Little Joe II QTV

Little Joe II QTV (Qualification Test Vehicle) – testowy lot przeprowadzony 28 sierpnia 1963 w ramach programu Apollo. Był to pierwszy lot rakiety Little Joe II. Po raz pierwszy umieszczono na szczycie rakiety przedmiot o kształcie statku Apollo – atrapę statku Apollo. Początek projektu Apollo-Saturn zakończonego lotem Apollo 10^[1].

Parametry^[1]

1. Masa całkowita: 25 930 kg
2. Masa ładunku: 10 988 kg
3. Masa rakiety: 14 942 kg
4. Maksymalna wysokość: 7,2 km

Cele testu^[1]

• Celem próby było stwierdzenie, czy Little Joe II jest w stanie unieść statek Apollo (ocena przydatności do wykorzystania w misji A-001).
• Opuszczenie stanowiska startowego przez rakietę.
• Umieszczenie rakiety na trajektorii lotu przewidzianej dla późniejszej misji A-001.
• Test systemu przerwania silnika Algol.
• Test procedur operacyjnych sterowania kątem podniesienia i azymutu lotu rakiety.
• Test rekompensowania wpływu wiatru na trajektorię lotu rakiety.
• Pomiary ciśnienia dynamicznego działającego na rakietę.
• Pomiar obciążeń termicznych rakiety.
• Wykazanie braku wibracji stateczników rakiety przy przekraczaniu prędkości dźwięku.
• Test strukturalnej integralności rakiety.
• Test funkcjonowania infrastruktury naziemnej.
• Ocena technik i procedur wpływających na efektywność testów z użyciem rakiety Little Joe II.
• Ocena procedur awaryjnego przerwania lotu rakiety przez kontrolę naziemną.
• Ocena elastyczności konstrukcji statku.

Przebieg misji

Walec zakończony stożkiem miał 7 metrów długości i prawie 4 metry średnicy. Pojemnik, służący wyłącznie przetestowaniu właściwości aerodynamicznych bryły, został umieszczony na niewielkiej rakiecie o wysokości 10 metrów. Start Little Joe II odbył się 28 sierpnia 1963 roku o 16:00 GMT^[2] na poligonie White Sands Missile Range w Nowym Meksyku. Rakieta była wyposażona w siedem silników: jeden duży o nazwie Algol i sześć mniejszych, o nazwie Recruit (pierwsza z nazw pochodzi od gwiazdy w konstelacji Perseusza, druga to po prostu „rekrut”). Test był udany; rakieta osiągnęła wysokość 7,2 kilometra^[1]. Lądowania nie przewidziano – rakieta rozbiła się wraz z ładunkiem około 14,5 km na północ od miejsca startu^[2].

Przypisy

Bibliografia

• Andrzej Marks, Podbój Księżyca trwa. Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1967, s. 393-394

Program Apollo (1966–1972, 1975) Misje Testy rakiety SA-1 SA-2 SA-3 SA-4 SA-5 AS-203 Testy systemu ratunkowego QTV Pad Abort Test 1 A-001 A-002 A-003 Pad Abort Test 2 A-004 Loty z makietą statku (boilerplate) A-101 A-102 A-103 A-104 A-105 Bezzałogowe AS-201 AS-202 Apollo 4 Apollo 5 Apollo 6 Skylab 1 Załogowe na niską orbitę okołoziemską Apollo 1 (odwołana z powodu śmierci astronautów) Apollo 7 Apollo 9 Skylab 2 Skylab 3 Skylab 4 Sojuz-Apollo na orbitę okołoksiężycową Apollo 8 Apollo 10 na powierzchnię Księżyca Apollo 11 Apollo 12 Apollo 13 (awaria podczas lotu, lądowanie odwołane) Apollo 14 Apollo 15 Apollo 16 Apollo 17 anulowane Apollo 2-4 * Apollo 18-20 Sprzęt Pojazdy kosmiczne Moduł księżycowy Moduł Dowodzenia/Serwisowy CSM Rakiety nośne Saturn I Saturn IB Saturn V Wyrzutnie startowe CCAFS LC-34 CCAFS (S)LC-37 KSC LC-39 Podsystemy Rakietowy System Ratunkowy (LES) System łączności modułu księżycowego System łączności modułu dowodzenia/serwisowego Komputer pokładowy w programie Apollo Oprzyrządowanie związane z pracami na powierzchni Księżyca ALSEP Apollo/Skylab A7L Lunar Roving Vehicle Przedmioty o znaczeniu symbolicznym Tabliczka pamiątkowa programu Apollo Flaga Stanów Zjednoczonych Poległy astronauta Wejście statku kosmicznego Apollo w atmosferę ziemską Profil misji Apollo Mikcja i defekacja w programie Apollo Earthrise Blue Marble