Linia tramwajowa ul. Bytomska – Elewator Ewa
| ||
| tramwaj | ||
 Tereny portowe przed II wojną światową. Przyszła linia tramwajowa zlokalizowana między magazynem portu wolnocłowego (ze spadzistym dachem) a dwoma parterowymi magazynami za nim. | ||
| Państwo |  PRL | |
| Lokalizacja | Szczecin–Łasztownia | |
| Operator | Zarząd portu | |
| Liczba linii | 1 | |
| Lata funkcjonowania | 1955–1963/1964 | |
| Infrastruktura | ||
| Rozstaw szyn | 1435 mm | |
| Napięcie zasilania | 400 V | |
| Liczba przystanków | 2 | |
| Tabor | ||
| Liczba pojazdów | 4 | |
Portal  Transport szynowy | ||
Linia tramwajowa ul. Bytomska – Elewator Ewa – służbowa linia tramwajowa, która funkcjonowała od 1955 r. do przełomu lat 1963 i 1964 r. na terenie Portu morskiego Szczecin, na wyspie Łasztownia, na dzisiejszym osiedlu Międzyodrze-Wyspa Pucka. Infrastruktura linii była w pełni niezależna od szczecińskiego systemu tramwajowego. Operatorem linii był zarząd portu[1].
Historia
W związku z koniecznością zapewnienia transportu pracowników portu z ulicy Bytomskiej (na południu wyspy Łasztownia) do elewatora Ewa (zlokalizowanego w północnej części wyspy), zarząd szczecińskiego portu podjął decyzję o uruchomieniu linii tramwajowej[1]. W tym celu postanowiono wykorzystać istniejącą infrastrukturę kolejową. Zarząd portu wybrał jeden z niezelektryfikowanych torów kolejowych i wydzierżawił go od jego zarządcy, PKP. W ramach przygotowań do otwarcia linii tramwajowej unieruchomiono wszystkie zwrotnice na trasie i odkupiono od szczecińskiego MPK trzy wagony tramwajowe typu Herbrand[2]. Nie zdecydowano się na montaż nad torem sieci trakcyjnej. Problem zasilania taboru rozwiązano poprzez montaż w każdym z tramwajów baterii 250 akumulatorów o napięciu 400 V[2]. Ładowanie akumulatorów odbywało się co 4-6 godzin na przystanku końcowym przy elewatorze Ewa. W 1961 r., z powodu trudności związanych z awariami akumulatorów i koniecznością ich częstego ładowania, tramwaje typu Herbrand wycofano i zastąpiono jednym tramwajem typu L, otrzymanym od MPK[2]. Tramwaj zasilany był z umieszczonej w przyczepce prądnicy, napędzanej silnikiem spalinowym o mocy 60 kW[1]. Na przełomie lat 1963/1964 linia tramwajowa została zlikwidowana z powodu problemów z układem hamulcowym tramwaju.
Linia
| Linia | Trasa | Częstotliwość [min] | Przystanki |
|---|---|---|---|
| – | ulica Bytomska ↔ Elewator Ewa Magazyn nr 44 – Nabrzeże Czechosłowackie | 10[1] lub 20 min[2] (szczyt) 60 min (poza szczytem)[2] | 2 |
Tabor
| Typ | Lata eksploatacji | Opis | Liczba wagonów |
|---|---|---|---|
| Herbrand | 1955–1961 | Wagony zakupione jako używane od MPK Szczecin. Wyposażone w napęd akumulatorowy. | 3 |
| L | 1961–1963/1964 | Wagon otrzymany od MPK Szczecin jako używany. Wyposażony w napęd spalinowy. | 1 |
Przypisy
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Symbol: Tram