Lodewijk Prins
 Lodewijk Prins, Amsterdam 1965 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Tytuł szachowy | arcymistrz (1982) |
 Holenderscy arcymistrzowie szachowi | |
Lodewijk Prins (ur. 27 stycznia 1913 w Amsterdamie, zm. 11 listopada 1999) – holenderski szachista i dziennikarz, arcymistrz od 1982 roku.
Kariera szachowa
Od połowy lat 30. do końca 60. należał do czołówki holenderskich szachistów. Pomiędzy 1937 a 1968 rokiem wziął udział we wszystkich w tym okresie rozegranych 12 szachowych olimpiadach, zdobywając 3 medale za wyniki indywidualne: 2 srebrne (1939 - na IV oraz 1950 - na III szachownicy) oraz brązowy w roku 1968 (na VI szachownicy). Łącznie rozegrał 166 olimpijskich partii, w których zdobył 97½ pkt[1]. W roku 1951 zakwalifikował się do rozegranego rok później turnieju międzystrefowego w Sztokholmie, jednak występ ten nie był udany (w turnieju zajął ostatnie miejsce)[2]. Zwyciężył bądź podzielił I miejsca m.in. w Birmingham (1937, 1939), Gijón (1947), Beverwijk (1948), Nijmegen (1948), Madrycie (1951) i Tarragonie (1954). W 1965 r. zdobył w Hadze tytuł mistrza Holandii[3].
Był szachowym redaktorem w holenderskim dzienniku Het Parool. Wraz z Maxem Euwe napisał w roku 1949 książkę Het Schaakphenomen Capablanca. W 1982 r. Międzynarodowa Federacja Szachowa przyznała mu honorowy tytuł arcymistrza w uznaniu osiągnięć z przeszłości.
Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był w grudniu 1951 r., zajmował wówczas 47. miejsce na świecie[4].
Przypisy
Bibliografia
- W. Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", tom II, Warszawa 1987, str. 978
Linki zewnętrzne
- Lodewijk Prins – wybrane partie szachowe (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Evers, Joost / Anefo, Licencja: CC0
Tweekamp tussen de schakers Coen Zuidema en Lodewijk Prins (rechts) in het kader van het Nederlands Kampioenschap schaken 1965 in het gebouw van het GAK te Amsterdam (Lodewijk Prins werd hierbij Nederlands kampioen).