Linia kolejowa nr 131

Linia nr 131
Chorzów Batory – Tczew
Mapa przebiegu linii kolejowej 131
Dane podstawowe
Zarządca

PKP PLK

Numer linii

131

Tabela SRJP

180, 315, 320, 420, 430, 440

Długość

493,472[1] km

Rozstaw szyn

1435 mm

Sieć trakcyjna

3000 V DC

Prędkość maksymalna

160[2] km/h


Tablica upamiętniająca 70-lecie wybudowania magistrali węglowej na budynku dworca w Tarnowskich Górach
Historia
Lata budowy

1852–1935

Rok otwarcia

1852–1933 (otwarcie fragmentami, w 1933 przejezdność ostatniego odcinka), 1974 (otwarcie zachodniej korekty Chorzów Miasto - Chorzów Batory)

Rok włączenia do PKP

1920 (na odcinku Kalina - Tczew)
1922 (na odcinkach Chorzów Batory - Chorzów Stary i Nakło Śląskie - Kalina)
1945 (na odcinku Chorzów Stary - Nakło Śląskie)

Rok elektryfikacji

1965–1974

Portal Transport szynowy
Fragment linii kolejowej nr 131 w Tczewie

Linia kolejowa nr 131 Chorzów BatoryTczewlinia kolejowa w Polsce łącząca Górnośląski, Częstochowski Okręg Przemysłowy oraz Rybnicki Okręg Węglowy z węzłem kolejowym w Tczewie, a dalej z Portem Gdańsk i Portem Gdynia. Została zbudowana jako linia towarowa, stąd omija duże miasta (z wyjątkiem Bydgoszczy). Linia przechodzi przez teren pięciu województw oraz 18 powiatów. W dużym stopniu pokrywa się z jedną z najważniejszych inwestycji w infrastrukturę w II RPmagistralą węglową.

Linia nr 131 była budowana i otwierana fragmentami w latach 1852–1933. Prace wykończeniowe nad infrastrukturą towarzyszącą trwały do 1935. W latach 1965–1974 linia została zelektryfikowana.

Jest najdłuższą (493,472 km) linią zarządzaną przez PKP Polskie Linie Kolejowe[16], magistralną, prawie w całości dwutorową, normalnotorową, zelektryfikowaną[17] o znaczeniu państwowym[18] i europejskim jako część linii C-E 65[19].

Przebieg

Kilometr 59,3 linii kolejowej nr 131 w Boronowie

Linia nr 131 rozpoczyna bieg w Chorzowie Batorym, gdzie przechodzi wiaduktem pod linii nr 137, skręcając na północny wschód i przechodząc pod wiaduktem drogowej trasy średnicowej. Od 1978 roku początek linii znajduje od strony zachodniej stacji, gdyż w 1974 roku, po budowie DTŚ, konieczne było jej przełożenie na nowo wybudowany odcinek ze względu na kolizyjny przebieg z Trasą Średnicową[20]. Stary odcinek linii zaczynał się mniej więcej na wysokości peronów stacji Chorzów Batory, ostrym łukiem przechodząc w prosty odcinek linii w kierunku stacji Chorzów Miasto[21]. Po minięciu rozgałęzienia starego i obecnego odcinka linia najpierw skręca na wschód, a później na północ i północny zachód. Po przejściu przez stacje Bytom i Bytom Karb linia biegnie na północ, odchylając się na wschód do Radzionkowa i na zachód do Tarnowskich Gór. Na wysokości Miasteczka Śląskiego linia przyjmuje ostatecznie kierunek północny. Po minięciu Kalet szlak odchyla się lekko na wschód, a przed Boronowem skręca na północny zachód. Po minięciu węzła w Herbach linia ponownie skręca na północny wschód. Po minięciu Wręczycy Wielkiej linia przyjmuje kierunek coraz bardziej zbliżony do północnego. Na wysokości Więcek linia skręca na północny zachód. W Trębaczewie skręca na północny wschód. Na wysokości Huty linia ponownie biegnie na północ, jednakże pomiędzy punktami Chociwiem Łaskim a Siedlcami Łaskimi linia 131 biegnie na północny wschód. Przed Zduńską Wolą szlak skręca na północny zachód. Po pokonaniu węzła linia biegnie na północ, odchylając się na zachód, wschód i ponownie na zachód. Po minięciu stacji Kłudna linia skręca na północny zachód, przyjmując coraz bardziej zachodni kierunek. Po dotarciu do Inowrocławia linia gwałtownie skręca na północny wschód po czym odbija na północny zachód. Pociągi towarowe oraz niektóre pociągi pasażerskie marki TLK spółki PKP Intercity poruszają się linią 741 Mimowola – Jaksice, która omija Inowrocław po zachodniej stronie. Po dotarciu do Trzcińca linia skręca na północ i wchodzi do Bydgoskiego Węzła Kolejowego. Na wysokości Czyżkówka szlak skręca na wschód, a po minięciu Bydgoszczy Głównej odbija na północ. Za Rynkowem linia skręca na północny wschód, odbijając nieco w prawo oraz w lewo. Pomiędzy Warlubiem a Smętowem linia skręca na północ. Przed Pelplinem szlak skręca na północny wschód i tak dociera do stacji Tczew Południe. Tuż przed stacją Tczew linia skręca na północny zachód[22]. Linia 131 przebiega przez powiaty: Chorzów, Bytom, tarnogórski, lubliniecki, kłobucki, pajęczański, bełchatowski, łaski, zduńskowolski, poddębicki, kolski, koniński, radziejowski, inowrocławski, bydgoski, Bydgoszcz, świecki, starogardzki, tczewski.

Linia podzielona jest na 21 odcinków[23]:

Historia

Przed budową Magistrali Węglowej

Stary dworzec Bydgoszcz Główna istniejący w latach 1915–1968

Linia kolejowa nr 131 jest główną częścią międzywojennej Magistrali Węglowej, która łączyła Górny Śląsk z Portem w Gdyni omijając terytorium Wolnego Miasta Gdańska. W stosunku do Magistrali Węglowej został zmieniony odcinek na północ od Nowej Wsi Wielkiej. Magistrala Węglowa biegła od tej stacji po linii nr 201. Przeznaczenie linii spowodowało między innymi ominięcie w odległości kilkudziesięciu kilometrów Łodzi. Jedynym dużym miastem przez jakie przechodziła ta linia była Bydgoszcz, jednakże i w tym przypadku magistrala biegnie przez położoną peryferyjnie wschodnią część miasta[24].

Pierwszym odcinkiem przyszłej linii kolejowej nr 131 była linia łącząca Bydgoszcz Główną z Tczewem (i dalej Gdańskiem), która została otwarta 5 sierpnia 1852[3][4][5]. W kolejnych latach powstawały odcinki na Górnym Śląsku: 15 września 1859 otwarto odcinek Bytom Karb – Tarnowskie Góry[5], a 15 sierpnia 1860 Chorzów Batory – Chorzów Miasto[14]. 26 maja 1872 otwarto odcinek z Bydgoszczy do Inowrocławia[5]. W następnej kolejności otwarto kolejne odcinki na Śląsku: 1 października 1890 Bytom – Bytom Karb, 1 maja 1895 Chorzów Stary – Bytom, a 1 maja 1903 Chorzów Miasto – Chorzów Stary[14]. Na początku XX wieku przyszła linia 131 była ukończona pomiędzy Chorzowem Batorym a Kaletami[10][14] oraz pomiędzy Inowrocławiem a Tczewem[3][4][5]. W późniejszym okresie, aż do budowy Magistrali Węglowej, linia została rozbudowana do dwutorowej na obu odcinkach[3][4][5][10][14].

Budowa

Tp4 jedna z pierwszych serii lokomotyw na Magistrali Węglowej
Ty23 jedna z pierwszych serii lokomotyw na Magistrali Węglowej
Otwarcie dworca w Strzebiniu

4 lipca 1924 została podpisana przez Władysława Grabskiego umowa z Konsorcjum Francusko-Polskim (odcinek północy miał być budowany przez Państwo)[25]. Impulsem do budowy magistrali ułatwiającej eksport drogą morską była wojna celna między Polską a Niemcami[26]. Polska posiadała wówczas dużą nadprodukcję węgla w stosunku do własnych potrzeb oraz brak możliwości wyeksportowania go do państw sąsiadujących innych niż Niemcy. Kolejnym powodem, dla którego ta magistrala była istotna, to możliwości tranzytu szczególnie z Czechosłowacji, która nie miała dostępu do żadnego morza, ale również Rumunii i Bułgarii dla których dostęp do Bałtyku był lepszy niż w kierowanie eksportu przez Morze Czarne lub Jugosławię[27]. Kolejnym impulsem do przyspieszenia budowy były ustalone przez rząd preferencyjne ceny transportu kolejowego. Ceny te były niższe niż koszt transportu przez Warszawę (ze względu na odległość przewozu)[28].

W 1924 zostały rozpoczęte prace ziemne na Magistrali Węglowej pomiędzy Kaletami a Inowrocławiem[29]. W 1925 został przebudowany układ torów w Tarnowskich Górach, gdzie miały być formowane składy liczące 150 osi[30]. 6 listopada 1926 otwarto pierwszy odcinek Magistrali Węglowej łączący Kalety z Podzamczem (linia 131 na odcinku Kalety – Nowe Herby)[28]. Linia została zbudowana jako jednotorowa, jednakże wszystkie wykopy oraz przyczółki większych mostów zostały wykonane od razu pod dwa tory[31]. Odcinek ten skrócił drogę poprzez przekierowanie ładunków na Częstochowę. Początkowo linia ta była używana tylko w ruchu towarowym; pociągi pasażerskie pojawiły się na niej dopiero 1 kwietnia 1927. Strajk górników w Wielkiej Brytanii spowodował zwiększenie produkcji, a przez to potrzeb transportowych węgla w Polsce. Zmodernizowano więc stację w Tczewie, by mogła przyjąć jeszcze więcej wagonów. Z powodu dobrej koniunktury i potrzeb transportowych został zbudowany odcinek łączący Herby z Inowrocławiem o długości 255 km. Oprócz niego była budowana linia Bydgoszcz – Gdynia przez Kościerzynę oraz obejście Bydgoszczy Głównej (linia nr 201)[32]. Decyzja o budowie odcinka z Herb do Inowrocławia została oficjalnie przyjęta 7 lutego 1928 rozporządzeniem Prezydenta RP Ignacego Mościckiego, mimo że znaczna część prac ziemnych była już ukończona[29].

