Lipiński II

Herb Lipiński II i jego odmiany
Lipiński II
Lipiński II a
Lipiński II b

Lipiński II (Pażątka II odmienny, Pażątka-Lipiński, Księżyc odmienny, Szeliga odmienny)kaszubski herb szlachecki, według Przemysława Pragerta odmiana herbu Księżyc lub Szeliga.

Opis herbu

Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:

Lipiński II (Pażątka II odmienny, Pażątka-Lipiński, Księżyc odmienny, Szeliga odmienny): W polu błękitnym półksiężyc złoty z twarzą (okiem w lewo), nad którym takiż krzyż ćwiekowy, ponad którym po bokach po takiejż gwieździe. Klejnot: trzy pióra strusie. Labry błękitne, podbite srebrem.

Lipiński II a (Janta-Lipiński, Pażątka II odmienny, Pażątka Lipiński, Księżyc odmienny, Szeliga odmienny): W polu błękitnym półksiężyc srebrny z twarzą (okiem w lewo), nad którym takiż miecz na opak, między dwiema gwiazdami złotymi. Klejnot: trzy pióra strusie. Labry błękitne, podbite srebrem.

Lipiński II b (Pażątka II, Pażątka-Lipiński, Księżyc odmienny, Szeliga odmienny): W polu błękitnym półksiężyc złoty z zaćwieczonym w środku takimż krzyżem łacińskim, mającym po bokach pod ramionami po takiejż gwieździe. Bezpośrednio nad tarczą korona szlachecka.

Najwcześniejsze wzmianki

Wariant podstawowy wymieniany przez Ostrowskiego (Księga herbowa rodów polskich), i Nowego Siebmachera. Wariant IIa podawany przez Żernickiego (Der polnische Adel, Die polnischen Stamwappen). Wariant IIb pochodzi z malowidła z bocznego ołtarza z 1734 w kościele we wsi Borzyszkowy.

Rodzina Lipińskich

Herbowni

Warianty II i IIb przysługiwały rodzinie Pażątka-Lipiński. Wariant IIa przysługiwał także Jantom-Lipińskim. Wariant podstawowy błędnie przypisywano też Szurom-Lipińskim.

Przypisy

  1. Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104–108. ISBN 978-83-247-0100-1.

Bibliografia

  • Przemysław Pragert: Herbarz rodzin kaszubskich. T. 2. BiT, 2007, s. 260-261. ISBN 978-83-924425-9-2.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie