Listownica japońska
Rysunek listownicy japońskiej | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Supergrupa | |
Królestwo | |
Klad | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | Laminariaceae |
Rodzaj | Saccharina |
Gatunek | listownica japońska |
Nazwa systematyczna | |
Saccharina japonica (J.E. Areschoug) C.E. Lane, C. Mayes, Druehl & G.W. Saunders |
Listownica japońska (Saccharina japonica) – gatunek jadalnej brunatnicy z rzędu listownicowców, rodziny Laminariaceae. Powszechnie uprawiany w Chinach, Japonii i Korei.
Plecha przybiera postać jednej prostej wstęgi (nie występują odgałęzienia) o barwie od złotawej po oliwkowobrązową. Sporofit może dorastać do 10 m długości. W warunkach naturalnych listownica japońska występuje w chłodnych wodach i zwykle poniżej 15 m głębokości. Do wzrostu wymaga skalistego podłoża[1].
Będąca gatunkiem o znaczeniu gospodarczym listownica japońska jest znana pod nazwą kombu (w Chinach – haidai, w Korei – dasima). Duże zbiory uzyskuje się dzięki rope cultivation, prostej metodzie uprawy tych brunatnic przez hodowanie ich na linach unoszących się na oceanie[2][3].
Gatunek naturalnie występujący w Japonii, ale uprawiany jest w Chinach, Japonii, Rosji, Francji i Korei[4]. Jest jedną z dwóch najpowszechniej spożywanych brunatnic w Chinach i Japonii[2]. W Chinach, w prowincji Fujian była jadana od co najmniej tysiąca lat. Glony tego rodzaju zostały wyliczone w Kodeksie Taihō w 701 jako produkty należne japońskiemu dworowi cesarskiemu w ramach podatku[5]. Współcześnie w Japonii z listownicy robi się też słodycze (ma-kombu)[5].
Listownica japońska zawiera w suchej masie, wedle różnych badań, 4-9% protein, 66-88% węglowodanów (w tym błonnika), 1,3-3% tłuszczów i 18-23% popiołu[5]. Spożywanie nadmiernych ilości Saccharina japonica może osłabiać funkcje tarczycy[6].
Z zebranych plonów pozyskuje się również kwas alginowy, którego Chiny wytwarzają do 10 tys. ton rocznie[7].
Gatunek przeniesiono do rodzaju Saccharina w 2006[8]. Trzy synonimy nazwy naukowej tej brunatnicy to Laminaria japonica J.E. Areschoug 1851, odmiana Laminaria japonica var. ochotensis (Miyabe) Okamura 1936 oraz Laminaria ochotensis Miyabe 1902[4].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Saccharina japonica. SeaWeed Industry. [dostęp 2015-11-27].
- ↑ a b M. D. Guiry: Kelps: Laminaria and Saccharina. AlgaeBase. [dostęp 2015-11-27].
- ↑ Laminaria seafarming in China. FAO. [dostęp 2015-11-27].
- ↑ a b Saccharina japonica (Areschoug) C.E.Lane, C.Mayes, Druehl & G.W.Saunders. AlgaeBase. [dostęp 2015-11-27].
- ↑ a b c Sheldon Aaronson: Algae. W: Kenneth F. Kiple, Kriemhild Coneè Ornelas: The Cambridge world history of food. Cambridge, UK ; New York: Cambridge University Press, 2000, s. 231-249. ISBN 978-0-521-40216-3.
- ↑ Kiyoshi Miyai, Tomoyasu Tokushige & Masahiko Kondo. Suppression of thyroid function during ingestion of seaweed „Kombu” (Laminaria japonica) in normal Japanese adults. „Endocrine Journal”. 55 (6), s. 1103-1108, 2008-12-01. ISSN 1348-4540. PMID: 18689954.
- ↑ M. D. Guiry: Alginates. www.seaweed.ie. [dostęp 2015-11-27].
- ↑ Lane, C.E., Mayes, C., Druehl, L.D. & Saunders, G.W.. A multi-gene molecular investigation of the kelp (Laminariales, Phaeophyceae) supports substantial taxonomic re-organization. „Journal of Phycology”. 42, s. 493-512, 2006.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Autor:
Suringar, W. F. R. (Willem Frederik Reinier), 1832-1898;
Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen, Licencja: No restrictionsTitle: Algae japonicae Musei botanici lugduno-batavi
Identifier: algaejaponicaemu00suri (find matches)
Year: 1870 (1870s)
Authors: Suringar, W. F. R. (Willem Frederik Reinier), 1832-1898; Hollandsche Maatschappij der Wetenschappen
Subjects: Leiden (Netherlands). Museum Botanicum Lugduno-Batavum; Algae
Publisher: Harlemi : Typis Heredum Loosjes
Contributing Library: MBLWHOI Library
Digitizing Sponsor: MBLWHOI Library
View Book Page: Book Viewer
About This Book: Catalog Entry
View All Images: All Images From Book
Click here to view book online to see this illustration in context in a browseable online version of this book.
Text Appearing Before Image:
W.F.R.SURINGAR. Algae Japonicae Mus. L B. Tab. XI.
Text Appearing After Image:
A J Kouwels del. Lill"! V Emr'.k&.Biiiger
Note About Images
Autor: Alice Wiegand, (Lyzzy), Licencja: CC-BY-SA-3.0
en:Kombu, a kelp used in japanese cuisine