Lista posiadaczy WWE United States Championship
WWE United States Championship jest tytułem mistrzowskim profesjonalnego wrestlingu, promowanym przez federację WWE w brandzie Raw[1].
Początkowo był znany jako NWA United States Heavyweight Championship[2] i był regionalnym mistrzostwem stworzonym i bronionym w Mid-Atlantic Championship Wrestling Jima Crocketta[3]. Pierwszym mistrzem był Harley Race. Po tym jak 2 listopada 1988 Ted Turner oficjalnie wykupił firmę Jim Crockett Promotions[4], mistrzostwo zostało przeniesione do nowo powstałej firmy Turnera World Championship Wrestling (WCW)[5]. Stało się drugorzędnym tytułem, po tym jak WCW wprowadziło własne mistrzostwo świata WCW World Heavyweight Championship[6]. W 1993 firma Turnera opuściła ligę NWA[7], w związku z czym mistrzostwo Stanów Zjednoczonych zostało przemianowane na WCW United States Championship[5].
W marcu 2001, firma WWF wykupiła WCW[8] i przejęła mistrzostwo WCW United States Championship. 18 listopada, na gali Survivor Series, zostało zunifikowane z drugorzędnym mistrzostwem WWF Intercontinental Championship. Mistrz Stanów Zjednoczonych Edge pokonał mistrza WWF Intercontinental, Testa, zostając posiadaczem obu pasów mistrzowskich i dezaktywując United States Championship[9]. Po podziale WWE na brandy w 2003, generalna menadżerka brandu SmackDown, Stephanie McMahon, przywróciła mistrzostwo Stanów Zjednoczonych pod nazwą WWE United States Championship[9].
Pierwszym mistrzem był Harley Race. Ogółem było 101 różnych mistrzów i 175 różnych panowań. Ric Flair posiadał tytuł rekordowo sześć razy. Najdłużej panującym mistrzem był Lex Luger, którego panowanie wyniosło 523 dni (od 22 maja 1989 do 27 października 1990). Najkrócej mistrzem był Steve Austin, posiadający tytuł około 5 minut (18 września 1994)[9].
Obecnym mistrzem jest Seth "Freakin" Rollins, który jest w swoim drugim panowaniu. Pokonał poprzedniego mistrza Bobby’ego Lashleya na odcinku Raw, 10 października 2022[10].
Historia tytułu
Nazwy
Nazwa[11] | Lata[11] |
---|---|
NWA United States Heavyweight Championship (Mid-Atlantic) | 1 stycznia 1975 – 27 stycznia 1981 |
NWA United States Heavyweight Championship (Undisputed) | 27 stycznia 1981 – styczeń 1991 |
WCW United States Heavyweight Championship | styczeń 1991 – 26 marca 2001 |
WCW United States Championship | 24 czerwca 2001 – 18 listopada 2001 |
WWE United States Championship | od 27 lipca 2003 |
Panowania
Na stan z 30 październik 2022
Nr | Ogólny numer panowania |
---|---|
Panowanie | Liczba panowań konkretnego mistrza |
Dni | Liczba dni panowania |
Dni roz. | Dni panowania, które są uznawane przez federację na jej oficjalnej stronie |
† | Oznacza, że panowanie nie jest uznawane przez federację |
<1 | Oznacza, że panowanie trwało mniej niż jeden dzień |
+ | Oznacza, że liczba dni w posiadaniu wzrasta z kolejnym dniem |
Nr | Mistrz | Zmiana mistrza | Statystyki panowania | Notka | Odn. | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data | Gala | Miejsce | Panowanie | Dni | Dni roz. | |||||
National Wrestling Alliance (NWA) / Jim Crockett Promotions (JCP) | ||||||||||
1 | Harley Race | (dts) | 1 stycznia 1975House show | Tallahassee, FL | 1 | 183 | 183 | Pokonał Johnny’ego Weavera w finale turnieju stając się inaguracyjnym NWA United States Heavyweight Championem. | [9][11][12] | |
2 | Johnny Valentine | (dts) | 3 lipca 1975House show | Greensboro, NC | 1 | 93 | 93 | [9][12] | ||
— | Zwakowany | (dts) | 4 października 1975— | — | — | — | — | Tytuł został zwakowany z powodu obrażeń, jakich Johnny Valentine doznał w katastrofie lotniczej. | [11][12] | |
3 | Terry Funk | (dts) | 9 listopada 1975House show | Greensboro, NC | 1 | 18 | 19 | Pokonał Paul Jonesa w finale turnieju o zwakowany tytuł. | [11][12] | |
4 | Paul Jones | (dts) | 27 listopada 1975House show | Greensboro, NC | 1 | 107 | 107 | [9][12] | ||
5 | Blackjack Mulligan | (dts) | 13 marca 1976House show | Greensboro, NC | 1 | 217 | 218 | [9][12] | ||
6 | Paul Jones | (dts) | 16 października 1976House show | Greensboro, NC | 2 | 43 | 43 | [9][12] | ||
† | Blackjack Mulligan | (dts) | 28 listopada 1976House show | Charlotte, NC | 2 | 11 | — | [11][12] | ||
† | Paul Jones | (dts) | 9 grudnia 1976House show | Winston-Salem, NC | 3 | 6 | — | [11][12] | ||
7 | Blackjack Mulligan | (dts) | 15 grudnia 1976House show | Raleigh, NC | 2(3) | 204 | 204 | [9][12] | ||
8 | Bobo Brazil | (dts) | 7 lipca 1977House show | Norfolk, VA | 1 | 22 | 22 | [9][12] | ||
9 | Ric Flair | (dts) | 29 lipca 1977House show | Richmond, VA | 1 | 84 | 84 | [9][12] | ||
10 | Ricky Steamboat | (dts) | 21 października 1977House show | Charleston, SC | 1 | 72 | 73 | [9][12] | ||
11 | Blackjack Mulligan | (dts) | 1 stycznia 1978House show | Greensboro, NC | 3(4) | 77 | 78 | [11][9][12] | ||
12 | Mr. Wrestling | (dts) | 19 marca 1978House show | Greensboro, NC | 1 | 21 | 22 | [9][12] | ||
13 | Ric Flair | (dts) | 9 kwietnia 1978House show | Charlotte, NC | 2 | 253 | 253 | [9][12] | ||
14 | Ricky Steamboat | (dts) | 17 grudnia 1978House show | Toronto, ON, Kanada | 2 | 105 | 105 | [9][12] | ||
15 | Ric Flair | (dts) | 1 kwietnia 1979House show | Greensboro, NC | 3 | 133 | 134 | [9][12] | ||
— | Zwakowany | (dts) | 12 sierpnia 1979— | — | — | — | — | Tytuł został zwakowany po tym jak Ric Flair zdobył NWA World Tag Team Championship. | [11][12] | |
16 | Jimmy Snuka | (dts) | 1 września 1979House show | Charlotte, NC | 1 | 231 | 233 | Pokonał Ricky’ego Steamboata w finale turnieju o zwakowany tytuł. | [11][12] | |
17 | Ric Flair | (dts) | 19 kwietnia 1980House show | Greensboro, NC | 4 | 98 | 98 | [9][12] | ||
† | Greg Valentine | (dts) | 26 lipca 1980House show | Charlotte, NC | 1 | 121 | — | [11][12] | ||
† | Ric Flair | (dts) | 24 listopada 1980House show | Greenville, SC | 5 | 64 | — | [9] | ||
18 | Roddy Piper | (dts) | 27 stycznia 1981House show | Raleigh, NC | 1 | 193 | 194 | Tytuł stał się niekwestionowanym tytułem NWA United States Heavyweight Championship w styczniu 1981 roku, po zamknięciu biura NWA San Francisco, ostatniej innej promocji, która uznawała własnego United States Heavyweight Championa. | [9][12] | |
19 | Wahoo McDaniel | (dts) | 8 sierpnia 1981House show | Greensboro, NC | 1 | 31 | 32 | [9][12] | ||
— | Zwakowany | (dts) | 8 września 1981— | — | — | — | — | Tytuł został zwakowany gdy Wahoo McDaniel został kontuzjowany przez Abdullah the Butchera. | [12] | |
20 | Sgt. Slaughter | (dts) | 4 października 1981House show | Charlotte, NC | 1 | 229 | 229 | Pokonał Ricky’ego Steamboata w finale turnieju o zwakowany tytuł. | [12] | |
21 | Wahoo McDaniel | (dts) | 21 maja 1982House show | Richmond, VA | 2 | 17 | 18 | [9][12] | ||
22 | Sgt. Slaughter | (dts) | 7 czerwca 1982House show | Greenville, SC | 2 | 76 | 76 | Slaughter otrzymał tytuł gdy McDaniel został kontuzjowany przez Dona Muraco i Roddy’ego Pipera. | [12] | |
23 | Wahoo McDaniel | (dts) | 22 sierpnia 1982House show | Charlotte, NC | 3 | 74 | 75 | [9][12] | ||
24 | Greg Valentine | (dts) | 4 listopada 1982House show | Norfolk, VA | 1(2) | 163 | 163 | [9][12] | ||
25 | Roddy Piper | (dts) | 16 kwietnia 1983House show | Greensboro, NC | 2 | 14 | 15 | [9][12] | ||
26 | Greg Valentine | (dts) | 30 kwietnia 1983House show | Greensboro, NC | 2(3) | 228 | 229 | Valentine wygrał przez zastopowanie walki przez sędziego, gdy Roddy Piper odniósł kontuzję lewego ucha. | [9][13][12] | |
27 | Dick Slater | (dts) | 14 grudnia 1983House show | Shelby, NC | 1 | 129 | 129 | [9] | ||
28 | Ricky Steamboat | (dts) | 21 kwietnia 1984House show | Greensboro, NC | 3 | 64 | 64 | [9] | ||
29 | Wahoo McDaniel | (dts) | 24 czerwca 1984House show | Greensboro, NC | 4 | 7 | 7 | [9] | ||
— | Zwakowany | (dts) | 1 lipca 1984— | — | — | — | — | Wahoo McDaniel został pozbawiony tytułu z powodu interwencji Tully’ego Blancharda w walkę o mistrzostwo na korzyść McDaniela. | [11] | |
30 | Wahoo McDaniel | (dts) | 7 października 1984House show | Charlotte, NC | 5 | 167 | 168 | Pokonał Manny’ego Fernandeza w finale turnieju o zwakowany tytuł. | [11] | |
31 | Magnum T.A. | (dts) | 23 marca 1985Worldwide Wrestling | Charlotte, NC | 1 | 120 | 120 | [11] | ||
32 | Tully Blanchard | (dts) | 21 lipca 1985House show | Charlotte, NC | 1 | 130 | 130 | [11] | ||
33 | Magnum T.A. | (dts) | 28 listopada 1985Starrcade | Greensboro, NC | 2 | 182 | 154 | Był to „I Quit” Steel Cage match. | [11][14] | |
— | Zwakowany | (dts) | 29 maja 1986— | — | — | — | — | Magnum T.A. został pozbawiony tytułu po tym jak zaatakował prezesa NWA Boba Geigela. | [11] | |
34 | Nikita Koloff | (dts) | 17 sierpnia 1986House show | Charlotte, NC | 1 | 328 | 328 | Pokonał Magnuma T.A. w serii walk, rozgrywanych w formacie best-of-seven (do czterech zwycięstw). Jednak według oficjalnej strony internetowej WWE Koloff pokonał Magnuma w finale turnieju. | [9][11] | |
35 | Lex Luger | (dts) | 11 lipca 1987Great American Bash | Greensboro, NC | 1 | 138 | 138 | Był to Steel Cage match. | [15][11] | |
36 | Dusty Rhodes | (dts) | 26 listopada 1987Starrcade | Chicago, IL | 1 | 141 | 141 | Był to Steel Cage match. | [16][11] | |
— | Zwakowany | (dts) | 15 kwietnia 1988— | — | — | — | — | Dusty Rhodes został pozbawiony tytułu po tym jak zaatakował prezesa NWA Jima Crocketta. | [11] | |
37 | Barry Windham | (dts) | 13 maja 1988House show | Houston, TX | 1 | 283 | 283 | Pokonał Nikitę Kiloffa w finale turnieju o zwakowany tytuł. | [11] | |
National Wrestling Alliance (NWA) / World Championship Wrestling (WCW) | ||||||||||
38 | Lex Luger | (dts) | 20 lutego 1989Chi-Town Rumble | Chicago, IL | 2 | 76 | 76 | [17] | ||
39 | Michael Hayes | (dts) | 7 maja 1989WrestleWar | Nashville, TN | 1 | 15 | 15 | [18] | ||
40 | Lex Luger | (dts) | 22 maja 1989House show | Bluefield, WV | 3 | 523 | 523 | [11] | ||
41 | Stan Hansen | (dts) | 27 października 1990Halloween Havoc | Chicago, IL | 1 | 50 | 50 | [19] | ||
42 | Lex Luger | (dts) | 16 grudnia 1990Starrcade | St. Louis, MO | 4 | 210 | 210 | Był to Texas Bullrope match. Podczas panowania Lugera w 1991, World Championship Wrestling (WCW) odcięło się od NWA, a tytuł zmienił nazwę na WCW United States Heavyweight Championship. | [9][11] | |
World Championship Wrestling (WCW) | ||||||||||
— | Zwakowany | (dts) | 14 lipca 1991The Great American Bash | Baltimore, MD | — | — | — | Tytuł został zwakowany po tym jak Lex Luger zdobył WCW World Heavyweight Championship. | [11][20] | |
43 | Sting | (dts) | 25 sierpnia 1991House show | Atlanta, GA | 1 | 86 | 86 | Pokonał Steve’a Austina w finale turnieju o zwakowany tytuł. | [11] | |
44 | Rick Rude | (dts) | 19 listopada 1991Clash of the Champions XVII | Savannah, GA | 1 | 378 | 378 | [21] | ||
— | Zwakowany | (dts) | 1 grudnia 1991— | — | — | — | — | Tytuł został zwakowany po tym jak Rick Rude doznał kontuzji. | [9] | |
45 | Dustin Rhodes | (dts) | 11 stycznia 1993Saturday Night | Atlanta, GA | 1 | 138 | 138 | Pokonał Ricky’ego Steamboata w walce o zwakowany tytuł. Walka została wyemitowana 16 stycznia 1993. | [11][22] | |
— | Zwakowany | (dts) | 29 maja 1993WCW Saturday Night | — | — | — | — | Rada nadzorcza WCW ogłosiła, że tytuł został zwakowany, kilka tygodni po kontrowersyjnej obronie tytułu Rhodesa przeciwko Rickowi Rude’owi. | [11][23][24] | |
46 | Dustin Rhodes | (dts) | 30 sierpnia 1993Saturday Night | Atlanta, GA | 2 | 119 | 119 | Pokonał Ricka Rude’a w rewanżu o zwakowany tytuł. Walka została wyemitowana 11 września 1993. | [11][25] | |
47 | Steve Austin | (dts) | 27 grudnia 1993Starrcade '93: 10th Anniversary | Charlotte, NC | 1 | 240 | 240 | Był to Two-out-of-three falls match. | [26] | |
48 | Ricky Steamboat | (dts) | 28 sierpnia 1994Clash of the Champions XXVIII | Cedar Rapids, IA | 4 | 25 | 25 | [27] | ||
49 | Steve Austin | (dts) | 18 września 1994Fall Brawl 1994: War Games | Roanoke, VA | 2 | <1 | <1 | Otrzymał tytuł z powodu kontuzji Ricky’ego Steamboata. | [28] | |
50 | Jim Duggan | (dts) | 18 września 1994Fall Brawl 1994: War Games | Roanoke, VA | 1 | 100 | 100 | [28] | ||
51 | Vader | (dts) | 27 grudnia 1994Starrcade | Nashville, TN | 1 | 88 | 88 | [29] | ||
— | Zwakowany | (dts) | 25 marca 1995Saturday Night | Atlanta, GA | — | — | — | Vader został pozbawiony tytułu przez komisarza WCW Nicka Bockwinkela za pobicie Dave’a Sullivana do tego stopnia, że wymagał hospitalizacji. | [11] | |
52 | Sting | (dts) | 18 czerwca 1995The Great American Bash | Dayton, OH | 2 | 148 | 148 | Pokonał Menga w finale turnieju o zwakowany tytuł. | [30] | |
53 | Kensuke Sasaki | (dts) | 13 grudnia 1995WCW World in Japan | Tokio, Japonia | 1 | 44 | 44 | [11] | ||
54 | One Man Gang | (dts) | 27 grudnia 1995Starrcade: World Cup of Wrestling | Nashville, TN | 1 | 33 | 33 | Kensuke Sasaki pokonał One Man Ganga w nieemitowanej w telewizji walce, ale potem zrzekł się pasa mistrzowskiego, który został przyznany jego przeciwnikowi. | [31][11] | |
55 | Konnan | (dts) | 29 stycznia 1996Main Event | Canton, OH | 1 | 160 | 160 | [32] | ||
56 | Ric Flair | (dts) | 7 lipca 1996Bash at the Beach | Daytona Beach, FL | 5(6) | 141 | 141 | [33] | ||
— | Zwakowany | (dts) | 25 listopada 1996— | — | — | — | — | Tytuł został zwakowany po tym jak Ric Flair doznał kontuzji ramienia. | [9] | |
57 | Eddie Guerrero | (dts) | 29 grudnia 1996Starrcade | Nashville, TN | 1 | 77 | 77 | Pokonał Diamond Dallas Page’a w finale turnieju o zwakowany tytuł. | [34] | |
58 | Dean Malenko | (dts) | 16 marca 1997Uncensored | North Charleston, SC | 1 | 85 | 85 | [35] | ||
59 | Jeff Jarrett | (dts) | 9 czerwca 1997Nitro | Boston, MA | 1 | 73 | 73 | [36] | ||
60 | Steve McMichael | (dts) | 21 sierpnia 1997Clash of the Champions XXXV | Nashville, TN | 1 | 25 | 25 | [37] | ||
61 | Curt Hennig | (dts) | 15 września 1997Nitro | Charlotte, NC | 1 | 104 | 104 | [38] | ||
62 | Diamond Dallas Page | (dts) | 28 grudnia 1997Starrcade | Waszyngton, D.C. | 1 | 112 | 112 | [39] | ||
63 | Raven | (dts) | 19 kwietnia 1998Spring Stampede | Denver, CO | 1 | 1 | 1 | Był to Raven’s Rules match. | [40] | |
64 | Goldberg | (dts) | 20 kwietnia 1998Nitro | Colorado Springs, CO | 1 | 77 | 90 | Był to Raven’s Rules match. | [41] | |
— | Zwakowany | (dts) | 6 lipca 1998Nitro | Atlanta, GA | — | — | — | Tytuł został zwakowany po tym jak Goldberg zdobył WCW World Heavyweight Championship. | [11] | |
65 | Bret Hart | (dts) | 20 lipca 1998Nitro | Salt Lake City, UT | 1 | 21 | 21 | Pokonał Diamond Dallas Page’a w walce o zwakowany tytuł. | [42] | |
66 | Lex Luger | (dts) | 10 sierpnia 1998Nitro | Rapid City, SD | 5 | 3 | 3 | [43] | ||
67 | Bret Hart | (dts) | 13 sierpnia 1998Thunder | Fargo, ND | 2 | 74 | 74 | [44] | ||
68 | Diamond Dallas Page | (dts) | 26 października 1998Nitro | Phoenix, AZ | 2 | 35 | 35 | [45] | ||
69 | Bret Hart | (dts) | 30 listopada 1998Nitro | Chattanooga, TN | 3 | 70 | 70 | Był to No Disqualification match. | [46] | |
70 | Roddy Piper | (dts) | 8 lutego 1999Nitro | Buffalo, NY | 3 | 13 | 13 | [47] | ||
71 | Scott Hall | (dts) | 21 lutego 1999SuperBrawl IX | Oakland, CA | 1 | 25 | 25 | [48] | ||
— | Zwakowany | (dts) | 18 marca 1999Thunder | Lexington, KY | — | — | — | Scott Hall został pozbawiony tytułu przez prezesa WCW Rica Flaira. | [49] | |
72 | Scott Steiner | (dts) | 11 kwietnia 1999Spring Stampede | Tacoma, WA | 1 | 85 | 85 | Pokonał Bookera T w finale turnieju o zwakowany tytuł. | [50] | |
— | Zwakowany | (dts) | 5 lipca 1999Nitro | Atlanta, GA | — | — | — | Scott Steiner został pozbawiony tytułu przez prezesa WCW Rica Flaira. | [9] | |
73 | David Flair | (dts) | 5 lipca 1999Nitro | Atlanta, GA | 1 | 35 | 35 | Otrzymał tytuł z rąk jego ojca i prezesa WCW Rica Flaira. | [9] | |
74 | Chris Benoit | (dts) | 9 sierpnia 1999Nitro | Boise, ID | 1 | 34 | 34 | [51] | ||
75 | Sid Vicious | (dts) | 12 września 1999Fall Brawl | Winston-Salem, NC | 1 | 42 | 42 | [52] | ||
76 | Goldberg | (dts) | 24 października 1999Halloween Havoc | Paradise, NV | 2 | 1 | <1 | Zdobył tytuł, wygrywając walkę przeciwko Sidowi Viciousowi, którą sędzia przerwał, gdy Vicious zaczął mocno krwawić i mieć trudności z utrzymaniem się na nogach. | [53] | |
77 | Bret Hart | (dts) | 25 października 1999Nitro | Phoenix, AZ | 4 | 14 | 14 | [54] | ||
78 | Scott Hall | (dts) | 8 listopada 1999Nitro | Indianapolis, IN | 2 | 41 | 41 | Był to Four-Way Ladder match, w którym brali również udział Sid Vicious i Goldberg. | [55] | |
79 | Chris Benoit | (dts) | 19 grudnia 1999Starrcade | Waszyngton, D.C. | 2 | 1 | 1 | Otrzymał tytuł z powodu kontuzji kolana Scotta Halla. | [56] | |
80 | Jeff Jarrett | (dts) | 20 grudnia 1999Nitro | Baltimore, MD | 2 | 27 | 27 | Był to Ladder match. | [57] | |
— | Zwakowany | (dts) | 16 stycznia 2000Souled Out | Cincinnati, OH | — | — | — | Tytuł został zwakowany po tym jak Jeff Jarrett doznał kontuzji. | [11] | |
81 | Jeff Jarrett | (dts) | 17 stycznia 2000Nitro | Columbus, OH | 3 | 84 | 84 | Otrzymał tytuł z rąk komisarza WCW Kevina Nasha. | [58] | |
— | Zwakowany | (dts) | 10 kwietnia 2000Nitro | Denver, CO | — | — | — | Wszystkie tytuły w WCW został zwakowane przez Vince’a Russo i Erica Bischoffa po „resecie” WCW. | [11][59] | |
82 | Scott Steiner | (dts) | 16 kwietnia 2000Spring Stampede | Chicago, IL | 2 | 84 | 84 | Pokonał Stinga w finale turnieju o zwakowany tytuł. | [60] | |
— | Zwakowany | (dts) | 9 lipca 2000Bash at the Beach | Daytona Beach, FL | — | — | — | Scott Steiner został pozbawiony tytułu za użycie zakazanej dźwigni Steiner Recliner na Mike’u Awesome’ie. | [61] | |
83 | Lance Storm | (dts) | 18 lipca 2000Nitro | Auburn Hills, MI | 1 | 66 | 66 | Pokonał Mike’a Awesome’a w finale turnieju o zwakowany tytuł. Storm nieoficjalnie zmienił nazwę mistrzostwa na WCW Canadian Heavyweight Championship. | [11][62] | |
84 | Terry Funk | (dts) | 22 września 2000House show | Amarillo, TX | 2 | 1 | 1 | [63] | ||
85 | Lance Storm | (dts) | 23 września 2000House show | Lubbock, TX | 2 | 36 | 36 | [64] | ||
86 | Gen. Rection | (dts) | 29 października 2000Halloween Havoc | Paradise, NV | 1 | 12 | 15 | Był to Handicap match, w którym po stronie mistrza był Jim Duggan. | [65] | |
87 | Lance Storm | (dts) | 10 listopada 2000Nitro | Londyn, Anglia | 3 | 16 | 13 | [66] | ||
88 | Gen. Rection | (dts) | 26 listopada 2000Mayhem | Milwaukee, WI | 2 | 49 | 49 | [67] | ||
89 | Shane Douglas | (dts) | 14 stycznia 2001Sin | Indianapolis, IN | 1 | 22 | 22 | Był to First Blood Chain match. | [68] | |
90 | Rick Steiner | (dts) | 5 lutego 2001Nitro | Tupelo, MS | 1 | 41 | 41 | [69] | ||
91 | Booker T | (dts) | 18 marca 2001Greed | Jacksonville, FL | 1 | 128 | 128 | Tytuł i inne wybrane aktywa WCW zostały zakupione przez World Wrestling Federation (WWF). Tytuł później zmienił nazwę na WCW United States Championship i był broniony w programach WWF. | [70] | |
World Wrestling Federation (WWF) | ||||||||||
92 | Chris Kanyon | (dts) | 24 lipca 2001SmackDown! | Pittsburgh, PA | 1 | 48 | 46 | Otrzymał tytuł z rąk Bookera T ponieważ on był również WCW Championem. Wyemitowano 26 lipca 2001. | [11][71] | |
93 | Tajiri | (dts) | 10 września 2001Raw is War | San Antonio, TX | 1 | 13 | 13 | [72] | ||
94 | Rhyno | (dts) | 23 września 2001Unforgiven | Pittsburgh, PA | 1 | 29 | 29 | [72] | ||
95 | Kurt Angle | (dts) | 22 października 2001Raw | Kansas City, MO | 1 | 21 | 21 | [72] | ||
96 | Edge | (dts) | 12 listopada 2001Raw | Boston, MA | 1 | 6 | 6 | [72] | ||
— | Zunifikowany | (dts) | 18 listopada 2001Survivor Series | Greensboro, NC | — | — | — | Edge pokonał WWF Intercontinental Championa Testa w walce unifikacyjnej. Edge został Intercontinental Championem, podczas gdy tytuł United States został zdezaktywowany. W maju 2002 WWF zmieniło się w WWE. | [9] | |
World Wrestling Entertainment (WWE): SmackDown | ||||||||||
97 | Eddie Guerrero | (dts) | 27 lipca 2003Vengeance | Denver, CO | 2 | 84 | 84 | Tytuł został reaktywowany jako WWE United States Championship jako ekskluzywny tytuł brandu SmackDown. Guerrero pokonał Chrisa Benoit w finale turnieju. | [73] | |
98 | Big Show | (dts) | 19 października 2003No Mercy | Baltimore, MD | 1 | 147 | 147 | [74] | ||
99 | John Cena | (dts) | 14 marca 2004WrestleMania XX | Nowy Jork, NY | 1 | 114 | 114 | [75] | ||
— | Zwakowany | (dts) | 8 lipca 2004SmackDown! | Winnipeg, MB, Kanada | — | — | — | John Cena został pozbawiony tytułu po tym jak zaatakował generalnego menadżera SmackDown! Kurta Angle’a. Wyemitowano 8 lipca 2004. | [76] | |
100 | Booker T | (dts) | 27 lipca 2004SmackDown! | Cincinnati, OH | 2 | 68 | 66 | Był to Eight-Way Elimination match, w którym brali również udział John Cena, René Duprée, Kenzo Suzuki, Rob Van Dam, Billy Gunn, Charlie Haas i Luther Reigns. Wyemitowano 29 lipca 2004. | [76] | |
101 | John Cena | (dts) | 3 października 2004No Mercy | East Rutherford, NJ | 2 | 2 | 4 | Była to seria walk, rozgrywanych w formacie Best of Five (do trzech zwycięstw). | [77] | |
102 | Carlito Caribbean Cool | (dts) | 5 października 2004SmackDown! | Boston, MA | 1 | 42 | 42 | Wyemitowano 7 października 2004. | [78] | |
103 | John Cena | (dts) | 16 listopada 2004SmackDown! | Dayton, OH | 3 | 105 | 105 | Wyemitowano 18 listopada 2004. | [79] | |
104 | Orlando Jordan | (dts) | 1 marca 2005SmackDown! | Albany, NY | 1 | 173 | 171 | Wyemitowano 3 marca 2005. | [80] | |
105 | Chris Benoit | (dts) | 21 sierpnia 2005SummerSlam | Waszyngton, D.C. | 3 | 58 | 61 | [81] | ||
106 | Booker T | (dts) | 18 października 2005SmackDown! | Reno, NV | 3 | 35 | 35 | Wyemitowano 21 października 2005. | [82] | |
— | Zwakowany | (dts) | 22 listopada 2005SmackDown! | Sheffield, Anglia | — | — | — | Tytuł został zwakowany po tym jak obrona tytułu przeciwko Chrisowi Benoit zakończyła się wzajemnym przypięciem. Wyemitowano 25 listopada 2005. | [82] | |
107 | Booker T | (dts) | 10 stycznia 2006SmackDown! | Filadelfia, PA | 4 | 40 | 37 | W walce o mistrzostwo musiał pokonać Chrisa Benoit w serii walk, rozgrywanych w formacie Best of Seven (do czterech zwycięstw). Wygrał trzy pierwsze walki. Randy Orton został zamiennikiem Bookera przez jego kontuzję. Przegrał trzy kolejne walki, ale wygrał finał. Wyemitowano 13 stycznia 2006. | [83] | |
108 | Chris Benoit | (dts) | 19 lutego 2006No Way Out | Baltimore, MD | 4 | 42 | 42 | [84] | ||
109 | John "Bradshaw" Layfield | (dts) | 2 kwietnia 2006WrestleMania 22 | Rosemont, IL | 1 | 51 | 54 | [85] | ||
110 | Bobby Lashley | (dts) | 23 maja 2006SmackDown! | Bakersfield, CA | 1 | 49 | 48 | Wyemitowano 26 maja 2006. | [86] | |
111 | Finlay | (dts) | 11 lipca 2006SmackDown! | Minneapolis, MN | 1 | 49 | 48 | Wyemitowano 14 lipca 2006. | [87] | |
112 | Mr. Kennedy | (dts) | 29 sierpnia 2006SmackDown! | Reading, PA | 1 | 42 | 42 | Był to Triple Threat match, w którym brał również udział Bobby Lashley. Wyemitowano 1 września 2006. | [88] | |
113 | Chris Benoit | (dts) | 10 października 2006SmackDown! | Jacksonville, FL | 5 | 222 | 219 | Wyemitowano 13 października 2006. | [89] | |
114 | Montel Vontavious Porter | (dts) | 20 maja 2007Judgment Day | St. Louis, MO | 1 | 343 | 343 | Był to Two-out-of-three falls match. | [90] | |
115 | Matt Hardy | (dts) | 27 kwietnia 2008Backlash | Baltimore, MD | 1 | 84 | 84 | Tytuł stał się ekskluzywny dla ECW, kiedy to Matt Hardy został przeniesiony do ECW podczas draftu. | [91] | |
WWE: ECW | ||||||||||
116 | Shelton Benjamin | (dts) | 20 lipca 2008The Great American Bash | Uniondale, NY | 1 | 240 | 243 | Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu SmackDown ze względu na status Sheltona Benjamina jako wrestlera SmackDown. | [92] | |
WWE: SmackDown | ||||||||||
117 | Montel Vontavious Porter | (dts) | 17 marca 2009SmackDown | Corpus Christi, TX | 2 | 76 | 73 | Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw, kiedy to Montel Vontavious Porter został przeniesiony na Raw podczas draftu. | [93] | |
WWE: Raw | ||||||||||
118 | Kofi Kingston | (dts) | 1 czerwca 2009Raw | Birmingham, AL | 1 | 126 | 126 | [94] | ||
119 | The Miz | (dts) | 5 października 2009Raw | Wilkes-Barre, PA | 1 | 224 | 224 | [95] | ||
120 | Bret Hart | (dts) | 17 maja 2010Raw | Toronto, ON, Kanada | 5 | 7 | 7 | Był to No Disqualification, No Countout match. | [96] | |
— | Zwakowany | (dts) | 24 maja 2010Raw | Toledo, OH | — | — | — | Tytuł został zwakowany po tym jak Bret Hart został generalnym menadżerem Raw. | [96] | |
121 | R-Truth | (dts) | 24 maja 2010Raw | Toledo, OH | 1 | 21 | 20 | Pokonał The Miza w walce o zwakowany tytuł. | [97] | |
122 | The Miz | (dts) | 14 czerwca 2010Raw | Charlotte, NC | 2 | 97 | 97 | Był to Fatal 4-Way match, w którym brali również udział John Morrison i Zack Ryder. | [98] | |
123 | Daniel Bryan | (dts) | 19 września 2010Night of Champions | Rosemont, IL | 1 | 176 | 177 | [99] | ||
124 | Sheamus | (dts) | 14 marca 2011Raw | St. Louis, MO | 1 | 48 | 47 | Jeśli Sheamus by przegrał, musiałby opuścić WWE. Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu SmackDown, kiedy to Sheamus został przeniesiony na Raw podczas draftu. | [100] | |
WWE: SmackDown | ||||||||||
125 | Kofi Kingston | (dts) | 1 maja 2011Extreme Rules | Tampa, FL | 2 | 49 | 49 | Był to Tables match. Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw ze względu na status Kofiego Kingstona jako wrestlera Raw. | [101] | |
WWE: Raw | ||||||||||
126 | Dolph Ziggler | (dts) | 19 czerwca 2011Capitol Punishment | Waszyngton, D.C. | 1 | 182 | 182 | 29 sierpnia 2011 zakończono pierwszy podział brandów, pozwalając United States Championowi pojawiać się zarówno na Raw jak i na SmackDown. | [102] | |
WWE (niemarkowe) | ||||||||||
127 | Zack Ryder | (dts) | 18 grudnia 2011TLC: Tables, Ladders and Chairs | Baltimore, MD | 1 | 29 | 29 | [103] | ||
128 | Jack Swagger | (dts) | 16 stycznia 2012Raw | Anaheim, CA | 1 | 49 | 50 | [104] | ||
129 | Santino Marella | (dts) | 5 marca 2012Raw | Boston, MA | 1 | 167 | 167 | [105] | ||
130 | Antonio Cesaro | (dts) | 19 sierpnia 2012SummerSlam Pre-Show | Los Angeles, CA | 1 | 239 | 240 | [106] | ||
131 | Kofi Kingston | (dts) | 15 kwietnia 2013Raw | Greenville, SC | 3 | 34 | 34 | [107] | ||
132 | Dean Ambrose | (dts) | 19 maja 2013Extreme Rules | St. Louis, MO | 1 | 351 | 351 | [108] | ||
133 | Sheamus | (dts) | 5 maja 2014Raw | Albany, NY | 2 | 182 | 182 | Był to dwudziestoosobowy Battle Royal. Sheamus wyeliminował Deana Ambrose’a jako ostatniego. | [109] | |
134 | Rusev | (dts) | 3 listopada 2014Raw Backstage Pass | Buffalo, NY | 1 | 146 | 145 | [110] | ||
135 | John Cena | (dts) | 29 marca 2015WrestleMania 31 | Santa Clara, CA | 4 | 147 | 147 | [111] | ||
136 | Seth Rollins | (dts) | 23 sierpnia 2015SummerSlam | Brooklyn, NY | 1 | 28 | 29 | Był to Winner Takes All match, gdzie WWE World Heavyweight Championship Rollinsa również był na szali. | [112] | |
137 | John Cena | (dts) | 20 września 2011Night of Champions | Houston, TX | 5 | 35 | 35 | [113] | ||
138 | Alberto Del Rio | (dts) | 25 października 2015Hell in a Cell | Los Angeles, CA | 1 | 78 | 79 | [114] | ||
139 | Kalisto | (dts) | 11 stycznia 2016Raw | Nowy Orlean, LA | 1 | 1 | 3 | [115] | ||
140 | Alberto Del Rio | (dts) | 12 stycznia 2016SmackDown | Lafayette, LA | 2 | 12 | 10 | Wyemitowano 14 stycznia 2016. | [116] | |
141 | Kalisto | (dts) | 24 stycznia 2016Royal Rumble | Orlando, FL | 2 | 119 | 119 | [117] | ||
142 | Rusev | (dts) | 22 maja 2016Extreme Rules | Newark, NJ | 2 | 126 | 126 | Po przywróceniu podziału WWE na brandy, tytuł został przypisany do brandu Raw, po tym jak Rusev został przypisany do brandu Raw podczas draftu. | [118] | |
WWE: Raw | ||||||||||
143 | Roman Reigns | (dts) | 25 września 2016Clash of Champions | Indianapolis, IN | 1 | 106 | 107 | [119] | ||
144 | Chris Jericho | (dts) | 9 stycznia 2017Raw | Nowy Orlean, LA | 1 | 83 | 83 | Był to 2-on-1 Handicap match, w którym Jericho był w drużynie z Kevinem Owensem. | [120] | |
145 | Kevin Owens | (dts) | 2 kwietnia 2017WrestleMania 33 | Orlando, FL | 1 | 28 | 28 | Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu SmackDown, kiedy to Kevin Owens został przeniesiony na SmackDown podczas Superstar Shake-up. | [121] | |
WWE: SmackDown | ||||||||||
146 | Chris Jericho | (dts) | 30 kwietnia 2017Payback | San Jose, CA | 2 | 2 | 2 | Po tym jak Jericho wygrał, został przeniesiony do brandu SmackDown | [122] | |
147 | Kevin Owens | (dts) | 2 maja 2017SmackDown Live | Fresno, CA | 2 | 66 | 66 | [123] | ||
148 | AJ Styles | (dts) | 7 lipca 2017WWE Live | Nowy Jork, NY | 1 | 16 | 16 | [124] | ||
149 | Kevin Owens | (dts) | 23 lipca 2017Battleground | Filadelfia, PA | 3 | 2 | 2 | [125] | ||
150 | AJ Styles | (dts) | 25 lipca 2017SmackDown Live | Richmond, VA | 2 | 75 | 75 | Był to Triple Threat match, w którym brał również udział Chris Jericho. | [126] | |
151 | Baron Corbin | (dts) | 8 października 2017Hell in a Cell | Detroit, MI | 1 | 70 | 70 | Był to Triple Threat match, w którym brał również udział Tye Dillinger. | [127] | |
152 | Dolph Ziggler | (dts) | 17 grudnia 2017Clash of Champions | Boston, MA | 2 | 9 | 9 | Był to Triple Threat match, w którym brał również udział Bobby Roode. | [128] | |
— | Zwakowany | (dts) | 26 grudnia 2017SmackDown Live | Rosemont, IL | — | — | — | Generalny menadżer SmackDown Daniel Bryan ogłosił, że Dolph Ziggler zwakował tytuł po tym jak zostawił tytuł w ringu 19 grudnia na odcinku SmackDown. | [129] | |
153 | Bobby Roode | (dts) | 16 stycznia 2018SmackDown Live | Laredo, TX | 1 | 54 | 54 | Pokonał Jindera Mahala w finale turnieju o zwakowany tytuł. | [130] | |
154 | Randy Orton | (dts) | 11 marca 2018Fastlane | Columbus, OH | 1 | 28 | 28 | [131] | ||
155 | Jinder Mahal | (dts) | 8 kwietnia 2018WrestleMania 34 | Nowy Orlean, LA | 1 | 8 | 8 | Był to Fatal 4-Way match, w którym brali również udział Bobby Roode i Rusev. Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw, kiedy to Jinder Mahal został przeniesiony na Raw podczas Superstar Shake-up. | [132] | |
WWE: Raw | ||||||||||
156 | Jeff Hardy | (dts) | 16 kwietnia 2018Raw | Hartford, CT | 1 | 90 | 90 | Tytuł stał się ponownie ekskluzywny dla brandu SmackDown, kiedy to Jeff Hardy został przeniesiony na SmackDown podczas Superstar Shake-up. | [133] | |
WWE: SmackDown | ||||||||||
157 | Shinsuke Nakamura | (dts) | 15 lipca 2018Extreme Rules | Pittsburgh, PA | 1 | 156 | 163 | [134] | ||
158 | Rusev | (dts) | 18 grudnia 2018SmackDown Live | Fresno, CA | 3 | 40 | 32 | Wyemitowano 25 grudnia 2018. | [135] | |
159 | Shinsuke Nakamura | (dts) | 27 stycznia 2019Royal Rumble Kickoff | Phoenix, AZ | 2 | 2 | 2 | [136] | ||
160 | R-Truth | (dts) | 29 stycznia 2019SmackDown Live | Phoenix, AZ | 2 | 35 | 35 | [137] | ||
161 | Samoa Joe | (dts) | 5 marca 2019SmackDown Live | Wilkes-Barre, PA | 1 | 75 | 74 | Był to Fatal 4-Way match, w którym brali również udział Andrade i Rey Mysterio. Tytuł stał się ekskluzywny dla brandu Raw, kiedy to Samoa Joe został przeniesiony na Raw podczas Superstar Shake-up. | [138] | |
WWE: Raw | ||||||||||
162 | Rey Mysterio | (dts) | 19 maja 2019Money in the Bank | Hartford, CT | 1 | 15 | 15 | [139] | ||
163 | Samoa Joe | (dts) | 3 czerwca 2019Raw | Austin, TX | 2 | 20 | 19 | Rey Mysterio dobrowolnie zrzekł z tytułu i oddał go Joe, ponieważ Mysterio doznał kontuzji barku i kontrowersyjnego sposobu, w jaki zdobył tytuł na Money in the Bank (lewe ramię Joe nie było na macie, gdy sędzia liczył pin). | [140] | |
164 | Ricochet | (dts) | 23 czerwca 2019Stomping Grounds | Tacoma, WA | 1 | 21 | 21 | [141] | ||
165 | AJ Styles | (dts) | 14 lipca 2019Extreme Rules | Filadelfia, PA | 3 | 134 | 134 | [142] | ||
166 | Rey Mysterio | (dts) | 25 listopada 2019Raw | Rosemont, IL | 2 | 31 | 30 | [143] | ||
167 | Andrade | (dts) | 26 grudnia 2019WWE Live | Nowy Jork, NY | 1 | 151 | 150 | [144] | ||
168 | Apollo Crews | (dts) | 25 maja 2020Raw | Orlando, FL | 1 | 97 | 96 | [145] | ||
169 | Bobby Lashley | (dts) | 30 sierpnia 2020Payback | Orlando, FL | 2 | 175 | 175 | [146] | ||
170 | Riddle | (dts) | 21 lutego 2021Elimination Chamber | St. Petersburg, FL | 1 | 49 | 49 | Był to Triple Threat match, w którym brał również udział John Morrison. | [147] | |
171 | Sheamus | (dts) | 11 kwietnia 2021WrestleMania 37 Część 2 | Tampa, FL | 3 | 132 | 131 | [148] | ||
172 | Damian Priest | (dts) | 21 sierpnia 2021SummerSlam | Paradise, NV | 1 | 191 | 191 | [149] | ||
173 | Finn Bálor | (dts) | 28 lutego 2022Raw | Columbus, OH | 1 | 49 | 48 | [150] | ||
174 | Theory | (dts) | 18 kwietnia 2022Raw | Buffalo, NY | 1 | 75 | 75 | [151] | ||
175 | Bobby Lashley | (dts) | 2 lipca 2022Money in the Bank | Paradise, NV | 3 | 100 | 100 | [152] | ||
176 | Seth "Freakin" Rollins | (dts) | 10 października 2022Raw | Brooklyn, NY | 2 | 20+ | 20+ | Wcześniej znany jako Seth Rollins | [10] |
Łączna ilość panowań
Stan na 30 październik 2022.
† | Oznacza obecnego mistrza |
---|
Miejsce | Mistrz | Liczba panowań | Łączna liczba dni | Łączna liczba dni według WWE |
---|---|---|---|---|
1 | Lex Luger | 5 | 950 | |
2 | Ric Flair | 5 ust. 6 | 773 | 709 |
3 | Greg Valentine | 2 ust. 3 | 512 | 392 |
4 | Blackjack Mulligan | 3 ust. 4 | 509 | 500 |
5 | Montel Vontavious Porter | 2 | 419 | |
6 | John Cena | 5 | 403 | 405 |
7 | Rick Rude | 1 | 378 | |
8 | Sheamus | 3 | 362 | 361 |
9 | Chris Benoit | 5 | 357 | |
10 | Dean Ambrose | 1 | 351 | 350 |
11 | Nikita Koloff | 1 | 328 | |
12 | The Miz | 2 | 321 | |
13 | Rusev | 3 | 312 | 303 |
14 | Sgt. Slaughter | 2 | 305 | |
15 | Magnum T.A. | 2 | 302 | 274 |
16 | Bobby Lashley | 3 | 324 | 323 |
17 | Wahoo McDaniel | 5 | 296 | 300 |
18 | Barry Windham | 1 | 283 | |
19 | Booker T | 4 | 271 | 266 |
20 | Ricky Steamboat | 4 | 265 | 267 |
21 | Steve Austin | 2 | 240 | |
Shelton Benjamin | 1 | 240 | 243 | |
23 | Antonio Cesaro | 1 | 239 | |
24 | Sting | 2 | 234 | |
25 | Jimmy Snuka | 1 | 231 | 233 |
26 | Dustin Rhodes | 2 | 229 | |
27 | AJ Styles | 3 | 225 | |
28 | Roddy Piper | 3 | 220 | 222 |
29 | Kofi Kingston | 3 | 209 | |
30 | Dolph Ziggler | 2 | 191 | 189 |
Damian Priest | 1 | 191 | ||
32 | Bret Hart | 5 | 186 | |
33 | Jeff Jarrett | 3 | 184 | |
34 | Harley Race | 1 | 183 | |
35 | Daniel Bryan | 1 | 176 | 177 |
36 | Orlando Jordan | 1 | 173 | 171 |
37 | Scott Steiner | 2 | 169 | |
38 | Santino Marella | 1 | 167 | |
39 | Eddie Guerrero | 2 | 161 | |
40 | Konnan | 1 | 160 | |
41 | Shinsuke Nakamura | 2 | 158 | 165 |
42 | Paul Jones | 2 ust. 3 | 156 | 150 |
43 | Andrade | 1 | 151 | 150 |
44 | Diamond Dallas Page | 2 | 147 | |
Big Show | 1 | 147 | ||
46 | Dusty Rhodes | 1 | 141 | |
47 | Tully Blanchard | 1 | 130 | |
48 | Dick Slater | 1 | 129 | |
49 | Kalisto | 2 | 120 | 122 |
50 | Lance Storm | 3 | 118 | 115 |
51 | Roman Reigns | 1 | 106 | 107 |
52 | Curt Hennig | 1 | 104 | |
53 | Jim Duggan | 1 | 100 | |
54 | Apollo Crews | 1 | 97 | 96 |
55 | Kevin Owens | 3 | 96 | |
56 | Samoa Joe | 2 | 95 | 93 |
57 | Johnny Valentine | 1 | 93 | |
58 | Alberto Del Rio | 2 | 90 | 89 |
Jeff Hardy | 1 | 90 | ||
60 | Big Van Vader | 1 | 88 | |
61 | Chris Jericho | 2 | 85 | |
Dean Malenko | 1 | 85 | ||
63 | Matt Hardy | 1 | 84 | |
64 | Goldberg | 2 | 78 | 90 |
65 | Theory | 1 | 75 | |
66 | Baron Corbin | 1 | 70 | |
67 | Scott Hall | 2 | 66 | |
68 | Gen. Rection | 2 | 61 | 64 |
69 | R-Truth | 2 | 56 | 55 |
70 | Bobby Roode | 1 | 54 | |
71 | John "Bradshaw" Layfield | 1 | 51 | 54 |
72 | Stan Hansen | 1 | 50 | |
73 | Jack Swagger | 1 | 49 | 50 |
Finlay | 1 | 49 | 48 | |
Finn Bálor | 1 | 49 | ||
Riddle | 1 | 49 | ||
77 | Chris Kanyon | 1 | 48 | 46 |
78 | Rey Mysterio | 2 | 46 | 45 |
79 | Kensuke Sasaki | 1 | 44 | |
80 | Carlito | 1 | 42 | |
Mr. Kennedy | 1 | 42 | ||
Sid Vicious | 1 | 42 | ||
83 | Rick Steiner | 1 | 41 | |
84 | David Flair | 1 | 35 | |
85 | One Man Gang | 1 | 33 | |
86 | Rhyno | 1 | 29 | |
Zack Ryder | 1 | 29 | ||
Seth Rollins † | 2 | 48+ | ||
89 | Randy Orton | 1 | 28 | |
90 | Steve McMichael | 1 | 25 | |
91 | Bobo Brazil | 1 | 22 | |
Shane Douglas | 1 | 22 | ||
93 | Kurt Angle | 1 | 21 | |
Mr. Wrestling | 1 | 21 | 22 | |
Ricochet | 1 | 21 | ||
96 | Terry Funk | 2 | 19 | 20 |
97 | Michael Hayes | 1 | 15 | |
98 | Tajiri | 1 | 13 | |
99 | Jinder Mahal | 1 | 8 | |
100 | Edge | 1 | 6 | |
101 | Raven | 1 | 1 |
Zobacz też
- Lista posiadaczy WWE Championship
- Lista posiadaczy World Heavyweight Championship (WWE)
- Lista posiadaczy WWE Intercontinental Championship
- Lista posiadaczy WWE Raw Tag Team Championship
- Lista posiadaczek WWE Divas Championship
- NXT Championship
Przypisy
- ↑ WWE RAW Results April 22nd 2019, latest Monday Night Raw winners, video highlights, sportskeeda.com, 23 kwietnia 2019 [dostęp 2019-05-08] (ang.).
- ↑ Kyle Schadler , Wrestling Gold: The History of the WWE United States Championship, Pt. 1, Bleacher Report [dostęp 2019-05-06] (ang.).
- ↑ Derrick Cantwell , Top 20 Greatest United States Champions of All Time, TheSportster, 14 kwietnia 2015 [dostęp 2019-05-06] (ang.).
- ↑ JCP 1988, thehistoryofwwe.com [dostęp 2019-05-08], Cytat: – 11/2/88: Jim Crockett Promotions was officially sold to Ted Turner. (ang.).
- ↑ a b Kyle Schadler , Wrestling Gold: The History of the WWE United States Championship, Pt. 1, Bleacher Report [dostęp 2019-05-08] (ang.).
- ↑ WCW World Championship, WWE [dostęp 2019-05-08] (ang.).
- ↑ National Wrestling Alliance: 1993 – 2012, Wrestling-Titles.com [dostęp 2019-05-08] (ang.).
- ↑ WWF buys World Championship Wrestling – Mar. 23, 2001, CNN, 23 marca 2001 [dostęp 2018-04-12] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj WWE United States Championship official history. WWE. [dostęp 2007-04-10]. (ang.).
- ↑ a b Jason Powell: 10/10 WWE Raw results: Powell’s live review of Bobby Lashley vs. Seth Rollins for the U.S. Title, Johnny Gargano vs. Austin Theory, The Bloodline appear, DX’s 25th Anniversary celebration. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-10-10].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak NWA/WCW United States Heavyweight Championship history. [w:] Wrestling-Titles.com [on-line]. [dostęp 2007-04-10].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af Bring The Pain: Detailed history of U.S. Heavyweight Title. Pro Wrestling Torch, 2003-07-20. [dostęp 2016-11-27].
- ↑ PWI 2002 Wrestling Almanac and Book of Facts, Ambler, PA: London Publishing, 2002, s. 120, ISSN 1043-7576, Cytat: Greg Valentine was awarded the title when the match was halted due to a bloody gash over Roddy Piper’s left ear that rendered him unable to continue. .
- ↑ Starrcade 1985 results. [w:] Wrestling Supercards and Tournaments [on-line]. [dostęp 2007-04-10]. Cytat: Magnum TA beat Tully Blanchard (16:00) in a „steel cage I quit” match to win the NWA U.S. Title.
- ↑ Great American Bash 87 results. [dostęp 2012-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-08)]. Cytat: Lex Luger (w/ JJ Dillon) defeated NWA US Champion Nikita Koloff in a steel cage match via KO with the Torture Rack after hitting him in the back with a steel chair thrown in the ring by Dillon while referee Earl Hebner was knocked out.
- ↑ Starrcade 1987 results. [w:] Wrestling Supercards and Tournaments [on-line]. [dostęp 2007-04-10]. Cytat: Dusty Rhodes pinned Lex Luger (16:23) in a „steel cage” match to win the NWA US Title.
- ↑ Kevin Pantoja , 411MANIA, Kevin’s Random Reviews: NWA Chi-Town Rumble 1989, 20 września 2017 [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ NWA WrestleWar 1989 – "Music City Showdown", Cagematch.net [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ NWA Halloween Havoc 1990 – "Terror Rules The Ring", Cagematch.net [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ WCW The Great American Bash 1991, cagematch.net [dostęp 2019-05-09] .
- ↑ WCW Clash of the Champions XVII at Savannah Civic Center wrestling results – Internet Wrestling Database, profightdb.com [dostęp 2019-05-09] .
- ↑ WCW Saturday Night 11.01.1993, Cagematch.net [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ JCP / NWA / WCW United States Title History, thehistoryofwwe.com [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ WCW Worldwide 20.04.1993, Cagematch.net [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ WCW Saturday Night 30.08.1993, Cagematch.net [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ Starrcade 1993 results. [w:] Wrestling Supercards and Tournaments [on-line]. [dostęp 2007-04-10]. Cytat: Steve Austin beat Dustin Rhodes (15:00) in two straight falls to win the WCW US Title.
- ↑ Joel Thomas , The Chrononaut Chronicles: Clash of the Champions XXVIII, 411mania, 14 kwietnia 2012 [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ a b Eric Ames , Chairshot Classics: WCW Fall Brawl ’94 – WarGames, The Chairshot, 12 grudnia 2018 [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ WCW Starrcade 1994, Cagematch.net [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ WCW The Great American Bash 1995, Cagematch.net [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ WCW Starrcade 1995, Cagematch.net [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ WCW Main Event 29.01.1996, Cagematch.net [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ Tad Bukowski , A Look Back At Bash At The Beach 1996, The Sports Daily, 1 grudnia 2016 [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ The Furious Flashbacks – WCW Starrcade ’96, The Furious Flashbacks – WCW Starrcade ’96, 25 grudnia 2006 [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ WCW Uncensored '97 at North Charleston Coliseum wrestling results – Internet Wrestling Database, profightdb.com [dostęp 2019-05-09] .
- ↑ WCW Monday NITRO #91 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database, cagematch.net [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ WCW Clash Of The Champions #35, Cagematch.net [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ WCW Monday NITRO #105 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database, cagematch.net [dostęp 2019-05-09] .
- ↑ Geno Mrosko , Retro live blog: Starrcade 1997, Cageside Seats, 28 lutego 2015 [dostęp 2019-05-09] .
- ↑ Kevin Pantoja , 411MANIA, Random Network Reviews: Spring Stampede 1998, 3 sierpnia 2016 [dostęp 2019-05-09] (ang.).
- ↑ WCW Monday NITRO #136 « Events Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database, cagematch.net [dostęp 2019-05-09] .
- ↑ WCW Monday NITRO #149, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Monday NITRO #152, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Thunder #27, cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Monday NITRO #163, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Monday NITRO #168, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Monday NITRO #178, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW SuperBrawl IX, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ Scott Hall's first reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Dylan Diot , From The Shelf- WCW Spring Stampede 1999, 411MANIA, 24 lipca 2014 [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Monday NITRO #203, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Fall Brawl 1999, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ Halloween Havoc '99 Review: Hired Russo?, Cageside Seats, 8 czerwca 2014 [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Monday NITRO #214, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Monday NITRO #216, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ Kevin Pantoja , Random Network Reviews: Starrcade 1999, 411MANIA, 7 kwietnia 2016 [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Monday NITRO #222, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Monday Nitro – January 17th, 2000, DDT Digset [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ Eddie Mac , WCW Starts Over Again, Cageside Seats, 10 kwietnia 2017 [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ John Powell: Stampede: Spring back in WCW’s step. [w:] Slam! Wrestling [on-line]. Canadian Online Explorer, 2000-04-17. [dostęp 2009-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)].
- ↑ John Powell: Booker new champ at the Bash. [w:] Slam! Wrestling [on-line]. Canadian Online Explorer, 2000-07-10. [dostęp 2009-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-30)].
- ↑ WCW Tuesday NITRO #252, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW House Show 22.09.2000, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW House Show 23.09.2000, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ Kevin Pantoja , Random Network Reviews: Halloween Havoc 2000, 411MANIA, 22 grudnia 2016 [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Monday NITRO #269, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ The Furious Flashbacks – WCW Mayhem 2000, The Furious Flashbacks – WCW Mayhem 2000, 1 października 2000 [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ Arnold Furious , The Furious Flashbacks – WCW Sin 2001, 411MANIA, 10 października 2007 [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Monday NITRO #279, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WCW Greed, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ WWE SMACKDOWN! RESULTS July 26, 2001 Pittsburgh, Penn Mellon Arena Announcers: Jim Ross & Michael Col, Online World of Wrestling [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ a b c d WCW United States Championship, Cagematch.net [dostęp 2019-05-10] (ang.).
- ↑ Eddie Guerrero's second reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Big Show's first reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ John Cena's first reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b Booker T's second reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ John Cena's second reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Carlito's first reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ John Cena's third reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Orlando Jordan's first reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ WWE SummerSlam 2005 results. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b Booker T's third reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Booker T's fourth reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ WWE No Way Out 2006 results. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ JBL's first reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Bobby Lashley's first reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Finlay's first reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Mr. Kennedy's first reign. WWE. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ WWE Friday Night SmackDown! results, 2006. Wrestling Information Archive. [dostęp 2007-04-10]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ MVP's first reign. WWE. [dostęp 2009-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Matt Hardy's first reign. WWE. [dostęp 2009-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Shelton Benjamin's first reign. WWE. [dostęp 2009-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ MVP's second reign. WWE. [dostęp 2009-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Kofi Kingston's first reign. WWE. [dostęp 2009-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ The Miz's first reign. WWE. [dostęp 2009-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ a b Bret Hart's fifth reign. WWE. [dostęp 2010-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ R-Truth's first reign. WWE. [dostęp 2010-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ The Miz's second reign. WWE. [dostęp 2010-06-15]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Wayne Noble's first reign. WWE. [dostęp 2010-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Sheamus' first reign. WWE. [dostęp 2011-03-15]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Kofi Kingston's second reign. WWE. [dostęp 2011-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Dolph Ziggler's first reign. WWE. [dostęp 2011-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Zack Ryder's first reign. WWE. [dostęp 2011-12-18]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ WWE Raw SuperShow results: Laurinaitis snaps!. WWE. [dostęp 2012-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Santino Marella`s first reign. WWE. [dostęp 2012-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Antonio Cesaro's first reign. WWE. [dostęp 2012-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Kofi Kingston's third reign. WWE. [dostęp 2013-04-15]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Dean Ambrose's first reign. WWE. [dostęp 2013-05-19]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Dean Ambrose's first reign. WWE. [dostęp 2014-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Rusev's first reign. WWE. [dostęp 2014-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ John Cena's fourth reign. WWE. [dostęp 2015-03-29]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Seth Rollins' first reign. WWE. [dostęp 2015-08-23]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ John Cena's fifth reign. WWE. [dostęp 2015-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Alberto Del Rio's first reign. WWE. [dostęp 2015-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Kalisto's first reign. WWE. [dostęp 2016-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Alberto Del Rio's second reign. WWE. [dostęp 2016-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ Kalisto's second reign. WWE. [dostęp 2016-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu].
- ↑ James Caldwell: 5/22 WWE Extreme Rules PPV Results – CALDWELL’S Complete Live Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-05-22].
- ↑ James Caldwell: 9/25 WWE C. of Champions Results – CALDWELL'S Complete Report. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2016-09-25].
- ↑ Wade Keller: KELLER'S WWE MONDAY NIGHT RAW REPORT 1/9: Reigns vs. Owens & Jericho, Shawn Michaels, Foley's Performance Review, Undertaker "rumored" to appear. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2017-01-09].
- ↑ Jason Powell: Powell’s WrestleMania 33 live review: Undertaker vs. Roman Reigns, Goldberg vs. Brock Lesnar for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shane McMahon, Seth Rollins vs. Triple H in an unsanctioned match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2017-04-02].
- ↑ Jason Powell: 4/30 Powell’s WWE Payback Live Review: Roman Reigns vs. Braun Strowman, Kevin Owens vs. Chris Jericho for the U.S. Championship, Samoa Joe vs. Seth Rollins, Randy Orton vs. Bray Wyatt in a House of Horrors match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2017-04-30].
- ↑ Jake Barnett: 5/2 Barnett’s WWE Smackdown Live TV Review: Chris Jericho vs. Kevin Owens for the U.S. Championship, Charlotte and Naomi vs. Natalya and Carmella. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2017-05-02].
- ↑ Bobby Melok: AJ Styles wins United States Championship from Kevin Owens at Madison Square Garden Live Event. wWE. [dostęp 2017-07-17].
- ↑ Jason Powell: 7/23 Powell’s WWE Battleground Live Review: Jinder Mahal vs. Randy Orton in a Punjabi Prison match for the WWE Championship, AJ Styles vs. Kevin Owens for the U.S. Championship, John Cena vs. Rusev in a flag match. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2017-07-23].
- ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 7/25: Surprise return, Owens gloats and Styles wants rematch, Nakamura vs. Corbin. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2017-07-25].
- ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Hell in a Cell 2017 live review: Kevin Owens vs. Shane McMahon in a Falls Count Anywhere HIAC match, New Day vs. The Usos in an HIAC match for the Smackdown Tag Titles, Jinder Mahal vs. Shinsuke Nakamura for the WWE Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2017-10-08].
- ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Clash of Champions 2017 live review: AJ Styles vs. Jinder Mahal for the WWE Championship, Kevin Owens and Sami Zayn put their WWE careers on the line vs. Randy Orton and Shinsuke Nakamura with Shane McMahon and Daniel Bryan as referees. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2017-12-17].
- ↑ Jake Barnett: 12/26 Barnett’s WWE Smackdown Live TV Review: WWE Champion AJ Styles vs. Kevin Owens, the final edition of 2017. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2017-12-26].
- ↑ Wade Keller: KELLER’S WWE SMACKDOWN REPORT 1/16: U.S. Title Tournament semi-finals with Xavier vs. Jinder, Roode vs. Mojo, Shane-Bryan drama continues. Pro Wrestling Torch. [dostęp 2018-01-16].
- ↑ Jason Powell: WWE Fastlane 2018 live review: AJ Styles vs. Kevin Owens vs. Sami Zayn vs. Baron Corbin vs. Dolph Ziggler vs. John Cena in a six-way for the WWE Championship, The Usos vs. New Day for the Smackdown Tag Titles, Charlotte Flair vs. Ruby Riott for the Smackdown Women’s Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-03-11].
- ↑ Jason Powell: Powell’s WrestleMania 34 live review: AJ Styles vs. Shinsuke Nakamura for the WWE Championship, Brock Lesnar vs. Roman Reigns for the WWE Universal Championship, Charlotte Flair vs. Asuka for the Smackdown Women’s Championship, Ronda Rousey and Kurt Angle vs. Triple H and Stephanie McMahon. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-04-08].
- ↑ Jason Powell: WWE Raw Live TV Review: The Superstar Shakeup Night One, Sasha Banks vs. Bayley, Matt Hardy and Bray Wyatt vs. The Revival for a shot at the vacant Raw Tag Titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-04-16].
- ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Extreme Rules live review: Roman Reigns vs. Bobby Lashley, AJ Styles vs. Rusev vs. for the WWE Championship, Dolph Ziggler vs. Seth Rollins in a 30-minute Iron Man match for the IC Title, Bludgeon Brothers vs. Team Hell No for the Smackdown Tag Titles. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-07-15].
- ↑ Jason Powell: Powell’s WWE Smackdown Live TV Review: Shinsuke Nakamura vs. Rusev for the U.S. Title, Samoa Joe vs. Jeff Hardy, Andrade Almas vs. Mustafa Ali, Miz TV with Shane McMahon. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2018-12-25].
- ↑ Jason Powell: WWE Royal Rumble 2019 Kickoff Show live review: Rusev vs. Shinsuke Nakamura for the U.S. Championship, Buddy Murphy vs. Hideo Itami vs. Kalisto vs. Akira Tozawa for the WWE Cruiserweight Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-01-27].
- ↑ Jason Powell: 1/29 Barnett’s WWE Smackdown Live TV Review: Shinsuke Nakamura vs. R-Truth for the U.S. Championship, Shane McMahon and The Miz celebrate their Smackdown Tag Title win, the build to WWE Elimination Chamber. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-01-29].
- ↑ Jason Powell: 3/5 Powell’s WWE Smackdown Live TV Review: The final push for WWE Fastlane including follow-up on Kevin Owens replacing Kofi Kingston in the WWE Championship match, R-Truth defends the U.S. Championship in an open challenge, Aleister Black and Ricochet vs. Sheamus and Cesaro. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-03-05].
- ↑ Jason Powell: WWE Money in the Bank results: Powell’s live review of Seth Rollins vs. AJ Styles for the WWE Universal Championship, Kofi Kingston vs. Kevin Owens for the WWE Championship, Becky Lynch defends the Raw and Smackdown Women’s Titles, two Money in the Bank ladder matches. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-05-19].
- ↑ Jason Powell: 6/3 WWE Raw Results: Powell’s review of Undertaker’s return, Paul Heyman says Brock Lesnar will cash in the Money in the Bank contract, Roman Reigns and The Usos vs. Drew McIntyre and The Revival, Rey Mysterio to relinquish the U.S. Title. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-06-03].
- ↑ Jason Powell: WWE Stomping Grounds results: Powell's live review of Seth Rollins vs. Baron Corbin with a special referee for the WWE Universal Championship, Kofi Kingston vs. Dolph Ziggler in a cage match for the WWE Championship, Becky Lynch vs. Lacey Evans for the Raw Women's Title, Samoa Joe vs. Ricochet the U.S. Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-06-23].
- ↑ Jason Powell: WWE Extreme Rules results: Powell's live review of Seth Rollins and Becky Lynch vs. Baron Corbin and Lacey Evans in an Extreme Rules match for the WWE Universal Championship and the Raw Women's Championship, Kofi Kingston vs. Samoa Joe for the WWE Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-07-14].
- ↑ Jason Powell: 11/25 WWE Raw Results: Powell’s review of the night after Survivor Series edition with AJ Styles vs. Humberto Carrillo for the U.S. Championship, Charlotte Flair vs. Asuka, Seth Rollins’ town hall meeting. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2019-11-25].
- ↑ Jerome Wilen: Andrade captures the US Title during WWE Live Event at Madison Square Garden. WrestleView. [dostęp 2019-12-27].
- ↑ Jason Powell: 5/25 WWE Raw Results: Powell’s live review of WWE Champion Drew McIntyre on MVP’s VIP Lounge, Nia Jax vs. Charlotte Flair vs. Natalya for a Raw Women’s Championship match at WWE Backlash, Andrade vs. Apollo Crews for the U.S. Title. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2020-05-25].
- ↑ Jason Powell , WWE Payback results: Powell’s review of The Fiend vs. Bray Wyatt vs. Roman Reigns vs. Braun Strowman in a Triple Threat for the WWE Universal Championship, Keith Lee vs. Randy Orton, Sasha Banks and Bayley vs. Shayna Baszler and Nia Jax for the WWE Women’s Tag Titles, Matt Riddle vs. King Corbin, Pro Wreslting Dot Net, 2020 .
- ↑ Jason Powell: WWE Elimination Chamber results: Powell’s live review of Drew McIntyre vs. Sheamus vs. Randy Orton vs. Kofi Kingston vs. AJ Styles vs. Jeff Hardy in an Elimination Chamber match for the WWE Championship, Roman Reigns faces an Elimination Chamber match winner for the WWE Universal Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-02-21].
- ↑ Jason Powell: WrestleMania 37 results: Powell's live review of night two with Roman Reigns vs. Edge vs. Daniel Bryan in a Triple Threat for the WWE Universal Championship, Asuka vs. Rhea Ripley for the Raw Women's Championship, Big E vs. Apollo Crews in a Nigerian Drum Fight for the IC Title. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-04-11].
- ↑ Jason Powell: WWE SummerSlam results: Powell’s review of Roman Reigns vs. John Cena for the WWE Universal Championship, Bianca Belair vs. Sasha Banks for the Smackdown Women’s Championship, Bobby Lashley vs. Goldberg for the WWE Championship, Edge vs. Seth Rollins, Nikki ASH vs. Charlotte Flair vs. Rhea Ripley for the Raw Women’s Championship. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2021-08-21].
- ↑ Jason Powell: 2/28 WWE Raw Results: Powell’s live review of Damian Priest vs. Finn Balor for the U.S. Championship, Edge addressing his WrestleMania future, Raw Tag Champions Alpha Academy vs. Seth Rollins and Kevin Owens in a non-title match, RK-Bro vs. The Street Profits. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-02-28].
- ↑ Jason Powell: 4/18 WWE Raw results: Powell’s live review of Cody Rhodes vs. an opponent of Seth Rollins’ choosing, Finn Balor vs. Theory for the U.S. Title, Sasha Banks and Naomi vs. Rhea Ripley and Liv Morgan for the WWE Women’s Tag Titles, RK-Bro vs. The Street Profits in a non-title match, commitment ceremonies, lie detector test. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-04-18].
- ↑ Jason Powell: WWE Money in the Bank results: Powell’s review of the MITB ladder matches, The Usos vs. The Street Profits for the Undisputed WWE Tag Titles, Ronda Rousey vs. Natalya for the Smackdown Women’s Title, Bianca Belair vs. Carmella for the Raw Women’s Title, Theory vs. Bobby Lashley for the U.S. Title. Pro Wrestling Dot Net. [dostęp 2022-06-05].
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Ric Flair in Seoul, South Korea. February 10, 2008.
Autor: miguel.discart, Licencja: CC BY-SA 2.0
Dean Ambrose (aka Jon Moxley/Jonathan Good) posing with the WWE United States Championship prior to a match on November 8, 2013.
Autor: Mandy Coombes, Licencja: CC BY-SA 2.0
Lex Luger during his All-American gimmick.