Kryzys gospodarczy spowodował, że państwo nie dysponowało wystarczającymi środkami, by dokończyć inwestycję, a dodatkowo trzeba było wygospodarować środki na remont linii już istniejących. Aby ratować inwestycję zastanawiano się między innymi nad sprzedażą akcji Banku Polskiego, co spotkało się ze sprzeciwem rządu. W 1930 znacznie spadły dochody PKP, stąd latem rząd, działając pod presją, rozpoczął negocjacje z inwestorami z Francji, którzy w związku wieloletnimi kontaktami politycznymi pomiędzy Francją a Polską zdecydowali się na dokończenie linii z własnych środków w zamian za koncesję na przewozy tą linią. Dodatkowo wśród założycieli Francusko-Polskiego Towarzystwa Kolejowego znajdował się koncern „Schneider et Co”, który wchodził w skład konsorcjum budującego port w Gdyni i mającego swoje udziały w kopalniach i hutach na Górnym Śląsku. Francusko-Polskie Towarzystwo Kolejowe miało 8 mln franków francuskiego i 7 mln franków polskiego kapitału. Dodatkowo wyemitowano obligacje w celu pokrycia pozostałych kosztów budowy[33].

8 listopada 1930 otwarto odcinek z Herb Nowych do Zduńskiej Woli Karsznic. Linia ta dochodziła do linii łączącej Łódź z Kaliszem i umożliwiała kolejne skrócenie drogi z Górnego Śląska do Portu[8][9]. W perspektywie jednak linia ta miała stanowić drogę zaopatrzenia aglomeracji łódzkiej w węgiel. Ze względu na znaczną odległość pomiędzy Tarnowskimi Górami a Bydgoszczą w latach 1930–1931 powstała nieplanowana wcześniej lokomotywownia[34]. Otwarcie tego odcinka skróciło podróż składów o 60 godzin[35].

31 grudnia 1932 Magistrala Węglowa na całym odcinku do Chorzowa do Gdyni miała być przejezdna. W wyniku przerwania robót, spowodowanego brakiem funduszy, zakończenie budowy odcinka ze Zduńskiej Woli do Inowrocławia nastąpiło dopiero 1 marca 1933[36]. Otwarcie ostatniego odcinka miało huczne obchody podkreślające współpracę polsko-francuską. Uroczystość rozpoczęła się w Karsznicach, a następnie delegaci pojechali pociągiem do Bydgoszczy na ich drugą część[37]. Prace wykończeniowe oraz budowa infrastruktury towarzyszącej trwały jeszcze kilka lat po uzyskaniu przejezdności[34].

II wojna światowa

Wagon artyleryjski pociągu Śmiały
BR52 w malowaniu wojennym

25 sierpnia 1939 kolej została zmilitaryzowana, a już 28 sierpnia zaczął kursować pociąg pancerny „Śmiały”. W nocy z 31 sierpnia na 1 września wszedł w życie wojenny rozkład jazdy[38]. 1 września 1939 pociąg pancerny Śmiały uczestniczył w bitwie pod Mokrą, która odbyła się na i w okolicy magistrali[39]. Kampania wrześniowa spowodowała zniszczenie głównych węzłów kolejowych. Wraz z wkroczeniem Wehrmachtu Niemcy zajęli wszystkie obiekty kolejowe oraz tabor, a linia została odbudowana i administracyjnie podzielona na trzy części: Reichsbahndirektion Danzig (odcinek na północ od Nowej Wsi Wielkiej), Reichsbahndirektion Posen (od Nowej Wsi Wielkiej do Działoszyna) oraz Reichsbahndirektion Oppeln (odcinek na południe od Działoszyna)[40]. Linia kolejowa nr 131 ze względu na strategiczne znaczenie była celem bombardowań Luftwaffe podczas kampanii wrześniowej[41].

Pomimo południkowego przebiegu linia stała się istotna dla gospodarki Rzeszy, gdyż umożliwiała transport węgla do portów w Gdańsku i Gdyni (a dalej do Szwecji) oraz transportu rud żelaza w przeciwną stronę. Z tego względu 19 grudnia 1940 postanowiono zmodernizować linię poprzez dobudowanie brakujących drugich torów, co umożliwiło zwiększenie przepustowości do 60 par pociągów na dobę. Pierwsze prace modernizacyjne ruszyły 1 czerwca 1941. Kolejnymi elementami modernizacji było zbudowanie obwodnicy Inowrocławia[40], budowa brakujących łącznic, budowa górek rozrządowych w Inowrocławiu, Karsznicach i Maksymilianowie oraz budowa trzeciego toru na szlaku Tarnowskie Góry – Kalety[42]. Szczególnie ważny dla okupanta stał się węzeł Zduńska Wola Karsznice, gdyż krzyżowały się tam pociągi w kierunkach równoleżnikowych i południkowych[43]. Niemieckie Koleje przydzieliły do obsługi tej linii najsilniejsze i najnowocześniejsze parowozy zarówno niemieckie jak i zdobyczne, w tym francuskie[44].

W styczniu 1945 linia kolejowa została przejęta przez administrację polską[45].

Odbudowa powojenna

Lokomotywa Ty246, która prowadziła ciężkie składy towarowe przed elektryfikacją

Niezwłocznie po przejęciu linii następowała jej prowizoryczna odbudowa, którą ukończono w listopadzie 1947. Centralny Plan Odbudowy został ogłoszony 2 lipca 1947 i zakładał odbudowę i demilitaryzację kolei do 1 lipca 1949[45]. Problemem okazała się jednak umowa koncesyjna, która dawała Francusko-Polskiemu Towarzystwu Kolejowemu koncesję do 1975. Władze komunistyczne chcąc wykazać prawną ciągłość państwa zmuszone były respektować te umowy, z drugiej strony komunistom nie na rękę była kontrola bardzo ważnej linii kolejowej przez prywatny i do tego zachodni kapitał. Władze PKP robiły wszystko, by zniechęcić Francuzów do roszczeń, dodatkowo starały się jak najszybciej wypowiedzieć umowę nie naruszając przy tym jej warunków. Ostatecznie umowę udało się wypowiedzieć dopiero 10 maja 1947[46]. 1 lipca 1949 odwołano militaryzację kolei, przez co przywrócono, w miarę możliwości, normalną pracę kolei. W tym samym czasie przywrócono przejezdność linii[47].

Elektryfikacja

ET21 (pierwszy typ lokomotyw elektrycznych używanych masowo na linii 131) w okolicy Nakła Śląskiego

Pierwsze plany elektryfikacji linii 131 pojawiały się w 1948, jednakże przeszkodą była słaba powojenna gospodarka oraz brak technologii. Z tego powodu początkowo zdecydowano się elektryfikować tylko ruch podmiejski w aglomeracjach warszawskiej i gdańskiej. Propozycja elektryfikacji tej magistrali była korzystna, gdyż linia ta obsługiwała pociągi na całym ich przebiegu z kopalń do portów. Dodatkowo były to niemalże jednorodne przejazdy wahadłowe. Z drugiej strony większe korzyści byłyby z wcześniejszej elektryfikacji linii łączącej Śląsk z Warszawą ze względu na przewozy pasażerskie. Oba projekty zostały przedstawione w 1948 w Ministerstwie Komunikacji. Ostatecznie zdecydowano się na tę drugą opcję[48].

W latach 50. XX wieku linia ze względu na charakter przewozów była miejscem intensywnej rywalizacji we „współzawodnictwie pracy”. Dzięki dobremu zaplanowaniu remontów i przebiegów oraz „przewozowemu listowi gwarancyjnemu” udało się znacznie przekroczyć normy oraz skrócić czas przejazdu. Szczególne osiągnięcia miała lokomotywownia w Karsznicach[44].

Kolejna próba przeforsowania elektryfikacji odbyła się w kwietniu 1959. Wówczas to PKP próbowało przekonać Ministerstwo Komunikacji do elektryfikacji próbnej prądem przemiennym 25 kV 50 Hz. Rozmowy zakończyły się odmową[48]. Przyczyną, oprócz braku unifikacji taboru elektrycznego, był jeszcze spadek przewozów na tej linii[49]. Mimo tego w 1957 rozpoczęto prace przygotowawcze do elektryfikacji[48].

Elektryfikację rozpoczęto oficjalnie uchwałą Rady Ministrów z 21 lutego 1963[49]. Pierwszym ukończonym odcinkiem był Tarnowskie Góry – Zduńska Wola Karsznice, którego elektryfikacja zakończyła się 28 listopada 1965[9][10]. Drugi odcinek ze Zduńskiej Woli do Maksymilianowa został podzielony na etapy: Zduńska Wola Karsznice – Lipie Góry, Lipie Góry – Inowrocław, Inowrocław – Maksymilianowo wraz z elektryfikacją Bydgoskiego Węzła Kolejowego oraz Maksymilianowo – Tczew (i dalej do Gdyni linią nr 9)[49]. Etapy te zostały ukończone odpowiednio 30 maja 1966[8][7], 30 grudnia 1966[6], 9 września 1967[5] oraz 23 grudnia 1968[5][3]. Elektryfikacja spowodowała, że linia 131 przejęła 70% przewozów towarowych DOKP Gdańsk. Obniżenie kosztów przejazdu spowodowało zwrot inwestycji po 5 latach[49]. Wprowadzenie trakcji elektrycznej spowodowało również zmiany w warsztatach lokomotywowni oraz utworzenie punktu kontroli lokomotyw elektrycznych w Karsznicach[34].

W latach 60. przebudowano dworzec w Inowrocławiu[50].

Ze względu na charakterystykę przewozów (ciężkie pociągi towarowe) na linii w pierwszej kolejności zostały zbudowane urządzenia SHP[51]. Problemy w dostawach lokomotyw elektrycznych o odpowiedniej mocy spowodowały, że w ruchu nadal były używane parowozy, a później lokomotywy spalinowe[52][53].

21 lutego 1962 pomiędzy stacjami Lipie Góry i Babiak doszło do eksplozji kotła w pociągu towarowym prowadzonym lokomotywą Ty246-17. W wyniku wypadku zginęła załoga parowozu oraz uszkodzony został zarówno skład towarowy, który się wykoleił jak i mijany pociąg pasażerski[54].

Zakończenie elektryfikacji magistrali nastąpiło 23 maja 1974, kiedy to zelektryfikowano ostatni odcinek z Chorzowa Batorego do Tarnowskich Gór[14].

Lata 1974–2006

Typowy dla przełomu lat 70. i 80. pociąg towarowy obsługiwany lokomotywą ET42 w pobliżu Rynkowa
Pociąg towarowy prowadzony lokomotywą ET41 w okolicy Nakła Śląskiego

Stale wzrastające przewozy na początku lat 70. spowodowały znaczną kongestię na linii. Aby rozładować część zatorów rozważano budowę alternatywnej linii, która przy okazji mogłaby obsługiwać sąsiednie regiony albo budowę linii czterotorowej. Ze względu na zabudowania terenu wzdłuż linii wybrano wariant pierwszy i planowano wybudować linię łączącą Górny Śląsk z Portami przez Warszawę. Nowa linia mogłaby dodatkowo obsługiwać kierunek Śląsk – ZSRR oraz rafinerię w Płocku[55]. Wariant ten był również korzystny ze względu na ruch pociągów ekspresowych pomiędzy aglomeracjami warszawską a śląską i krakowską[56].

Problem z kongestią rozwiązano częściowo poprzez zastosowanie nowych sześcioosiowych węglarek oraz lokomotyw dwuczłonowych[57]. Najpierw, od wiosny 1976, były to elektrowozy ET40, od października 1977 ET41[44], a od kwietnia 1978 ET42 (wszystkie polskie egzemplarze ET42 były początkowo przydzielone do lokomotywowni Karsznice[58], część jednak zostało przeniesionych do nowo otwartej lokomotywowni w Idzikowicach)[56]. W tym czasie, na trasie Tarnowskie Góry – Trójmiasto (prawdopodobnie Port Północny w Gdańsku), ustalono rekord Polski w najcięższym składzie kolejowym wynoszący 4 180 ton brutto (3 040 t netto)[57].

Wprowadzenie nowoczesnych lokomotyw elektrycznych i spalinowych spowodowało, że Północna DOKP oraz Śląska DOKP pod koniec lat 70. niemalże wycofały parowozy. Pod koniec 1978 na całej Północnej DOKP ilość pracy przewozowej wykonywanej lokomotywami parowymi był niemalże zerowa. Zima stulecia na początku 1979 spowodowała jednak czasowy, częściowy powrót do trakcji parowej. Najszybciej wycofano parowozy z lokomotywowni obsługujących magistralę[59]. 19 lutego 1979 doszło do tragicznego wypadku. Do odśnieżania użyto pługa produkcji radzieckiej nie wyposażonego w sprzęgi śrubowe oraz zderzaki. Pojazd ten był spychany przez lokomotywę ST44. Podczas próby przebicia się przez zaspę doszło do zgniecenia kabiny lokomotywy, w której siedzieli Jan Mokwa i Jan Falkowski. Obaj maszyniści zginęli na miejscu[60].

W czerwcu 1979 rozpoczęła się modernizacja linii nr 131. Przyczyną modernizacji było wprowadzenie do obsługi ciężkich lokomotyw dwuczłonowych. W pierwszej kolejności została zmodernizowana sieć trakcyjna. W latach 1982–1983 zmodernizowano również szyny, wymieniając je przy okazji ze standardowych szyn S49 na cięższe S60[61].

W 1981 ze względu na zmniejszenie przewozów towarowych na węglówkę przekierowano składy dalekobieżne m.in. ZakopaneGdynia i Gliwice – Gdynia[62].

W 1984 rozpoczęto przygotowania do modernizacji stacji Tarnowskie Góry, co spowodowało znaczne zmiany na linii. Została ona przeprowadzona w latach 1985–1987 i spowodowała zwiększenie wydajności tarnogórskiego węzła kolejowego[63]. W 1989 zmodernizowano stację Kalety, natomiast modernizacja stacji Inowrocław podjęta w 1990 została przerwana[64].

W 1989 pojawiła się koncepcja utworzenia instytucji zajmującej się zachowaniem wycofywanego taboru oraz elementów infrastruktury kolejowej. Z inicjatywy pracowników Zakładu Taboru Kolejowego w Zduńskiej Woli-Karsznicach została założona izba pamięci w budynku dawnej olejarni i lampiarni[65].

W latach 90. nastąpił spadek przewozów, dzięki czemu wycofano z obsługi tej linii lokomotywy ET21, z których część zezłomowano[66]. W 1999 wycofano z obsługi linii lokomotywy ET41, które zostały przeniesione na linie górskie[67].

W 2001 ze względu na brak funduszy muzeum w Zduńskiej Woli-Karsznicach zostało postawione w stan likwidacji[65].

Po 2006

ET40 w Warlubiu
EP09 z pociągiem TLK Neptun na stacji Bydgoszcz Główna

W XXI rozpoczęło się masowe wycofywanie ruchu pociągów pasażerskich na tej linii. 9 grudnia 2006 zawieszono ruch pasażerskich pomiędzy Herbami Nowymi a Zduńską Wolą[68].

W grudniu 2006 Lotos Kolej zbudował w Karsznicach punkt rewidencki zlokalizowany w zamkniętym dworcu pasażerskim[34]. 18 grudnia karsznicka lokomotywownia została skomunalizowana i przejęta przez Miasto Zduńska Wola. Na terenie lokomotywowni zaczęła operować spółka Tabor Karsznice wykonująca przeglądy kontrolne, głównie dla przewoźników niezwiązanych z grupą PKP[69].

W grudniu 2008 zlikwidowano bezpośrednie pociągi regionalne relacji KatowiceInowrocław, dzieląc je na kilka krótszych relacji, a na odcinku pomiędzy Babiakiem a Ponętowem całkowicie zawieszono ruch pociągów osobowych[70].

Na początku lutego decyzją Urzędu Marszałkowskiego w Łodzi przywrócono ruch pasażerski pomiędzy Herbami Nowymi a Zduńską Wolą[68]. 12 grudnia 2009 ponownie zawieszono ruch pociągów na odcinku Chorzew Siemkowice – Herby Nowe[9].

Wiosną 2009 spadek przewozów był tak znaczny, że odstawione zostały lokomotywy ET42. W 2011 lokomotywy powróciły do służby, jednak zostały przeniesione na inne linie[71].

27 kwietnia 2010 na linię powróciły składy mające 4 000 ton brutto. Do obsługi ich wykorzystano lokomotywę ET41[72].

18 maja 2010 powódź uszkodziła tor nr 2 pomiędzy Chorzowem Miasto a Chorzowem Starym[73].

W czerwcu 2011 ze względu na remont linii nr 9 doszło do zmiany organizacji ruchu pomiędzy Bydgoszczą a Trójmiastem. Na linię 131 zostały przetrasowane pociągi dalekobieżne z Warszawy do Gdyni. Spowodowało to przesunięcie pociągów towarowych jadących do Gdyni na linię nr 201[74].

6 czerwca 2012 na linii 131 pomiędzy Inowrocławiem a Tczewem zaczął kursować pociąg EuroCity Berlin – Gdynia Ekspres[75].

W 3. kwartale 2012 została zezłomowana i fizycznie skasowana część lokomotyw serii ET40. Elektrowozy te przez cały, z nielicznymi wyjątkami, okres eksploatacji były przypisane do obsługi ciężkich składów na linii 131[76].

9 grudnia 2012 roku na odcinku Chorzów Batory – Herby Nowe ruch został przejęty od Przewozów Regionalnych przez Koleje Śląskie[77]; tego samego dnia Koleje Śląskie reaktywowały ruch na odcinku Herby Nowe – Kłobuck[78]. Również tego samego dnia zawieszono ruch pociągów na odcinku Chorzew Siemkowice – Zduńska Wola (pociągi relacji Częstochowa – Zduńska Wola)[78].

Na początku 2013 w związku z większym zapotrzebowaniem na ciężkie lokomotywy do obsługi pociągów na linię 131 wróciły lokomotywy ET42[79].

1 czerwca 2013 zawieszono kursowanie pociągów osobowych na odcinku Herby Nowe – Kłobuck[80].

W 2013 roku przeprowadzono remont linii na odcinku Bytom PółnocnyTarnowskie Góry oraz KaletyStrzebiń, a w roku 2014 na odcinku Tarnowskie Góry – Miasteczko Śląskie[81].

Parametry techniczne

Maksymalne prędkości pociągów na dzień 9 stycznia 2019[82]:

PrędkośćKilometrażPrędkość
tor 1oddotor 2
pasażerskieautobusy
szynowe
towarowepasażerskieautobusy
szynowe
towarowe
505,5215,524
505,5248,12250
408,1228,74550
408,74512,00060
4012,00013,10030
10013,10016,700100
5016,70022,71050
11022,71026,871120
10026,87133,490120
10033,49041,240100
12041,24041,257100
12041,25747,254120
12047,25447,380120
10047,38055,024120
10055,02478,900100
10078,900125,16580
100125,165136,791120
70136,791146,791120
120146,791146,793120
120146,793150,122120
120150,122156,863120
120156,863156,952120
120156,952165,000120
120100165,000166,66710070
80166,667169,8807070
100169,880202,1007070
100202,100203,800110100
100203,800213,600120100
100213,600229,195100
100229,195240,026120
100240,026244,000100
120100244,000250,918100
120100250,918252,255120100
120100252,255282,912120100
120100282,912284,345120100
120100284,345294,180120100
120100294,180316,98010080
100316,980317,05310080
100317,053325,2319070
120100325,231326,4309070
140100326,430330,500140100
120100330,500332,200120100
140100332,200337,000140100
120100337,400339,100120100
140100339,100344,600140100
120100344,600347,028120100
160100347,028353,519160100
120100353,519354,990120100
160100354,990361,200160100
140100361,200362,200140100
120100362,200367,500120100
9040367,500368,4009040
7040368,400369,3007040
5040369,300370,1005040
5040370,100371,0009040
120100371,000371,1009040
160100371,100372,480160100
160100372,480378,000160100
12070378,000378,600120100
120100378,600380,500120100
140100380,500388,500140100
120100388,500390,200120100
140100390,200396,800140100
120100396,800398,300120100
140100398,300402,600140100
120100402,600404,000120100
140100404,000409,800140100
120100409,800411,300100
130100411,300411,315100
130100411,315412,40013080
140100412,400421,40014080
120100421,400421,50512080
120100421,505422,019120
120100422,019423,400120100
160100423,400437,900160100
120100437,900439,650120100
140100439,650449,200140100
120100449,200450,700120100
140100450,700456,650140100
120100456,650458,650120100
160100458,650461,200160100
150100461,200461,800150100
160100461,800466,140160100
120100466,140467,640120100
160100467,640475,950160100
140100475,950477,300140100
120100477,300478,960120100
160100478,960484,150160100
120100484,150485,600120100
160100485,600493,880160100
120100493,880496,778120100
60496,778498,68760
498,687498,91260
nie zawiera ograniczeń z Wykazu Ostrzeżeń Stałych
KilometrażKlasa
oddotor 1tor 2
5,5215,524D3-
5,5247,130D3
7,130363,600D3
363,600368,600D3D3
368,600498,687D3D3
498,687498,912-


Sieć trakcyjna w zależności od odcinka jest przystosowana do prędkości maksymalnej od 110 do 160 km/h, obciążalność prądowa wynosi od 1725 do 2540 A, a minimalna odległość pomiędzy odbierakami prądu wynosi 20 m[83].

