Linux Mint

Linux Mint

Rodzina systemów operacyjnych Linux
Interfejs użytkownika
Producent	Clem Lefebvre[1]
Architektura	i386, AMD64
Pierwsze wydanie	27 sierpnia 2006; ponad 16 lat temu
Aktualna wersja	21 LTS „Vanessa” (31 lipca 2022)
Jądro	monolityczne
Środowisko pracy	Cinnamon, MATE, Xfce
Licencja	GNU General Public License
Typ pakietów	deb
Wersja Live	dostępna
Poprzednik	20.3 LTS Una
Linux Mint w serwisie distrowatch.com
Strona internetowa

Linux Mint (wym. [ˈmɪnt]^[2]) – dystrybucja systemu GNU/Linux oparta na Ubuntu oraz Debianie^[1], skierowana do początkujących użytkowników^[1]. Dystrybucja kładzie nacisk na prostotę użytkowania, przydatne aplikacje i pełne ich wsparcie zaraz po instalacji. Twórcy zadbali o dodanie wielu graficznych nakładek. Na standardowej płycie instalacyjnej znajduje się większość popularnego własnościowego oprogramowania – wtyczka Adobe Flash Player, Java oraz duży zbiór kodeków audio i wideo pozwalających odtworzyć wszystkie popularne pliki muzyczne i filmowe, nawet korzystając z wersji Live CD (w Ubuntu takie oprogramowanie trzeba zainstalować samodzielnie)^[1].

Pomimo faktu, iż dystrybucja jest oparta głównie na Ubuntu, twórcy Minta odcinają się od jego ideologii. Krytykują Ubuntu przede wszystkim za konserwatywne, według nich, trzymanie się idei wolnego oprogramowania, przez co większość popularnych formatów audio, wideo oraz zamkniętych technologii jest w Ubuntu domyślnie niedostępnych.

Mint jako dystrybucja oparta również na Debianie jest bardzo solidna i daje użytkownikom dostęp do dużego zbioru pakietów oprogramowania. Aktualnie repozytorium Minta zawiera ponad 100 tys. pakietów. Choć Mint bazuje również na kodzie i repozytorium Ubuntu, idzie swoją własną drogą rozwoju.

Wersje systemu

Istnieje kilka wersji tego systemu, które są wydawane w różnych cyklach wydawniczych:

• Main Edition^[3] – jest to standardowa, oficjalna edycja Minta. Można ją uruchomić w trybie Live. Domyślne środowisko to Cinnamon lub MATE (wcześniej GNOME), ale są też wersje zaopatrzone w KDE, Xfce, LXDE, Fluxbox^[1]. Jednak są one wypuszczane parę miesięcy później w stosunku do wersji ze środowiskiem Cinnamon. Wersja Main wydawana jest zarówno w rozmiarze płyty CD, czyli przeważnie ok. 700 MiB, jak i DVD (ok. 4 GiB). Posiada pełne wsparcie multimediów oraz oprogramowanie o zamkniętym (m.in. chronionym patentami) kodzie (np. flash, realplayer). Rozpowszechnianie tej wersji w krajach, gdzie to domyślnie instalowane oprogramowanie jest chronione patentami, może napotkać problemy. Wersja DVD zawiera dodatkowe oprogramowanie, takie jak Java, VLC, F-Spot, OpenOffice.org-base, Samba, tapety i dodatkowe czcionki ttf-dejavu.
• No codecs edition (dawne Universal Edition) – Wersja różniąca się od Main brakiem elementów dostępnych na niewolnej licencji, co za tym idzie może być ona dowolnie dystrybuowana w krajach, w których oprogramowanie zawarte w Main jest chronione patentami. (np. Stany Zjednoczone, Japonia)
• OEM – wersja przeznaczona dla producentów, którzy zaopatrują komputery w preinstalowany system Linux Mint.
• Linux Mint Debian Edition (LMDE) – nowa wersja Minta oparta całkowicie na Debianie i jego repozytorium. Według informacji twórców, ma dziedziczyć po Debianie takie cechy jak stabilność, szybkość i responsywność. Ponadto nie wymusza na użytkowniku instalowania nowszych wersji ani nawet upgrade’ów, wystarczy aktualizacja pakietów.
• Linux Mint Xfce – wersja z lekkim środowiskiem graficznym Xfce.
• Linux Mint KDE – wersja ze środowiskiem graficznym KDE.

Wszystkie wersje są dostępne zarówno na architekturę i386, jak i AMD64.

Środowisko graficzne

Domyślnym środowiskiem graficznym Minta w wersji Main jest Cinnamon lub MATE (wcześniej GNOME), ale są też wersje oparte o środowiska KDE i Xfce.

Domyślne środowiska graficzne w Linux Mint 17 LTS (2014) i LMDE 201403

	Cinnamon		MATE		KDE		Xfce		GNOME		LXDE		Fluxbox
	32-bit	64-bit	32-bit	64-bit	32-bit	64-bit	32-bit	64-bit	32-bit	64-bit	32-bit	64-bit	32-bit	64-bit
Linux Mint 17.1 LTS (Rebecca)									Inne wydanie		Inne wydanie		Inne wydanie
Linux Mint Debian Edition (LMDE)							Inne wydanie		Inne wydanie
Windows Installer	Inne wydanie		Inne wydanie		Inne wydanie		Inne wydanie

Cykl wydawniczy i numeracja

Do wersji 4.0 nowe wydania ukazywały się co dwa miesiące, jednak po wydaniu 4.0 wydłużono cykl wydawniczy^[4]. Linux Mint jest wydawany podobnie, jak Ubuntu – co sześć miesięcy, z tą różnicą że miesiąc po dystrybucji-matce (maj-listopad). W Mincie nie wychodzą co miesiąc kolejne wersje testowe alpha/beta, które są jeszcze niestabilne. Każda wersja Minta nosi swoją nazwę kodową. Są to imiona żeńskie, idące w kolejności alfabetycznej (Barbara, Celena, Daryna, Elissa, Felicia, Gloria, Helena, Isadora, Julia, Katya, Lisa itd.). Każda nowa wersja Minta zawsze jest oparta o najnowsze Ubuntu. Twórcy Linux Mint już jakiś czas temu zapowiedzieli przejście w przyszłości na repozytorium Debian testing. Od 17 wersji Minta zmieniono cykl wydawniczy który teraz będzie opierał się na wersji Ubuntu LTS które jest wydawane co 2 lata.

Cechy dystrybucji

Twórcy Linux Mint skupiają się na użyteczności dystrybucji na komputerze domowym oraz przyjaznym stosunku do użytkowników początkujących. Dlatego właśnie większość popularnych technologii, pomimo zamkniętego kodu i restrykcji związanych z prawem patentowym, działa po instalacji in-of-the-boxes. W wersji 8.1 o nazwie „Isadora” przywrócono na płycie specjalny program mint4win, pozwalający na zainstalowanie w pełni funkcjonalnego systemu z poziomu Windows tak, jakby instalowało się zwykłą aplikację. Podobny program posiada Ubuntu (WUBI) oraz Debian. Do szybkiej aktualizacji systemu oraz instalowania nowego oprogramowania Linux Mint wykorzystuje znany z Debiana system zarządzania pakietami APT.

Niektóre aplikacje charakterystyczne dla Linux Mint

Menedżer aktualizacji Mintupdate

Mint nie jest forkiem Ubuntu. Różni się kilkoma niestandardowymi rozwiązaniami:

• mintMenu – rozbudowane menu dla środowiska graficznego GNOME, przypomina w wyglądzie i funkcjonowaniu menu z Windows Vista, Pozwala w pełni dostosować tekst, ikony i kolor menu.
• mintDesktop – narzędzie służące do konfiguracji środowiska GNOME. Pozwala m.in. na zmianę ikon wyświetlanych na pulpicie, czy efektów graficznych.
• mintWifi – narzędzie umożliwiające łatwą instalację sterowników i konfigurację bezprzewodowych kart sieciowych Wi-Fi
• mintBackup – narzędzie pozwalające na tworzenie kopii zapasowych plików użytkownika
• mintInstall – menedżer oprogramowania, pozwalający na instalację programów z repozytorium systemowego, aplikacja zawiera ranking z ocenami programu oraz recenzje dodawane przez użytkowników
• mintUpdate – aplikacja służąca to aktualizacji systemu operacyjnego, zawiera klasyfikację ważności aktualizacji
• mintUpload – narzędzie pozwalające na wysyłanie plików na serwery za pomocą protokołu FTP (+HTP).

Wymagania sprzętowe

Wymagania systemowe dla instalacji Linux Mint 19^[5]:

• procesor klasy x86 ze wsparciem dla PAE (Linux Mint 64-bit wymaga procesora 64-bitowego; Linux Mint 32-bit działa na procesorach 32- i 64-bitowych)
• 1 GB pamięci RAM (zalecane 2 GB)
• 15 GB przestrzeni dyskowej (zalecane 20 GB)
• karta graficzna z rozdzielczością minimum 800×600 (zalecane 1024×768)
• port USB lub napęd CD/DVD

Wydania

Legenda:

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalny serwer ftp dystrybucji (ang.)
• Platforma wymiany informacji z użytkownikami (ang.)
• Polska oficjalna strona i wsparcie dystrybucji