Lista posiadaczy WWE Championship

Czterokrotny i obecny mistrz – Roman Reigns

WWE Championship jest światowym tytułem mistrzowskim w federacji WWE, bronionym przez zawodników należących do brandu Raw.

WWE Championship to także pierwsze mistrzostwo światowe utworzone w WWE (oprócz WWE Women's Championship, które według federacji zostało ustanowione w 1956 roku (od początku panowania ówczesnej mistrzyni), ale tak naprawdę to zostało one sprzedane federacji w 1984 roku przez ówczesną mistrzynię The Fabulous Moolah). Zostało zaprezentowane 25 kwietnia 1963 pod nazwą World Wide Wrestling Federation World Heavyweight Championship (w skrócie WWWF Championship). Pierwszym jego posiadaczem był Buddy Rogers. W 2001 zostało zunifikowane z mistrzostwem World Championship, poprzednio znanym jako WCW Championship i dawniej należącym do wykupionej przez WWF organizacji World Championship Wrestling (WCW). Od tamtego momentu mistrzostwo było znane jako Undisputed WWF Championship[1]. Rok później federacja zmieniła nazwę na World Wrestling Entertainment (WWE) i podzielono roster na dwa brandy: Raw i SmackDown. Tytuł został przydzielony ekskluzywnie do brandu SmackDown na pierwszym w historii WWE Drafcie, który miał miejsce 25 marca 2002 roku w odcinku Raw[2]. 2 września 2002 specjalnie dla brandu Raw powstał tytuł World Heavyweight[3], a nazwa Undisputed WWE Championship została zmieniona na WWE Championship.

15 grudnia 2013 na gali TLC: Tables, Ladders & Chairs Randy Orton pokonał Johna Cenę w walce o mistrzostwo WWE Championship i zunifikował je z World Heavyweight Championship, dezaktywując ten drugi tytuł i kontynuując historię pierwszego pod nazwą WWE World Heavyweight Championship[1]. W czerwcu 2016 ponownie skrócono nazwę aktywnego mistrzostwa do WWE Championship[4]. 19 lipca 2016, po przywróceniu podziału WWE na brandy i pierwszym Drafcie w tak zwanej Nowej Erze, WWE Championship zostało przydzielone do brandu SmackDown[5], zaś dla brandu Raw utworzono WWE Universal Championship[6].

Pięćdziesiąt cztery różne osoby posiadało mistrzostwo WWE Championship. Organizacja uznaje 146 różnych panowań mistrzowskich. John Cena posiadał ten tytuł najwięcej, trzynaście razy. Najdłuższe panowanie mistrzowskie należy do Bruno Sammartino. Trwało ono 2803 dni. Suma dni wszystkich panowań mistrzowskich Bruna Sammartino wynosi 4040 dni, co również jest rekordową liczbą. Dotychczas dokładnie ośmiu zawodników posiadało pas nieprzerwanie przez ponad rok. Byli to w kolejności chronologicznej: Bruno Sammartino, Pedro Morales, Bob Backlund, Hulk Hogan, Randy Savage, John Cena, CM Punk i AJ Styles.

Obecnym mistrzem jest Roman Reigns, który jest w swoim czwartym panowaniu. Pokonał poprzedniego mistrza Brocka Lesnara w Winner Takes All matchu, o WWE Championship i Universal Championship podczas drugiej części WrestleManii 38, 3 kwietnia 2022[7], a dzięki obu tytułom jest uznawany jako Undisputed WWE Universal Champion.

Historia tytułu

Nazwy

NazwaLata
WWWF World Heavyweight Championship25 kwietnia 1963 – 8 lutego 1971
WWWF Heavyweight Championship8 lutego 1971 – 1 marca 1979
WWF Heavyweight Championship1 marca 1979 – 26 grudnia 1983
WWF World Heavyweight Championship26 grudnia 1983 – 27 maja 1989
WWF Championship27 maja 1989 – 9 grudnia 2001
Undisputed WWF Championship9 grudnia 2001 – 6 maja 2002
Undisputed WWE Championship6 maja 2002 – 19 maja 2002
WWE Undisputed Championship19 maja 2002 – 2 września 2002
WWE Championship26 sierpnia 2002 – 15 grudnia 2013
WWE World Heavyweight Championship15 grudnia 2013 – 27 czerwca 2016
WWE Championship27 czerwca 2016 – 25 lipca 2016
WWE World Championship26 lipca 2016 – 9 grudnia 2016
WWE Championshipod 10 grudnia 2016[8]

