Lloyd Beall
Pułkownik (CSA) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1826-1865 |
Siły zbrojne | Armia USA (1826-1861) |
Stanowiska | |
Główne wojny i bitwy | Wojna Czarnego Jastrzębia |
Późniejsza praca |
Lloyd James Beall (ur. 19 października 1808 w Newport, zm. 10 listopada 1887 w Richmond) – amerykański oficer i kwatermistrz, założyciel i jedyny dowódca Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Skonfederowanych.
Życiorys
Beall urodził się we Forcie Adams, w Newport, jako syn Lloyda Bealla oraz Elizabth Waugh Jones, rodowitych Marylandczyków. Ukończył Akademię Wojskową w West Point w 1830 roku. Uczęszczał także do francuskiej szkoły dragonów we Saumur w latach 1840-1842.
W roku 1844 został mianowany majorem Armii USA po czym brał udział w wojnie Czarnego Jastrzębia oraz wojnie Seminolów.
Wojna secesyjna
Po wybuchu wojny zadeklarował się po stronie Konfederacji i ruszył na południe. Został mianowany pułkownikiem, a następnie, 23 maja 1861 dowódcą Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Skonfederowanych przez sekretarza marynarki wojennej Stephena Mallory'ego.
Kariera powojenna
Po wojnie, Beall osiedlił się w Richmond, gdzie przechowywał większość dokumentów Piechoty - wiele z nich, wraz z pamiętnikami spłonęło w pożarze.
Lloyd James Beall zmarł w wieku 79 lat i został pochowany na Hollywood Cemetery.
Bibliografia
- Notka Biograficzna. [dostęp 2009-12-21]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: Hoodinski, Licencja: CC BY-SA 3.0
Confederate marines Colonel collar insignia