Linia podstawowa

Linia podstawowa (ang. baseline) – granica, od której mierzy się szerokość morza terytorialnego i innych stref morskich danego państwa. Jest nią linia wybrzeża w stanie najdalszego odpływu lub granica zewnętrzna morskich wód wewnętrznych[1]. W państwach archipelagowych jest to zewnętrzna granica wód archipelagowych. W przypadku mocno ukształtowanej linii brzegowej linię podstawową wytycza się z użyciem tzw. prostych podstawowych, łączących najdalej wysunięte punkty wybrzeża lub wysp przybrzeżnych. Długość pojedynczej prostej podstawowej nie powinna przekraczać 12 mil morskich[1] (ograniczenie to nie dotyczy zatok historycznych danego państwa), a w przypadku wód archipelagowych 100 mil morskich.

Linia podstawowa w Polsce

Dokładny przebieg linii podstawowej w Polsce określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 2017 r. w sprawie szczegółowego przebiegu linii podstawowej, zewnętrznej granicy morza terytorialnego oraz zewnętrznej granicy strefy przyległej Rzeczypospolitej Polskiej[2].

Przypisy

  1. ↑ a b Art. 5 ust. 1 i 2 ustawy z 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. z 2022 r. poz. 457), art. 3 i 5 konwencji o prawie morza.
  2. ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 13 stycznia 2017 r. w sprawie szczegółowego przebiegu linii podstawowej, zewnętrznej granicy morza terytorialnego oraz zewnętrznej granicy strefy przyległej Rzeczypospolitej Polskiej Dz.U. z 2017 r. poz. 183