Linas Linkevičius
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 6 stycznia 1961 |
|---|---|
| Minister obrony Litwy | |
| Okres | od 28 października 1993 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | Audrius Butkevičius |
| Następca | |
| Ambasador Litwy przy NATO | |
| Okres | od 1997 |
| Poprzednik | Dalius Čekuolis |
| Następca | Gintė Damušytė |
| Minister obrony Litwy | |
| Okres | od 9 listopada 2000 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Ambasador Litwy przy NATO | |
| Okres | od 2005 |
| Poprzednik | Gintė Damušytė |
| Następca | Kęstutis Jankauskas |
| Ambasador Litwy na Białorusi | |
| Okres | od 2012 |
| Poprzednik | |
| Następca | Evaldas Ignatavičius |
| Minister spraw zagranicznych Litwy | |
| Okres | od 13 grudnia 2012 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
      _-_Commander_Grand_Cross_BAR.png){kind=small}    | |
Linas Antanas Linkevičius (ur. 6 stycznia 1961 w Wilnie) – litewski polityk i dyplomata, minister obrony w latach 1993–1996 i 2000–2004, ambasador Litwy przy NATO oraz na Białorusi, minister spraw zagranicznych w latach 2012–2020.
Życiorys
W 1978 ukończył szkołę średnią nr 7 w Kownie, a w 1983 studia na wydziale automatyki Kowieńskiego Instytutu Politechnicznego ze specjalnością inżynier elektryk.
Wieloletni działacz Komsomołu: pełnił funkcje sekretarza komitetu rejonowego w jednej z dzielnic Kowna, następnie kierownika wydziału Komitetu Centralnego. Zajmował się pracą z utalentowaną młodzieżą, prasą młodzieżową, publikował w gazecie „Komjaunimo tiesa” (litewskiej edycji pisma „Komsomolskaja Prawda”). Był jednym z inicjatorów uniezależnienia się litewskiego Komsomołu od organizacji radzieckiej i przekształcenia jej w organizację o charakterze socjaldemokratycznym. W latach 1990–1992 pracował jako korespondent czasopisma „Tiesa” i konsultant grupy parlamentarnej postkomunistycznej Litewskiej Demokratycznej Partii Pracy (LDDP). W latach 1991–1996 był członkiem Rady LDDP. Od 1992 do 1993 przewodniczył młodzieżówce partyjnej.
W latach 1992–1996 sprawował mandat posła na Sejm, zasiadał we frakcji LDDP[1]. W latach 1992–1993 kierował litewską delegacją parlamentarną do Zgromadzenia Północnoatlantyckiego i był wiceprzewodniczącym Komisji Spraw Zagranicznych. Od 28 października 1993 do 4 grudnia 1996 pełnił funkcję ministra obrony w rządach Adolfasa Šleževičiusa i Laurynasa Stankevičiusa.
W 1997 został doradcą ministra spraw zagranicznych Algirdasa Saudargasa. W latach 1997–2000 w randze ambasadora kierował misją Republiki Litewskiej przy NATO i Unii Zachodnioeuropejskiej. 9 listopada 2000 ponownie został ministrem obrony, wchodząc do rządu Rolandasa Paksasa. Zachował stanowisko w powołanym w 2001 gabinecie Algirdasa Brazauskasa. Funkcję tę pełnił do 14 grudnia 2004. W latach 2004–2005 był zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych na stanowisku ambasadora pełnomocnego.
W 2005 został stałym przedstawicielem Litwy przy NATO. Po zakończeniu misji w 2011 został społecznym doradcą premiera Andriusa Kubiliusa[2]. W lipcu 2012 objął funkcję ambasadora Republiki Litewskiej na Białorusi. Wręczenie listów uwierzytelniających prezydentowi Białorusi Alaksandrowi Łukaszence odbyło się 5 października[3].
13 grudnia 2012 rozpoczął urzędowanie jako minister spraw zagranicznych (z rekomendacji LSDP) w rządzie Algirdasa Butkevičiusa[4]. W 2016 z ramienia socjaldemokratów został ponownie wybrany do Sejmu[5]. 13 grudnia 2016 w nowo powołanym gabinecie Sauliusa Skvernelisa utrzymał stanowisko ministra spraw zagranicznych[6]. We wrześniu 2017 zadeklarował pozostanie w rządzie i opuszczenie LSDP, która przegłosowała wystąpienie z koalicji[7].
Związał się z Litewską Socjaldemokratyczną Partią Pracy. Był liderem jej listy wyborczej w wyborach w 2020, która nie przekroczyła wyborczego progu[8]. Kandydował wówczas również w okręgu wyborczym dla obywateli Litwy zamieszkujących za granicą, zajął trzecie miejsce w okręgu w pierwszej turze, nie uzyskując tym samym mandatu. 11 grudnia 2020 zakończył pełnienie funkcji ministra.
