Lincoln Continental (1939)

Lincoln Continental

Lincoln Continental
Producent	Lincoln
Zaprezentowany	Styczeń 1939
Okres produkcji	1939–1942 1946–1948
Miejsce produkcji	Detroit
Następca	Continental Mark II
Dane techniczne
Segment	F
Typy nadwozia	2-drzwiowe coupé 2-drzwiowy kabriolet
Skrzynia biegów	3-biegowa automatyczna 4-biegowa automatyczna
Napęd	tylny
Długość	1939-1942: 5329 1946-1948: 5540 mm
Szerokość	1939-1942: 1905 1946-1948: 1976 mm
Wysokość	1939-1942: 1575 1946-1948: 1603 mm
Rozstaw osi	3175 mm
Masa własna	1939-1942: 1800 1946-1948: 2000 kg
Liczba miejsc	6[1]
Dane dodatkowe
Pokrewne	Lincoln Zephyr Lincoln H-Series
Konkurencja	Chrysler Imperial

Lincoln Continental – samochód osobowy klasy luksusowej produkowany pod amerykańską marką Lincoln w latach 1939–1948.

Historia i opis modelu

Lincoln Continental I - tył

Lincoln Continental I Cabriolet

Lincoln Continental I po liftingu

W 1939 roku Lincoln przedstawił nowy samochód o nazwie Continental, który powstał na bazie mniejszego i tańszego modelu Zephyr. Samochód pełnił funkcję sztandarowego i zarazem najdroższego modelu w ofercie, będąc dostępnym jako 2-drzwiowe coupe lub 2-drzwiowy kabriolet^[2].

Charakterystycznymi cechami wyglądu przedwojennego Lincolna Continentala była szpiczasta maska, a także duża chromowana atrapa chłodnicy i umieszczone na błotnikach okrągłe reflektory. Tylną część nadwozia zdobiły z kolei obłe, zaokrąglone nadkola i łagodnie opadająca linia dachu^[3].

Z powodu działań wojennych, w które zaangażowały się Stany Zjednoczone, produkcja Continentala została przerwana w 1942 roku^[4].

Lifting i wznowienie produkcji

Po zakończeniu II Wojny Światowej, Lincoln zdecydował się wznowić produkcję Continentala dopiero w 1946 roku. Przy okazji ponownego debiutu topowego samochodu marki na rynku, przeszedł on obszerne modyfikacje w wyglądzie^[5].

Pojawił się nowy wygląd pasa przedniego z dużą chromowaną atrapą chłodnicy, a także inny kształt reflektorów, zmodyfikowana forma nadkoli, które zyskały kanciaste zakończenia, a ponadto zdecydowano się też inny wygląd tylnej części nadwozia ze zmodyfikowanym zderzakiem i oświetleniem^[6]. Napęd stanowił nadal dolnozaworowy silnik V12 o pojemności 305 cali sześciennych (5 l) i mocy 130 KM^[7]. W wyposażeniu standardowym były hydraulicznie podnoszone szyby i dach, a dodatkowo płatne było radio i nadbieg do trzybiegowej mechanicznej skrzyni biegów^[7].

Koniec produkcji i następca

Powojenny Lincoln Continental produkowany był przez kolejne dwa lata, kiedy to w 1948 roku zniknął on z rynku. Nazwa Continental została ponownie reaktywowana w 1952 roku na potrzeby nowej marki luksusowych samochodów^[8], której pierwszym modelem od 1948 roku z taką nazwą został Continental Mark II^[9].

W 1946 roku wyprodukowano 265 coupe i 201 kabrioletów (łącznie 466), a ceny wynosiły odpowiednio 4392 lub 4474 dolarów^[7]. Model ten nie miał żadnej bezpośredniej konkurencji amerykańskiej i był jednym z najdroższych na rynku, a ceny powyżej 4 tysięcy dolarów osiągały jedynie limuzyny Cadillaca i Packarda^[7]. W 1947 roku powstało 831 coupe i 738 kabrioletów (łącznie 1569), a ceny nieznacznie wzrosły do 4662 lub 4746 dolarów^[10]. W ostatnim 1948 roku wyprodukowano jeszcze 847 coupe i 452 kabriolety (łącznie 1229)^[1].

Silnik

• V12l 4.8l Lincoln-Zephyr

Przypisy

Bibliografia

• J. "Kelly" Flory: American Cars, 1946–1959: Every Model, Year by Year. Jefferson: McFarland & Company, 2008. ISBN 978-0-7864-3229-5. (ang.)