Panowania

Na stan z 23 listopad 2022

Legenda
NrOgólny numer panowania
PanowanieLiczba panowań konkretnego mistrza
DniLiczba dni panowania
Dni roz.Dni panowania, które są uznawane przez federację na jej oficjalnej stronie
†Oznacza, że panowanie nie jest uznawane przez federację
<1Oznacza, że panowanie trwało mniej niż jeden dzień
+Oznacza, że liczba dni w posiadaniu wzrasta z kolejnym dniem
NrMistrzZmiana mistrzaStatystyki panowaniaNotkaOdn.
DataGalaMiejscePanowanieDniDni roz.
World Wide Wrestling Federation (WWWF)
1Rogers, BuddyBuddy Rogers1963-04-11 11 kwietnia 1963(dts)Heavyweight WrestlingWaszyngton, D.C.13622Zwyciężył w fikcyjnym turnieju w Rio de Janeiro po tym jak WWWF odłączyło się od National Wrestling Alliance, podczas gdy Rogers był siódmym posiadaczem NWA World Heavyweight Championship od kiedy pokonał Pata O’Connora 30 czerwca 1961. WWWF uznał Rogersa za swojego mistrza świata od 25 stycznia 1963, ale nie rozpoznał go jako pierwszego WWWF World Heavyweight Championa aż do 11 kwietnia 1963, kiedy otrzymał pas mistrzowski. Jednak WWE uznaje początek panowania Rogersa od 25 kwietnia 1963.[9]
2Sammartino, BrunoBruno Sammartino1963-05-17 17 maja 1963(dts)House showNowy Jork, NY128032803[10]
3Koloff, IvanIvan Koloff1971-01-18 18 stycznia 1971(dts)House showNowy Jork, NY12121[11]
4Morales, PedroPedro Morales1971-02-08 8 lutego 1971(dts)House showNowy Jork, NY110271027Tytuł zmienił nazwę na WWWF Heavyweight Championship, kiedy to WWWF ponownie dołączyło do NWA w 1971.[12]
National Wrestling Alliance: World Wide Wrestling Federation (WWWF)
5Stasiak, StanStan Stasiak1973-12-01T00:00:00.001 1 grudnia 1973(dts)House showFiladelfia, PA199[13]
6Sammartino, BrunoBruno Sammartino1973-12-10 10 grudnia 1973(dts)House showNowy Jork, NY212371237[14]
7Graham, Superstar BillySuperstar Billy Graham1977-04-30 30 kwietnia 1977(dts)House showBaltimore, MD1296296[15]
8Backlund, BobBob Backlund1978-02-20 20 lutego 1978(dts)WWF on MSG NetworkNowy Jork, NY16482135Nazwa tytułu została zmieniona na WWF Heavyweight Championship, kiedy WWWF stało się World Wrestling Federation (WWF) w marcu 1979.[16][17]
National Wrestling Alliance: World Wrestling Federation (WWF)
†Inoki, AntonioAntonio Inoki1979-11-30 30 listopada 1979(dts)Toukon SeriesTokushima, Japonia—6—[18]
—Zwakowany1979-12-06 6 grudnia 1979(dts)—Tokio, Japonia———Inoki od razu zwakował tytuł po tym jak rewanż z Backlundem zakończył się poprzez no contest przez interwencję Tigera Jeet Singha.[18]
†Backlund, BobBob Backlund1979-12-17 17 grudnia 1979(dts)WWF on MSG NetworkNowy Jork, NY11470—Pokonał Bobby’ego Duncuma w Texas Death matchu potwierdzając wakat. Podczas jego panowania kontrowersyjne zakończenie walki pomiędzy Backlundem i Gregiem Valentine miało miejsce 19 października 1981 w Madison Square Garden, podczas którego sędzia wzniósł rękę Valentine’a w geście zwycięstwa, myśląc iż jest to Backlund po tym, jak mistrz przypiął pretendenta. Rewanż miał miejsce w MSG 23 listopada 1981, gdzie Backlund pokonał Valentine’a. WWE zalicza pierwsze i drugie panowanie jako nieprzerwane, a także uznaje jako kontynuację pierwszego reignu.[18]
9Sheik, The IronThe Iron Sheik1983-12-26 26 grudnia 1983(dts)WWF on MSG NetworkNowy Jork, NY12828The Iron Sheik zwyciężył poprzez submission po tym jak menadżer Backlunda Arnold Skaaland rzucił ręcznik podczas gdy Sheik założył Backlundowi Camel Clutch. Nazwa tytułu została zmieniona na WWF World Heavyweight Championship, gdy WWF zakończyło współpracę z NWA.[19]
World Wrestling Federation (WWF)
10Hogan, HulkHulk Hogan1984-01-23 23 stycznia 1984(dts)WWF on MSG NetworkNowy Jork, NY114741474[20]
11Giant, André theAndré the Giant1988-02-05 5 lutego 1988(dts)The Main Event IIndianapolis, IN1<1<1André pokonał Hogana kiedy sędzia Earl Hebner, który był przekupiony przez Teda DiBiasego, odliczył three-count, pomimo że Hogan podniósł ramię przy pierwszym odliczeniu.<[21]
†DiBiase, TedTed DiBiase1988-02-05 5 lutego 1988(dts)The Main Event IIndianapolis, IN18—Od razu po wygraniu tytułu od Hogana, André podarował tytuł DiBiasemu, ale Prezydent WWF Jack Tunney zdecydował wtedy zwakować tytuł.[21]
—Zwakowany1988-02-13 13 lutego 1988(dts)Superstars of WrestlingHershey, PA———Prezydent WWF Jack Tunney nie uznał Teda DiBiasego jako mistrza i zwakował tytuł. WWE uznaje, że wakat rozpoczyna się 5 lutego 1988, data kontrowersji, a nie wtedy kiedy ogłoszenie zostało ogłoszone w nagraniu wideo wyemitowane 13 lutego 1988.[21]
12Savage, RandyRandy Savage1988-03-27 27 marca 1988(dts)WrestleMania IVAtlantic City, NJ1371371Pokonał Teda DiBiasego w finale turnieju o zwakowany tytuł.[22]
13Hogan, HulkHulk Hogan1989-04-02 2 kwietnia 1989(dts)WrestleMania VAtlantic City, NJ2364364Nazwa tytułu została zmieniona na WWF Championship w maju 1989.[23]
14Ultimate Warrior, TheThe Ultimate Warrior1990-04-01T00:00:00.001 1 kwietnia 1990(dts)WrestleMania VIToronto, ON, Kanada1293293Był to Winner Takes All match, gdzie Intercontinental Championship Warriora również był na szali.[24]
15Slaughter, Sgt.Sgt. Slaughter1991-01-19 19 stycznia 1991(dts)Royal RumbleMiami, FL16464[25]
16Hogan, HulkHulk Hogan1991-03-24 24 marca 1991(dts)WrestleMania VIILos Angeles, CA3248248[26]
17Undertaker, TheThe Undertaker1991-11-27 27 listopada 1991(dts)Survivor SeriesDetroit, MI166[27]
18Hogan, HulkHulk Hogan1991-12-03 3 grudnia 1991(dts)This Tuesday in TexasSan Antonio, TX414[28]
—Zwakowany1991-12-04 4 grudnia 1991(dts)Superstars of WrestlingNew Haven, CT———Hogan został pozbawiony tytułu przez Prezydenta WWF Jacka Tunneya poprzez kontrowersję towarzyszącą poprzednim zmianom właścicieli tytułu. Wyemitowano 7 grudnia 1991.[28]
19Flair, RicRic Flair1992-01-19 19 stycznia 1992(dts)Royal RumbleAlbany, NY17777Zwyciężył Royal Rumble match o zwakowany tytuł, eliminując jako ostatniego Sida Justice’a.[29]
20Savage, RandyRandy Savage1992-04-05 5 kwietnia 1992(dts)WrestleMania VIIIIndianapolis, IN2149149[30]
21Flair, RicRic Flair1992-09-01T00:00:00.001 1 września 1992(dts)Prime Time WrestlingHershey, PA24141Wyemitowano 14 września 1992.[31]
22Hart, BretBret Hart1992-10-12 12 października 1992(dts)House showSaskatoon, SK, Kanada1174174[32]
23Yokozuna, Yokozuna1993-04-04 4 kwietnia 1993(dts)WrestleMania IXLas Vegas, NV1<1<1[33]
24Hogan, HulkHulk Hogan1993-04-04 4 kwietnia 1993(dts)WrestleMania IXLas Vegas, NV57070Po tym jak Yokozuna przypiął Bret Harta, aby zdobyć tytuł, menedżer Yokozuna, Mr. Fuji, rzucił Hoganowi wyzwanie o mistrzostwo, które zostało zaakceptowane i Hogan wygrał zaimprowizowaną walkę.[34]
25Yokozuna, Yokozuna1993-06-13 13 czerwca 1993(dts)King of the RingDayton, OH2280280[35]
26Hart, BretBret Hart1994-03-20 20 marca 1994(dts)WrestleMania XNowy Jork, NY2248248Roddy Piper był sędzią specjalnym.[36]
27Backlund, BobBob Backlund1994-11-23 23 listopada 1994(dts)Survivor SeriesSan Antonio, TX233Był to „Throw in the Towel” submission match.[37]
28Diesel, Diesel1994-11-26 26 listopada 1994(dts)House showNowy Jork, NY1358358[38]
29Hart, BretBret Hart1995-11-19 19 listopada 1995(dts)Survivor SeriesLandover, MD3133133Był to No Disqualification match.[39]
30Michaels, ShawnShawn Michaels1996-03-31 31 marca 1996(dts)WrestleMania XIIAnaheim, CA1231231Był to 60-minutowy Iron Man match, gdzie Michaels wygrał 1-0 po czasie.[40]
31Sid, SychoSycho Sid1996-11-17 17 listopada 1996(dts)Survivor SeriesNowy Jork, NY16363[41]
32Michaels, ShawnShawn Michaels1997-01-19 19 stycznia 1997(dts)Royal RumbleSan Antonio, TX22525[42]
—Zwakowany1997-02-13 13 lutego 1997(dts)RawLowell, MA———Shawn Michaels zrezygnował z tytułu przez kontuzję kolana.[42]
33Hart, BretBret Hart1997-02-16 16 lutego 1997(dts)In Your House 13: Final FourChattanooga, TN411Był to Four-Way Elimination match o zwakowany tytuł, w którym brali również udział Stone Cold Steve Austin, The Undertaker i Vader.[43]
34Sid, SychoSycho Sid1997-02-17 17 lutego 1997(dts)RawNashville, TN23434[44]
35Undertaker, TheThe Undertaker1997-03-23 23 marca 1997(dts)WrestleMania 13Rosemont, IL2133133Był to No Disqualification match.[45]
36Hart, BretBret Hart1997-08-03 3 sierpnia 1997(dts)SummerSlamEast Rutherford, NJ59898Shawn Michaels był sędzią specjalnym.[46]
37Michaels, ShawnShawn Michaels1997-11-09 9 listopada 1997(dts)Survivor SeriesMontreal, QC, Kanada3140140Zwyciężył tytuł w Montreal Screwjobie.[47]
38Austin, Stone Cold SteveStone Cold Steve Austin1998-03-29 29 marca 1998(dts)WrestleMania XIVBoston, MA19191Mike Tyson był pozaringowym specjalnym enforcerem.[48]
39Kane, Kane1998-06-28 28 czerwca 1998(dts)King of the RingPittsburgh, PA111Był to First Blood match.[49]
40Austin, Stone Cold SteveStone Cold Steve Austin1998-06-29 29 czerwca 1998(dts)Raw is WarCleveland, OH29090[50]
—Zwakowany1998-09-27 27 września 1998(dts)Breakdown: In Your HouseHamilton, ON, Kanada———Tytuł został zwakowany po tym jak Kane i The Undertaker razem przypięli Austina w Triple Threat matchu.[50]
41Rock, TheThe Rock1998-11-15 15 listopada 1998(dts)Survivor SeriesSt. Louis, MO14450Pokonał Mankinda w finale turnieju o zwakowany tytuł.[51]
42Mankind, Mankind1998-12-29 29 grudnia 1998(dts)Raw is WarWorcester, MA12620Był to No Disqualification match. Wyemitowano 4 stycznia 1999.[52]
43Rock, TheThe Rock1999-01-24 24 stycznia 1999(dts)Royal RumbleAnaheim, CA227Był to „I Quit” match. The Rock wygrał przez znokautowanie Mankinda i wypuszczenia nagrania audio, w którym Mankind rzekomo krzyczy „I quit!”, podczas gdy The Rock trzymał mikrofon przy twarzy przeciwnika.[53]
44Mankind, Mankind1999-01-26 26 stycznia 1999(dts)Halftime HeatTucson, AZ22015Był to Empty Arena match wypuszczony specjalnie w czasie przerwy Super Bowlu XXXIII 31 stycznia 1999.[54]
45Rock, TheThe Rock1999-02-15 15 lutego 1999(dts)Raw is WarBirmingham, AL34141Był to Ladder match.[55]
46Austin, Stone Cold SteveStone Cold Steve Austin1999-03-28 28 marca 1999(dts)WrestleMania XVFiladelfia, PA35656Był to No Disqualification match w którym Mankind był sędzią specjalnym.[56]
47Undertaker, TheThe Undertaker1999-05-23 23 maja 1999(dts)Over the EdgeKansas City, MO33636Vince i Shane McMahon byli specjalnymi sędziami.[57]
48Austin, Stone Cold SteveStone Cold Steve Austin1999-06-28 28 czerwca 1999(dts)Raw is WarCharlotte, NC45555Jeśli The Undertaker zostałby zdyskwalifikowany, straciłby tytuł.[58]
49Mankind, Mankind1999-08-22 22 sierpnia 1999(dts)SummerSlamMinneapolis, MN311Był to Triple Threat match, w którym brał również udział Triple H. Jesse Ventura był sędzią specjalnym.[59]
50H, TripleTriple H1999-08-23 23 sierpnia 1999(dts)Raw is WarAmes, IA12224Shane McMahon był sędzią specjalnym.[60]
51McMahon, VinceVince McMahon1999-09-14 14 września 1999(dts)SmackDown!Las Vegas, NV164Shane McMahon był sędzią specjalnym. Wyemitowano 16 września 1999.[61]
—Zwakowany1999-09-20 20 września 1999(dts)Raw is WarHouston, TX———Mr. McMahon zwakował tytuł z powodu stypulacji na Fully Loaded po przegranym feudzie ze Stone Cold Stevem Austinem, który pokonał The Undertakera na gali i zmusił McMahona do zaprzestania występowania w telewizji WWF.[61]
52H, TripleTriple H1999-09-26 26 września 1999(dts)UnforgivenCharlotte, NC24949Był to Six-Pack Challenge o zwakowany tytuł, w którym również brali udział Big Show, The British Bulldog, Kane, Mankind i The Rock. Stone Cold Steve Austin był pozaringowym specjalnym enforcerem.[62]
53Show, BigBig Show1999-11-14 14 listopada 1999(dts)Survivor SeriesDetroit, MI15050Był to Triple Threat match, w którym również brał udział The Rock.[63]
54H, TripleTriple H2000-01-03 3 stycznia 2000(dts)Raw is WarMiami, FL3118118[64]
55Rock, TheThe Rock2000-04-30 30 kwietnia 2000(dts)BacklashWashington, D.C.42121Shane McMahon był sędzią specjalnym.[65]
56H, TripleTriple H2000-05-21 21 maja 2000(dts)Judgment DayLouisville, KY43535Był to 60-minutowy Iron Man match, gdzie Triple H wygrał 6-5, w którym Shawn Michaels był sędzią specjalnym.[66]
57Rock, TheThe Rock2000-06-25 25 czerwca 2000(dts)King of the RingBoston, MA5119119Był to Six-man Tag Team match, gdzie zmierzyli się Kane, The Rock i The Undertaker vs. Triple H, Shane McMahon i Vince McMahon. The Rock przypiął Vince’a i zdobył tytuł Triple H’a.[67]
58Angle, KurtKurt Angle2000-10-22 22 października 2000(dts)No MercyAlbany, NY1126126Był to No Disqualification match.[68]
59Rock, TheThe Rock2001-02-25 25 lutego 2001(dts)No Way OutLas Vegas, NV63535[69]
60Austin, Stone Cold SteveStone Cold Steve Austin2001-04-01T00:00:00.001 1 kwietnia 2001(dts)WrestleMania X-SevenHouston, TX5175175Był to No Disqualification match.[70]
61Angle, KurtKurt Angle2001-09-23 23 września 2001(dts)UnforgivenPittsburgh, PA21515[71]
62Austin, Stone Cold SteveStone Cold Steve Austin2001-10-08 8 października 2001(dts)RawIndianapolis, IN66262[72]
63Jericho, ChrisChris Jericho2001-12-09 9 grudnia 2001(dts)VengeanceSan Diego, CA19898Wcześniej tej nocy, Jericho pokonał The Rocka i zdobył World Championship. Pokonując Austina o WWF Championship zunifikował oba tytuły w Undisputed WWF Championship.[73]
64H, TripleTriple H2002-03-17 17 marca 2002(dts)WrestleMania X8Toronto, ON, Kanada53535[74]
65Hulk Hogan, HollywoodHollywood Hulk Hogan2002-04-21 21 kwietnia 2002(dts)BacklashKansas City, MO628286 maja 2002 po tym jak World Wrestling Federation Entertainment, Inc. przegrało sprawę sądową o prawa do skrótu "WWF" z World Wide Fund for Nature i stało się "World Wrestling Entertainment", nazwa tytułu została zmieniona na Undisputed WWE Championship, a potem na WWE Undisputed Championship.[75]
World Wrestling Entertainment (WWE)
66Undertaker, TheThe Undertaker2002-05-19 19 maja 2002(dts)Judgment DayNashville, TN46363[76]
67Rock, TheThe Rock2002-07-21 21 lipca 2002(dts)VengeanceDetroit, MI73535Był to Triple Threat match, w którym również brał udział Kurt Angle.[77]
68Lesnar, BrockBrock Lesnar2002-08-25 25 sierpnia 2002(dts)SummerSlamUniondale, NY18483"Undisputed" zostało usunięte z nazwy tytułu po tym jak stało się ekskluzywne dla brandu SmackDown od 2 września 2002, w rezultacie czego powstało World Heavyweight Championship dla brandu Raw.[78]
WWE: SmackDown
69Show, BigBig Show2002-11-17 17 listopada 2002(dts)Survivor SeriesNowy Jork, NY22828[79]
70Angle, KurtKurt Angle2002-12-15 15 grudnia 2002(dts)ArmageddonSunrise, FL3105105[80]
71Lesnar, BrockBrock Lesnar2003-03-30 30 marca 2003(dts)WrestleMania XIXSeattle, WA2119118[81]
72Angle, KurtKurt Angle2003-07-27 27 lipca 2003(dts)VengeanceDenver, CO45153Był to Triple Threat match, w którym brał również udział Big Show.[82]
