Ljiljana Habjanović Đurović

Ljiljana Habjanović Đurović
Data i miejsce urodzenia	6 września 1953 Kruševac
Zawód, zajęcie	pisarka
Alma Mater	Uniwersytet w Belgradzie

Ljiljana Habjanović Đurović, cyr. Љиљана Хабјановић Ђуровић (ur. 6 września 1953 w Kruševacu^[1]) – serbska pisarka.

Życiorys

Pochodzi z rodziny wieloetnicznej i wielokulturowej^[1]. W Kruševacu ukończyła szkołę podstawową i średnią^[2]. Następnie została absolwentką studiów ekonomicznych na Uniwersytecie w Belgradzie. Pracowała w bankowości i turystyce^[1], a w pierwszej połowie lat 90. jako dziennikarka magazynu „DUGA”^[2]. Jako pisarka debiutowała w drugiej połowie lat 80. książką Javna ptica. Od 1995 zajęła się zawodowo pisarstwem, w 2003 założyła własne wydawnictwo pod nazwą Globosino Aleksandrija^[1].

Jest autorką ponad dziesięciu powieści, ich bohaterkami stawały się głównie kobiety pochodzące z różnych środowisk, zmagające się z różnymi emocjami i sytuacjami. Ljiljana Habjanović Đurović stała się jedną z najbardziej popularnych serbskich pisarek współczesnych. Za swoją twórczość była wielokrotnie nagradzana, m.in. nagrodą „Kočićevo pero”, a także czterokrotnie nagrodą Biblioteki Narodowej w Belgradzie za najczęściej czytane książki^[1]. Jej twórczość była tłumaczona na kilkanaście języków (m.in. włoski, czeski, francuski, angielski i rosyjski)^[2].

W 2016 przyjęła propozycję Serbskiej Partii Postępowej wystartowania z jej listy w wyborach parlamentarnych^[3]. Otrzymała wysokie miejsce na liście wyborczej SNS^[4]. Uzyskała mandat poselski do Zgromadzenia Narodowego Republiki Serbii, z którego zrezygnowała na początku kadencji.

Twórczość

• Javna ptica (1988)
• Ana Marija me nije volela (1991)
• Iva (1994)
• Srbija pred ogledalom (1994)
• Ženski rodoslov (1996)
• Paunovo pero (1999)
• Petkana (2001)
• Igra anđela (2003)
• Svih žalosnih radost (2005)
• Zapis duše (2007)
• Voda iz kamena (2009)
• Sjaj u oku zvezde (2012)

Przypisy