Lista zawodowych mistrzów świata wagi junior ciężkiej w boksie

Camel został pierwszym mistrzem świata w nowej kategorii. W walce zorganizowanej 31 marca 1980 przez WBC pokonał Mate Parlova. W pierwszym pojedynku, który odbył się 12 sierpnia 1979, padł remis^[1].

Ocasio został pierwszym mistrzem WBA zwyciężając 13 lutego 1982 Robbie Williamsa^[2].

Camel został pierwszym mistrzem federacji IBF zwyciężając 13 grudnia 1983 Roddy McDonalda^[1].

Holyfield zunifikował tytuły WBA i IBF, pokonując Rickeya Parkeya 15 maja 1987.

Holyfield pokonując Carlosa De León zunifikował wszystkie tytuły. Zwakował pasy przechodząc do kategorii ciężkiej.

Belbouli zdobył wakujący tytuł zwyciężając Michaela Greera, a następnie zrezygnował z jego obrony^[3].

Pultz został pierwszym mistrzem WBO po pokonaniu 3 grudnia 1989 Magne Havnaa.

Lampkin zrezygnował z tytułu nie zgadzając się na wyznaczony termin jego obrony.

Havnaa zrezygnował z tytułu WBO.

Czyz zrzekł się tytułu WBA.

Wamba został pozbawiony tytułu WBC za odmowę walki rewanżowej z Marcelo Fabianem Dominguezem, a następnie ogłosił zakończenie kariery 30 grudnia 1994.

Cole zrezygnował z tytułu IBF przechodząc do wagi ciężkiej.

Michalczewski zrezygnował z tytułu wybierając obronę pasa WBO w wadze półciężkiej, który zdobył 10 września 1994.

Gomez zwakował tytuł WBC przechodząc do wagi ciężkiej.

Nelson ogłosił zakończenie kariery 22 września 2006.

Toney pozostawił wakujący tytuł IBF przechodząc do wagi ciężkiej.

Davis zwakował tytuł IBF przechodząc do kategorii ciężkiej.

Mormeck zunifikował tytuły WBA i WBC zwyciężając Braithwaite'a 2 kwietnia 2005.

O’Neil Bell zunifikował tytuły WBA, WBC i IBF zwyciężając Mormecka 7 stycznia 2006. Został pozbawiony tytułu IBF za odmowę walki z pretendentem wyznaczonym przez federację.

Maccarinelli po pokonaniu Marcelo Fabiana Domíngueza 8 lipca 2006 został mistrzem tymczasowym WBO. Po ogłoszeniu 22 września 2006 przez Nelsona zakończenia kariery został awansowany na mistrza regularnego.

Haye zrezygnował z tytułów WBA, WBC i WBO przechodząc do wagi ciężkiej.

Jones został pozbawiony tytułu z powodu nieaktywności.

Adamek pozostawił tytuł wakujący przechodząc do kategorii ciężkiej.

Erdei zrezygnował z tytułu WBC ogłaszając zakończenie kariery, z którego się wycofał.

Włodarczyk zdobył wakujący tytuł po pokonaniu Giacobbe Fragomeniego przez techniczny nokaut w 8. rundzie.

Lebiediew zdobył tytuł tymczasowego mistrza świata WBA 4 listopada 2012 po pokonaniu Jamesa Toneya na punkty. Po pozbawieniu Guillermo Jonesa tytułu mistrza świata z powodu nieaktywności Lebiediew został mistrzem regularnym WBA. 17 maja 2013 został znokautowany w 11. rundzie przez Guillermo Jonesa, ale okazało się, że Jones używał środków dopingujących i Lebiediewowi przywrócono tytuł mistrza świata WBA.