73Lesnar, BrockBrock Lesnar2003-09-16 16 września 2003(dts)SmackDown!Raleigh, NC3152150Był to 60-minutowy Iron Man match. Wyemitowano 18 września 2003.[83]
74Guerrero, EddieEddie Guerrero2004-02-15 15 lutego 2004(dts)No Way OutDaly City, CA1133133[84][85]
75Layfield, John "Bradshaw"John "Bradshaw" Layfield2004-06-27 27 czerwca 2004(dts)The Great American BashNorfolk, VA1280280Był to Texas Bullrope match.[86][87]
76Cena, JohnJohn Cena2005-04-03 3 kwietnia 2005(dts)WrestleMania 21Los Angeles, CA1280280Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw 6 czerwca 2005, gdy Cena został przeniesiony do tego brandu jako pierwsza osoba w Draft Lottery.[88][89]
WWE: Raw
77Edge, Edge2006-01-08 8 stycznia 2006(dts)New Year’s RevolutionAlbany, NY12121Wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank.[90][91]
78Cena, JohnJohn Cena2006-01-29 29 stycznia 2006(dts)Royal RumbleMiami, FL2133133[92][93]
79Van Dam, RobRob Van Dam2006-06-11 11 czerwca 2006(dts)ECW One Night StandNowy Jork, NY12222Wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank. Był to Extreme Rules match. Tytuł został własnością ECW ze względu na status Van Dama jako wrestlera ECW. Van Dam został pierwszą osobą, która posiadała jednocześnie WWE Championship i ECW World Heavyweight Championship.[94][95]
WWE: ECW
80Edge, Edge2006-07-03 3 lipca 2006(dts)RawFiladelfia, PA27676Był to Triple Threat match, w którym brał też udział John Cena.
Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw ze względu na status Edge’a jako wrestlera Raw.		[96][97]
WWE: Raw
81Cena, JohnJohn Cena2006-09-17 17 września 2006(dts)UnforgivenToronto, ON, Kanada3380380Był to Tables, Ladders and Chairs match.[98]
—Zwakowany2007-10-02 2 października 2007(dts)ECWDayton, OH———Tytuł zostal zwakowany po tym jak John Cena doznał kontuzji ścięgna piersiowego.[99]
82Orton, RandyRandy Orton2007-10-07 7 października 2007(dts)No MercyRosemont, IL1<1<1Otrzymał tytuł z rąk Mr. McMahona.[100][101]
83H, TripleTriple H2007-10-07 7 października 2007(dts)No MercyRosemont, IL6<1<1[101][102]
84Orton, RandyRandy Orton2007-10-07 7 października 2007(dts)No MercyRosemont, IL2203203Był to Last Man Standing match.[101][103]
85H, TripleTriple H2008-04-27 27 kwietnia 2008(dts)BacklashBaltimore, MD7210210Był to Fatal 4-Way Elimination match, w którym brali również udział John Cena i John „Bradshaw” Layfield. Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu SmackDown, kiedy to Triple H został przeniesiony na SmackDown podczas draftu.[104][105]
WWE: SmackDown
86Edge, Edge2008-11-23 23 listopada 2008(dts)Survivor SeriesBoston, MA32121Był to Triple Threat match, w którym brał również udział Vladimir Kozlov. Jeff Hardy oryginalnie miał brać udział w walce, lecz nie pojawił się, gdyż przed walką (wedle scenariusza) został zaatakowany. Triple H i Kozlov zaczęli pojedynek, lecz Edge został ujawniony jako zastępca Hardy’ego.[106]
87Hardy, JeffJeff Hardy2008-12-14 14 grudnia 2008(dts)ArmageddonBuffalo, NY14242Był to Triple Threat match, w którym również brał udział Triple H.[107][108]
88Edge, Edge2009-01-25 25 stycznia 2009(dts)Royal RumbleDetroit, MI42121Był to No Disqualification match.[109][110]
89H, TripleTriple H2009-02-15 15 lutego 2009(dts)No Way OutSeattle, WA87070Był to Elimination Chamber match, w który brali również udział Big Show, Jeff Hardy, The Undertaker i Vladimir Kozlov. Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw, gdy Triple H został przeniesiony na Raw podczas draftu.[111][112]
WWE: Raw
90Orton, RandyRandy Orton2009-04-26 26 kwietnia 2009(dts)BacklashProvidence, RI34242Był to Six-man Tag Team match, w którym brali udział Randy Orton, Ted DiBiase, Jr. i Cody Rhodes przeciwko Triple H’owi, Shane’owi McMahon i Batiście, wskutek czego Orton miałby zdobyć tytuł w razie wygranej jego drużyny.[113][114]>
91Batista, Batista2009-06-07 7 czerwca 2009(dts)Extreme RulesNowy Orlean, LA122Był to Steel Cage match.[115][116]
—Zwakowany2009-06-09 9 czerwca 2009(dts)—————Tytuł zostal zwakowany po tym jak Batista doznał kontuzji lewego bicepsu.[117]
92Orton, RandyRandy Orton2009-06-15 15 czerwca 2009(dts)RawCharlotte, NC49090Był to Fatal 4-Way match o zwakowany tytuł, w którym również brali udział Big Show, John Cena i Triple H.[118][119]
93Cena, JohnJohn Cena2009-09-13 13 września 2009(dts)Breaking PointMontreal, QC, Kanada42121Był to „I Quit” match.
Jeśli ktoś zainterweniowałby ze strony Ortona, straciłby tytuł.		[120][121]
94Orton, RandyRandy Orton2009-10-04 4 października 2009(dts)Hell in a CellNewark, NJ52121Był to Hell in a Cell match.[122][123]
95Cena, JohnJohn Cena2009-10-25 25 października 2009(dts)Bragging RightsPittsburgh, PA54949Był to 60-minutowy Anything Goes Iron Man match, gdzie Cena wygrał 6-5. Jeśli Cena by przegrał, musiałby opuścić brand Raw.[124][125]
96Sheamus, Sheamus2009-12-13 13 grudnia 2009(dts)TLC: Tables, Ladders & ChairsSan Antonio, TX17070Był to Tables match.[126][127]
97Cena, JohnJohn Cena2010-02-21 21 lutego 2010(dts)Elimination ChamberSt. Louis, MO6<1<1Był to Elimination Chamber match, w którym również brali udział Kofi Kingston, Randy Orton, Ted DiBiase Jr. i Triple H.[128]
98Batista, Batista2010-02-21 21 lutego 2010(dts)Elimination ChamberSt. Louis, MO23535Batista został przeniesiony do brandu Raw po wygraniu tytułu.[129]
99Cena, JohnJohn Cena2010-03-28 28 marca 2010(dts)WrestleMania XXVIGlendale, AZ78484[130]
100Sheamus, Sheamus2010-06-20 20 czerwca 2010(dts)Fatal 4-WayUniondale, NY29191Był to Fatal 4-Way match, w którym brali również udział Edge i Randy Orton.[131]
101Orton, RandyRandy Orton2010-09-19 19 września 2010(dts)Night of ChampionsRosemont, IL66464Był to Six-Pack Elimination Challenge, w którym brali również udział Chris Jericho, Edge, John Cena i Wade Barrett.[132]
102Miz, TheThe Miz2010-11-22 22 listopada 2010(dts)RawOrlando, FL1160160Wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank.[133]
103Cena, JohnJohn Cena2011-05-01T00:00:00.001 1 maja 2011(dts)Extreme RulesTampa, FL87777Był to Triple Threat Steel Cage match, w którym również brał udział John Morrison.[134]
104Punk, CMCM Punk2011-07-17 17 lipca 2011(dts)Money in the BankRosemont, IL12828Punk (storyline’owo) miał opuścić WWE dzień po wygranej tytułu. Powrócił 25 lipca 2011 na odcinku Raw i jego panowanie jest akceptowane przez cały ten czas.[135]
—Zwakowany2011-07-18 18 lipca 2011(dts)RawGreen Bay, WI———Tytuł zostal zwakowany po tym jak CM Punk (opuścił) WWE.
Ten wakat nie jest uznawany po tym jak Punk powrócił 25 lipca 2011 na odcinku Raw.		[136]
105Mysterio, ReyRey Mysterio2011-07-25 25 lipca 2011(dts)RawHampton, VA1<1<1Pokonał The Miza w finale turnieju koronującego nowego mistrza.
CM Punk był również uznawany jako WWE Champion przez ten czas.		[137]
106Cena, JohnJohn Cena2011-07-25 25 lipca 2011(dts)RawHampton, VA92020CM Punk był również uznawany jako WWE Champion przez ten czas.[138]
†Punk, CMCM Punk2011-08-14 14 sierpnia 2011(dts)SummerSlamLos Angeles, CA1——Pokonał Cenę w walce o niekwestionowane mistrzostwo. Triple H był sędzią specjalnym. Jest to zaliczane jako kontynuacja jego pierwszego panowania.[139]
107Del Rio, AlbertoAlberto Del Rio2011-08-14 14 sierpnia 2011(dts)SummerSlamLos Angeles, CA13535Wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank i pokonał CM Punka, który stał się niekwestionowanym WWE Championem.