Odznaczenia
Litewskie
- Krzyż Komandorski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa, 2003)[9]
- Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Pogoni (Litwa, 2004)[9]
- Krzyż Wielki Komandorski Orderu Witolda Wielkiego (Litwa, 2015)[10]
Zagraniczne
- Krzyż Komandorski Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa, 2001)
- Order Krzyża Ziemi Maryjnej II klasy (Estonia, 2005)[11]
- Prezydencki Medal Honoru (Gruzja, 2011)
- Order Honoru (Mołdawia, 2014)[12]
- Krzyż Wielki Orderu Gwiazdy Polarnej (Szwecja, 2015)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (Polska, 2019)[13]
- Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (Włochy, 2019)[14]
Przypisy
- ↑ 1992–1996 m. kadencijos Seimo narys: Linas Antanas Linkevičius, lrs.lt [dostęp 2020-11-17] (lit.).
- ↑ Lithuanian Government approves Linas Linkevičius' candidacy as ambassador to Belarus, 15min.lt, 13 lipca 2012 [dostęp 2012-10-06] (ang.).
- ↑ Новый посол Литвы вручил верительные грамоты президенту Беларуси, delfi.lt, 5 października 2012 [dostęp 2012-10-06] (ros.).
- ↑ Sejm zatwierdził program rządowy, delfi.lt, 13 grudnia 2012 [dostęp 2012-12-13].
- ↑ 2016 m. spalio 9 d. Lietuvos Respublikos Seimo rinkimai, vrk.lt [zarchiwizowane 2016-10-21] (lit.).
- ↑ Prisiekė septynioliktosios Vyriausybės nariai, lrs.lt, 13 grudnia 2016 [dostęp 2016-12-13] (lit.).
- ↑ L. Linkevičius paliks LSDP: nori likti užsienio reikalų ministru, lrt.lt, 23 września 2017 [zarchiwizowane 2017-10-11] (lit.).
- ↑ 2020 m. spalio 11 d. Lietuvos Respublikos Seimo rinkimai, vrk.lt [dostęp 2020-11-17] (lit.).
- ↑ a b Apdovanotų asmenų duomenų bazė, lrp.lt [dostęp 2020-11-17] (lit.).
- ↑ Dėl Lietuvos Respublikos ir užsienio valstybių piliečių apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais ir medaliais Vasario 16-osios – Lietuvos valstybės atkūrimo dienos proga, e-tar.lt, 16 lutego 2015 [dostęp 2020-11-17] (lit.).
- ↑ Conferment of State Decorations, president.ee, 2 lutego 2005 [dostęp 2020-11-17] (ang.).
- ↑ Decret Nr. 1321, lex.justice.md, 5 września 2014 [dostęp 2015-06-29] (rum.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 lutego 2019 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2019 r. poz. 326).
- ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana, quirinale.it, 14 stycznia 2019 [dostęp 2020-11-17] (wł.).
Bibliografia
- Seimas (2016–2020): Seimo nariai: Linas Antanas Linkevičius, lrs.lt [dostęp 2020-11-17] (lit.).
- Ambassador Linas Linkevičius, mfa.lt [zarchiwizowane 2013-02-18] (ang.).
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
.jpg)
Media użyte na tej stronie
Autor: Kapeksas, Licencja: CC BY-SA 3.0
Presidential election of Lithuania, 2009-05-17. Valentinas Mazuronis and supporters waiting for results. Rolandas Paksas
(c) Magnus Fröderberg/norden.org, CC BY 2.5 dk
Algirdas Mykkolas Brazauskas, Litauens statsminster, under det Nordiskt-Baltiska statsministermötet i Reykjavik 2005-10-24.
Baretka Komandorskiego Krzyża Orderu Witolda Wielkiego
Baretka Komandorskiego Krzyża Orderu Wielkiego Księcia Giedymina
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Komandorskiego z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej
Baretka: Order Zasługi Republiki Włoskiej – Kawaler Krzyża Wielkiego (od 2001).
Autor: Olaf Kosinsky, Licencja: CC BY-SA 3.0
Linas Antanas Linkevičius
Baretka Orderu Krzyża Ziemi Maryjnej I klasy
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Bareteka Komandora Krzyża Wielkiego Orderu Gwiazdy Polarnej (po 1975)
The Presidential Order of Excellence is a order awarded by Georgia since 2009
Baretka: Krzyż Komandorski Orderu Krzyża Pogoni – Litwa.
(c) Kmu.gov.ua, CC BY 4.0
Prime Minister of Ukraine met with Prime Minister of the Republic of Lithuania Saulius Skvernelis
Autor: Frankie Fouganthin, Licencja: CC BY-SA 4.0
Algirdas Butkevičius on the press conference with the Nordic and Baltic prime ministers before the Nordic Council Session in Stockholm October 27, 2014.