Lista supernowych
Lista supernowych zawierająca wszystkie obiekty zakwalifikowane jako supernowe. Lista jest uzupełniana w kolejności potwierdzonych supernowych zaobserwowanych w danym roku kalendarzowym. Supernowe otrzymują swoje nazwy według zasady SN (supernowa), rok obserwacji, kolejne litery alfabetu zgodnie z kolejnością na liście. Pierwsze 26 supernowych w danym roku otrzymuje nazwy zapisywane z wielkimi literami (A, B, C do Z), następne supernowe zapisywane są już dwiema małymi literami (aa, ab, ac ... az, ba, bb, bc ... bz itd.)
Na liście znalazły się również obiekty astronomiczne pierwotnie sklasyfikowane jako supernowe, a w których późniejsze dokładne badania wykluczyły przynależność do tej klasy obiektów. Ze względu na swoją wielkość lista została podzielona na mniejsze fragmenty.
Lista supernowych do roku 1950 | Lista supernowych z roku 1998 | Lista supernowych z roku 2006 | ||
Lista supernowych z lat 1951-60 | Lista supernowych z roku 1999 | Lista supernowych z roku 2007 | ||
Lista supernowych z lat 1961-70 | Lista supernowych z roku 2000 | Lista supernowych z roku 2008 | ||
Lista supernowych z lat 1971-80 | Lista supernowych z roku 2001 | Lista supernowych z roku 2009 | ||
Lista supernowych z lat 1981-90 | Lista supernowych z roku 2002 | Lista supernowych z roku 2010 | ||
Lista supernowych z lat 1991-95 | Lista supernowych z roku 2003 | Lista supernowych z roku 2011 | ||
Lista supernowych z roku 1996 | Lista supernowych z roku 2004 | Lista supernowych z roku 2012 | ||
Lista supernowych z roku 1997 | Lista supernowych z roku 2005 |
Linki zewnętrzne
- Asiago Supernova Catalog (ang.)
- List of Supernovae (ang.). W: IAU Central Bureau for Astronomical Telegrams [on-line]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna. [dostęp 2015-03-12].
Media użyte na tej stronie
This is a mosaic image, one of the largest ever taken by NASA's Hubble Space Telescope, of the Crab Nebula, a six-light-year-wide expanding remnant of a star's supernova explosion. Japanese and Chinese astronomers recorded this violent event in 1054 CE, as did, almost certainly, Native Americans.
The orange filaments are the tattered remains of the star and consist mostly of hydrogen. The rapidly spinning neutron star embedded in the center of the nebula is the dynamo powering the nebula's eerie interior bluish glow. The blue light comes from electrons whirling at nearly the speed of light around magnetic field lines from the neutron star. The neutron star, like a lighthouse, ejects twin beams of radiation that appear to pulse 30 times a second due to the neutron star's rotation. A neutron star is the crushed ultra-dense core of the exploded star.
The Crab Nebula derived its name from its appearance in a drawing made by Irish astronomer Lord Rosse in 1844, using a 36-inch telescope. When viewed by Hubble, as well as by large ground-based telescopes such as the European Southern Observatory's Very Large Telescope, the Crab Nebula takes on a more detailed appearance that yields clues into the spectacular demise of a star, 6,500 light-years away.
The newly composed image was assembled from 24 individual Wide Field and Planetary Camera 2 exposures taken in October 1999, January 2000, and December 2000. The colors in the image indicate the different elements that were expelled during the explosion. Blue in the filaments in the outer part of the nebula represents neutral oxygen, green is singly-ionized sulfur, and red indicates doubly-ionized oxygen.