29 sierpnia 2011 zakończono pierwszy podział brandów, pozwalając WWE Championowi pojawiać się zarówno na Raw jak i na SmackDown.		[140]
WWE (niemarkowe)
108Cena, JohnJohn Cena2011-09-18 18 września 2011(dts)Night of ChampionsBuffalo, NY101414[141]
109Del Rio, AlbertoAlberto Del Rio2011-10-02 2 października 2011(dts)Hell in a CellNowy Orlean, LA24949Był to Triple Threat Hell in a Cell match, w którym brał również udział CM Punk.[142]
110Punk, CMCM Punk2011-11-20 20 listopada 2011(dts)Survivor SeriesNowy Jork, NY2434434[143]
111Rock, TheThe Rock2013-01-27 27 stycznia 2013(dts)Royal RumblePhoenix, AZ87070Punk oryginalnie zwyciężył, lecz walka została zrestartowana przecz Vince’a McMahona przez interwencję The Shield (Dean Ambrose, Roman Reigns i Seth Rollins).[144]
112Cena, JohnJohn Cena2013-04-07 7 kwietnia 2013(dts)WrestleMania 29East Rutherford, NJ11133133[145]
113Bryan, DanielDaniel Bryan2013-08-18 18 sierpnia 2013(dts)SummerSlamLos Angeles, CA1<1<1Triple H był sędzią specjalnym.[146]
114Orton, RandyRandy Orton2013-08-18 18 sierpnia 2013(dts)SummerSlamLos Angeles, CA72828Wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank. Triple H był sędzią specjalnym.[147]
115Bryan, DanielDaniel Bryan2013-09-15 15 września 2013(dts)Night of ChampionsDetroit, MI211[148]
—Zwakowany2013-09-16 16 września 2013(dts)RawCleveland, OH———Tytuł został zwakowany po kontrowersyjnym zakończeniu walki, gdzie Daniel Bryan pokonał Randy’ego Ortona i wygrał tytuł.[149]
116Orton, RandyRandy Orton2013-10-27 27 października 2013(dts)Hell in a CellMiami, FL8161161Pokonał Daniela Bryana w Hell in a Cell matchu o zwakowany tytuł, gdzie Shawn Michaels był sędzią specjalnym.
15 grudnia 2013 na TLC: Tables, Ladders & Chairs, Orton pokonał Johna Cenę w Tables, Ladders and Chairs matchu unifikując World Heavyweight Championship z WWE Championship.
Tytuł zmienił nazwę na WWE World Heavyweight Championship.		[150]
117Bryan, DanielDaniel Bryan2014-04-06 6 kwietnia 2014(dts)WrestleMania XXXNowy Orlean, LA36465Był to Triple Threat match, w którym brał również udział Batista.[151]
—Zwakowany2014-06-09 9 czerwca 2014(dts)RawMinneapolis, MN———Daniel Bryan został pozbawiony tytułu przez kontuzję karku.[152]
118Cena, JohnJohn Cena2014-06-29 29 czerwca 2014(dts)Money in the BankBoston, MA124949Był to Ladder match o zwakowany tytuł, w którym brali również udział Alberto Del Rio, Bray Wyatt, Cesaro, Kane, Randy Orton, Roman Reigns i Sheamus.[153]
119Lesnar, BrockBrock Lesnar2014-08-17 17 sierpnia 2014(dts)SummerSlamLos Angeles, CA4224223[154]
120Rollins, SethSeth Rollins2015-03-29 29 marca 2015(dts)WrestleMania 31Santa Clara, CA1221221Wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank podczas walki Brocka Lesnara z Romanem Reignsem, zamieniając go w Triple Threat match.[155]
—Zwakowany2015-11-05 5 listopada 2015(dts)—————Seth Rollins odniósł kontuzję kolana podczas jego walki z Kanem w Dublinie w Irlandii i musiał zwakować tytuł.[156]
121Reigns, RomanRoman Reigns2015-11-22 22 listopada 2015(dts)Survivor SeriesAtlanta, GA1<1<1Pokonał Deana Ambrose’a w finale turnieju o zwakowany tytuł.[157]
122Sheamus, Sheamus2015-11-22 22 listopada 2015(dts)Survivor SeriesAtlanta, GA32222Wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank.[158]
123Reigns, RomanRoman Reigns2015-12-14 14 grudnia 2015(dts)RawFiladelfia, PA24141Był to title vs. career match.[159]
124H, TripleTriple H2016-01-24 24 stycznia 2016(dts)Royal RumbleOrlando, FL97070Był to Royal Rumble match, w którym Triple H wyeliminował jako ostatniego Deana Ambrose’a.[160][161]
125Reigns, RomanRoman Reigns2016-04-03 3 kwietnia 2016(dts)WrestleMania 32Arlington, TX37777[162]
126Rollins, SethSeth Rollins2016-06-19 19 czerwca 2016(dts)Money in the BankLas Vegas, NV2<1<1[163]
127Ambrose, DeanDean Ambrose2016-06-19 19 czerwca 2016(dts)Money in the BankLas Vegas, NV18484Wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank; nazwa tytułu została zmieniona na WWE Championship.
Po przywróceniu podziału WWE na brandy, nazwę tytułu zmieniono na WWE World Championship i przypisano do brandu SmackDown, po tym jak Dean Ambrose został przypisany do brandu SmackDown podczas draftu.
Utworzono WWE Universal Championship dla brandu Raw.		[163]
WWE: SmackDown
128Styles, AJAJ Styles2016-09-11 11 września 2016(dts)BacklashRichmond, VA1140140Podczas jego panowania zmieniono nazwę mistrzostwa na WWE Championship.[164]
129Cena, JohnJohn Cena2017-01-29 29 stycznia 2017(dts)Royal RumbleSan Antonio, TX131414[165]
130Wyatt, BrayBray Wyatt2017-02-12 12 lutego 2017(dts)Elimination ChamberPhoenix, AZ14949Był to Elimination Chamber match, w którym brali również udział AJ Styles, Baron Corbin, Dean Ambrose i The Miz.[166]
131Orton, RandyRandy Orton2017-04-02 2 kwietnia 2017(dts)WrestleMania 33Orlando, FL94949[167]
132Mahal, JinderJinder Mahal2017-05-21 21 maja 2017(dts)BacklashRosemont, IL1170170[168]
133Styles, AJAJ Styles2017-11-07 7 listopada 2017(dts)SmackDown LiveManchester, Anglia2371371[169]
134Bryan, DanielDaniel Bryan2018-11-13 13 listopada 2018(dts)SmackDown LiveSt Louis, MO4145144[170]
135Kingston, KofiKofi Kingston2019-04-07 7 kwietnia 2019(dts)WrestleMania 35East Rutherford, NJ1180180[171]
136Lesnar, BrockBrock Lesnar2019-10-04 4 października 2019(dts)SmackDown’s 20th AnniversaryLos Angeles, CA51731841 listopada 2019 na odcinku SmackDown Lesnar opuścił SmackDown i udał się na Raw, zabierając ze sobą tytuł.[172]
WWE: Raw
137McIntyre, DrewDrew McIntyre2020-03-25 25 marca 2020(dts)WrestleMania 36
Część 2		Orlando, FL1214203WrestleMania została nagrana 25 i 26 marca. McIntyre sam potwierdził we swoim pamiętniku, A Chosen Destiny: My Story, że walka była nagrana 25 marca. Wyemitowano 5 kwietnia 2020.[173]
138Orton, RandyRandy Orton2020-10-25 25 października 2020(dts)Hell in a CellOrlando, FL102222Był to Hell in a Cell match.[174]
139McIntyre, DrewDrew McIntyre2020-11-16 16 listopada 2020(dts)RawOrlando, FL29797Był to No Disqualification i No Countout match.[175]
140Miz, TheThe Miz2021-02-21 21 lutego 2021(dts)Elimination ChamberSt. Petersburg, FL288Wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank.[176]
141Lashley, BobbyBobby Lashley2021-03-01T00:00:00.001 1 marca 2021(dts)RawSt. Petersburg, FL1196196Był to Lumberjack match.[177]
142E, BigBig E2021-09-13 13 września 2021(dts)RawBoston, MA1110110Wykorzystał swój kontrakt Money in the Bank.
Big E został przeniesiony do brandu Raw po wygraniu tytułu.		[178]
143Lesnar, BrockBrock Lesnar2022-01-01T00:00:00.001 1 stycznia 2022(dts)Day 1Atlanta, GA62827Był to Fatal 5-Way match, w którym brali również udział Bobby Lashley, Kevin Owens i Seth Rollins.[179]
144Lashley, BobbyBobby Lashley2022-01-29 29 stycznia 2022(dts)Royal RumbleSt. Louis, MO22121[180]
145Lesnar, BrockBrock Lesnar2022-02-19 19 lutego 2022(dts)Elimination ChamberDżudda, Arabia Saudyjska74343Był to Elimination Chamber match, w którym brali również udział AJ Styles, Austin Theory, Riddle i Seth Rollins.[181]
146Reigns, RomanRoman Reigns2022-04-03 3 kwietnia 2022(dts)WrestleMania 38
Część 2		Arlington, TX4234+234+Był to Winner Takes All match, gdzie Universal Championship Reignsa również był na szali.[7]

Łączna ilość posiadań

Rekordowo trzynastokrotny mistrz John Cena.
Bruno Sammartino, którego panowania jako mistrz trwały łącznie 4040 dni.

Na stan z 23 listopad 2022

†Oznaczenie obecnego mistrza
¤Oznacza, że ilość dni nie jest dokładnie znana, więc uznawana jest najmniejsza długość
MiejsceMistrzLiczba panowańŁączna liczba dniŁączna liczba dni
według WWE
1Bruno Sammartino24040
2Hulk Hogan621852188
3Bob Backlund221212138
4John Cena131254
5Pedro Morales11027
6Brock Lesnar7823828
7Randy Orton10680
8Bret Hart5654
9Triple H9609611
10Stone Cold Steve Austin6529
11Randy Savage2520
12AJ Styles2511
13CM Punk2462
14Shawn Michaels3396
15The Rock8367378
16Diesel1358
17Roman Reigns †4352+
18Drew McIntyre2311300
19Kurt Angle4297299
20Superstar Billy Graham1296
21The Ultimate Warrior1293
22Yokozuna2280
John "Bradshaw" Layfield1280
24The Undertaker4238
25Seth Rollins2221220
26Bobby Lashley2217215
27Daniel Bryan4210
28Sheamus3183
29Kofi Kingston1180
30Jinder Mahal1170
31The Miz2168
32Edge4139
33Eddie Guerrero1133
34Ric Flair2118
35Big E1110
36Chris Jericho198
37Sycho Sid297
38Alberto Del Rio284
Dean Ambrose184
40Big Show278
41Sgt. Slaughter164
42Bray Wyatt149
43Mankind34736
44Jeff Hardy142
45Batista237
46Buddy Rogers13622
47The Iron Sheik128
48Rob Van Dam122
49Ivan Koloff121
50Stan Stasiak19
—Ted DiBiase—8—
—Antonio Inoki—6—
51Vince McMahon164
52Kane11
53Rey Mysterio1<1
André the Giant1<1

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b WWE Championship, WWE [dostęp 2018-06-24] (ang.).
  2. ↑ WWF RAW Results (March 25, 2002), 25 marca 2002 (ang.).
  3. ↑ World Heavyweight Championship, WWE [dostęp 2018-04-11] (ang.).
  4. ↑ Marc Middleton: Update On Two WWE World Titles. wrestlinginc.com, 2016-06-29. [dostęp 2016-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-30)].
  5. ↑ 2016 WWE Draft results: Are your favorite Superstars on Raw or SmackDown Live?, WWE, 19 lipca 2016 [dostęp 2018-06-24] (ang.).
  6. ↑ Universal Championship, WWE [dostęp 2018-04-18] (ang.).
  7. ↑ a b Jason Powell: WrestleMania 38 results: Powell’s live review of night two with Roman Reigns vs. Brock Lesnar for the Unified WWE Championship, RK-Bro vs. The Street Profits vs. Alpha Academy for the Raw Tag Titles, Edge vs. AJ Styles, Johnny Knoxville vs. Sami Zayn in an Anything Goes match, Pat McAfee vs. Austin Theory, Bobby Lashley vs. Omos. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2022-04-03].
  8. ↑ Philip Kreikenbohm, WWE Championship, Cagematch.net [dostęp 2018-06-24] (ang.).
  9. ↑ Buddy Rogers's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  10. ↑ Bruno Sammartino's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  11. ↑ Ivan Koloff's first reign. WWE. [dostęp 2011-07-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  12. ↑ Pedro Morales's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  13. ↑ Stan Stasiak's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  14. ↑ Bruno Sammartino's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  15. ↑ Billy Graham's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  16. ↑ Bob Backlund's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  17. ↑ Bob Backlund bio. WWE. [dostęp 2012-08-20].
  18. ↑ a b c WWWF/WWF/WWE Heavyweight Title History. The History of the WWE. [dostęp 2012-08-02].
  19. ↑ The Iron Sheik's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  20. ↑ Hulk Hogan's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  21. ↑ a b c Andre the Giant's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-20].
  22. ↑ Randy Savage's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-20].
  23. ↑ Hulk Hogan's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-22)].
  24. ↑ The Ultimate Warrior's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-31)].
  25. ↑ Sgt. Slaughter's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  26. ↑ Hulk Hogan's third reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-30)].
  27. ↑ The Undertaker's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-05)].
  28. ↑ a b Hulk Hogan's fourth reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-07-23)].
  29. ↑ Ric Flair's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-03)].
  30. ↑ Randy Savage's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  31. ↑ Ric Flair's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-03)].
  32. ↑ Bret Hart's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  33. ↑ Yokozuna's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-22)].
  34. ↑ Hulk Hogan's fifth reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-07-19)].
  35. ↑ Yokozuna's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  36. ↑ Bret Hart's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  37. ↑ Bob Backlund's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  38. ↑ Diesel's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-07-17)].
  39. ↑ Bret Hart's third reign. WWE. [dostęp 2007-03-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  40. ↑ Shawn Michaels's reign. WWE. [dostęp 2007-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  41. ↑ Sycho Sid's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-22)].
  42. ↑ a b Shawn Michaels's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  43. ↑ Bret Hart's fourth reign. WWE. [dostęp 2007-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  44. ↑ Sycho Sid's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-26)].
  45. ↑ The Undertaker's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-22)].
  46. ↑ Bret Hart's fifth reign. WWE. [dostęp 2007-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  47. ↑ Shawn Michaels's third reign. WWE. [dostęp 2007-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-10)].
  48. ↑ Steve Austin's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  49. ↑ Kane's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-06-23)].
  50. ↑ a b Steve Austin's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-22)].
  51. ↑ The Rock's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-25)].
  52. ↑ Mankind's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-28)].
  53. ↑ The Rock's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-07-17)].
  54. ↑ Mankind's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  55. ↑ The Rock's third reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-08)].
  56. ↑ Steve Austin's third reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  57. ↑ The Undertaker's third reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-26)].
  58. ↑ Steve Austin's fourth reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  59. ↑ Mankind's third reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-08)].
  60. ↑ Triple H's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  61. ↑ a b Mr. McMahon's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-22)].
  62. ↑ Triple H's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-07)].
  63. ↑ The Big Show's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  64. ↑ Triple H's third reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-07-18)].
  65. ↑ The Rock's fourth reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-30)].
  66. ↑ WWE Championship – The Rock. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-11-30)].
  67. ↑ The Rock's fifth reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-11)].
  68. ↑ Kurt Angle's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  69. ↑ The Rock's sixth reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-09-24)].
  70. ↑ Steve Austin's fifth reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  71. ↑ Kurt Angle's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-04)].
  72. ↑ Steve Austin's sixth reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-04)].
  73. ↑ Chris Jericho's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-04)].
  74. ↑ Triple H's fifth reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-04)].
  75. ↑ Hulk Hogan's sixth reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-06-24)].
  76. ↑ The Undertaker's fourth reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-27)].
  77. ↑ The Rock's seventh reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-11)].
  78. ↑ Brock Lesnar's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  79. ↑ The Big Show's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-22)].
  80. ↑ Kurt Angle's third reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  81. ↑ Brock Lesnar's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-11)].
  82. ↑ Kurt Angle's fourth reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  83. ↑ Brock Lesnar's third reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-07-15)].
  84. ↑ Eddie Guerrero's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-22)].
  85. ↑ Jaya Roopansingh: Guerrero crowned at No Way Out. SLAM! Wrestling, 2004-02-16. [dostęp 2009-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-13)].
  86. ↑ John Bradshaw Layfield's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-05)].
  87. ↑ Adam Martin: WWE Great American Bash (SmackDown) PPV Results – 6/27/04. WrestleView, 2004-06-27. [dostęp 2009-11-24].
  88. ↑ John Cena's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-04)].
  89. ↑ Adam Martin: WWE WrestleMania 21 PPV Results – 4/3/05 – Los Angeles, CA. WrestleView, 2005-04-03. [dostęp 2009-11-24].
  90. ↑ Edge's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-04)].
  91. ↑ Chris Sokol: Edge surprise champ after Revolution. SLAM! Wrestling, 2006-01-09. [dostęp 2009-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-17)].
  92. ↑ John Cena's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-26)].
  93. ↑ Adam Martin: Royal Rumble (RAW/SmackDown) PPV Results – 1/29/06 – Miami, FL. WrestleView, 2006-01-29. [dostęp 2009-11-24].
  94. ↑ Rob Van Dam's first reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  95. ↑ Adam Martin: ECW One Night Stand PPV Results – 6/11/06. WrestleView, 2006-06-11. [dostęp 2009-11-24].
  96. ↑ Edge's second reign. WWE. [dostęp 2007-03-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-06)].
  97. ↑ Dave Plummer: Raw: Edge wins WWE title. SLAM! Wrestling. [dostęp 2009-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-07)].
  98. ↑ John Cena's third reign. WWE. [dostęp 2012-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-11-10)].
  99. ↑ Mr. McMahon vacates Cena's WWE Championship. WWE, 2007-10-02. [dostęp 2012-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  100. ↑ Randy Orton's first reign. WWE. [dostęp 2007-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-11)].
  101. ↑ a b c WWE title magic at No Mercy. [w:] The Sun [on-line]. 2007-10-09. [dostęp 2009-11-24].
  102. ↑ Triple H's sixth reign. WWE. [dostęp 2007-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  103. ↑ Randy Orton's second reign. WWE. [dostęp 2007-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  104. ↑ Triple H's seventh reign. WWE. [dostęp 2008-04-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-22)].
  105. ↑ Dave Hillhouse: HHH reigns again after Backlash. SLAM! Wrestling. [dostęp 2009-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)].
  106. ↑ Edge's third reign. WWE. [dostęp 2008-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-07)].
  107. ↑ Jeff Hardy's first reign. WWE. [dostęp 2008-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-17)].
  108. ↑ Wade Keller: Keller's WWE Armageddon PPV report 12/14: Ongoing "virtual time" coverage of live event – John Cena vs. Chris Jericho. PWTorch, 2008-12-14. [dostęp 2009-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  109. ↑ Edge's fourth reign. WWE. [dostęp 2009-01-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-21)].
  110. ↑ Adam Martin: Royal Rumble PPV Results – 1/25/09. WrestleView.com, 2009-01-25. [dostęp 2011-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-01)].
  111. ↑ Triple H's eighth reign. WWE. [dostęp 2009-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-25)].
  112. ↑ Adam Martin: WWE No Way Out Results – 2/15/09. WrestleView, 2009-02-15. [dostęp 2011-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-29)].
  113. ↑ Orton's third reign. WWE. [dostęp 2009-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-30)].
  114. ↑ Adam Martin: Backlash PPV Results – 4/26/09. WrestleView, 2009-04-26. [dostęp 2011-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-01)].
  115. ↑ Batista's first reign. WWE. [dostęp 2009-04-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-11)].
  116. ↑ Adam Martin: Extreme Rules PPV Results – 6/7/09. WrestleView, 2009-06-07. [dostęp 2011-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-01)].
  117. ↑ Wounded Animal. WWE, 2009-06-09. [dostęp 2009-06-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-12)].
  118. ↑ Orton's fourth reign. WWE. [dostęp 2009-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-19)].
  119. ↑ Hunter Golden: Raw Results – 6/15/09. WrestleView, 2009-06-16. [dostęp 2011-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-01)].
