Lodovico Altieri
Kardynał biskup | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 17 lipca 1805 |
Data i miejsce śmierci | 11 sierpnia 1867 |
Miejsce pochówku | |
Kamerling | |
Okres sprawowania | 19 marca 1857–11 sierpnia 1867 |
Prefekt Kongregacji Indeksu | |
Okres sprawowania | 5 września 1861–11 sierpnia 1867 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat | 23 marca 1833 |
Sakra biskupia | 17 lipca 1836 |
Kreacja kardynalska | 14 grudnia 1840 |
Data konsekracji | 17 lipca 1836 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Giovanni Soglia Ceroni | ||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Lodovico Altieri (ur. 17 lipca 1805 w Rzymie, zm. 11 sierpnia 1867 tamże[1]) – włoski kardynał.
Życiorys
Był synem Paluzza Altierego i Marii Anny di Sassonia[1]. 23 marca 1833 przyjął święcenia kapłańskie[2]. Wkrótce potem rozpoczął pracę w Kurii Rzymskiej, gdzie ostatecznie został sekretarzem Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej[1]. 11 lipca 1836 został tytularnym arcybiskupem Efezu, a tydzień później – nuncjuszem apostolskim w Austrii[2]. 14 grudnia 1840 został kreowany kardynałem in pectore[2]. Kapelusz kardynalski wraz z diakonią S. Maria in Portico Campitelli otrzymał dopiero na konsystorzu, pięć lat później[2]. Od 1847 do 1848 był członkiem triumwiratu, zarządzającego Rzymem[1]. Od 19 marca 1857 do śmierci pełnił urząd kamerlinga[2]. 17 grudnia 1860 został podniesiony do rangi kardynała biskupa i mianowany biskupem diecezji suburbikarnej Albano[1]. Rok później został prefektem ds. Indeksu ksiąg zakazanych[1]. Pełnił także rolę archiprezbitera bazyliki laterańskiej[1]. Podczas epidemii cholery w Rzymie, opiekował się chorymi i sam zaraził się chorobą, w wyniku czego zmarł[1].
Przypisy
Media użyte na tej stronie
(c) I, SajoR, CC BY-SA 2.5
Generic template for coat of arms of Cardinal Camerlengo.