Lobularia nadmorska

Lobularia nadmorska
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	kapustowce
Rodzina	kapustowate
Rodzaj	lobularia
Gatunek	lobularia nadmorska
	Nazwa systematyczna
	Lobularia maritima (L.) Desv.; J. Bot. Agric. 3: 169 1814 publ. 1815

Lobularia nadmorska, smagliczka nadmorska^[4] (Lobularia maritima) – gatunek roślin kwitnących z rodziny kapustowatych. Roślina ta naturalnie występuje w regionie Śródziemnomorskim (Wyspy Kanaryjskie, Azory) i we Francji. Jest powszechnie uprawiana wszędzie tam, gdzie występuje klimat umiarkowany, bardzo popularna w Stanach Zjednoczonych^[5]. Jest rośliną miododajną^[6]

Etymologia

Nazwa Lobularia pochodzi od greckiego słowa oznaczającego "mały strąk", co odnosi się do kształtu jej owoców. Nazwa gatunku maritima odnosi się siedlisk przybrzeżnych, na których występuje^[7].

Morfologia i biologia

Owoce

Pokrój: Roślina jednoroczna (czasami udaje się ponownie uprawiać ją jako wieloletnią roślinę)^[8], osiąga od 5 do 30 cm wysokości.
Łodyga: Bardzo rozgałęziona, z gęstymi gronami małych kwiatów.
Liście: Mają od 1 do 4 mm długości i od 3 do 5 mm szerokości, są naprzemianległe, siedzące, dość owłosione, jajowate do lancetowatych.
Kwiaty: Osiągają około 5 milimetrów średnicy, są pachnące, o smaku przypominającym miód, z czterema białymi, okrągłymi płatkami (lub rzadziej różowymi, różowo-czerwonymi, fioletowymi i liliowymi^[9]). Kwiaty pojawiają się przez cały sezon wegetacyjny lub przez cały rok w pomieszczeniach o temperaturze pokojowej. Są zapylane przez owady.
Owoce: Liczne, podłużne strąki. Rozprzestrzenianie nasion odbywa się za pomocą wiatru.

Ekologia

Najczęściej występuje na piaszczystych plażach, ale może również rosnąć na polach uprawnych i nieużytkach, głównie na wapiennej glebie, na wysokości do 300 metrów nad poziomem morza.

Uprawa

Uprawiana jest w ogrodach, przy czym wiele z ogrodowych odmian ma kwiaty o barwach fioletowych lub różowych. Rośliny najlepiej sadzić wczesną wiosną. Lobularia wymaga dużej opieki w uprawie. Choć jest to roślina jednoroczna, to może być uprawiana przez kilka sezonów w klimacie umiarkowanym^[10]. Kwitnie bardziej obficie, gdy jest przycinana. Przy uprawie w ogrodzie jest powszechnie stosowana jako roślina okrywowa, ponieważ bardzo rzadko wyrasta powyżej 20 cm. Jest również uprawiana w szczelinach kostki brukowej. Preferuje półcień, miejsca odporne na upał i suszę.

Galeria

Odmiana 'Giga White'
Odmiana 'Aphrodite Lemon'
Odmiana 'Easter Bonnet Violet'
Odmiana 'Easter Bonnet White'
Odmiana 'Wonderland Blue'
Uprawa wieloletnia balkonowa, Europa środkowa.
Uprawa wieloletnia balkonowa, Europa środkowa.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-12-28] (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2018-12-28].
↑ Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina Botanica, 2008, s. 118. ISBN 978-83-925110-5-2.
↑ The Royal Horticultural Society .
↑ Barbara Biniaś, Janina Gospodarek, Milena Rusin. Wpływ niechemicznych metod ochrony roślin na występowanie szkodliwych chrząszczy w uprawie współrzędnej bobu. „Inż. Ekolog.”. 44, s. 109–114, 2015. DOI: 10.12912/23920629/60034.
↑ Allen J.A.J. Coombes Allen J.A.J., The A to Z of plant names. USA: Timber Press. p. 312, 2012 .
↑ BruceB. Asakawa BruceB., SharonS. Asakawa SharonS., California Gardener's Guide, Cool Springs Press, 3 września 2001, ISBN 978-1-930604-47-6 [dostęp 2018-12-28] (ang.).
↑ Paratype of Lobularia maritima (L.) Desv. subsp. columbretensis R. Fern. [family CRUCIFERAE] on JSTOR, DOI: 10.5555/al.ap.specimen.ma308760-2 [dostęp 2018-12-28] (ang.).
↑ The Royal Horticultural Society .

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-12-28] (ang.).

[tpl-3] The Plant List. [dostęp 2018-12-28].

[4] Wiesław Gawryś: Słownik roślin zielnych. Kraków: Officina Botanica, 2008, s. 118. ISBN 978-83-925110-5-2.

[5] The Royal Horticultural Society .

[6] Barbara Biniaś, Janina Gospodarek, Milena Rusin. Wpływ niechemicznych metod ochrony roślin na występowanie szkodliwych chrząszczy w uprawie współrzędnej bobu. „Inż. Ekolog.”. 44, s. 109–114, 2015. DOI: 10.12912/23920629/60034.

[7] Allen J.A.J. Coombes Allen J.A.J., The A to Z of plant names. USA: Timber Press. p. 312, 2012 .

[8] BruceB. Asakawa BruceB., SharonS. Asakawa SharonS., California Gardener's Guide, Cool Springs Press, 3 września 2001, ISBN 978-1-930604-47-6 [dostęp 2018-12-28] (ang.).

[9] Paratype of Lobularia maritima (L.) Desv. subsp. columbretensis R. Fern. [family CRUCIFERAE] on JSTOR, DOI: 10.5555/al.ap.specimen.ma308760-2 [dostęp 2018-12-28] (ang.).

[10] The Royal Horticultural Society .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne