Lista kraterów uderzeniowych na Ziemi
Lista kraterów uderzeniowych na Ziemi. Główna lista zawiera wszystkie potwierdzone struktury pochodzenia impaktowego na Ziemi wymienione w bazie Earth Impact Database według stanu na dzień 1 września 2016[1], o średnicy większej niż 10 km.
Ziemia doświadcza bombardowania meteorytowego od 4,5 miliarda lat, podobnie jak jej Księżyc, którego powierzchnia jest zryta kraterami. Ze względu na większą masę i powierzchnię musiało na nią upaść nawet więcej meteorytów, małych planetoid i komet. Powstawanie kraterów jest jednak na Ziemi utrudnione przez obecność atmosfery, w której wyhamowują małe ciała, a najmniejsze ulegają spaleniu; ze względu na istnienie oceanów i innych zbiorników, w ponad 70% przypadków spadający obiekt uderza w wodę, a nie w stały ląd. Krater który już powstanie, podlega erozji na skutek działania wody, wiatru i czynników biologicznych, a w wielu miejscach jest niszczony także przez procesy wulkaniczne i tektoniczne. Większość dużych kraterów na Ziemi jest położona w obrębie starych tarcz kontynentalnych, na których zapis zjawisk geologicznych jest najdłuższy.
Potwierdzone kratery uderzeniowe na Ziemi
¹ Podana średnica jest najlepszym obecnym oszacowaniem średnicy mierzonej od krawędzi do krawędzi krateru i nie obejmuje strefy całkowitych zniszczeń na zewnątrz krateru. W literaturze często można znaleźć inne wartości, wynikające z przyjęcia innej definicji, np. z uwzględnienia zewnętrznego pierścienia struktury wielopierścieniowej.
Domniemane kratery uderzeniowe
Lista zawiera wybrane struktury na Ziemi, które są podejrzewane o pochodzenie meteorytowe, ale nie ma co do tego zgody w środowisku naukowym.
Nazwa | Położenie | Średnica (km) | Wiek (miliony lat) | Współrzędne geograficzne |
---|---|---|---|---|
Śiwa | Morze Arabskie, Indie | 500 | 65 | 18°40′N 70°14′E/18,666667 70,233333 |
Wilkes Land[2] | Ziemia Wilkesa, Antarktyda | 480-500 | <500, przypuszczalnie ~250 | 70°S 120°E/-70,000000 120,000000 |
Tai | Jiangsu, Chiny | 68,5 | 360-375? | 31°02′N 120°02′E/31,033333 120,033333 |
Kabira | Libia i Egipt | 31 | ? | 24°40′N 24°58′E/24,666667 24,966667 |
Krater East Warburton | Australia Południowa | ≥200 | ≥300 | 28°00′S 140°30′E/-28,000000 140,500000 |
Przypisy
- ↑ Earth Impact Database. Planetary and Space Science Centre, University of New Brunswick. [dostęp 2016-09-01]. (ang.).
- ↑ C. Kazan, R. Sato: Antarctica: Site of the Biggest Impact Crater on Earth Revealed. [w:] The Daily Galaxy [on-line]. 2010-08-17. [dostęp 2012-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-25)]. (ang.).
Zobacz też
|
Media użyte na tej stronie
Vredefort Dome, Free State, South Africa. Image #STS51I-33-56AA.
A SIR-B radar image of southern Ontario highlights two juxtaposed but unrelated craters that are very different in age, in size, and in structural state.
SIR-B radar image of the Sudbury impact structure (elliptical because of deformation by Grenville thrusting) and the nearby Wanapitei crater (lake-filled) formed much later. The partially circular lake-filled structure on the right (east) is the 8 km (5 mi) wide Wanapitei crater, estimated to have formed 34 million years (m.y.) ago. The far larger Sudbury structure (second largest on Earth) appears as a pronounced elliptical pattern, more strongly expressed by the low hills to the north. This huge impact crater, with its distinctive outline, was created about 1800 m.y. ago. Some scientists argue that it was at least 245 km (152 mi) across when it was circular. More than 900 m.y. later strong northwestward thrusting of the Grenville Province terrane against the Superior Province (containing Sudbury) subsequently deformed it into its present elliptical shape (geologists will recognize this as a prime example of the "strain ellipsoid" model). After Sudbury was initially excavated, magmas from deep in the crust invaded the breccia filling, mixing with it and forming a boundary layer against its walls. Some investigators think that the resulting norite rocks are actually melted target rocks. This igneous rock (called an "irruptive") is host to vast deposits of nickel and copper, making this impact structure a 5 billion dollar source of ore minerals since mining began in the last century.
Further information found here: http://www.data.gov/geodata/g599452, Full credits here: http://www.geodata.gov/E-FW/DiscoveryServlet?uuid={31FB4C05-E523-8C6C-CD83-41E4435A90FE}&xmltransform=metadata_details.xsl, Shuttle mission data here: http://southport.jpl.nasa.gov/scienceapps/sirb.htmlOrange and brown soils mix with off-white saltpans, including Lake Gardiner and Lake Everard in this true-colour image.