Lista postaci serii gier The Elder Scrolls

Lista fikcyjnych postaci z serii gier komputerowych The Elder Scrolls.

Almalexia

Almalexia pojawia się w The Elder Scrolls III: Trójca. Bogini, wraz z Vivekiem i Sotha Silem tworzyła czczoną przez Dunmerów świętą Trójcę Morrowind. Jej imieniem nazwano stolicę Morrowind, w której znajduje się Twierdza Smutku.

Niegdyś była żoną Nerevara – wielkiego chana Chimerów. Almalexia swą boską moc zdobyła w wyniku użycia Narzędzi Kagernaka na Sercu Lorkhana. Według opozycyjnych wobec Świątyni Trójcy źródeł brała udział w spisku, który doprowadził do śmierci męża. Przebywała w Twierdzy Smutku na terenie prowincji Morrowind, w Wielkiej Świątyni.

W wydarzeniach dodatku Tribunal, okazuje się złą boginią i zabija Sotha Sila. Miała zamiar też zabić Nerevaryjczyka i oszukać go, że Sotha Sil próbował ją zabić, ale ona się tylko broniła, Nerevaryjczyk jednak nie uwierzył jej (gdyż faktycznie mówiła nieprawdę) i zabił ją, broniąc się.

Barenziah

Barenziah Występuje w dwóch częściach serii – Daggerfall i Morrowind (w dodatku Trójca). Dunmerka, królowa Wayrest i królowa-matka (wcześniej królowa panująca) Morrowind, matka króla Helsetha.

Przyszła na świat w 2E 893^[1], w Twierdzy Smutku. Z polecenia cesarza Tibera Septima została królową podbitej przez Cesarstwo Tamriel krainy Morrowind. Jej mężem był generał Symmachus. W czasie Wojny Arnezjańskiej (3E 396^[2]), po śmierci męża abdykowała na rzecz swojego wuja, Athyna Llethana i zbiegła do królestwa Wayrest w prowincji Wysoka Skała. Wyszła tam za mąż za starszego już wiekiem króla Eadwyre’a i została królową tej krainy. Powróciła do Morrowind w 3E 425, po śmierci króla Llethana, kiedy nowym królem został jej syn, Helseth. Od tej pory żyła w Twierdzy Smutku jako królowa-matka, trzymając się z dala od politycznych intryg i wielkich wydarzeń.

W grze dostępne są fikcyjne książki, zawierające biografię królowej Barenziah: Biografia Królowej Barenziah (3 tomy) oraz Prawdziwa Barenziah (5 tomów).

Caius Cosades

Caius Cosades pojawia się wMorrowindzie jako cesarski szpieg, szef organizacji Ostrza na wyspie Vvardenfell. Zamieszkuje dom w północnej części miasta Balmora. Znany jest w Balmorze jako „stary cukrojad”, ze względu na zamiłowanie do Księżycowego Cukru i skoomy – substancji zakazanych w cesarstwie ze względu na właściwości uzależniające.

W grze kieruje poczynaniami Nerevaryjczyka w drodze do pokonania Dagoth Ura i rozbicia Szóstego Rodu. W trakcie gry powraca jednak do Cyrodiil pozostawiając wcielenie Nerevara pod opieką wieszczki Popielnych Nibani Maesy.

Uriel Septim VII

Uriel Septim VII (348 3E – 433 3E) – fikcyjna postać gry Oblivon – cesarz w świecie Tamriel, za którego panowania rozgrywają się cztery z pięciu części gry The Elder Scrolls (Arena, Daggerfall, Morrowind i Oblivion). Oficjalnie jest ojcem trzech synów.

W grze The Elder Scrolls IV: Oblivion dowiadujemy się, że Cesarz ma jeszcze jednego potomka, jednak ze względu na fakt, iż syn ten pochodzi z nieprawego łoża, postanowił ukryć jego prawdziwą tożsamość. Potomkiem tym jest Martin Septim, swoje przeznaczenie poznaje pod sam koniec swego życia. Uriel Septim, tak jak jego synowie, pochodzi w prostej linii od brata pierwszego Cesarza Tamriel, wybitnego generała Tibera Septima, bardziej znanego pod swym boskim imieniem Talos. Władzę sprawuje przy pomocy Amuletu Królów. Jako członek rodu Septimów jest obdarzony szóstym zmysłem, podpowiadającym mu czy dana osoba jest godna zaufania. Ginie, zabity przez skrytobójców z daedrycznego kultu Mityczny Brzask, pod koniec trzeciej ery Tamriel.

