Lodowa Grań

Widok z Czerwonej Ławki. Ponad Lodową Granią i Pięciostawiańską Kopą Durny Szczyt

Lodowa Grań (po lewej stronie zdjęcia)

Lodowy Ząb i fragment Lodowej Grani

Lodowa Grań (słow. Ľadovy hrebeň) – grzbiet oddzielający Dolinę Pięciu Stawów Spiskich od Dolinki Lodowej (dwie odnogi górnej części Doliny Małej Zimnej Wody) w słowackich Tatrach Wysokich. Jest to boczny grzbiet wychodzący z Lodowej Kopy (2603 m n.p.m.) i opadający w południowo-wschodnim kierunku. Zakończony jest bulą Pięciostawiańskiej Kopy (2121 m). U wschodnich jego podnóży znajduje się Wielki Staw Spiski, po stronie zachodniej (w Dolince Lodowej) Lodowy Stawek. Południowymi stokami Lodowej Grani prowadzą dwa znakowane szlaki turystyczne.

Obiekty w Lodowej Grani począwszy od północnego zachodu^[1][2]:

• Lodowy Karbik,
• Mała Lodowa Kopa,
• Lodowe Wrótka (Ľadové vrátka):
  • Zadnie Lodowe Wrótka (Zadné Ľadové vrátka),
  • Zadnia Lodowa Igła (Zadná ľadová ihla),
  • Pośrednie Lodowe Wrótka (Prostredné Ľadové vrátka),
  • Skrajna Lodowa Igła (Predná ľadová ihla),
  • Skrajne Lodowe Wrótka (Predné Ľadové vrátka),
• Wielki Lodowy Kopiniak (Veľká ľadová kopa),
• Lodowy Karb (Ľadový zárez),
• Pośredni Lodowy Kopiniak (Prostredná ľadová kopa),
• Skryta Ławka (Malá ľadová štrbina),
• Mały Lodowy Kopiniak (Malá ľadová kopa),
• Lodowy Ząb (Ľadový zub),
• Zadni Lodowy Przechód (Zadná ľadová škára),
• Pięciostawiańska Czuba (Ľadový hrb),
• Skrajny Lodowy Przechód (Predná ľadová škára),
• Pięciostawiańska Kopa (Pfinnova kopa, ok. 2121 m).

Granią z dołu do wierzchołka Pięciostawiańskiej Kopy jako pierwszy przeszedł József Déry około sierpnia 1900 r., zimą zaś drogę tę pokonali Jenő Serényi i Zoltán Votisky 13 kwietnia 1914 r. Całą grań przeszli jako pierwsi Janusz Chmielowski, Károly Jordán, Jan Nowicki oraz przewodnicy Klemens Bachleda i Paul Spitzkopf oraz tragarz Stanisław Stopka 14 sierpnia 1903 r. Pierwszego zimowego przejścia całości grani dokonali Valéria Kovárová, Edita Krenová, Manicová, Maňa Mičiková, Bárdoš i Alexander Huba 19 kwietnia 1946 r.^[1]

Szlaki turystyczne

– żółty od Schroniska Téryego na Czerwoną Ławkę, a stamtąd do Schroniska Zbójnickiego w Dolinie Staroleśnej.

• Czas przejścia od schroniska Téryego na Czerwoną Ławkę: 1:30 h
• Czas przejścia z Czerwonej Ławki do Schroniska Zbójnickiego: 1:45 h

– zielony wspólnie z żółtym do rozdroża w Dolince Lodowej, stąd na Lodową Przełęcz. Czas przejścia od schroniska Téryego na Lodową Przełęcz: 1:30 h, ↓ 1:10 h, od rozdroża 45 min, ↓ 35 min^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. II. Latchorzew: Wyd. Trawers, 1998. ISBN 83-901580-8-6.
• Tatry Wysokie słowackie i polskie. Mapa turystyczna 1:25 000. Warszawa: Wyd. Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2005/06. ISBN 83-87873-26-8.