Linia kolejowa Lüderitz – Seeheim

Linia kolejowa
	Lüderitz – Seeheim
	Dane podstawowe
Długość	318 km
Rozstaw szyn	1067 mm
	; Opuszczony dworzec w Garub
Przebieg
Legenda
eksploatowana / istniejąca
	Portal Transport szynowy

Linia kolejowa Lüderitz – Seeheim – niezelektryfikowana linia kolejowa w Namibii łącząca leżący na wybrzeżu Lüderitz z Seeheim.

Historia

Dworzec w Lüderitz

(c) Jcwf z niderlandzkiej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0

Dworzec w Grasplatz

Budynek byłego dworca w Aus

Nad Zatoką Lüderitza i szerokim na 140 km pasie w głąb lądu nie ma słodkiej wody, a transport wody drogą lądową przez zwierzęta był stosunkowo drogi. Podczas gdy transport z głębi lądu nad zatokę pochłaniał rocznie 40 milionów marek niemieckich, koszt budowy linii kolejowej pomiędzy Lüderitz i Keetmanshoop wyniósł łącznie 27,6 milionów marek^[1]. Budowa i obsługa linii została zlecona Deutsche Kolonial-Eisenbahn-Bau- und Betriebsgesellschaft (DKEBBG). Roboty rozpoczęto pod koniec 1905 roku, a 1 listopada 1906 oddano do użytku odcinek do Aus^[1]. Kolejny odcinek z Aus do Keetmanshoop zbudowano po początkowych trudnościach finansowych w ciągu 15 miesięcy w latach 1906/1907 i 1908/1909, budując przy okazji odgałęzienie z Seeheim do Kalkfontein Süd, dzisiejszego Karasburga^[1].

Największym problemem w eksploatacji był skrajny niedobór wody^[1]. W Lüderitz, ale także w Aus nie było źródła wody, a więc brakowało wody do zasilania parowozów. Parowozy kondensacyjne jeszcze nie istniały w tamtych czasach. Wykorzystywano wodę z dwóch zakładów odsalania wody morskiej w Lüderitz, co było niezwykle kosztowne, ale tańsze od sprowadzania wody drogą morską z Kapsztadu^[2]. Dopiero po jakimś czasie wykonano odwiert w Garub^[2]. Trasę obsługiwały^[2]:

22 lokomotywy,
15 wagonów osobowych,
243 wagony towarowe,
2 cysterny do transportu wody,
52 wagony platformy.

Personel składał się z 515 pracowników, w tym 125 Europejczyków. Początkowo ruch był obsługiwany przez dwa mieszane towarowo-osobowe pociągi tygodniowo na trasie Lüderitz – Keetmanshoop, ale po kilku latach został zmniejszony do jednego składu na tydzień. Ruch odbywał się tylko podczas dnia, tak by zapewnić nocleg pasażerów w Kuibis. W kolejnych latach pojawił się jeden pociąg ekspresowy, który zdołał pokonać trasę w jeden dzień. W Seeheim pociągi prowadzące wagony osobowe miały skomunikowanie ze składami do Kalkfontein^[3].

Obecne wykorzystanie

Regularny ruch towarowy obsługiwany przez TransNamib odbywa się na odcinku Keetmanshoop – Aus, a ruch pasażerski jedynie na odgałęzieniu z Windhuk przez Seeheim Noord do Karasburga. Począwszy od 2001 roku odcinek pomiędzy Aus i Lüderitz był całkowicie przebudowywany, w celu poprawienia dostępu do portu w Lüderitz^[4]. Zakończenie budowy było zaplanowane na 2012 rok^[5]^[6]. Przez dłuższy czas prace budowlane były bardzo powolne^[7]. 13 listopada 2014 roku ogłoszono ukończenie całej trasy. Modernizacja linii kosztowała 540 milionów dolarów namibijskich^[8]. 19 listopada 2014 roku odbył się pierwszy od 18 lat przejazd pociągu do Lüderitz^[9].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Franz Baltzer (1916). Die Kolonialbahnen mit besonderer Berücksichtigung Afrikas Berlin, Leipzig, Göschen. Strony 86-89. ISBN 978-3-8262-0233-9. (niem.)
↑ ^a ^b ^c Hannes Schneider. Die Eisenbahnen in den ehemaligen deutschen Schutzgebieten in Afrika Lüderitzbucht – Eisenbahn: 1067 mm (Südbahn).
↑ Franz Baltzer (1916). Die Kolonialbahnen mit besonderer Berücksichtigung Afrikas Berlin, Leipzig, Göschen. Dział Betrieb und Verkehr, strona 418. ISBN 978-3-8262-0233-9. (niem.)
↑ Südbahn geht neue Wege Allgemeine Zeitung.
↑ Südbahn kommt nur langsam in Fahrt Allgemeine Zeitung.
↑ Allgemeine Zeitung: TransNamb jammert grundlos.
↑ Allgemeine Zeitung: Der Bahnhofsvorsteher ohne Züge. az.com.na. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-12)]..
↑ 13 listopada 2014 Nachrichten am Morgen. Hitradio Namibia.
↑ 19 listopada 2014 Nachrichten am Mittag. Hitradio Namibia.

Bibliografia

Brenda Bravenboer, Walter Rusch: The First 100 Years of State Railways in Namibia. Windhoek 1997, ISBN 0-86976-401-2.
Helmut Schroeter: Die Eisenbahnen der ehemaligen deutschen Schutzgebiete Afrikas und ihre Fahrzeuge (= Die Fahrzeuge der deutschen Eisenbahnen 7.) Frankfurt 1961.

Linki zewnętrzne

Koleje w Namibii. Opracowanie naukowe Klaus Dierks, 2004

[Kolonialbahnen-1] Franz Baltzer (1916). Die Kolonialbahnen mit besonderer Berücksichtigung Afrikas Berlin, Leipzig, Göschen. Strony 86-89. ISBN 978-3-8262-0233-9. (niem.)

[Wasser-2] Hannes Schneider. Die Eisenbahnen in den ehemaligen deutschen Schutzgebieten in Afrika Lüderitzbucht – Eisenbahn: 1067 mm (Südbahn).

[3] Franz Baltzer (1916). Die Kolonialbahnen mit besonderer Berücksichtigung Afrikas Berlin, Leipzig, Göschen. Dział Betrieb und Verkehr, strona 418. ISBN 978-3-8262-0233-9. (niem.)

[4] Südbahn geht neue Wege Allgemeine Zeitung.

[5] Südbahn kommt nur langsam in Fahrt Allgemeine Zeitung.

[6] Allgemeine Zeitung: TransNamb jammert grundlos.

[7] Allgemeine Zeitung: Der Bahnhofsvorsteher ohne Züge. az.com.na. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-12)]..

[8] 13 listopada 2014 Nachrichten am Morgen. Hitradio Namibia.

[9] 19 listopada 2014 Nachrichten am Mittag. Hitradio Namibia.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne