Linia kolejowa nr 395

Linia kolejowa nr 395

Zieliniec – Kiekrz
Dane podstawowe
Numer linii	395
Długość	20,368 km
Rozstaw szyn	1435 mm
Sieć trakcyjna	3000 V DC
Prędkość maksymalna	90 km/h
Okolice stacji Poznań Piątkowo
Historia
Rok otwarcia	1970[1]
Rok elektryfikacji	1977[1]
Przebieg Legenda eksploatowana / istniejąca   zlikwidowana / rozebrana lub planowana kolej metro lub kolej lekka stacja kolejowa/stacja metra przystanek stacja bez ruchu pasażerskiego ładownia, posterunek ruchu itp przystanek częściowo używany koniec linii odcinek odcinek w tunelu odcinek na estakadzie wiadukt most tunel pod wodą zmiana kilometrażu granica państwowa / inna mijanka przejazd kolejowo-drogowy przeprawa promowa     odcinek zelektryfikowany   394 ↑ Poznań Krzesiny Zieliniec podg 0,000 ← 394 Kobylnica 353 Bogucin ul. Gnieźnieńska 194 Główna Pozn. ul. Janikowska 3,400 Koziegłowy bocznica do EC Karolin, Bridgestone, Wyborowa S.A. kładka Pozn. ul. Gdyńska 196 ← Bydgoszcz Gł. 356 Poznań Gł. → Warta estakada nad doliną Warty Pozn. ul. Rubież 9,350[2] Naramowice podg 9,409[2] Pozn. ul. Naramowicka Pozn. ul. Jasna Rola Pozn. ul. Umultowska Pozn. droga pieszo-rowerowa Pozn. ul. Nad Różanym Potokiem Pozn. ul. Morasko Pozn. Wiadukt G. Narutowicza 433 14,670 Poznań Piątkowo Pozn. ul. Sucholeska ← 803 do linii 354 ← Piła Gł. 354 Poznań Gł. → Pozn. ul. Koszalińska Pozn. ul. Psarskie 351 Poznań Główny ↗ Kiekrz Kiekrz ul. Czysta 20,368 ↓ 351 Szczecin Gł.
Portal Transport szynowy

Linia kolejowa nr 395 Zieliniec – Kiekrz – zelektryfikowana, dwutorowa linia kolejowa o długości 20,368 km łącząca posterunek odgałęźny Zieliniec (dojście do linii kolejowej nr 394) ze stacją Kiekrz położoną na linii kolejowej nr 351.

Historia

Linię, jako jednotorową, otwarto dla ruchu towarowego w 1970 roku^[1][3]. 22 maja 1977 roku zakończono prace nad elektryfikacją linii, zaś do czerwca 1986 roku etapowo budowano drugi tor^[3]. Budowę linii oficjalnie ukończono 25 czerwca 1986 r. i z tej okazji uruchomiono pociąg specjalny^[4]. Generalnym wykonawcą przedsięwzięcia były Zakłady Budownictwa Kolejowego. Dokumentację przygotowało Biuro Projektów Kolejowych w Poznaniu. 29 grudnia 1987 r. włączono urządzenia samoczynnego sterowania ruchem kolejowym na odcinku Kiekrz – Krzyż^[5].

Do 2010 roku w okolicy przejazdu kolejowo-drogowego w ciągu ulicy Naramowickiej istniał posterunek odgałęźny Naramowice, którego główną funkcją była obsługa owego przejazdu. Na jego obszarze znajdowały się jedynie trapezowe rozjazdy między torami – nie zaczynała się w tym miejscu żadna linia kolejowa. Posterunek oraz rozjazdy zlikwidowano w trakcie przebudowy kilku przejazdów kolejowo-drogowych^[2].

Przebieg i ruch

Linia przebiega w większości w granicach administracyjnych miasta Poznania (na niektórych odcinkach stanowiąc granicę z sąsiednimi gminami: Czerwonak i Suchy Las). W założeniach budujących linia ta miała być i jest towarową obwodnicą Poznania, ponieważ kursują po niej pociągi towarowe ze Szczecina i Piły do stacji rozrządowej Poznań Franowo, omijając dworzec Poznań Główny.

Pierwszy pociąg pasażerski przejechał tędy 31 maja 1988^[3]. Kilkukrotnie odbywał się regularny ruch pociągów pasażerskich:

• 31 maja 1988 – 15 grudnia 2002,
• 14 grudnia 2003 – 12 grudnia 2004,
• 9 stycznia 2008 – 1 marca 2009 – w rozkładzie 2008/09 kursował tą linią pociąg IC Chrobry relacji Szczecin – Warszawa^[3].

Jeździły także okazjonalne pociągi retro „Wokół Poznania”.

Charakterystycznym elementem linii jest estakada nad doliną Warty o długości 1956 m^[6]. Budowę obiektu zakończono w 1970 roku^[6].

Wypadki

29 sierpnia 2012 około godziny 5:50 na przejeździe kolejowo-drogowym w ciągu ulicy Teofila Mateckiego w Poznaniu doszło do wykolejenia wagonu^[7].

W nocy z 8 na 9 maja 2014 na trasie w pobliżu osiedla Jana III Sobieskiego pod kołami pociągu zginął 22-latek biorący udział w Wielkim Grillowaniu na Kampusie UAM Morasko. Policja ustaliła, iż był to nieszczęśliwy wypadek^[8]. Na skutek tragedii odwołano resztę imprezy, jak również jej edycję w roku następnym; kolejne Wielkie Grillowanie zorganizowano dopiero w 2016^[9].

Stan techniczny

Z uwagi na pogarszający się stan techniczny linii wprowadzono wiele ograniczeń prędkości. W latach 2004–2005 przeprowadzono remont dwóch torów na odcinkach Zieliniec – Koziegłowy w obu torach oraz na odcinku Poznań Piątkowo – Kiekrz celem ograniczenia poziomu hałasu i przywrócenia prędkości konstrukcyjnej 90 km/h^[10]. Na pozostałych odcinkach prędkość dopuszczalną obniżono do 30 km/h^[11]. Na przełomie 2015 i 2016 roku zaplanowano prace rewitalizacyjne w km 7,211-16,493 w torze nr 1, obejmujące między innymi wymianę podtorza i sieci trakcyjnej^[12]. Ich celem było przywrócenie prędkości eksploatacyjnej 90 km/h w torze nr 1 na całej linii i w torze nr 2 w stacji Poznań Piątkowo (ze względu na ograniczenia do 30 km/h). 28 listopada 2016 roku ogłoszono przetarg na prace rewitalizacyjne w km 3,300-4,500 (teren stacji Koziegłowy), 9,000-13,353 i 14,635-19,330 (bez toru nr 2 w stacji Poznań Piątkowo, zmodernizowanego we wcześniejszym przetargu) w torze nr 2. Celem prac było przywrócenie prędkości eksploatacyjnej 90 km/h (od 2018 roku w wielu miejscach ograniczona była do 40 km/h)^[13].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Linia 395 w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl