Lipka (powiat złotowski)
Artykuł | 53°29′50″N 17°15′3″E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 53°29'10"N, 17°15'18"E |
- błąd | 2064 m |
Odległość | 1637 m |
wieś | |
Rynek w Lipce | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności | 2198[1] |
Strefa numeracyjna | 67 |
Kod pocztowy | 77-420[2] |
Tablice rejestracyjne | PZL |
SIMC | 0527049 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() | |
Strona internetowa |
Lipka (niem. Linde[3]) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Lipka[4]. Miejscowość jest siedzibą gminy Lipka.
Według danych z 1 stycznia 2011 roku wieś liczyła 2198 mieszkańców[1].
Historia
Pierwszy raz wzmiankowana w 1376. Wieś szlachecka, własność wojewody płockiego Piotra Potulickiego, około 1580 roku leżała w powiecie nakielskim województwa kaliskiego[5]. W 1755 roku dobra wolnego sołectwa kupują Godfryd I Anna Krumrey za 3800 tynfów w monecie srebrnej. Wkrótce powstaje pierwszy zajazd w Lipce (1754 r.), przywilej otworzenia otrzymał niejaki Wergin za 1000 tynfów. W 1868 r. dobra Lipki przechodzą na własność rodziny Schliemann. Doktor Jan Aschliemann zakłada winiarnię, a wina owocowe tu produkowane szybko zyskują uznanie; na światowej Wystawie Win w Petersburgu (pierwsze lata XX w.) wino z Lipki nagrodzono medalem. W 1772 r. w wyniku I rozbioru Polski, Lipka zostaje włączona do Prus. Następstwem tego wydarzenia jest postępująca germanizacja i rozwój gospodarczy wsi. Już w 1773 r. powstaje pierwsza niemiecka szkoła. W XIX – wiecznych kronikach odnotowano też, że w 1826 r. Lipka prawie doszczętnie spłonęła, a w 1870 r. położono, istniejącą do dziś, linię kolejową łączącą Złotów-Chojnice oraz postawiono zabudowania dworcowe.
Druga wojna światowa
W końcu 1939 mieścił się tutaj obóz przejściowy dla jeńców wojennych oraz ludności cywilnej, w tym dla działaczy polonijnych z ziemi złotowskiej.
31.01.1945 roku do Lipki wkracza IV Dywizja Piechoty im. Jana Klińskiego. Ludność niemiecka w obawie przed nadciągającymi wojskami opuszcza wieś. Wkrótce przybywają tu pierwsi osadnicy z województwa kieleckiego, lubuskiego, sandomierskiego i niewielu reprezentantów zza Buga.
Wkraczające 29 stycznia 1945 oddziały radzieckie dopuściły się zbrodni wojennej, zabijając 16 mieszkańców oraz dokonując gwałtu na przynajmniej 50 kobietach, z których 4 następnie zamordowano (w tym 18-letnią dziewczynę). W raporcie dowództwa 2 Armii niemieckiej, która następnie odzyskała przejściowo te tereny, zanotowano; W trzech pokojach pewnego dużego domu znaleziono pięć martwych kobiet oraz trzy martwe dziewczynki, wszystkie ofiary miały między nogami puste butelki po winie[6]. Przed końcem wojny mieszkańcy na czele z pierwszym wójtem Ignacym Jackowskim, przystępują do odbudowy zrujnowanej szkoły i spalonej sali gimnastycznej. 14 maja 1945 roku ksiądz proboszcz Domachowski z Zakrzewa dokonuje aktu poświęcenia szkoły, a wójt wręcza klucze pierwszemu kierownikowi polskiej szkoły Fulgentemu Młodzianowskiemu.
Po wojnie
W okresie PRL mieściły się tu liczne małe zakłady przemysłowe, m.in. wytwórnia win, cegielnia produkująca cegły wapienno-piaskowe, PGR, a także jedne z największych w Polsce plantacji porzeczek.
1 czerwca 1951 w Lipce utworzono rzymskokatolicką parafię św. Katarzyny[7].
Pamiątki historyczne
Wieś o układzie wielodrożnicy. We wsi: kościół św. Katarzyny (modernistyczny z lat 1927-1933), sala katechetyczna (stary kościół z 1864 o cechach neoromańskich) i kilka chałup z XIX wieku (w tym szachulcowe). Izba Pamięci Narodowej w Gminnym Ośrodku Kultury obrazuje działalność Polonii przed 1939, dzieje obozu przejściowego, oswobodzenie wsi przez 4. Dywizję Piechoty 1 Armii Wojska Polskiego i powojenny rozwój miejscowości. Na miejscu obozu znajduje się głaz pamiątkowy.
Komunikacja
Wieś położona jest przy drodze wojewódzkiej nr 188, przy strategicznie ważnej do 1945 linii kolejowej Berlin-Królewiec, a dokładniej przy jej odcinku Piła-Chojnice).
Administracja
- W wyniku I rozbioru Rzeczypospolitej od 1772 w granicach Królestwa Prus,
- Od 1871 jednocześnie w granicach Rzeszy Niemieckiej,
- Od 1945 roku ponownie w Polsce,
- W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa pilskiego.
- W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Lipka
- W latach 1945-1954 oraz po 1973 r. wieś należy i jest siedzibą władz gminy Lipka
Zobacz też
Inne miejscowości o nazwie Lipka: Lipka, Lipka Wielka, Święta Lipka.
- Lipka Krajeńska - stacja kolejowa
Przypisy
- ↑ a b Wieś Lipka w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2017-05-15] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 664 [zarchiwizowane 2022-10-26] .
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 sierpnia 2022
- ↑ Atlas historyczny Polski. Wielkopolska w drugiej połowie XVI wieku. Część II. Komentarz. Indeksy, Warszawa 2017, s. 251.
- ↑ Mark Sołonin: Nic dobrego na wojnie. Poznań: Rebis, 2011, s. 247. ISBN 978-83-7510-714-2.
- ↑ Lipka – Parafia pw. św. Katarzyny. diecezja.bydgoszcz.pl. [dostęp 2017-05-12].
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E
Autor:
Mapa gminy Lipka, Polska
Autor:
Mapa powiatu złotowskiego, Polska
Autor: MOs810, Licencja: CC BY-SA 4.0
Rynek w Lipce Krajeńskiej.