Lockheed XH-51A Compound

Lockheed XH-51A Compound
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo Stany Zjednoczone
ProducentLockheed Corporation
TypŚmigłowiec
Załoga2
Historia
Data oblotu21 września 1964
Liczba egzemplarzy1
Dane techniczne
Napęd1 x silnik turbinowy Pratt & Whitney Canada PT6B-9
1 x silnik odrzutowy Pratt & Whitney J60-P-2
Moc550 KM (375 kW)
Ciąg11,5 kN
Wymiary
Średnica wirnika10,67 m (czterołopatowy)
Długość kadłuba10,41 m
Wysokość4,88 m
Masa
Startowa2393 kg (z silnikiem odrzutowym)
Osiągi
Prędkość maks.487 km/h
Prędkość przelotowa370 km/h
Zasięg440 km
Dane operacyjne
Użytkownicy
Stany Zjednoczone

Lockheed XH-51A Compoundamerykański śmigłowiec eksperymentalny, którego celem było osiągnięcie dużych prędkości, niedostępnych dla standardowych maszyn. Śmigłowiec powstał w oparciu o prototyp Lockheed XH-51. Dużą prędkość w locie maszyny miały zapewnić dodatkowe skrzydła i pojedynczy silnik odrzutowy stanowiący dodatkowe źródło napędu.

Historia

Geneza

Na początku lat 60. ubiegłego wieku, pod patronatem United States Army i dowództwa Transportation Research Command rozpoczęto prace mające na celu opracowanie i przetestowanie technologii mających umożliwić śmigłowcom osiągnięcie prędkość powyżej 300 km/h. Najważniejsza przewagą śmigłowca nad samolotami jest jego zdolność do pionowego startu i lądowania. Jest to również cecha, która ogranicza ich prędkość w locie poziomym. W praktyce, śmigłowce bez dodatkowych modyfikacji są w stanie osiągnąć prędkość maksymalną rzędu 300 km/h. Prędkość lotu poziomego helikopterów zależy od dwóch elementów: od prędkości obrotowej łopat wirnika głównego oraz od jego powierzchni, czyli długości łopat. Prędkość śmigłowca można zwiększyć poprzez przyśpieszenie obrotów wirnika, co wiąże się z instalacją mocniejszego silnika, oraz przez wydłużenie łopat wirnika. Obydwa czynniki mają swoje ograniczenia, do najważniejszych z nich należy wytrzymałość łopat i elementów mocujących ich do głowicy wirnika, które narażone są na działania siły odśrodkowej w wyniku ruchu obrotowego oraz zjawisko gwałtownego spadku siły ciągu wirnika i wzrostu oporu do jakiego dochodzi po osiągnięciu dużej prędkości lotu. Dzieje się tak podczas lotu postępowego maszyny: elementy łopat nacierających wirnika głównego, poruszających się w kierunku lotu, mają znacznie większą prędkość względem powietrza niż łopaty powracające, poruszające się w stronę przeciwną do kierunku lotu śmigłowca. Gdy maszyna zwiększa prędkość końcówki łopat nacierających mogą osiągnąć i przekroczyć tak zwaną krytyczną liczbę Macha, a na końcówkach łopat powracających wzrasta ich kąt natarcia, co w konsekwencji może doprowadzić do ich przeciągnięcia. Wymienione zjawiska stanowią barierę, która uniemożliwia osiągnięcie przez śmigłowce prędkości zbliżonych do tych, jakie osiągają samoloty o napędzie śmigłowym.

Najprostszym sposobem uzyskania większej prędkości w locie poziomym śmigłowca jest odciążenie wirnika w wytwarzaniu większej siły nośnej. Tym samym można zmniejszyć prędkość obrotową wirnika i przesunąć moment przeciągnięcia łopat wirnika do osiągnięcia większej prędkości lotu. Zadanie to mogą pełnić dodane do konstrukcji skrzydła umieszczone po bokach kadłuba, które generują dodatkową siłę nośną. Niestety i ta metoda ma swoje ograniczenia; zmniejszenie prędkości wirnika czyli zmniejszenie mocy silnika powoduje spadek prędkości w locie poziomym. Przeciwdziałać temu zjawisku można instalując dodatkowe źródło napędu wytwarzające poziomą siłę ciągu. Tego typu śmigłowce, z dodatkowym napędem i/lub pomocniczymi skrzydłami przyjęto nazywać compound helicopters (śmigłowce zespolone) lub hybrid helicopters (śmigłowce hybrydowe).

Projekt

Trzy maszyny XH-51, na pierwszym planie Lockheed XH-51A Compound

Firma Lockheed Corporation do swoich prac nad dużymi prędkościami wybrała drugi prototyp śmigłowca XH-51A (BuNo 151263). Maszyna powstała w ramach wspólnego projektu United States Army i United States Navy, którego celem było udoskonalenie i przetestowanie sztywnej głowicy wirnika, umożliwiającej loty z dużą prędkością. Śmigłowiec poddano modyfikacjom polegającym na zamontowaniu po obydwu stronach kadłuba skrzydeł o rozpiętości 5,13 m i powiększeniu istniejącego usterzenia. Tak zmodyfikowany helikopter oblatano 21 września 1964 roku. Następnie po lewej stronie kadłuba zamontowano dodatkowy silnik odrzutowy Pratt & Whitney J60-P-2 o ciągu maksymalnym 11,5 kN. Po tej modyfikacji, do swojego pierwszego lotu, śmigłowiec wzbił się 10 kwietnia 1965 roku. Tak zmodyfikowana maszyna w locie poziomym osiągnęła maksymalną prędkość 437 km/h a w płytkim locie nurkowym 487 km/h. Program prób zakończono 11 lipca 1967 roku.

Bibliografia

  • Leszek A. Wieliczko, Zanim powstał S-97 Raider amerykańskie śmigłowce hybrydowe, "Lotnictwo", nr 7 (2015), s. 90-98, ISSN 1732-5323.

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Three Lockheed XH-51 helicopters in flight c1965.jpg
The three experimental Lockheed XH-51 helicopters in flight (front to back): XH-51A Compound, modified with a four-bladed rotor and stub wings and an auxiliary 2,900 hp Pratt & Whitney J60-2 engine; XH-51A, it had four places and a three-bladed rotor; XH-51N, with five places, a three-bladed rotor, built for NASA test purposes.
XH-51A-1.jpg
The second Lockheed XH-51A, BuNo 151263, following its conversion into a compound rotorcraft testbed. The single J60 turbojet, stub wings and other refinements allowed the XH-51 Compound to set an unofficial rotorcraft level-flight speed record in June 1967. The chin-mounted probe carried special test intrumentation.