Linia wyposażona jest w dwukierunkową samoczynną blokadę linową pomiędzy stacją Tczew a Maksymilianowem, pomiędzy Inowrocławiem a stacją Chorzew Siemkowice oraz w pobliżu stacji Tarnowskie Góry. Pomiędzy stacją Nowa Wieś Wielka a stacją Jaksice umiejscowiona jest jednokierunkowa samoczynna blokada liniowa. Pozostałe odcinki wyposażone są w blokadę półsamoczynną[84].

Infrastruktura

Połączenia z innymi liniami

punktliniaźródło
numerkierunekstatus
Chorzów Batory137Katowiceczynna[14]
Legnica
Chorzów Stary145Radzionkównieczynna[14]
161Katowice Szopienice Północneczynna[14]
Bytom132Wrocław Głównyczynna[14]
Bytom Karb165Bytom Bobrekczynna[14]
Radzionków165Chorzów Staryczynna[14]
Tarnowskie Góry144Opole Główneczynna[10]
182Zawiercienieczynna
Kalety143Wrocław Mikołajówczynna[10][15]
podg Kalina61[a]Kielceczynna[9]
Herby Nowe61[b]Kielceczynna[9]
Fosowskieczynna[9]
181Oleśnicaczynna[9]
Chorzew Siemkowice146podg Częstochowa Wyczerpyczynna[9]
Zduńska Wola Karsznice14[c]Łódź Kaliskaczynna[8]
Tupliceczynna
podg Dionizów14[d]Łódź Kaliskaczynna[8]
Tupliceczynna
Ponętów3[e]Warszawa Zachodniaczynna[7]
Kunowiceczynna
podg Borysławice3[f]Warszawa Zachodniaczynna[7]
Kunowiceczynna
Inowrocław Rąbinek206Drawski Młynczynna[13]
podg Mimowola741Jaksiceczynna[13]
Inowrocław353Poznań Wschódczynna[13]
Skandawaczynna
Nowa Wieś Wielka201Gdynia Portczynna[5]
Bydgoszcz Główna18Kutnoczynna[12]
Piła Głównaczynna[12]
356Poznań Wschódczynna[12]
Maksymilianowo201Nowa Wieś Wielkaczynna[5]
Gdynia Portczynna
Terespol Pomorski240Świecie nad Wisłączynna[5][15]
Złotównieczynna[5]
Laskowice Pomorskie208Działdowoczynna[5]
Chojniceczynna[5]
215Bąkczynna[3][15]
Twarda Góra242Nowenieczynna[3]
Smętowo238Myślicenieczynna[3]
Szlachtanieczynna[3]
Morzeszczyn244Gniewnieczynna[3]
Tczew9Warszawa Wschodniaczynna[11]
Gdańsk Głównyczynna[11]
203Kostrzynczynna[11][15]

Punkty eksploatacyjne

Rodzaj i nazwaZdjęcieLiczba
krawędzi
peronowych
InfrastrukturaDawne nazwy
stacja kolejowa
Chorzów Batory
Chorzow Batory train station.jpg4kasy biletowe[85]
przejście podziemne[86]
Bismarckhütte (1846-1915)
Bismarckhütte Staatsbahnof (1916-1922)
Hajduki (1922–1939)
Bismarckhütte (1939–1941)
Königshütte-Bismarck (1942-1945)
Hajduki (1945-1951)
stacja kolejowa
Chorzów Miasto
Chorzow Miasto train station.jpg2przejście podziemne[86]Königshütte (1860-1900)
Königshütte (Oberschleisen) (1901-1909)
Königshütte (1910-1915)
Königshütte (Oberschleisen) Staatsbahnhof (1916-1922)
Królewska Huta (1922-1934)
stacja kolejowa
Chorzów Stary
ChorzowStaryDworzecPKP.JPG2Chorzow (1868-1922)
Chorzów (1922–1939)
Chorzow (1939–1941)
Königshütte (Oberschleisen) Ost (1942-1943)
Königshütte Ost (1944–1945)
stacja kolejowa
Bytom
Bytom - Dworzec PKP 01.jpg6przejście podziemne[86]Beuthen (1859-1900)
Beuthen Oberschlesischer Bahnhof (1901-1909)
Beuthen (Oberschlesien) Hauptbahnhof (1910-1931)
Beuthen (Oberschlesien) (1931-1939)
Beuthen (Oberschlesien) Hauptbahnhof (1939–1945)
stacja kolejowa
Bytom Karb
Bytom karb.jpg3Karf (1859-1945)
Karb (1945-1947)
Bobrek Karb (1948-1957)
przystanek osobowy
i posterunek odgałęźny
Bytom Północny
Bytom Północny.jpg2Beuthen Stadtwald (1859-1909)
Beuthen (Oberschlesien) Stadtwald (1910-1920)
Beuthen Stadtwald (1921-1944)
Beuthen (Oberschlesien) Stadtwald (1944–1945)
przystanek osobowy
Radzionków Rojca
Radzionkow Rojca 1.jpg4Neu Radzionkau (1892-1922)
Rojca (1922–1939)
Neu Radzionkau (1939–1945)
Rojca (1945-1953)
Radzionków Miasto (1954-1967)
Radzionków Rojca (1968-1978)
Bytom Rojca (1979-1998)
stacja kolejowa
Radzionków
Tour de Wongiel Radzionków ahorcado.jpg5przejście nadziemne[86]Radzionkau (1869-1922)
Radzionków (1922–1939)
Radzionkau (1939–1945)
Radzionków (1945-1978)
Bytom Radzionków (1979-1998)
stacja kolejowa
Nakło Śląskie
Dworzec naklo slaskie 15062007 01.jpg2przejście nadziemne[86]Naclo (1869-1900)
Naklo (1901-1922)
Nakło Śląskie (1922–1939)
Naklo (1939–1945)
stacja kolejowa
Tarnowskie Góry
Tarnowskie Góry - Dworzec PKP 02.jpg5kasa biletowa[85]
lokomotywownia[10]
przejście podziemne[86]
Tarnowitz (1857-1922)
Tarnowskie Góry (1922–1939)
Tarnowitz (1939–1945)
przystanek osobowy
Miasteczko Śląskie
MiasteczkoŚląskie - dworzec 2.jpg5Georgenberg (1884-1922)
Miasteczko Śląskie (1922–1939)
Georgenberg (1939–1945)
Miasteczko Śląskie (1945–1989)
Tarnowskie Góry Miasteczko (1990-1995)
posterunek odstępowy
Zwierzyniec
Zwierzyniec - posterunek odstępowy.jpg0
stacja kolejowa
Kalety
Kalety - stacja widok z kładki na północ.jpg3kasa agencyjna KŚ[87]
przejście nadziemne[86]
Stahlhammer (1884-1922)
Kalety (1922–1939)
Stahlhammer (1939–1945)
przystanek osobowy
Strzebiń
3przejście nadziemne[86]Strzebiń (1932-1939)
Strzebin (1939–1945)
stacja kolejowa
Boronów
Boronów stacja PKP13.jpg3Boronów (1926-1939)
Boronow (1939–1945)
posterunek odgałęźny
Kalina
Kalina train station.jpg0
stacja kolejowa
Herby Nowe
Hebry Nowe.JPG5przejście nadziemne[86]Herby Nowe (1926-1939)
Neu Herby(1939–1945)
stacja kolejowa
Wręczyca
Wręczyca train station.jpg2Wręczyca (1930–1939)
Wreczyca (1939-1943)
Wrenczyca (1944–1945)
stacja kolejowa
Kłobuck
DworzecKolejowyKlobuck.JPG2Kłobuck (1930–1939)
Klobuck (1939–1945)
Kłobuck (1945-1950)
Kłobuck Częstochowski (1951-1974)
przystanek osobowy
Mokra Częstochowska
Mokra Częstochowska.JPG2
posterunek odstępowy
Izbiska
0
stacja kolejowa
Miedźno
Miedźno.jpg2Miedzno (1930-1934)
Miedźno (1935-1937)
Miedzno (1938-1957)
przystanek osobowy
Annolesie
2
posterunek odstępowy
Więcki
0
stacja kolejowa
Działoszyn
4Działoszyn (1930–1939)
Dzialoszyn (1939-1942)
Dilltal (1943-1945)
posterunek odstępowy
Sadowiec
0
stacja kolejowa
Chorzew Siemkowice
Chorzew Siemkowice. Budynek dworca..jpg5Siemkowice (1930-1942)
Saatgrund (1943-1945)
Siemkowice (1945-1967)
przystanek osobowy
Huta
2Kołczygłów (1953-1971)
stacja kolejowa
Rusiec Łódzki
Linie kolejowe w Polsce. D29-131 - Rusiec Łódzki.jpg3Rusiec (1930-1932)
Rusiec Łódzki (1933-1939)
Rusiec (1939–1940)
Rusiec Lodzki (1941–1942)
Rustitz (1943-1945)
stacja kolejowa
Chociw Łaski
Linie kolejowe w Polsce. D29-131 - Chociw Łaski.jpg5Widawa (1930-1942)
Wiedenbruch (Warthel) (1943-1945)
Widawa (1945-1967)
przystanek osobowy
Siedlce Łaskie
Siedlce Łaskie train station.jpg2Sielce (1950-1967)
stacja kolejowa
Kozuby
Linie kolejowe w Polsce. D29-131 - Kozuby.jpg3Kozuby (1930–1939)
Kozyby (1939–1941)
Kospendorf (1942-1945)
przystanek osobowy
Kustrzyce
2
przystanek osobowy
i grupa torów towarowych
Zduńska Wola Karsznice Południowe
Zduńska-Wola-Południowa-train-station.jpg2lokomotywownia[8]Karsznice Towarowe(1950-1957)
Karsznice Południowe (1958-1974)
stacja kolejowa
Zduńska Wola Karsznice
Linie kolejowe w Polsce. D29-131 - Zduńska Wola Karsznice.jpg5Karsznice (1930-1942)
Karschnitz (1943)
Karschnitz (Warthel) (1944–1945)
Karsznice (1945-1950)
Karsznice Osobowe (1951-1957)
Karsznice (1958-1974)
posterunek odgałęźny
Dionizów
0
stacja kolejowa
Szadek
Linie kolejowe w Polsce. D29-131 - Szadek.jpg3Szadek (1932-1942)
Schadeck (Warthel) (1943-1945)
stacja kolejowa
Otok
Linie kolejowe w Polsce. D29-131 - Otok.jpg3Otok (1931-1941)
Heimwald (1942-1945)
stacja kolejowa
Poddębice
3Poddębice (1932-1939)
b/d (1939–1945)
stacja kolejowa
Kłudna
3Kłudna (1931-1939)
Kludna (1939-1942)
Kluden (1943-1945)
stacja kolejowa
Kraski
3Kraski (1932-1942)
Buntfeld (1943-1945)
stacja kolejowa
Dąbie nad Nerem
3Dąbie nad Nerem (1932-1936)
Dąbie (1937-1939)
Dabie (1939-1942)
Eichstätt (Warthel) (1943-1945)
stacja kolejowa
Ponętów
Linie kolejowe w Polsce. D29-131 - Ponętów.jpg3Ponętów (1932-1939)
Ponentów (1939-1942)
Lockheim (1943-1945)
stacja kolejowa
Lipie Góry
Lipie Góry - dworzec.jpg3Lipie Góry (1932-1939)
Lipie Gory (1939-1942)
Liebguhren (1943-1945)
stacja kolejowa
Babiak
3Babiak (1932-1942)
Babenwald (1943-1945)
stacja kolejowa
Zaryń
3Zaryń (1932-1939)
Zaryn (1939-1942)
Sarin (1943-1945)
stacja kolejowa
Piotrków Kujawski
3Piotrków Kujawski (1932-1939)
Petrikau (Posen) (1939–1940)
Petrikau (Warthel) (1941–1945)
stacja kolejowa
Chełmce
3Chełmce (1932-1939)
Chelmce (1939-1942)
Grünholm (1943-1945)
przystanek osobowy
Bachorce
2
stacja kolejowa
Karczyn
Karczyn.JPG3Karczyn (1932-1939)
Kartschin (1939-1942)
Talrode (1943-1945)
stacja kolejowa
Inowrocław Rąbinek
InowroclawRabinekPeron.JPG4nieczynna lokomotywownia[6]Klausaschacht (1882-1900)
Rąbinek (1932-1939)
Rabinek (1939-1942)
Romburg (1943-1945)
Rąbinek (1945-1957)
posterunek odgałęźny
Mimowola
0
stacja kolejowa
Inowrocław
Dworzec PKP w Inowrocławiu.jpg6kasa biletowa[88]
nieczynna lokomotywownia[6]
przejście podziemne[86]
Hohensalza (1872-1919)
Inowrocław (1919-1939)
Hohensalza (1939–1945)
stacja kolejowa
Jaksice
Jaksice.JPG3Jakschitz (1885-1915)
Jakschütz (1916-1920)
Jaksice (1920-1939)
Jakschütz (1939–1941)
Axelhausen (1942-1945)
stacja kolejowa
Złotniki Kujawskie
Złotniki Kujawskie - Stacja PKP (1).jpg3Güldenhof (1878-1919)
Złotniki Kujawskie (1919-1939)
Güldenhof (1939–1945)
stacja kolejowa
Nowa Wieś Wielka
NowaWiesWlk stacjakolej5 7-2015.jpg6Gross Neudorf (1872-1920)
Nowawieś Wielka (1920-1938)
Nowa Wieś Wielka (1939)
Gross Neudorf (1939-1943)
Gross Neudorf (Westpreussen) (1944)
Grossneudorf (Westpreussen) (1944–1945)
Nowa Wieś Wielka (1948-1967)
Nowa Wieś Wielka (1968-1974)
przystanek osobowy
Chmielniki Bydgoskie
20041023 Chmielniki Bydgoskie przystanek kolejowy.jpg2Chmielniki (1926-1939)
Hopfengarten See (1939–1945)
Chmielniki (1945-1951)
stacja kolejowa
Brzoza Bydgoska
20041023 Brzoza Bydgoska stacja kolejowa.jpg2Hopfengarten (1890-1920)
Brzoza (1930–1939)
Hopfengarten (1939–1945)
Broza (1945-1951)
stacja kolejowa
Trzciniec
Trzyniec, train stop.jpg3Rohrbruch (1886-1920)
Trzciniec (1920-1939)
Rohrbruch (1939–1945)
stacja kolejowa
Bydgoszcz Główna
Bydgoszcz Główna - budynek dworca zewnętrznego (1), 2015-09-24 (Muri WG 2015-34).jpg10kasy biletowe[89]
lokomotywownia[5]
przejście podziemne[86]
Bromberg (1851-1909)
Bromberg Staatsbahnhof (1910-1920)
Bydgoszcz (1920-1939)
Bromberg (1939–1941)
Bromberg Hauptbahnhof (1942-1945)
Bydgoszcz (1945-1946)
przystanek osobowy
Rynkowo Wiadukt
Rynkowo Wiadukt.JPG2
przystanek osobowy
i posterunek odstępowy
Rynkowo
Rynkowo-wiadukt.jpg3Rynkowo (1918–1939)
Rinkau (1939–1945)
stacja kolejowa
Maksymilianowo
Maksymilianowo k Bydgoszczy A 612.jpg5Maxymilianowo (1880-1907)
Maxthal (1907-1909)
Maxtal (1910-1922)
Maksymilianowo (1920-1939)
Maxtal (1939–1945)
stacja kolejowa
Kotomierz
Kotomierz stacja A 312.jpg3Klahrheim (1852-1920)
Kotomierz (1920-1939)
Klahrheim (1939–1941)
Klarheim (1942-1945)
stacja kolejowa
Pruszcz Pomorski
Railway station in Pruszcz Pomorski.jpg2Prust (1852-1920)
Pruszcz Pomorski (1920-1939)
Prust (1939–1945)
stacja kolejowa
Parlin
Stacja Parlin.jpg3
stacja kolejowa
Terespol Pomorski
DDW Terespol Pomorski 7-2015.jpg5nieczynna lokomotywownia[5]
przejście podziemne[86]
Terespol (1851-1920)
Terespol Pomorski (1920-1939)
Terespol (Westpreussen) (1939–1941)
Terzewald (1942-1945)
stacja kolejowa
Laskowice Pomorskie
4nieczynna lokomotywownia[5]
przejście podziemne[86]
Laskowitz (1852-1909)
Laskowitz (Westpreussen) (1910-1920)
Laskowice (1920-1939)
Laskowitz (Westpreussen) (1939-1942)
Lasswitz (1943-1945)
stacja kolejowa
Warlubie
WarlubieA805.JPG3Warlubin (1852-1866)
Warlubien (1867-1920)
Warlubie (1920-1939)
Warlubien (1939–1941)
Warlieb (1942-1945)
stacja kolejowa
Twarda Góra
TwardaGoraA796.JPG2nieczynna lokomotywownia[3]Hardenberg (1852-1920)
Twarda Góra (1920-1939)
Hardenberg (1939–1945)
stacja kolejowa
Smętowo
SmetowoA794.JPG5
nieczynna lokomotywownia[3]
Czerwinsk (1862-1890)
Schmentau (1890-1920)
Smętowo (1920-1939)
Schmentau (1939–1945)
przystanek osobowy
Majewo
MajewoA787.JPG2Paulshof (1895-1920)
Majewo (1920-1939)
Paulshof (1939–1945)
stacja kolejowa
Morzeszczyn
MorzeszczynA784.JPG3Morroschin (1852-1920)
Morzeszczyn (1920-1939)
Morroschin (1939–1941)
Leutmannsdorf (1942-1945)
przystanek osobowy
Kulice Tczewskie
2Kulice (1924-1939)
Kulitz (1939–1945)
Kulice (1945-1950)
stacja kolejowa
Pelplin
2
stacja kolejowa
Subkowy
SubkowyA780.JPG2Subkau (1878-1920)
Subkowy (1920-1939)
Subkau (1939–1945)
przystanek osobowy
Czarlin
2Narkau (1906-1920)
Narkowy (1920-1939)
Narkau (1939–1945)
Narkowy (1945-1957)
posterunek odgałęźny
Górki
0
stacja kolejowa
Tczew
Tczew, nádraží.JPG7kasa biletowa[90]
lokomotywownia[11]
przejście nadziemne[86]
Dirschau (1852-1920)
Tczew (1920-1939)
Dirschau (1939–1945)
[15][86][91]

Infrastruktura towarzysząca

Fragment ekspozycji muzeum w Zduńskiej Woli-Karsznicach

Lokomotywownie

Przy linii znajdują się lokomotywownie w Tarnowskich Górach, Zduńskiej Woli Karsznicach, Bydgoszczy i Tczewie. Lokomotywownia w Zduńskiej Woli powstała specjalnie dla obsługi Magistrali Węglowej, natomiast pozostałe istniały już wcześniej[92]. Na północnym odcinku działały niewielkie lokomotywownie działające przy lokalnych (już nieistniejących) węzłach.

Budynki mieszkalne

Z racji przechodzenia linii z daleka do terenów zabudowanych w pobliżu węzłów powstały osiedla kolejowe[34]. Największym z nich były Karsznice, od 1973 będące częścią Zduńskiej Woli[92].

