Lista dzieł Lukasa Fossa

Lukas Foss dyryguje na UCLA (1960)

Lista dzieł Lukasa Fossa zawiera dorobek twórczy kompozytora.

Utwory sceniczne

Utwory orkiestralne

  • Two Pieces (1941)
    1. Dance Sketch
    2. Allegro concertante
  • Prairie (1944); suita orkiestralna z kantaty The Prairie (1943)
  • Ode (1944), nowa red. (1958)
  • I symfonia G-dur (1944)
    1. Andantino un poco Allegretto
    2. Adagio
    3. Scherzo: Vivace
    4. Andantino Allegro
  • Three American Pieces (1944); na flet lub skrzypce i orkiestrę
    1. Dedication
    2. Early Song
    3. Composer's Holiday
  • Pantomime (1945); suita koncertowa z baletu Gift of the Magi (1944)
  • Recordare (1948), elegia na śmierć Gandhiego[c]
  • Elegy (1949); na klarnet i orkiestrę, wg I Koncertu fortepianowego
  • Parade (1955); z opery Griffelkin (1953–1955)
  • II symfonia „Symphony of Chorales” (1955–1958), wg chorałów J.S. Bacha
    1. Toccata: Allegro (chorale 90 „Hilf, Gott, daß mir’s gelinge”)
    2. Contrapunctus: B-A-C-H. Andante sostenuto (chorale 77, 78 „Herr, ich habe mißgehandelt”)
    3. Allegretto tranquillo (chorale 139 „Nun ruhen alle Wälder”)
    4. Introduzione Vivace (chorale 133 „Nun danket alle Gott”)
  • For 24 Winds (1966)[d], na instrumenty dęte
    1. wersja: na 15 instr. drewnianych, 9 blaszanych
    2. wersje: na 12 instr. drewnianych, 12 blaszanych
  • Baroque Variations (1967)[e]. na orkiestrę (10 instr. dętych drewnianych, 10 instr. dętych blaszanych, gitara elektryczna, elektryczne pianino, elektroniczne organy, klawesyn, czelesta, 4 perkusje, instr. smyczkowe)
    1. na temat Larghetto Händla
    2. na temat Sonaty Scarlattiego
    3. na temat Preludium Bacha; też jako samodzielny utwór pt. Phorion (1967), także druga jego wersja (1994)
  • Geod (1969), dla dyrygenta głównego i 4 subdyrygentów, chóru i 4 grup orkiestry
  • Fanfare (1973)
  • Salomon Rossi Suite (1974)
  • Folksong (1976, nowa red. 1978)
  • Quintets (1979), na orkiestrę; autorska transkrypcja z Brass Quintet (1978)
  • Night Music for John Lennon (1981), na waltornię, 2 trąbki, puzon, tubę i orkiestrę (flet, obój, klarnet, fagot, waltornia, trąbka, puzon, gitara elektryczna, fortepian, instr. smyczkowe)
    1. Preludium
    2. Fuga
    3. Chorał
  • Exeunt (1982)
  • For 200 Cellos (A Celebration) (1982)
  • Solo Observed (1982), na fortepian i orkiestrę (flet, klarnet, fagot, waltornia, trąbka, puzon, instr. smyczkowe); także wersja Solo na fortepian i ensemble (harfa lub wiolonczela, organy elektryczne lub akordeon, wibrafon lub marimba) oraz wersja Solo Transformed na fortepian i orkiestrę (6 instr. dętych drewnianych, waltornia, 2 trąbki, perkusja lub 2 perkusje, instr. smyczkowe) (2000)
  • Griffelkin (1986); suita koncertowa z opery Griffelkin (1953–1955)
  • For Lenny (Variation on NY, NY)[f] (1988), na fortepian (obbligato) i orkiestrę, także wersja na fortepian solo
  • March na orkiestrę (1989); z opery Griffelkin (1953–1955)
  • Elegy for Anne Frank[g] (1989), na fortepian (obbligato), narratora (ad libitum) i orkiestrę (2 klarnety, 2 fagoty, waltornia, trąbka, puzon, tuba, perkusja, instr. smyczkowe); później włączona do III Symfonii „Symphony of Sorrows” jako jej 2. część
  • American Fanfare (1990), na harfę elektroakustyczną lub elektryczną gitarę, kontrabas, elektroakustyczne pianio, syntezator lub elektryczne organy i orkiestrę dętą; także wersja na orkiestrę
  • III symfonia „Symphony of Sorrows” (1991), na narratora (ad libitum), fortepian (obbligato) i orkiestrę
    1. Fugue: Of Strife and Struggle
    2. Elegy for Anne Frank. Andante sostenuto—Allegretto
    3. Wasteland
      • „Bursts in the violet air” (Agitato)
      • „Withered stumps of time” (Lento)
      • „Staring forms” „broken images” (Doppio più mosso ma pesante)
      • „Voices singing out of empty cisterns” (più sostenuto)
    4. Prayer
  • Phorion (1994); wersja z wariacji na temat Preludim Bacha z Baroque Variations (1967)
  • IV symfonia „Window to the Past” (1995)
    1. Molto sostenuto Allegro
    2. half tone = 48-52
    3. Scherzo: Vivace
    4. Fireworks: na podstawie American Fanfare
  • For Tōru (1996), na flet, orkiestrę smyczkową; także wersja na flet, dwoje skrzypiec, altówkę, wiolonczelę i kontrabas
  • Capriccio (1999), na wiolonczelę i orkiestrę
  • Celebration (1999), na waltornia, 2 trąbki, puzon, tubę i orchestra
  • Symphonic Fantasy[h] (2001)
  • For Aaron[i] (2002), na 12-osobową orkiestrę (flet, obój, klarnet, fagot, waltornia, trąbka, puzon, perkusja, inst. smyczkowe)

Koncerty

Utwory kameralne

  • Sonata (1937), na skrzypce i fortepian
  • Four Preludes (1940), na flet, klarnet i fagot
  • Intermezzo (1940), na wiolonczelę i fortepian; autorska transkrypcja muzyki do dramatu Burza Williama Szekspira (1939–1940)
  • Duo (Fantasia) (1941), na wiolonczelę i fortepian
  • Three Pieces (1944), na skrzypce i fortepian; zorkiestrowane jako Three American Pieces (1944); także późniejsza wersja zatytułowana Three Early Pieces na flet i fortepian (1986)
    1. Early Song
    2. Dedication
    3. Composer's Holiday
  • String Quartet No. 1 G-dur (1947), kwartet smyczkowy
  • Capriccio (1948), na wiolonczelę i fortepian
  • Studies in Improvisation (1959), na klarnet, waltornię, wiolonczelę, fortepian i perkusję
  • Echoi (1961–1963), na klarnet, wiolonczelę, fortepian i perkusję
  • Elytres (1964), na flet, dwoje skrzypiec i zespół kameralny (harfa, troje skrzypiec, 2 fortepiany, 3 perkusje)
  • Non-Improvisation (1967), na klarnet, wiolonczelę, fortepian lub klawesyn, organy elektroniczne, perkusja (ad libitum) (1967)
  • Paradigm (1968), nowa red. 1969), dla dyrygenta–perkusjonisty, na gitarę elektryczną lub elektryczny sitar oraz 3 inne instrumenty zdolne do podtrzymania dźwięku
  • MAP (Musicians at Play) (1970), muzyczny performance na 4 wykonawców i taśmę
  • Ni bruit ni vitesse (1971), na 2 fortepiany (gra na strunach) i dwie perkusje
  • La Grotte des Vents (The Cave of the Winds) (1972), na kwintet dęty (flet, obój, klarnet, waltornia, fagot)
  • String Quartet No. 2 „Divertissement pour Mica” (1973)
  • String Quartet No. 3 (1975)
  • Curriculum Vitae (1977), na akordeon; także późniejsza wersja zatytułowana Curriculum Vitae with Time-Bomb na akordeon, taśmę i perkusję (1980)
  • Music for Six (1977), nowa red. 1978), dla jakichkolwiek instrumentów w kluczu wiolinowym
  • Brass Quintet (1978), na waltornię, 2 trąbki, puzon, tubę; także autorska transkrypcja Quintets na orkiestrę (1979)
  • Round a Common Centre[j] (1979), na skrzypce lub dwoje skrzypiec, altówkę, wiolonczelę, fortepian, mezzosopran (ad libitum) i narratora (ad libitum)
  • Curriculum Vitae with Time-Bomb (1980), na akordeon, taśmę i perkusję; także wcześniejsza wersja Curriculum Vitae na akordeon (1977)
  • Solo Observed (1982), na fortepian i zespół kameralny (wibrafon lub marimba, wiolonczela lub harfa, organy elektroniczne lub akordeon); z oryginalnej wersji Solo na fortepian (1981); także toccata Solo Transformed na fortepian i orkiestrę (2000)
  • Percussion Quartet (1983)
  • Trio na waltornię, skrzypce i fortepian (1983)
  • Saxophone Quartet (1985)
  • Tashi (1986), na klarnet, fortepian i kwartet smyczkowy
  • Chaconne (1987), na gitarę
  • Central Park Reel (1989), na skrzypce i fortepian (1989)
  • For Tōru (1996), na flet i kwintet smyczkowy; także wersja orkiestralna (1996)
  • String Quartet No. 4[k] (1998)
  • String Quartet No. 5 (2000)
  • Anniversary Fanfare for Aaron Copland (2000), na 3 trąbki, 2 waltornie, 2 puzony, tubę i 2 perkusje

Utwory organowe

Utwory fortepianowe

  • Four Two-Part Inventions (1938)
    1. Introduction (Andante)
    2. Allegretto
    3. Tranquillo ma mosso
    4. Molto vivace
  • Grotesque Dance (1938)
  • Sonatina (1939)
  • Set of Three Pieces (1940), na 2 fortepiany
  • Passacaglia (1941)
  • Fantasy Rondo (1944)
  • Prelude in D (1949)
  • Scherzo Ricercato (1953)
  • Solo (1981); także wersje orkiestralne Solo Observed (1982) i Solo Transformed (2000)
  • For Lenny (Variation on NY, NY)[f] (1988), na fortepian solo; także wersja orkiestralna (1988)

Utwory chóralne

  • Cantata dramatica for Orchestra (1940), na tenor solo i orkiestrę
  • The Prairie (1943), kantata na sopran, alt, tenor, bas, chór mieszany i orkiestrę; także suita orkiestralna (1944); do poematu Carla Sandburga pod tym samym tytułem
  • Tell This Blood (1945), a cappella na chór mieszany; do poezji Aarona Kramera
  • Adon Olam (Pan Świata) (1948), hymn na chór mieszany, kantora (tenor) i organy
  • Behold, I Build an House[l] (1950), kantata na chór i organy lub fortepian; do tekstu biblijnego
  • A Parable of Death (1952), na tenor, narratora, chór i orkiestrę (fortepian, organy, perkusja, instr. smyczkowe); do poezji Rainera Marii Rilkego
  • Psalms (1955–1956), na chór mieszany i orkiestrę (2 waltornie, trąbka, puzon, harfa, 2 fortepiany, organy, kotły, instr. smyczkowe); także wersja na chór mieszany i 2 fortepiany (1956); oraz wersja na chór mieszany i orkiestrę (2 flety, 2 klarnety, fagot, 2 waltornie, trąbka, puzon, harfa, 2 fortepiany, kotły, instr. smyczkowe) (1956)
  • The Fragments of Archilochos (1965), dla kontratenora, męskiego i żeńskiego narratora, 4 małe chóry lub chór mieszany, gitarę, mandolinę i perkusję; do poezji Archilocha
  • Three Airs for Frank O’Hara's Angel (1972), na sopran, męskiego narratora, żeński chór, flet, fortepian i perkusję; do wiersza V.R. Lang Franka O’Hary
  • Lammdeni – Teach Me (1973), na chór mieszany i 6 instrumentalistów; do tekstu hebrajskiego
  • American Cantata (1976, nowa red. 1977), na sopran, tenor, żeńskiego i męskiego narratora, podwójny chór i orkiestrę; do tekstu kompozytora oraz poety Arieha Sachsa[m]
  • „Then the Rocks on the Mountain Began to Shout” – Charles Ives (1977–1978), na 5 głosów mieszanych lub chór a cappella; do poezji Walta Whitmana
  • With Music Strong (1979), na chór mieszany i orkiestrę; do poezji Walta Whitmana
  • De Profundis (1983), na chór mieszany
  • Sanctus (1994), na chór mieszany i orkiestrę