Tiber Septim

Tiber Septim (827EII-38EIII) – fikcyjna postać obecna w podaniach historycznych świata Tamriel – uniwersum z serii gier komputerowych The Elder Scrolls. Pierwszy cesarz z dynastii Septimów zwany Talosem

Urodzony w 827 roku Drugiej Ery. Istnieją dwie wersje dotyczące miejsca jego narodzin, jedna mówi, że przyszedł na świat w Atmorze, druga że w Alcaire (prowincja Wysoka Skała). Przed koronacją na władcę Cyrodiil był generałem cesarskiego Legionu, po zabójstwie cesarza Cuhlecaina w 854 r. Drugiej Ery, zasiadł na tronie Cyrodiil.

Jako cesarz rozpoczął podbój innych prowincji, aby w 896 r. Drugiej Ery zakończyć dzieło jednoczenia kontynentu Tamriel pod swoim berłem dając początek Imperium Tamriel oraz Trzeciej Erze. Zmarł po długim i udanym panowaniu w 38 roku Trzeciej Ery.

Po śmierci otoczono go religijną czcią, stał się bowiem jednym z dziewięciu bóstw wysławianych przez Kult Tamriel zwanym Talos, gdzie czci się go jako Boga. Kult ten jest traktowany jak sekta. Jedna świątynia Talosa znajduje się w piwnicy koszar Legionu w Gnisis. Jedną z misji Legionu Cesrskiego jest właśnie zabicie kapłana tego kultu.

W The Elder Scrolls IV: Oblivion luksusowy hotel w Cesarskim Mieście nosił nazwę „Tiber Septim”.

Dagoth Ur

Dagoth Ur (właściwie Voryn Dagoth, zm. 427 3E) – w realiach gry komputerowej Morrowind złe bóstwo z wyspy Vvardenfell zsyłające na jej mieszkańców popielne burze i spaczenie. Niegdyś Chimer, który wykorzystał moc Serca Lorkhana aby stać się nieśmiertelnym demonem. Mieszka uwięziony w Czerwonej Górze leżącej w centrum wyspy, w ruinach będących miejscem jego zdrady. Chce zbudować Akula-Chana – bóstwo, które pomoże mu wygnać Cesarstwo z Morrowind. Jednak jego były druh, Nerevar, wraca do Nirn jako Nerevaryjczyk (gracz). Jednoczy on całe Morrowind i używa narzędzi Kagrenaka do zniszczenia Serca Lorkhana, podtrzymującego Dagoth Ura w jego stanie pseudo-nieśmiertelności. Aby osłabić Dagoth Ura, Nerevar będzie zmuszony zniszczyć jego siedmiu braci, którzy są popielnymi wampirami zamieszkującymi tereny Czerwonej Góry. Przed ucieczką Dagoth Ura z Czerwonej Góry i zniszczeniem świata Morrowind powstrzymuje go Upiorna Brama ; utworzona przez Trójcę – Vivek, Sotha Sil, Almalexia ; broniona przez żołnierzy wiernych Cesarstwu i Vivekowi.

Indoril Nerevar

Indoril Nerevar – postać fikcyjna ze świata The Elder Scrolls. Był przedstawicielem Chimerów, w roku 426 Trzeciej Ery prawie wymarłej rasy. Bohater Mrocznych Elfów z Morrowind. Według jednych został zabity przez Dagoth Ura pod Czerwoną Górą, według innych skrytobójczo zamordowany przez Trójcę. W The Elder Scrolls III: Morrowind gracz wciela się w jego inkarnację – Nerevaryjczyka (który jednak nie wie na początku kim jest, Nerevaryjczyk musi się tego z czasem domyślić) i staje do walki ze swym dawnym przyjacielem Dagoth Urem, który zdradził Nerevara i stał się demonem zagrażającym Morrowind. Na przestrzeni dziejów każde wcielenie Nerevara było zwalczane przez Świątynię Trójcy choć jest on przez nią czczony jako wielki bohater, prawdopodobnie na rozkaz Trójcy. Historia jego życia, okoliczności śmierci i dzieje jego wcieleń są fundamentem doktryny głoszonej przez Odszczepieńców, a brutalnie atakowanej przez Trójcę.

Dziwnym się wydaje, że sam Nerevaryjczyk nienawidził Dagotha Ura, ponieważ dusza w jego ciele faktycznie była taka sama – ale wola i świadomość już zupełnie inna. Możliwe również, że doznał „oświecenia” gdy był przekonany, że jest Nerevaryjczykiem, choć nie jest to wyjaśnione przez Bethesdę.

Nerevaryjczyk

Nerevaryjczyk – postać fikcyjna w grze fabularnej The Elder Scrolls III: Morrowind, która jest w niej grywalna. Była urodzona pod ściśle określonym znakiem, poczęta przez nieznanych rodziców, jej nadejście zapowiedziała po śmierci legendarnego Lorda Indorila Nerevara daedryczna bogini Azura rozwścieczona z powodu bratobójczej zbrodni jakiej dokonała Trójca (Almaleksja, Sotha Sil i Vivek), która zgładziła Nerevara, gdyż stanął im na drodze ku boskości. Nerevaryjczyk jest wcieleniem Nerevara (o którym na początku nie miał pojęcia, potrzebował czasu aby do tego dojść), jego zadaniem jest zgładzenie Szóstego Rodu i zniszczenie Serca Lokharna będącego źródłem mocy Trójcy i rodu Dagoth. To centralna postać legend Popielnych i przekazów Kultu Nerevaryjskiego. W roku 427 Trzeciej Ery zapowiedziany bohater przybywa do Seyda Neen aby podążyć drogą wcielonego i wypełnić przeznaczenie.

Postać Nerevaryjczyka w The Elder Scrolls IV: Oblivion osobiście się nie pojawia, ale można się dowiedzieć, że najpóźniej w 433 roku Trzeciej Ery Nerevaryjczyk wyruszył na ekspedycję do Akaviru (krainy na wschód od Tamriel) i ślad po nim zaginął. Jednak na pewno żyje, gdyż jest bardzo potężny i istnieje niewiele zagrożeń, które mogą go zabić.

Sheogorath

Sheogorath – fikcyjne daedryczne bóstwo, które pojawia się w serii gier komputerowych cRPG The Elder Scrolls. Sheogorath jest jednym z Daedrycznych Książąt. Jego domena to szaleństwo, jego motywów nie sposób zrozumieć. Lubi zabawiać się doprowadzaniem śmiertelników do obłędu. Jego wymiar jest znany jako Drżące Wyspy, czasem nazywany jest też Azylem (ang. Asylum), lub Domem Wariatów (ang. Madhouse). W świecie śmiertelnych ukazuje się jako nieszkodliwy, starszy, dobrze ubrany mężczyzna, ma zawsze ze sobą laskę, na pierwszy rzut oka przypominający bankiera. Pomaga mu to w zdobyciu zaufania jego ofiar. W trzeciej części serii The Elder Scrolls można zobaczyć posąg Sheogoratha w podziemiach Vivek, gdzie można uzyskać zadanie na Widelec Przerażenia. Książę Szaleństwa jest jednym z najłatwiejszych do przyzwania – choć oficjalnie dniem jego przyzywania jest drugi dzień Wschodzącego Słońca można go zawezwać zawsze wtedy, gdy jest burza. Sheogorath, w świecie śmiertelnych, najczęściej ukazuje się ze swoim pomocnikiem Haskillem – Bretonem, który jako jedyna osoba-rezydent na Drżących Wyspach nie ma na swojej psychice odciśniętego wyraźnego śladu którejś ze stron osobowości Władcy Azylu, jest raczej spokojny, opanowany i melancholijny, co jest niespotykane w Domu Szaleńców.

Azura

Azura – fikcyjne daedryczne bóstwo występujące w serii gier komputerowych The Elder Scrolls. Pani Świtu i Zmierzchu. Jest siostrą Nocturnal. Zwana jest także Księżniczką Księżycowego Cienia, Królową Nocnego Nieba, ale również Królową Próżności i Egoizmu.

Azura jest jedną z trzech dobrych daedr Dunmerów. Jej Domeną jest daedryczna kraina Moonshadow – Księżycowy Cień. Przedstawiana jest jako kobieta trzymająca Księżyc i Gwiazdę.

Gdy Dagoth Ur i Trójca zdradzili Nerevara, Azura się zezłościła i rzuciła klątwę na Chimerów – ich piękna, złota skóra (podobna do tej u Altmerów) została zmieniona w ciemną, popielatą skórę, a ich oczy stały się czerwone i przerażające. Od tej pory mutantów nazywano „Dunmerami”. Potem przepowiedziała przebudzenie Indorila pod postacią Nerevaryjczyka.

To ona przemawia do postaci gracza (Nerevaryjczyka) na początku gry Morrowind. W grach Morrowind, Oblivion i The Elder Scrolls V: Skyrim za wykonanie dla niej zadań możemy otrzymać Gwiazdę Azury, który jest de facto Wielkim Klejnotem Duszy do wielokrotnego wykorzystania.

