Linus (księżyc)
| ||
| Odkrywca | Jean-Luc Margot, Michael E. Brown | |
| Data odkrycia | 29 sierpnia 2001 | |
| Tymczasowe oznaczenie | S/2001 (22) 1 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka | 1095 ± 11 km[1] | |
| Mimośród | <0,002[1] | |
| Okres obiegu | 3,596 ± 0,001 d[1] | |
| Nachylenie do płaszczyzny orbity planety | 9° ± 1° | |
| Własności fizyczne | ||
| Średnica równikowa | 28 ± 2 km[1] | |
| Masa | ~6 × 1016 kg | |
| Okres obrotu wokół własnej osi | synchroniczny z obiegiem? | |
| Jasność absolutna | 9,7m | |
| Temperatura powierzchni | śred. ~161 K max. 240 K | |
Linus (pełna nazwa (22) Kalliope I Linus) – księżyc planetoidy (22) Kalliope z pasa głównego asteroid.
Odkrycie i nazwa
Linus został odkryty 29 sierpnia 2001 roku przez Jeana-Luca Margot i Michaela E. Browna, którzy dokonali tego odkrycia za pomocą teleskopu Kecka na Mauna Kea na Hawajach. Następnie ciału temu nadano prowizoryczne oznaczenie S/2001 (22) 1[1].
Nazwa tego satelity pochodzi od mitologicznego Linosa, syna muzy Kalliope, który był także nauczycielem muzyki Heraklesa.
Orbita i właściwości fizyczne
Księżyc ten ma średnicę ok. 28 km i krąży wokół macierzystego ciała w odległości ok. 1095 km w czasie 3,6 dnia. Orbita jego charakteryzuje się bardzo małym mimośrodem, mniejszym niż 0,002, nachylona jest zaś pod kątem ok. 9° do płaszczyzny równika Kalliope. Średnia temperatura na powierzchni tego ciała to ok. 161 K.
Linus mógł powstać w wyniku zderzenia jakiegoś większego ciała z Kalliope, odrywając się od niej, lub też zostać przechwycony przez jej przyciąganie grawitacyjne.
Zobacz też
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Wm. Robert Johnston: (22) Kalliope and Linus (ang.). W: Johnston's Archive [on-line].