Utwory wokalne

Światowe premiery wybranych dzieł

Światowe premiery dzieł Lukasa Fossa
kompozycjadatamiejscowośćorkiestradyrygentsoliści
The Prairie1943-10-15Stany Zjednoczone BostonBostońska Orkiestra Symfoniczna[1]Siergiej Kusewickib.d.
I symfonia G-durluty 1945Stany Zjednoczone PittsburghPittsburgh Symphony Orchestra)[2]Fritz Reiner–
Tell This Blood1947-02-26Stany Zjednoczone b.d.b.d.Irving Fine–
The Song of Songs1947-03-07Stany Zjednoczone BostonBostońska Orkiestra Symfoniczna[1]Siergiej Kusewickib.d.
Recordare[o]1948-12-31Stany Zjednoczone BostonBostońska Orkiestra Symfoniczna[1]Siergiej Kusewicki–
Song of Anguish1950-03-10Stany Zjednoczone BostonBostońska Orkiestra Symfoniczna[1]Lukas Fossb.d.
The Jumping Frog of Calaveras County (opera)1950-05-18Stany Zjednoczone BloomingtonIndiana University
(teatr operowy Uniwersytetu)		b.d.b.d.
Piano Concerto No. 21951-10-07Włochy Wenecja[p]Filarmonica della FeniceNino SanzognoLukas Foss – fortepian
Griffelkin (opera)1955-11-06Stany Zjednoczone Nowy JorkNBC Opera Theatre (ogólnokrajowa telewizja)b.d.Adelaide Bishop – sopran (jako Griffelkin)
II symfonia „Symphony of Chorales”1958-10-24Stany Zjednoczone PittsburghPittsburgh Symphony Orchestra)[2]William Steinberg–
Introductions and Good-Byes (opera)1960-05-05Stany Zjednoczone Nowy JorkFilharmonia Nowojorska[q][3]Leonard BernsteinJohn Reardon – baryton (jako Mr McC)
Walter Rosenberger – ksylofon
Concerto for Improvising Solo Instruments and Orchestra1960-07-10Stany Zjednoczone FiladelfiaLukas Foss Improvisation Chamber Ensemble oraz Orkiestra Filadelfijska[4]Eugene Ormandyb.d.
Time Cycle1960-10-20Stany Zjednoczone Nowy JorkLukas Foss Improvisation Chamber Ensamble oraz Filharmonia Nowojorska[q][5]Leonard BernsteinAdele Addison – sopran
Lukas Foss – Baldwin piano
Phorion1967-05-02Stany Zjednoczone Nowy JorkFilharmonia Nowojorska[3]Leonard Bernstein–
III symfonia „Symphony of Sorrows”1992-02-19Stany Zjednoczone ChicagoChicagowska Orkiestra Symfoniczna[2]Zubin Mehta–
IV symfonia „Window to the Past”grudzień 1995Stany Zjednoczone BostonBostońska Orkiestra Symfoniczna[2]Lukas Foss–
Round a Common Centre1980-02-13Stany Zjednoczone Lake Placid[r]Cantilena Chamber Playersb.d.Yehudi Menuhin – skrzypce
Elaine Bonazzi – mezzosopran
Lukas Foss – narrator[s]

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Sekcja Where the bee sucks może być wykonywana osobno, jako utwór koncertowy.
  2. ↑ Matka Fossa opowiadała mu tę bajkę, gdy był dzieckiem. Za: Bruce Duffie: Composer / Conductor / Pianist Lukas Foss - interview (ang.). [dostęp 2017-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-01)].
  3. ↑ Utwór dedykowany pamięci Mahatmy Gandhiego. Foss zaczął komponować Recordare w dniu śmierci Gandhiego, 30 stycznia 1948. Za: Full text of „Boston Symphony Orchestra concert programs, Season 68, 1948-1949, Trip” (ang.). [dostęp 2017-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-18)].
  4. ↑ Początkowo utwór nosił tytuł Stillscape. Za: Lukas Foss Papers (ang.). W: Music Division, Library of Congress Washington, D.C [on-line]. lipiec 2014 (revised). Call No.: ML31.F68 [dostęp 2017-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-09)]..
  5. ↑ Wykonanie polskie Warszawska Jesień 1976. Za: Bogusław Schaeffer: Foss, Lukas. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowskai (red.). Wyd. I. T. 3: efg część biograficzna. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1987, s. 132–133. ISBN 83-224-0344-5. (pol.)
  6. ↑ a b Utwór dedykowany Leonardowi Bernsteinowi z okazji jego 70. urodzin. Za: Steve Schwartz: Lukas Foss. Complete Solo Piano Works (ang.). W: Classical Net [on-line]. [dostęp 2017-01-15].
  7. ↑ Elegia skomponowana dla uczczenia 60. rocznicy urodzin Anne Frank
  8. ↑ Utwór powstał na zamówienie Boston University i miał swoją premierę 26 listopada 2002 w Boston's Symphony Hall, w wykonaniu Boston University Symphony Orchestra, pod dyrekcją Davida Hoose'a, podczas obchodów 80. rocznicy urodzin Lukasa Fossa, celebrowanych na Bostońskim Uniwersytecie. Za: David J. Craig: Foss celebrates 80th with premiere of new orchestral piece at Symphony Hall (ang.). W: B.U. Bridge - Arts [on-line]. 2002-11-22. [dostęp 2017-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-12)].
  9. ↑ Utwór dedykowany Aaronowi Coplandowi Za: Valerie Kahler: New Classical Tracks: Music from the Melting Pot (ang.). 2011-02-01. s. Classical MPR. [dostęp 2017-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-16)].
  10. ↑ Na motywach poematu W.H. Audena „The Runner”, utwór zamówiony na otwarcie Zimowej Olimpiady 1980 w Lake Placid. Za: Yehudi Menuhin at Lake Placid (ang.). W: BBC [on-line]. [dostęp 2017-01-15].
  11. ↑ Utwór zamówiony przez Buffalo Chamber Music Society, z okazji otwarcia 75. sezonu.
  12. ↑ Kantata została skomponowana z okazji poświęcenia Marsh Champel w Boston University, w 1950. Za: Lukas Foss: Behold! I Build an House (1950) (ang.). s. 1. [dostęp 2017-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-15)].
  13. ↑ Arieh Sachs (1932-1992) izraelski poeta, pisał po hebrajsku. Za: Arieh Sachs (ang.). W: Modern Poetry in Translation [on-line]. [dostęp 2017-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-15)].
  14. ↑ Utwór dedykowany żonie kompozytora.
  15. ↑ Premiera nowojorska utworu odbyła się 12 stycznia 1949 w Carnegie Hall, w wykonaniu Bostońskiej Orkiestry Symfonicznej pod dyrekcją kompozytora Za: Full text of „Boston Symphony Orchestra concert programs, Season 68, 1948-1949, Trip” (ang.). s. 6. [dostęp 2017-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-18)].
  16. ↑ podczas Biennale w Wenecji
  17. ↑ a b w Carnegie Hall
  18. ↑ podczas Zimowej Olimpiady 1980
  19. ↑ recytował wiersz W.H. Audena The Runner

Przypisy

  1. ↑ a b c d Boston Symphony Orchestra. World Premieres: The 1900s (ang.). [dostęp 2017-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-18)].
  2. ↑ a b c d LUKAS FOSS: COMPLETE SYMPHONIES (ang.). W: BMOP sound [on-line]. [dostęp 2017-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-15)].
  3. ↑ a b James H. North: New York Philharmonic: The Authorized Recordings, 1917-2005 (ang.). 2006-06-15. [dostęp 2017-01-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-02)].
  4. ↑ New Music Box. [dostęp 2016-03-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)].
  5. ↑ New York Philharmonic Program (ID: 1364), 1960-10-21 (ang.). W: New York Philharmonic Leon Levy Digital [on-line]. [dostęp 2017-01-17].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.