wilgotnych, żyznych, przepuszczalnych, w miejscach nasłonecznionych (w półcieniu kwitnie mniej obficie). Usuwanie przekwitających kwiatostanów zwiększa intensywność kwitnienia w roku kolejnym^[4].

Przypisy