Obiekty muzealne

W Zduńskiej Woli-Karsznicach oraz Herbach, a także w leżącej przy linii nr 201 Kościerzynie, zostały utworzone placówki muzealne zajmujące się gromadzeniem wycofywanego taboru, infrastruktury kolejowej, a także innych pamiątek związanych z Magistralą Węglową. Placówki te znajdują się w dawnych budynkach kolejowych. Obiekty te są udostępnione do zwiedzania[93][65].

Za początki skansenu w Zduńskiej Woli Karsznice jest uważne rozpoczęcie gromadzenia pamiątek w 1989. Pierwszym dużym eksponatem był parowóz Px48 ustawiony na pomniku przy wjeździe na teren lokomotywowni. Uroczyste otwarcie muzeum nastąpiło 11 listopada 1993[92].

Ruch pociągów

Pociągi regionalne

Pociąg osobowy z Tczewa do Smętowa

Linia kolejowa nr 131 została zbudowana jako linia typowo towarowa służąca do przewozu węgla ze Śląska do portu. Z tego względu omija większe miasta (oprócz Bydgoszczy). W przeciwieństwie do oryginalnego przebiegu magistrali węglowej linia 131 obsługuje Bydgoszcz Główną i Tczew.

W rozkładzie jazdy 2014/2015 pociągi osobowe uruchamiane są na następujących odcinkach:

Na odcinku Inowrocław – Herby Nowe nie są uruchamiane pociągi osobowe[95].

Pociągi dalekobieżne

Linia kolejowa nr 131 obsługuje pociągi dalekobieżne z Trójmiasta do Bydgoszczy oraz dalej do Poznania (linią 131 do stacji Inowrocław). Na pozostałym odcinku linii pociągi dalekobieżne nie kursowały do 1981. Po 1981 linią tą trasowano wybrane pociągi głównie sezonowe[57].

W czerwcu 2011[74], dzięki podniesieniu prędkości pomiędzy Bydgoszczą a Laskowicami do 120 km/h oraz za sprawą przedłużających się remontów na linii kolejowej nr 9, PKP Intercity przeniosło dwie pary pociągów kategorii Express InterCity "Kaszub" i "Neptun" relacji Warszawa – Gdynia oraz kilka par pociągów TLK, które kursują linią nr 131 od Inowrocławskiego Węzła Kolejowego do Tczewa[97][74].

Od 6 czerwca 2012 linią 131 pomiędzy Inowrocławiem a Tczewem jeździ pociąg EuroCity relacji Berlin – Gdynia. Pociąg ten zatrzymuje się (na linii 131) w Inowrocławiu, Bydgoszczy Głównej i Tczewie[75].

Pociągi towarowe

Pociąg towarowy z lokomotywą ET22-702 w okolicy Nakła Śląskiego

Podstawowym zadaniem linii 131 jest przewóz ciężkich pociągów towarowych ze Śląska do trójmiejskich portów. Linia ta ze względu na omijanie dużych aglomeracji (pociągi towarowe omijały stację Bydgoszcz Główna i Inowrocław za pomocą łącznic lub innych linii) oraz względnie niską gęstość zabudowy była pozbawiona ruchu pasażerskiego, który mógłby przeszkadzać w prowadzeniu ruchu pociągów towarowych. Do obsługi tej linii przeznaczone były najsilniejsze elektrowozy eksploatowane w Polsce oraz najbardziej pojemne węglarki sześcioosiowe[57]. Szczyty przewozów (pasażerskich i towarowych) przypadły na lata 30. i 70., gdy ze względu na dużą produkcję i eksport węgla na linii dochodziło do kongestii pociągów towarowych[55]. Pociągi towarowe obsługujące przemysł terenowy (lokalny) miały bardzo znikomy udział w pracy przewozowej[98].

Uwagi

  1. Dojazd przez łącznicę nr 687
  2. Dojazd przez łącznicę nr 704 i 686
  3. Dojazd przez łącznicę nr 542 i 739
  4. Dojazd przez łącznicę nr 543 i 810
  5. Dojazd przez łącznicę nr 740 i 737
  6. Dojazd przez łącznicę nr 544 i 809

Przypisy

  1. Id-12 (D29) Wykaz linii. plk-sa.pl, 2020-07-27. [dostęp 2020-09-25]. (pol.).
  2. Regulamin sieci 2018/2019 - PKP Polskie Linie Kolejowe S.A, plk-sa.pl [dostęp 2019-01-11] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-27] (pol.).
  3. a b c d e f g h i j k l Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. B6. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  4. a b c d Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. B7. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  5. a b c d e f g h i j k l m n o p q Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. C6. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  6. a b c d Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. D6. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  7. a b c d Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. D7. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  8. a b c d e f Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. E7. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  9. a b c d e f g h i Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. F7. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  10. a b c d e f g Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. G7. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  11. a b c d e Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. R2. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  12. a b c d Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. R3. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  13. a b c d Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. R4. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  14. a b c d e f g h i j k l Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. R21. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  15. a b c d e f Wykaz posterunków ruchu i punktów ekspedycyjnych. plk-sa.pl, 2014-06-26. [dostęp 2014-11-03]. (pol.).
  16. Wykaz linii kolejowych zarządzanych przez PKP Polskie Linie Kolejowe S.A.. plk-sa.pl. [dostęp 2015-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-25)]. (pol.).
  17. Wykaz linii Id-12 (D-29). plk-sa.pl, 2016-12-30. s. 146. [dostęp 2017-02-12].
  18. Dz.U. z 2019 r. poz. 552
  19. Modernizacja ciągu transportowego Kunowice – Poznań – Warszawa – Terespol. wrpo.wielkopolskie.pl. s. 12. [dostęp 2015-04-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-19)]. (pol.).
  20. Miejsce Historyczne 131/1 (mh) • Województwo śląskie (PL) / © Atlas Kolejowy Polski, Czech i Słowacji, atlaskolejowy.net [dostęp 2019-01-13].
  21. Linia Chorzów, zachodnia korekta (131), bazakolejowa.pl [dostęp 2019-01-13] (pol.).
  22. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. okładka. ISBN 978-83-926946-0-1.
  23. Wykaz linii Id-12 (D-29). plk-sa.pl, 2016-12-30. s. 77. [dostęp 2017-02-12].
  24. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 7. ISBN 978-83-926946-0-1.
  25. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 10. ISBN 978-83-926946-0-1.
  26. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 11. ISBN 978-83-926946-0-1.
  27. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 12. ISBN 978-83-926946-0-1.
  28. a b Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 15. ISBN 978-83-926946-0-1.
  29. a b Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 25. ISBN 978-83-926946-0-1.
  30. Jakub Halor. 150 lat stacji Tarnowskie Góry. „Świat Kolei”. 6/2011, s. 15. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  31. Michał Jerczyński. 80 lat linii Kalety – Podzamcze. „Świat Kolei”. 9/2007, s. 18–29. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  32. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 16. ISBN 978-83-926946-0-1.
  33. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 104–105. ISBN 978-83-926946-0-1.
  34. a b c d e Grzegorz Kotlarz. Zduńska Wola Karsznice. „Świat Kolei”. 6/2011, s. 16–25. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  35. Filip Karoński, Marcin Przegiętka. O tym pisano w listopadzie... „Świat Kolei”. 11/2010, s. 6. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  36. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 153. ISBN 978-83-926946-0-1.
  37. Filip Karoński, Marcin Przegiętka. O tym pisano w marcu... „Świat Kolei”. 3/2013, s. 6. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  38. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 183. ISBN 978-83-926946-0-1.
  39. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 184. ISBN 978-83-926946-0-1.
  40. a b Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 187. ISBN 978-83-926946-0-1.
  41. Robert Michalak. Doświadczenia Luftwaffe z bombardowań polskich obiektów kolejowych podczas kampanii wrześniowej 1939 r. „Świat Kolei”. 3/2013, s. 23-29. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  42. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 188–189. ISBN 978-83-926946-0-1.
  43. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 192. ISBN 978-83-926946-0-1.
  44. a b c Grzegorz Kotlarz. Lokomotywownia Karsznice. „Świat Kolei”. 10/2008, s. 14–21. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  45. a b Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 193. ISBN 978-83-926946-0-1.
  46. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 196. ISBN 978-83-926946-0-1.
  47. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 195. ISBN 978-83-926946-0-1.
  48. a b c Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 237. ISBN 978-83-926946-0-1.
  49. a b c d Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 238. ISBN 978-83-926946-0-1.
  50. Marcin Przegiętka. Inowrocław. „Świat Kolei”. 3/2012, s. 40–41. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  51. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 243. ISBN 978-83-926946-0-1.
  52. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 242. ISBN 978-83-926946-0-1.
  53. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 251. ISBN 978-83-926946-0-1.
  54. Paweł Terczyński, Ryszard tytuł = Ty246 Stankiewicz. „Świat Kolei”. 4/1998, s. 16-22. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  55. a b Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 271. ISBN 978-83-926946-0-1.
  56. a b Marcin Wysocki. 30 lat Centralnej Magistrali Kolejowej. „Świat Kolei”. 12/2004, s. 22–27. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  57. a b c d Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 278. ISBN 978-83-926946-0-1.
  58. Grzegorz Kotlarz. Naprawa ET42-001. „Świat Kolei”. 8/2007, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  59. Paweł Terczyński. Ostatnie parowozy w Północnej DOKP. „Świat Kolei”. 7/2012, s. 14–23. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  60. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 290. ISBN 978-83-926946-0-1.
  61. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 291. ISBN 978-83-926946-0-1.
  62. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 289. ISBN 978-83-926946-0-1.
  63. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 294. ISBN 978-83-926946-0-1.
  64. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 295. ISBN 978-83-926946-0-1.
  65. a b c Judyta Kurowska-Ciechańska, Ariel Ciechański: Koleje. Warszawa: Carta Blanca, 2008, s. 155. ISBN 978-83-60887-23-3.
  66. Grzegorz Kotlarz, Henryk Dąbrowski, Edward Wieczorek: Magistrala Węglowa. Rybnik: 2008, s. 296. ISBN 978-83-926946-0-1.
  67. Paweł Terczyński. „Tandemy” zmieniają klimat. „Świat Kolei”. 4/2009, s. 3. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  68. a b Częstochowa: Powrót pociągów na magistralę węglową – InfoRail:. [dostęp 2012-11-24]. (pol.).
  69. R Warszak. Karsznice skomunalizowane. „Świat Kolei”. 2/2010, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  70. Kasper Fiszer: Magistrala węglowa bez połączeń pasażerskich. kurier-kolejowy.pl, 2012-11-13. [dostęp 2012-12-12]. (pol.).
  71. Paweł Terczyński. ET42 wracają do łask. „Świat Kolei”. 12/2011, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  72. Paweł Telega. 4000 ton brutto w PKP Cargo S.A. „Świat Kolei”. 6/2010, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  73. Andrzej Wilk. Powódź. „Koleje Małe i Duże”. 1/2010, s. 3. Katowice: Apland. ISSN 1641-117X. 
  74. a b c Grzegorz Kotlarz. Objazdy. „Świat Kolei”. 7/2011, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  75. a b Grzegorz Kotlarz. Berlin – Gdynia Ekspres. „Świat Kolei”. 7/2012, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  76. Jacek Chiżyński. Fizyczna likwidacja serii ET40. „Świat Kolei”. 11/2012, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  77. Ryszard Rusak. Chaos na Kolejach Śląskich. „Świat Kolei”. 1/2013, s. 14-17. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  78. a b Więcej pociągów pojedzie od 9 grudnia. Rewolucja w rozkładzie jazdy. czestochowa.gazeta.pl, 2012-11-20. [dostęp 2012-12-12].
  79. Terczyński imię = Paweł. Ruski prawie w komplecie. „Świat Kolei”. 4/2013, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. Sprawdź autora:1.
  80. Koleje Śląskie szukają oszczędności. tvp.info, 2013-06-01. [dostęp 2013-06-03].
  81. 125 mln zł na śląski odcinek Węglówki ułatwi przewóz towarów do portów. kurier-kolejowy.pl, 2015-11-18. [dostęp 2015-11-20]. (pol.).
  82. Regulamin sieci, wykaz prędkości. plk-sa.pl, 2019-01-09. s. 4. [dostęp 2019-01-09]. (pol.).
  83. Wykaz parametrów sieci trakcyjnej. plk-sa.pl, 2019-01-09. s. 4. [dostęp 2019-01-09]. (pol.).
  84. Mapy ogólne. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014, s. T7. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  85. a b Kasy biletowe. kolejeslaskie.com. [dostęp 2016-09-06].
  86. a b c d e f g h i j k l m n o Wykaz peronów. plk-sa.pl, 2015-02-27. [dostęp 2015-04-16].
  87. Kup bilet w kiosku | Koleje Śląskie - regionalny przewoźnik kolejowy. kolejeslaskie.com. [dostęp 2016-09-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-03)].
  88. Sprzedaż w kasach biletowych. polregio.pl. [dostęp 2017-01-10].
  89. WYKAZ KAS BILETOWYCH NA TERENIE DZIAŁANIA ARRIVA RP. arriva.pl, 2015-03-15. [dostęp 2015-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (pol.).
  90. Wyszukiwarka kas i biletomatów. intercity.pl. [dostęp 2014-07-09].
  91. Indeks stacji, przystanków osobowych, posterunków kolejowych z nazwami aktualnymi i wcześniejszymi. W: Ryszard Stankiewicz, Marcin Stiasny: Atlas Linii Kolejowych Polski 2014. Wyd. pierwsze. Rybnik: Eurosprinter, 2014. ISBN 978-83-63652-12-8. (pol.).
  92. a b c Michał Jerczyński. Zduńska Wola Karsznice. „Świat Kolei”. 6/1997, s. 20-21. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  93. Judyta Kurowska-Ciechańska, Ariel Ciechański: Koleje. Warszawa: Carta Blanca, 2008, s. 208. ISBN 978-83-60887-23-3.
  94. Schemat sieci | Koleje Śląskie - regionalny przewoźnik kolejowy. kolejeslaskie.com. [dostęp 2016-09-06].
  95. a b c Rozkład jazdy pociągów PKP. [dostęp 2015-04-22]. (pol.).
  96. Schemat połączeń kolejowych Arriva. [dostęp 2013-02-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-03)]. (pol.).
  97. Grzegorz Kotlarz. Nowe pociągi w Bydgoszczy. „Świat Kolei”. 2/2012, s. 4. Łódź: Emi-press. ISSN 1234-5962. 
  98. Adam Mehring: Transport kolejowy w powiecie kościerskim. Gdańsk: 2011, s. 12.

Media użyte na tej stronie

BSicon ulBHF.svg
underground train station (legend icon)
BSicon uexlBHF.svg
ex underground train station (legend icon)
BSicon ulHST.svg
underground train stop (legend icon)
BSicon uexlHST.svg
ex underground train stop (legend icon)
BSicon ulDST.svg
underground service station (legend icon)
BSicon uexlDST.svg
ex underground service station (legend icon)
BSicon lBST.svg
non-passenger stop (legend icon)
BSicon exlBST.svg
ex non-passenger stop (legend icon)
BSicon ulBST.svg
underground service stop (legend icon)
BSicon uexlBST.svg
ex underground service stop (legend icon)
BSicon expHST.svg
local-only minor station
BSicon upHST.svg
Icons for railway description
BSicon uexpHST.svg
out-of-use local-only minor metro station
BSicon uexENDEe.svg
Railroad BSicon
BSicon uSTR.svg
Underground straight track
BSicon uexSTR.svg
ex underground straight track
BSicon extSTR.svg
straight line, modified version (+ex, +t, +ext)
BSicon utSTR.svg
underground tunnel straight track
BSicon uextSTR.svg
ex underground tunnel straight track
BSicon hSTR.svg
high level track
BSicon exhSTR.svg
ex high level track
BSicon uhSTR.svg
underground high level track
BSicon uexhSTR.svg
ex underground high level track
BSicon hSTRae.svg
Bridge (big)
BSicon uhSTRae.svg
Image for BSicon diagrams
BSicon uexhSTRae.svg
BS template transport icon
BSicon hKRZWae.svg
bridge over water straight (big)
BSicon exhKRZWae.svg
bridge over water straight (big)
BSicon KRZWu.svg
(c) I, Lantus, CC-BY-SA-3.0
Line crossing under water across
BSicon uexKRZWu.svg
for BS models. water tunnel, urban(blue), not in use.
BSicon KMW.svg
mileage change
BSicon exKMW.svg
ex mileage change
BSicon uKMW.svg
A mile-marker for metros/canals
BSicon uexKMW.svg
mileage change
BSicon GRENZE.svg
Autor: Bernina, axpde, Licencja: CC BY-SA 3.0 de
track with border
BSicon ÜST.svg
Track change (new design)
BSicon exÜST.svg
track change (new design)
BSicon uÜST.svg
Track switch, metro/light rail
BSicon uexÜST.svg
track change, metro/light rail (new design)
BSicon BUE.svg
level crossing straight
BSicon exSKRZ-YBUE.svg
Disused railway line level crossing on minor road.
BSicon uBUE.svg
underground level crossing straight
BSicon uexBUE.svg
Ex underground level crossing straight
BSicon ELCa.svg
Autor: Lekko gazowany, Licencja: CC BY-SA 3.0
electrified line start sign for railways
BSicon ELCe.svg
Autor: Lekko gazowany, Licencja: CC BY-SA 3.0
electrified line end sign for railways
BSicon BHF.svg
station straight track
BSicon HST.svg
flag stop track straight in use
BSicon KRZo.svg
Crossing overhead
BSicon STR+l.svg
track to right against driving direction (with exact circles)
BSicon STRr.svg
track to right forward driving direction (with exact circles)
BSicon STRl.svg
Track to left forward driving direction (with exact circles)
BSicon STR+r.svg
track to left against driving direction (with exact circles)
BSicon STRq.svg
Straight line aqross (according to naming convention, name + modifier)
BSicon DST-L.svg
Autor: Wiebevl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Spoorsjabloon
Tczew, nádraží.JPG
Autor: Jeśli zamierzać użyć tego zdjęcia poza projektami Wikimedia, będę wdzięczny za informację mailową. Więcej zdjęć możesz znaleźć w mojej galerii., Licencja: CC BY 3.0
Dworzec kolejowy w Tczewie - widok od strony peronów
Lipie Góry - dworzec.jpg
Autor: Kolanin, Licencja: CC BY 3.0
Dworzec kolejowy w Lipich Górach, położony przy tzw. Magistrali Węglowej
Dworzec PKP w Inowrocławiu.jpg
Autor: Hannna O, Licencja: CC BY-SA 4.0
Budynek dworca kolejowego
MiasteczkoŚląskie - dworzec 2.jpg
Autor: Therud, Licencja: CC BY-SA 3.0
Miasteczko Śląskie - dworzec
BSicon ABZgl+l.svg
junction straight to the left from the left (with exact circles)
Tczew, nádraží, vlak směr Smetowo.JPG
Autor: Jeśli zamierzać użyć tego zdjęcia poza projektami Wikimedia, będę wdzięczny za informację mailową. Więcej zdjęć możesz znaleźć w mojej galerii., Licencja: CC BY 3.0
Polish EMU EN 57 waiting for passengers and heading for Smetowo. Tczew main train station, Pomorskie voivodeship, PL
BSicon HST-R.svg
Autor: Wiebevl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Spoorsjabloon
Chorzew Siemkowice. Budynek dworca..jpg
Autor: Powiatklobucki11, Licencja: CC BY-SA 3.0
Chorzew Siemkowice. Budynek dworca (2007).
Skansen w Chabówce - lokomotywa Tv23.JPG
Autor: User:Piotrus, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ty23-104 w Skansenie taboru kolejowego w Chabówce.
BSicon WBRÜCKE1.svg
bridge over water straight (medium)
Boronów stacja kolejowa fragment infrastruktury p.jpg
Autor: Przykuta, Licencja: CC BY-SA 4.0
Stacja kolejowa Boronów - fragment
BSicon eKRZo.svg
ex crossing overhead
BSicon exSKRZ-Au.svg
Amended railway icon, based on an original by Bernina.
BSicon KRZo+k1234.svg
Autor: Wiebevl, Licencja: CC BY-SA 3.0
rail icon
InowroclawRabinekPeron.JPG
Autor: KlimaIno, Licencja: CC BY-SA 4.0
Peron stacji Inowrocław Rąbinek
Bytom - Dworzec PKP 01.jpg
Autor: Lestat (Jan Mehlich), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Dworzec PKP w Bytomiu.
Radzionkow Rojca 1.jpg
Autor: Therud, Licencja: CC BY-SA 3.0
Przystanek kolejowy Radzionków Rojca
BSicon KDSTa-L.svg
Autor: Deonyi, Licencja: CC BY-SA 3.0
Left hand non-passenger station interchange
Jaksice.JPG
Autor: KlimaIno, Licencja: CC BY-SA 3.0
Przystanek kolejowy Jaksice
POL Karsznice Ty23.jpg
Autor: Hiuppo, Licencja: CC BY 3.0
Ty23-273 in Karsznice railway museum, Poland
Warlubie ET40-52.jpg
Autor: Włodzimierz Wysocki, Licencja: CC BY-SA 3.0
ET40-52 przed przejazdem kolejowym w Warlubiu.
20041023 Chmielniki Bydgoskie przystanek kolejowy.jpg
Autor: Wojciech Czombik, Licencja: CC BY-SA 3.0
Przystanek kolejowy Chmielniki Bydgoskie.
BSicon KBHFe-R.svg
Autor: Wiebevl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Spoorsjabloon
Stacja Parlin.jpg
Autor: Drumeros, Licencja: CC0
Dworzec kolejowy w Parlinie.
Linia kolejowa nr 131 w Tczewie.jpg
Autor: Mateuszgdynia, Licencja: CC BY-SA 4.0
Linia kolejowa nr 131 w Tczewie
Poddebice PKP.JPG
(c) I, Wiktor Poddebice, CC-BY-SA-3.0
Dworzec PKP w Poddębicach
SubkowyA780.JPG
Autor: Ciacho5, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja kolejowa w Subkowach, województwo pomorskie
Trzyniec, train stop.jpg
Autor: KlimaIno, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja kolejowa Trzciniec
Zduńska-Wola-Południowa-train-station.jpg
Autor: Janusz J., Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja kolejowa Zduńska Wola Południowa.
BSicon BHF-M.svg
Autor: Wiebevl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Fixed faulty name
DDW Terespol Pomorski 7-2015.jpg
Autor: Pit1233, Licencja: CC0
Dworzec stacji kolejowej Terespol Pomorski, gmina Świecie
WarlubieA805.JPG
Autor: Ciacho5, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja kolejowa w Warlubiu, województwo kujawsko-pomorskie
BSicon eBHF-R.svg
spoorsjabloon
Laskowice Pomorskie (stacja kolejowa).jpg
(c) Raks z polskiej Wikipedii, CC BY 2.5
Laskowice Pomroskie (stacja kolejowa). Widok od strony peronów.
BSicon BST.svg
non-passenger stop track straight in use
Bytom Północny.jpg
Autor: Therud, Licencja: CC BY-SA 3.0
Przystanek kolejowy Bytom Północny
Bydgoszcz dworzec od 1915.jpg
Dworzec kolejowy w Bydgoszczy w latach 1915-1968
BSicon DST.svg
non-passenger station track straight in use
Maksymilianowo k Bydgoszczy A 612.jpg
Autor: Ciacho5, Licencja: CC BY-SA 4.0
Stacja kolejowa w Maksymilianowie koło Bydgoszczy.
BSicon KDSTa-R.svg
Autor: Deonyi, Licencja: CC BY-SA 3.0
right hand non-passenger station interchange
Miedźno.jpg
Autor: MateuszFD, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja kolejowa v Miedźnie
Tp4-217 Pyskowice 20090911.jpg
Autor: Petr Štefek, Licencja: CC BY-SA 3.0 cz
Parowóz Tp4-217, Pyskowice
BSicon HST-M.svg
Autor: Wiebevl, Licencja: CC BY-SA 3.0
spoorsjabloon
BSicon KBHFa-R.svg
Autor: Wiebevl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Spoorsjabloon
EP09-020.JPG
Autor: Rafistabdg, Licencja: CC BY-SA 3.0
EP09 w malowaniu chorwackiej flagi w Bydgoszczy Głównej
Wręczyca train station.jpg
Autor: Therud, Licencja: CC BY-SA 4.0
Stacja kolejowa Wręczyca
BSicon HST-L.svg
Autor: Wiebevl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Spoorsjabloon
Kotomierz stacja A 312.jpg
Autor: Ciacho5, Licencja: CC BY-SA 4.0
Stacja kolejowa w Kotomierzu (kujawsko-pomorskie).
MajewoA787.JPG
Autor: Ciacho5, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja kolejowa w Majewie, województwo pomorskie
Kalety - stacja widok z kładki na północ.jpg
Autor: Therud, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kalety - stacja widok z kładki na północ
Magistrala węglowa.jpg
(c) Przykuta, CC-BY-SA-3.0
Tablica upamietniająca 70-lecie budowy magistrali węglowej na budynku dworca PKP w Tarnowskich Górach (PL).
ChorzowStaryDworzecPKP.JPG
Autor: Abraham Sobkowski, Licencja: CC BY-SA 4.0
Nieczynna stacja kolejowa w Chorzowie Starym na Górnym Śląsku.
Kalina train station.jpg
Autor: Therud, Licencja: CC BY-SA 4.0
Posterunek odgałęźny Kalina
Chorzow Miasto train station.jpg
Autor: Adrian Tync, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dworzec kolejowy przy stacji Chorzów Miasto.
BSicon LABZq+l.svg
A combination of BSicon LSTRq.svg style line and BSicon ABZq+l.svg junction. (LUECKE-style lines are used in Finnish Wikipedia as continues to joining line.)
POL rail 131.svg
Autor: Therud, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mapa linii kolejowej nr 131
BSicon exSKRZ-Ao.svg
Adapted railway icon, based on original by User:Bernina.
BSicon DST-R.svg
Autor: Wiebevl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Spoorsjabloon
TwardaGoraA796.JPG
Autor: Ciacho5, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja kolejowa wTwardej Górze, województwo kujawsko-pomorskie
BSicon eBST.svg
ex non-passenger stop track straight in use
Rynkowo-wiadukt.jpg
Autor: Pit1233, Licencja: CC0
Rynkowo - przystanek kolejowy w Bydgoszczy
BSicon BHF-L.svg
Station right
BSicon ABZql.svg
junction aqross and to the left
Tarnowskie Góry - Dworzec PKP 02.jpg
Autor: Lestat (Jan Mehlich), Licencja: CC BY-SA 2.5
Dworzec PKP w Tarnowskich Górach.
MorzeszczynA784.JPG
Autor: Ciacho5, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja kolejowa w Morzeszczynie, województwo pomorskie
NowaWiesWlk stacjakolej5 7-2015.jpg
Autor: Pit1233, Licencja: CC0
Stacja kolejowa Nowa Wieś Wielka, powiat bydgoski - na linii kolejowej nr 131 i nr 201
Bytom karb.jpg
Autor: Mariuszjbie, Licencja: CC BY-SA 3.0
Bytom Karb
Zwierzyniec - posterunek odstępowy.jpg
Autor: Therud, Licencja: CC BY-SA 3.0
Zwierzyniec - posterunek odstępowy
BSicon KBHFa-L.svg
Autor: CreateArk, Licencja: CC BY 3.0
Stations and stops
BR 52 grauer Anstrich, Dampflokmuseum Neuenmarkt.jpg
Autor: Schlesinger, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kriegslokomotive der Baureihe 52 der Deutschen Reichsbahn mit grauem Anstrich.
SmetowoA794.JPG
Autor: Ciacho5, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja kolejowa w Smętowie, województwo pomorskie
Otwarcie strzebińskiego dworca ok. 1993.gif
Otwarcie strzebińskiego dworca kolejowego ok. 1939
Rynkowo Wiadukt.JPG
Autor: Marcinekk2, Licencja: CC BY-SA 4.0
Przystanek kolejowy Rynkowo Wiadukt.
BSicon KRZu.svg
crossing underneath
BSicon STR+GRZq.svg
Autor: de:User:Bernina, de:User:axpde, Licencja: CC BY-SA 3.0 de
track with ex border
BSicon BHF-R.svg
Station left
Railway station in Pruszcz Pomorski.jpg
Autor: Drumeros, Licencja: CC BY-SA 3.0
Dworzec kolejowy na stacji Pruszcz Pomorski.
BSicon ABZqr+r.svg
junction aqross to the right from the right (with exact circles)
BSicon exKBSTeq.svg
ex non-passenger terminal stop, track to the right
Tour de Wongiel Radzionków ahorcado.jpg
Autor: Kris D, Licencja: CC BY-SA 2.0
Tour de Wongiel. Wycieczka kolejowa po terenach przemysłowych Górnego Śląska.
DworzecKolejowyKlobuck.JPG
Opuszczony budynek dworca kolejowego w Kłobucku/Abandonned train station in Kłobuck
BSicon hKRZWae+GRZq.svg
track with ex border on bridge over water
BSicon KRWgr.svg
spoorsjabloon
Karczyn.JPG
Autor: KlimaIno, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja kolejowa w Karczynie.
BSicon exLSTRr.svg
Icon for railway line description
Hebry Nowe.JPG
Autor: MateuszFD, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja kolejowa Herby Nowe.
Chorzow Batory train station.jpg
Autor: Adrian Tync, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dworzec kolejowy na stacji Chorzów Batory w Chorzowie-Batorym, przy ulicy Armii Krajowej.
BSicon KRW+l.svg
spoorsjabloon
20041023 Brzoza Bydgoska stacja kolejowa.jpg
Autor: Wojciech Czombik, Licencja: CC BY-SA 3.0
Stacja kolejowa w Brzozie Bydgoskiej
BSicon exSTRr.svg
ex-track to right forward driving direction (with exact circles)
BSicon exBHF-R.svg
station, out-of-use, left connection
BSicon KBSTeq.svg
non-passenger head stop, track to the right
BSicon eDST.svg
ex non-passenger station track straight in use
Boronów stacja PKP13.jpg
Autor: Przykuta, Licencja: CC-BY-SA-3.0
stacja PKP w Boronowie, powiat lubliniecki, województwo śląskie
Pkp et41-062.jpg
(c) I, Sir Iwan, CC-BY-SA-3.0
ET41-062 w Nakle Śląskim, Polska
BSicon ABZql+l.svg
junction aqross to the left from the left (with exact circles)
Mokra Częstochowska.JPG
Autor: Frees, Licencja: CC BY-SA 3.0
Przystanek kolejowy Mokra Częstochowska
Złotniki Kujawskie - Stacja PKP (1).jpg
Autor: Alina Zienowicz Ala z, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Złotniki Kujawskie. Stacja PKP