Helseth

Helseth – fikcyjna postać z gry fabularnej The Elder Scrolls III: Morrowind występująca w dodatku o nazwie Trójca. Monarcha Morrowind, syn byłej królowej Barenziah, na tronie zasiadł po tajemniczej śmierci króla Athyna Llethana. Krążą plotki o morderstwie starego króla popełnionym przez Helsetha, podsycane przez wrogów nowego króla w tym boginię Almalexię, która prowadzi walkę o władzę z uzurpatorem. Król zamieszkuje Pałac Królewski w Twierdzy Smutku.

Nibani Maesa

Nibani Maesa – postać z gry fabularnej The Elder Scrolls III: Morrowind. Mroczna Elfka, wieszczka (mądra kobieta) plemienia Urshilaku z klanu Popielnych. Pełni rolę uzdrowicielki, kapłanki, a także wielokrotnie doradczyni Popielnego Chana. W fabule Morrowind pełni kluczową rolę, jest bowiem przewodnikiem gracza w świecie wierzeń i obyczajów rdzennych dunmerów, po powrocie Cosadesa do Cyrodiil faktycznie przejmuje jego obowiązki.

Sotha Sil

Sotha Sil – w komputerowej grze fabularnej The Elder Scrolls III: Morrowind jeden z bogów tworzących Trójcę obok Almalexii i Viveka^[3].

Najbardziej tajemnicze bóstwo Morrowind, zamieszkujące stworzone przez siebie Mechaniczne Miasto. Według legendy, w czasach Wojny Pierwszej Rady, to Sotha Sil posiadł wiedzę o tym, jak zdobyć moc Serca Lokhana, czyniąc z siebie, Viveka i Almalexii istoty boskie. Sotha Sil zginął z rąk Almalexii podczas wydarzeń pokazanych w dodatku Tribunal.

Sul-Matuul

Sul Matuul – postać występująca w grze fabularnej The Elder Scrolls III: Morrowind. Jeden z dunmerskich przywódców plemiennych tzw. popielnych chanów, należy do organizacji Popielni i przewodzi obozowi Urshilaku leżącemu na północnym wybrzeżu Vvardenfell. To przewodnik i nauczyciel Nerevaryjczyka w historii i tradycjach rdzennych mieszkańców Vvardenfell.

Martin Septim

Martin Septim – postać fikcyjna z serii The Elder Scrolls. Pojawił się jedynie w czwartej części gry. W świecie The Elder Scrolls, był ostatnim cesarzem z dynastii Septimów, synem Uriela Septima VII. O swoim przeznaczeniu dowiedział się pod koniec swojego życia od postaci kierowanej przez gracza, podczas oblężenia miasta Kvatch, gdzie był kapłanem w Wielkiej Kaplicy Akatosha. Bohater (gracz) musi uratować go najpierw przed daedrami, a potem przed Mitycznym Brzaskiem. Musi także znaleźć dla niego rzeczy potrzebne do otwarcia portalu do Raju Camorana w celu odzyskania Amuletu Królów. Dowodził wojskami przeciwko daedrom w Bitwie Pod Brumą.

To, co przydarzyło się ostatniemu z Septimów ciężko jest nazwać śmiercią. Gdy Daedry zaatakowały Cesarskie Miasto, pojawił się tam sam Mehrunes Dagon, co oznaczało, że jest za późno na rozpalenie Smoczych Ogni. Martin poświęcił się w Świątyni Jedynego by ratować śmiertelników. Użył Amuletu Królów, aby przemienić się w awatara Akatosha – Ognistego Smoka. Pokonał Mehrunesa Dagona, po walce jednak skameniał i zamienił się w posąg. Stoi tam przez resztę gry.

Vedam Dren

Vedam Dren – postać występująca w grze fabularnej The Elder Scrolls III: Morrowind. Dunmerski możny, były Arcymistrz Wielkiego Rodu Hlaalu i regent cesarski Vvardenfell. Przebywa w twierdzy Ebonheart w towarzystwie zwierzchnika Legionu Tamriel oraz doradcy.

Vivek

Vivek – fikcyjny chimerski bóg, bohater gry The Elder Scrolls III: Morrowind. Razem z Almalexią i Sotha Silem tworzą świętą Trójcę Morrowind (ang. Tribunal).

Vivek był niegdyś przyjacielem Lorda Nerevara. Bogiem stał się dzięki zaabsorbowaniu mocy Serca Lorkhana po pokonaniu i wygnaniu Dagoth Ura w okresie Wojny Pierwszej Rady. Później występował jako duchowy patron Dunmerów, o bardzo silnych wpływach na wyspie Vvardenfell, gdzie zamieszkiwał pałac w świętym mieście nazwanym jego imieniem^[4][5].

Przypisy