Lili Fuchsberg
 L. Fuchsberg (C. Ravet) | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Specjalność: muzykologia | |
| Alma Mater | |
| 1989–2009 | |
| Université Paris Sorbonne | |
Lili Fuchsberg[2] (Catherine Ravet, ur. 8 września 1942 w Borysławiu) – francuska muzykolożka pochodzenia żydowskiego.
Córka Estery (ur. 1906) i Abrahama (ur. 1903) Fuchsbergów, zmarłych 30 listopada 1942. Podczas okupacji hitlerowskiej, gdy miała 6 tygodni, została przekazana i była ukrywana przez Helenę i Władysława Grzegorczyków[3]. Po wojnie adoptowana przez przybranych rodziców[4][5]. Otrzymała imiona Zdzisława Katarzyna i nazwisko opiekunów – Grzegorczyk[6]. Po przyjeździe do Francji w 1969 r. pracowała przez kilka lat w domu kultury w Sceaux. Współpracowała ze stacją radiową France Musique organizując koncerty, przeprowadzając wywiady o polskich twórcach (kompozytorach, wykonawcach) oraz produkując audycje muzyczne. W telewizji France II również tworzyła audycje promujące polską kulturę. Laureatka Nagrody Historycznej Polityki 2022 w kategorii wydawnictwa źródłowe[7]. Od 1968 zamężna z Jean-Frédériciem Ravetem. Matka Natalii (ur. 1973) i Davida, babcia Estery (ur. 2021).
Edukacja
Uczęszczała do szkoły podstawowej w Nowej Rudzie. Ukończyła Liceum Muzyczne we Wrocławiu, muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim (1968) i zrobiła specjalizację z muzyki francuskiej na Sorbonie (1971)[8]. Była wykładowczynią na wydziale muzykologii na Sorbonie (1989-2009).
Twórczość
- Listy do mojej siostry 1947–1973, Wydawnictwo Austeria, Kraków 2021[9]. Książka wyróżniona Nagrodą Historyczną Polityki w kategorii wydawnictwa źródłowe[10].
Przypisy
- ↑ a b Stowarzyszenie Żółty Parasol i Partnerzy.
- ↑ Urodziłam się w żydowskiej rodzinie jako Lili Fuchsberg, zostałam zaadoptowana przez polskich rodziców, którzy ochrzcili mnie jako Zdzisławę Katarzynę Grzegorczyk, a we Francji, gdzie mieszkam od 1969 r., stałam się Catherine Ravet [...] Lili Fuchsberg to nazwisko jest symbolem wszystkich wypadków wojennych i powojennych mojego życia i nie może zostać przekreślone na zawsze, bo taki był cel nazistowskich Niemiec. „Miłość z pudełka na buty”, wywiad Anny Pamuły z Catherine Ravet, „Wysokie Obcasy”, 7.05.2022.
- ↑ Holocaust Survivors: Resettlement, Memories, Identities, red. Dalia Ofer, Françoise S. Ouzan, Judy Tydor Baumel-Schwartz, s. 58.
- ↑ Historia pomocy – Rodzina Grzegorczyków. [dostęp 2016-12-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)].
- ↑ Sąsiadka powiedziała mi, że nie jestem dzieckiem Grzegorczyków, że jestem Żydówką i pójdę do piekła.
- ↑ Krystyna Ziętak, Z Borysławia przez Nową Rudę do Paryża, s. 10.
- ↑ Wręczyliśmy Nagrody Historyczne. Te książki trzeba przeczytać! 17 maja 2022.
- ↑ Catherine Ravet.
- ↑ Zdzisława, Katarzyna Grzegorczyk-Ravet, Listy do mojej siostry 1947–1973.
- ↑ Nagrody Historyczne POLITYKI: nominacje w kategorii pamiętniki i źródła.
Media użyte na tej stronie
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Spotkanie z Lili Fuchsberg (Catherine Ravet), autorką książki "Listy do mojej siostry. 1947-1973" w Klubie Biblioteki Sąsiedzkiej w Żółtym Parasolu. Wrocław, 23 maja 2022
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Spotkanie z Lili Fuchsberg (Catherine Ravet), autorką książki "Listy do mojej siostry. 1947-1973" w Klubie Biblioteki Sąsiedzkiej w Żółtym Parasolu. Wrocław, 23 maja 2022
Autor: Tomasz Leśniowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Spotkanie z Lili Fuchsberg (Catherine Ravet), autorką książki "Listy do mojej siostry. 1947-1973" w Klubie Biblioteki Sąsiedzkiej w Żółtym Parasolu. Wrocław, 23 maja 2022