  120. ↑ Cena's fourth reign. WWE. [dostęp 2009-09-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-09-22)].
  121. ↑ Adam Martin: Breaking Point PPV Results – 9/13/09. WrestleView, 2009-09-13. [dostęp 2011-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-01)].
  122. ↑ Orton's fifth reign. WWE. [dostęp 2009-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-08)].
  123. ↑ Adam Martin: Hell in a Cell PPV Results – 10/4/09. WrestleView, 2009-10-04. [dostęp 2011-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-28)].
  124. ↑ Cena's fifth reign. WWE. [dostęp 2009-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-10)].
  125. ↑ Adam Martin: Bragging Rights Results – 10/25/09. WrestleView, 2009-10-25. [dostęp 2011-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-01)].
  126. ↑ Sheamus' first reign. WWE. [dostęp 2009-12-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-12-17)].
  127. ↑ Adam Martin: WWE TLC PPV Results – 12/13/09. Wrestle View, 2011-01-04. [dostęp 2010-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-01)].
  128. ↑ Cena's sixth reign. WWE. [dostęp 2009-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-25)].
  129. ↑ Batista's second reign. WWE. [dostęp 2009-02-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-02-25)].
  130. ↑ John Cena's seventh reign. WWE. [dostęp 2010-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-01)].
  131. ↑ Sheamus' second reign. WWE. [dostęp 2010-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-21)].
  132. ↑ Randy Orton's sixth reign. WWE. [dostęp 2010-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-24)].
  133. ↑ The Miz's first reign. WWE. [dostęp 2010-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-08)].
  134. ↑ John Cena's eighth reign. WWE. [dostęp 2011-05-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-06)].
  135. ↑ CM Punk's first reign. WWE. [dostęp 2011-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-07)].
  136. ↑ Caldwell's WWE Raw results 7/18: Ongoing "virtual-time" coverage of live Raw – Money in the Bank PPV fall-out, McMahon opens Raw. Pro Wrestling Torch. [zarchiwizowane z tego adresu].
  137. ↑ Rey Mysterio's first reign. WWE. [dostęp 2011-07-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-29)].
  138. ↑ John Cena's ninth reign. WWE. [dostęp 2011-07-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-07)].
  139. ↑ James Woartman: CM Punk def. John Cena; Alberto Del Rio cashed in Raw Money in the Bank briefcase (New Undisputed WWE Champion). WWE. [dostęp 2011-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  140. ↑ Alberto Del Rio's first reign. WWE. [dostęp 2011-08-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-07)].
  141. ↑ John Cena's tenth reign. WWE. [dostęp 2011-09-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-09-24)].
  142. ↑ Alberto Del Rio's second reign. WWE. [dostęp 2011-10-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-06)].
  143. ↑ CM Punk's second reign. WWE. [dostęp 2012-02-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-24)].
  144. ↑ The Rock's eighth reign. WWE. [dostęp 2013-01-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-31)].
  145. ↑ John Cena's eleventh reign. WWE. [dostęp 2013-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu].
  146. ↑ Daniel Bryan's first reign. WWE. [dostęp 2013-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-22)].
  147. ↑ Randy Orton's seventh reign. WWE. [dostęp 2013-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-08-22)].
  148. ↑ Daniel Bryan's second reign. WWE. [dostęp 2013-09-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-20)].
  149. ↑ Anthony Benigno: WWE COO Triple H stripped Daniel Bryan of the WWE Championship. [dostęp 2013-09-16].
  150. ↑ Randy Orton's eighth reign. WWE. [dostęp 2013-10-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-03)].
  151. ↑ Daniel Bryan's third reign. WWE. [dostęp 2014-04-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-10)].
  152. ↑ Stephanie McMahon strips Daniel Bryan of the WWE World Heavyweight Championship. WWE. [dostęp 2014-06-09].
  153. ↑ John Cena's twelfth reign. WWE. [dostęp 2014-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-13)].
  154. ↑ Brock Lesnar's fourth reign. WWE. [dostęp 2014-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-29)].
  155. ↑ Seth Rollins' first reign. WWE. [dostęp 2015-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
  156. ↑ Seth Rollins tears ACL/MCL, vacates title.. WWE. [dostęp 2015-11-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-12)].
  157. ↑ Roman Reigns' first reign. WWE. [dostęp 2015-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-23)].
  158. ↑ Sheamus' third reign. WWE. [dostęp 2015-11-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-23)].
  159. ↑ Roman Reigns' second reign. WWE. [dostęp 2015-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-17)].
  160. ↑ Triple H's nine reign. WWE. [dostęp 2015-01-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-25)].
  161. ↑ James Caldwell: 1/24 WWE Royal Rumble PPV Results – CALDWELL’S Complete Live PPV Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-01-24].
  162. ↑ James Caldwell: 4/3 WrestleMania 32 PPV Results – CALDWELL's Complete Live Report on Main PPV. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-04-03].
  163. ↑ a b James Caldwell: 6/19 WWE MITB PPV Results – CALDWELL's Complete Live Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-06-19].
  164. ↑ James Caldwell: 9/11 WWE Backlash Results – CALDWELL'S Complete PPV Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-09-11].
  165. ↑ Jason Powell: 1/29 Powell’s WWE Royal Rumble 2017 live review: AJ Styles vs. John Cena for the WWE Championship, Kevin Owens vs. Roman Reigns in a No DQ match for the WWE Universal Championship with Chris Jericho in a shark cage. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-01-29].
  166. ↑ Jason Powell: 2/12 Powell’s WWE Elimination Chamber 2017 live review: John Cena vs. AJ Styles vs. Dean Ambrose vs. The Miz vs. Baron Corbin vs. Bray Wyatt in an Elimination Chamber match for the WWE Championship. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2017-02-12].
  167. ↑ Jason Powell: Powell’s WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match. [w:] Pro Wreslting Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-04-02].
  168. ↑ Jason Powell: 5/21 Powell’s WWE Backlash Live Review: Randy Orton vs. Jinder Mahal for the WWE Championship, Kevin Owens vs. AJ Styles for the U.S. Championship, Shinsuke Nakamura vs. Dolph Ziggler. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-05-21].
  169. ↑ Jake Barnett: 11/7 Barnett's WWE SmackDown Live TV Review: Jinder Mahal vs. AJ Styles for the WWE Championship, The Usos vs. Shelton Benjamin and Chad Gable for the SmackDown Tag Titles, Becky Lynch vs. James Ellsworth. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2017-11-07].
  170. ↑ Jake Barnett: 11/13 Barnett's WWE Smackdown Live TV Review: WWE Survivor Series shakeup due to Becky Lynch's injury, New Day vs. Big Show, Sheamus, and Cesaro, the final push for Sunday's event. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-11-13].
  171. ↑ Jason Powell: WrestleMania 35 results: Powell's live review of Ronda Rousey vs. Becky Lynch vs. Charlotte Flair for the Raw and Smackdown Women's Titles, Daniel Bryan vs. Kofi Kingston for the WWE Championship, Brock Lesnar vs. Seth Rollins for the WWE Universal Championship, Batista vs. Triple H, AJ Styles vs. Randy Orton. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-04-07].
  172. ↑ Jason Powell: 10/04 WWE Smackdown results: Powell's review of The Rock's return, Kofi Kingston vs.Brock Lesnar for the WWE Championship, Kevin Owens vs. Shane McMahon in a ladder match, Becky Lynch and Charlotte Flair vs. Sasha Banks ans Bayley, Roman Reigns vs Erick Rowan in a Lumberjack Match. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2019-10-04].
  173. ↑ Jason Powell: WrestleMania 36 results: Powell's live review of Night Two featuring Brock Lesnar vs. Drew McIntyre for the WWE Championship, John Cena vs. "The Fiend" Bray Wyatt in a Firefly Funhouse match, Edge vs. Randy Orton in a Last Man Standing match, Rhea Ripley vs. Charlotte Flair for the NXT Women's Championship. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2020-04-05].
  174. ↑ Jason Powell: WWE Hell in a Cell results: Powell's review of Drew McIntyre vs. Randy Orton in a Hell in a Cell match for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Jey Uso in an I Quit Hell in a Cell match for the WWE Universal Championship, Bayley vs. Sasha Banks in a Hell in a Cell match for the Smackdown Women's Title. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2020-10-25].
  175. ↑ Jason Powell: 11/16 WWE Raw Results: Powell's live review of Randy Orton vs. Drew McIntyre for the WWE Championship, Kofi Kingston and Xavier Woods vs. Cedric Alexander and Shelton Benjamin for the Raw Tag Titles, Team Raw vs. Retribution, the final push for Survivor Series. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2020-11-16].
  176. ↑ Jason Powell: WWE Elimination Chamber results: Powell's live review of Drew McIntyre vs. Sheamus vs. Randy Orton vs. Kofi Kingston vs. AJ Styles vs. Jeff Hardy in an Elimination Chamber match for the WWE Championship, Roman Reigns faces an Elimination Chamber match winner for the WWE Universal Championship. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2021-02-21].
  177. ↑ Jason Powell: 3/1 WWE Raw Results: Powell’s live review The Miz vs. Bobby Lashley for the WWE Championship, Drew McIntyre returns, the build to WWE Fastlane continues. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2021-03-01].
  178. ↑ Jason Powell: 9/13 WWE Raw Results: Powell’s live review of Bobby Lashley vs. Randy Orton for the WWE Championship following Big E’s threat to cash in the MITB contract, Damian Priest vs. Jeff Hardy for the U.S. Title, Raw Women’s Champion Charlotte Flair vs. Shayna Baszler in a non-title match, Rhea Ripley vs. Natalya. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2021-09-13].
  179. ↑ Jason Powell: WWE Day 1 results: Powell’s review of Big E vs. Brock Lesnar vs. Bobby Lashley vs. Kevin Owens vs. Seth Rollins for the WWE Championship, Becky Lynch vs. Liv Morgan for the Raw Women’s Championship, The Usos vs. Kofi Kingston and King Woods for the Smackdown Tag Titles, Edge vs. The Miz. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-01-01].
  180. ↑ Jason Powell: WWE Royal Rumble results: Powell’s live review of the Royal Rumble matches, Brock Lesnar vs. Bobby Lashley for the WWE Championship, Roman Reigns vs. Seth Rollins for the WWE Universal Championship, Becky Lynch vs Doudrop for the Smackdown Women’s Championship. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2022-01-29].
  181. ↑ Jason Powell: WWE Elimination Chamber results: Powell’s live review of two Elimination Chamber matches, Roman Reigns vs. Goldberg for the WWE Universal Championship, Becky Lynch vs. Lita for the Raw Women’s Championship, Ronda Rousey and Naomi vs. Charlotte Flair and Sonya Deville. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2022-02-19].

Linki zewnętrzne

Mistrzostwa w WWE
Mistrzostwa
aktywne
Raw
SmackDown
NXT
Międzybrandowe
nieaktywne
Światowe
Kobiece
Drugorzędne
Tag Team
Wagowe
Inne
Osiągnięcia
Posiadacze WWE Championship
1963–1970
1970–1979
1980–1989
1990–1999
2000–2009
2010–2019
2020–2029

Media użyte na tej stronie

Roman Reigns WWE Champion 2016.jpg
Autor: Miguel Discart, Licencja: CC BY-SA 2.0
Roman Reigns WWE Champion
BrunoSeasonParade.jpg
Autor: swiftwj, Licencja: CC BY-SA 2.0
Wrestling legend Bruno Sammartino at the Celebrate the Season Parade in Pittsburgh, PA on 11-26-05
Cena With Spinner Belt.jpg
جون سينا حامل لقب دبليو دبليو إي.